Job 14

1 homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis

“Onipa a ɔbaa awo no no ne nna yɛ tiaa bi na ɔhaw dɔɔso wɔ mu.

2 quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet

Ɔfefɛ te sɛ nhwiren na ɛtwintwam; ɔte sɛ sunsum a ɛretwam akɔ, ɔntena hɔ nkyɛ.

3 et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium

Woma wʼani kɔ saa onipa yi so? Wode no bɛba wʼanim abɛbu no atɛn anaa?

4 quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es

Hwan na ɔbɛtumi ayi deɛ ɛyɛ kronn afiri efi mu? Obiara nni hɔ.

5 breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt

Woahyehyɛ onipa nkwa nna; woahyɛ nʼabosome dodoɔ ato hɔ na woahyɛ no ɛberɛ a ɔrentumi ntra.

6 recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius

Enti, yi wʼani firi ne so na ɔnyɛ deɛ ɔpɛ, kɔsi sɛ ɔbɛwie nʼadwuma sɛ ɔpaani.

7 lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant

“Dua mpo anidasoɔ wɔ hɔ ma no: Sɛ wɔtwa a, ɛbɛfefɛ bio, na ne mman foforɔ no rempempan.

8 si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius

Ne nhini bɛtumi anyini akyɛre asase mu na ne dunsini nso awu wɔ dɔteɛ mu,

9 ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est

nanso, ɔnya nsuo a ɛfefɛ, na ɛyiyi mman sɛ dua a wɔatɛ.

10 homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est

Nanso, sɛ nnipa wu a wɔde no hyɛ fam; ɔhome deɛ ɛtwa toɔ a, na afei ɔnni hɔ bio.

11 quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat

Sɛdeɛ nsuo tu yera wɔ ɛpo mu no, anaa sɛdeɛ nsuka mu weɛ no,

12 sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo

saa ara na onipa tɔ fam na ɔnsɔre bio; ɛnkɔsi sɛ ɔsoro bɛtwam no, nnipa rensɔre na wɔrennyane wɔn mfiri wɔn nna mu.

13 quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei (Sheol h7585)

“Sɛ anka wode me bɛsie damena mu de me ahinta kɔsi sɛ wʼabofuo bɛtwam! Sɛ anka wobɛhyɛ me berɛ na afei woakae me! (Sheol h7585)

14 putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea

Sɛ onipa wu a, ɔbɛba nkwa mu bio anaa? Mʼaperedie nna mu nyinaa mɛtwɛn akɔsi sɛ me foforɔyɛ bɛba.

15 vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram

Wobɛfrɛ na mɛgye wo so; wʼani bɛgyina abɔdeɛ a wo nsa ayɛ.

16 tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis

Afei wobɛkan mʼanammɔntuo na worenni me bɔne akyi.

17 signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam

Wɔbɛsɔ me bɔne ano wɔ kotokuo mu, na woakata mʼamumuyɛ so.

18 mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo

“Nanso, sɛdeɛ mmepɔ so hohoro na ɛdwirie na abotan nso twe firi ne siberɛ no,

19 lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes

sɛdeɛ nsuo yiyi aboɔ ho na osutɔ brane twe dɔteɛ kɔ no saa ara na wosɛe onipa anidasoɔ.

20 roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum

Wotintim ne so prɛko pɛ, na ɔtwam kɔ; wosakyera ne nipasu na wogya no kwan.

21 sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget

Sɛ wɔhyɛ ne mmammarima animuonyam a, ɔnnim; na sɛ wɔbrɛ wɔn ase a, ɔnhunu.

22 attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit

Ɔno ara wedeɛ mu yea na ɔteɛ na ɔno ara ne ho na ɔgyam.”