Job 11
1 respondens autem Sophar Naamathites dixit
Na Naamani Sofar buaa sɛ,
2 numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
“Ɛnsɛ sɛ wɔyi saa nsɛm yi ano anaa? Ɛsɛ sɛ wɔbu saa ɔkasafoɔ yi bem anaa?
3 tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
Wo nsɛm hunu no bɛma nnipa ayɛ komm anaa? Sɛ wodi fɛ a obiara renka wʼanim anaa?
4 dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
Woka kyerɛ Onyankopɔn sɛ, ‘Me gyidie ho nni asɛm na meyɛ pɛ wɔ wʼani so.’
5 atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
Ao, anka mepɛ sɛ Onyankopɔn kasa, anka ɔnkasa ntia wo
6 ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
na ɔmmue nyansa mu ahintasɛm so nkyerɛ wo, ɛfiri sɛ nyansa turodoo yɛ afanu. Hunu yei sɛ, Onyankopɔn werɛ afiri wo bɔne no bi mpo.
7 forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
“Wobɛtumi ate Onyankopɔn anwanwadeɛ ase anaa? Wobɛtumi abɔre ahunu deɛ Otumfoɔ no tumi kɔpem anaa?
Ɛkorɔn sene ɔsoro, ɛdeɛn na wobɛtumi ayɛ? Emu dɔ sene damena ase tɔnn, ɛdeɛn na wobɛtumi ahunu? (Sheol h7585)
9 longior terrae mensura eius et latior mari
Ne nsusuiɛ mu ware sene asase na ɛtrɛ sene ɛpo.
10 si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
“Sɛ ɔba na ɔde wo to nneduadan mu ansa na wasi nkonnwa a, hwan na ɔbɛtumi asi no ɛkwan?
11 ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
Ampa ara ɔhyɛ nnipa nnaadaafoɔ nso; na sɛ ɔhunu amumuyɛ a, ɔnhyɛ ne nso anaa?
12 vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
Nanso ogyimifoɔ rentumi nyɛ onyansafoɔ sɛdeɛ wɔrentumi nwo afunumu ba sɛ onipa no.
13 tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
“Na sɛ wode wʼakoma ma no na wopagya wo nsa kyerɛ no,
14 si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
sɛ wogyaa bɔne a wokura no mu na woamma amumuyɛ antena wo ntomadan mu a,
15 tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
ɛnneɛ, wobɛpagya wo ti a womfɛre; wobɛgyina pintinn a wonsuro.
16 miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
Wo werɛ bɛfiri wʼahokyere, na ɛbɛyɛ wo sɛ nsuo a asene korɔ.
17 et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
Wʼabrabɔ bɛhyerɛn asene owigyinaeɛ, na esum bɛyɛ sɛ adekyeɛ hann.
18 et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
Wobɛnya banbɔ, ɛfiri sɛ anidasoɔ wɔ hɔ; wobɛhwɛ wo ho ahyia, na wahome asomdwoeɛ mu.
19 requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
Wobɛda ahome, na obi renhunahuna wo, na bebree bɛhwehwɛ mmoa afiri wo nkyɛn.
20 oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae
Amumuyɛfoɔ ani bɛfira, wɔrentumi nnwane; na wɔn anidasoɔ bɛdane owuo ahomeguo.”
