Job 23

1 respondens autem Iob dixit

Katahi ka whakautua e Hopa, i mea ia,

2 nunc quoque in amaritudine est sermo meus et manus plagae meae adgravata est super gemitum meum

I tenei ra nei ano e amuamu ana taku tangi: nui noa atu i taku aue te taimaha o te patunga i ahau.

3 quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum et veniam usque ad solium eius

Aue, me i mohio ahau ki te wahi e kite ai ahau i a ia, kia tae rawa atu ai ahau ki tona nohoanga!

4 ponam coram eo iudicium et os meum replebo increpationibus

Ka ata whakatakotoria e ahau aku korero ki tona aroaro, ka whakakiia hoki toku mangai ki nga kupu tautohetohe.

5 ut sciam verba quae mihi respondeat et intellegam quid loquatur mihi

Ka mohio ahau ki nga kupu e whakahokia mai e ia ki ahau, ka marama hoki tana e mea ai ki ahau.

6 nolo multa fortitudine contendat mecum nec magnitudinis suae mole me premat

E whakaputaina mai ranei tona kaha nui ina tautohetohe ki ahau? Kahore; engari ka whai whakaaro ia ki ahau.

7 proponat aequitatem contra me et perveniat ad victoriam iudicium meum

Ko reira te tangata tika tautohetohe ai ki a ia: a ora tonu ake ahau i toku kaiwhakawa ake tonu atu.

8 si ad orientem iero non apparet si ad occidentem non intellegam eum

Nana, haere ana ahau ki mua, a kahore ia i reira; ki muri, heoi kahore ahau e kite i a ia:

9 si ad sinistram quid agat non adprehendam eum si me vertam ad dextram non videbo illum

Ki maui, ina ka mahi ia, heoi kahore ahau e kite i a ia; e huna ana ia i a ia ano i te taha ki matau, te kite ahau i a ia.

10 ipse vero scit viam meam et probavit me quasi aurum quod per ignem transit

Otiia e mohio ana ia ki te ara e anga atu ai ahau: kia oti ahau te titiro iho e ia, ano he koura ahau i toku putanga mai.

11 vestigia eius secutus est pes meus viam eius custodivi et non declinavi ex ea

Mau pu ona takahanga i toku waewae; u pu ahau ki tona ara, kihai hoki i peka ke.

12 a mandatis labiorum eius non recessi et in sinu meo abscondi verba oris eius

Kihai hoki i mahue i ahau te whakahau a ona ngutu; ko nga kupu a tona mangai rongoa rawa ki ahau, nui atu i te kai i rite maku.

13 ipse enim solus est et nemo avertere potest cogitationem eius et anima eius quodcumque voluerit hoc facit

Ko ia, kotahi tonu tona whakaaro, a ma wai ia e whakatahuri ke? Ko ta tona ngakau hoki i hiahia ai e meatia ana e ia.

14 cum expleverit in me voluntatem suam et alia multa similia praesto sunt ei

E whakaotia ana hoki e ia nga mea i whakaritea moku: he maha ano hoki ana mahi pera.

15 et idcirco a facie eius turbatus sum et considerans eum timore sollicitor

Koia ahau i ohorere ai i tona aroaro: ka whakaaroaro ahau, ka wehi i a ia.

16 Deus mollivit cor meum et Omnipotens conturbavit me

Ngohe noa hoki toku ngakau i te Atua, ohorere ana ahau i te Kaha Rawa.

17 non enim perii propter inminentes tenebras nec faciem meam operuit caligo

Kihai nei hoki ahau i whakangaromia i mua o te pouri, kihai hoki i hipokina e ia te pouri i toku aroaro.