Job 13
1 ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula
“Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
2 secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum
Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
3 sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio
Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
4 prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum
sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
5 atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes
Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
6 audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite
Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
7 numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos
A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
8 numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini
A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
9 aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis
Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
10 ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis
Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
11 statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos
Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
12 memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae
Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
13 tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit
Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
14 quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis
Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
15 etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam
Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
16 et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita
Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
17 audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris
Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
18 si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar
Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
19 quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor
Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
20 duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar
Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
21 manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat
largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
22 et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi
Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
23 quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi
Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
24 cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum
Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
25 contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris
Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
26 scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae
Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
27 posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti
Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
28 qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea
Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
