Job 13
1 ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. |
2 secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum
3 sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. |
4 prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. |
5 atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. |
6 audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. |
7 numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ |
8 numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ |
9 aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis
10 ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. |
11 statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ |
12 memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. |
13 tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! |
14 quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. |
15 etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. |
16 et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. |
17 audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. |
18 si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» |
19 quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. |
20 duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: |
21 manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. |
22 et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. |
23 quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. |
24 cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ |
25 contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ |
26 scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. |
27 posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. |
28 qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea
