< Job 32 >

1 omiserunt autem tres viri isti respondere Iob eo quod iustus sibi videretur
quei tre uomini cessarono di rispondere a Giobbe, perchè egli si riteneva giusto.
2 et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de cognatione Ram iratus est autem adversus Iob eo quod iustum se esse diceret coram Deo
Allora si accese lo sdegno di Eliu, figlio di Barachele il Buzita, della tribù di Ram. Si accese di sdegno contro Giobbe, perché pretendeva d'aver ragione di fronte a Dio;
3 porro adversum amicos eius indignatus est eo quod non invenissent responsionem rationabilem sed tantummodo condemnassent Iob
si accese di sdegno anche contro i suoi tre amici, perché non avevano trovato di che rispondere, sebbene avessero dichiarato Giobbe colpevole.
4 igitur Heliu expectavit Iob loquentem eo quod seniores se essent qui loquebantur
Però Eliu aveva aspettato, mentre essi parlavano con Giobbe, perché erano più vecchi di lui in età.
5 cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent iratus est vehementer
Quando dunque vide che sulla bocca di questi tre uomini non vi era più alcuna risposta, Eliu si accese di sdegno.
6 respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit iunior sum tempore vos autem antiquiores idcirco dimisso capite veritus sum indicare vobis meam sententiam
Giovane io sono di anni e voi siete gia canuti; per questo ho esitato per rispetto a manifestare a voi il mio sapere. Presa dunque la parola, Eliu, figlio di Barachele il Buzita, disse:
7 sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam
Pensavo: Parlerà l'età e i canuti insegneranno la sapienza.
8 sed ut video spiritus est in hominibus et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam
Ma certo essa è un soffio nell'uomo; l'ispirazione dell'Onnipotente lo fa intelligente.
9 non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium
Non sono i molti anni a dar la sapienza, né sempre i vecchi distinguono ciò che è giusto.
10 ideo dicam audite me ostendam vobis etiam ego meam scientiam
Per questo io oso dire: Ascoltatemi; anch'io esporrò il mio sapere.
11 expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram donec disceptaremini sermonibus
Ecco, ho atteso le vostre parole, ho teso l'orecchio ai vostri argomenti. Finché andavate in cerca di argomenti
12 et donec putabam vos aliquid dicere considerabam sed ut video non est qui arguere possit Iob et respondere ex vobis sermonibus eius
su di voi fissai l'attenzione. Ma ecco, nessuno ha potuto convincere Giobbe, nessuno tra di voi risponde ai suoi detti.
13 ne forte dicatis invenimus sapientiam Deus proiecit eum non homo
Non dite: Noi abbiamo trovato la sapienza, ma lo confuti Dio, non l'uomo!
14 nihil locutus est mihi et ego non secundum vestros sermones respondebo illi
Egli non mi ha rivolto parole, e io non gli risponderò con le vostre parole.
15 extimuerunt non responderunt ultra abstuleruntque a se eloquia
Sono vinti, non rispondono più, mancano loro le parole.
16 quoniam igitur expectavi et non sunt locuti steterunt nec responderunt ultra
Ho atteso, ma poiché non parlano più, poiché stanno lì senza risposta,
17 respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam
voglio anch'io dire la mia parte, anch'io esporrò il mio parere;
18 plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei
mi sento infatti pieno di parole, mi preme lo spirito che è dentro di me.
19 en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit
Ecco, dentro di me c'è come vino senza sfogo, come vino che squarcia gli otri nuovi.
20 loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo
Parlerò e mi sfogherò, aprirò le labbra e risponderò.
21 non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo
Non guarderò in faccia ad alcuno, non adulerò nessuno,
22 nescio enim quamdiu subsistam et si post modicum tollat me factor meus
perché io non so adulare: altrimenti il mio creatore in breve mi eliminerebbe.

< Job 32 >