Genesis 21
1 visitavit autem Dominus Sarram sicut promiserat et implevit quae locutus est
A PAN nawiedził Sarę, jak powiedział, i uczynił PAN Sarze, jak zapowiedział.
2 concepitque et peperit filium in senectute sua tempore quo praedixerat ei Deus
Sara poczęła bowiem i urodziła Abrahamowi syna w jego starości w tym czasie, który przepowiedział mu Bóg.
3 vocavitque Abraham nomen filii sui quem genuit ei Sarra Isaac
Abraham nadał swemu synowi, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, imię Izaak.
4 et circumcidit eum octavo die sicut praeceperat ei Deus
I Abraham obrzezał swego syna Izaaka, gdy ten miał osiem dni, jak Bóg mu rozkazał.
5 cum centum esset annorum hac quippe aetate patris natus est Isaac
A Abraham miał sto lat, gdy mu się urodził jego syn Izaak.
6 dixitque Sarra risum fecit mihi Deus quicumque audierit conridebit mihi
Wtedy Sara powiedziała: Bóg dał mi powód do śmiechu; ktokolwiek [o tym] usłyszy, będzie się śmiał ze mną.
7 rursumque ait quis auditurum crederet Abraham quod Sarra lactaret filium quem peperit ei iam seni
I dodała: Kto by powiedział Abrahamowi, że Sara będzie karmiła piersią dzieci? Gdyż urodziłam mu syna w jego starości.
8 crevit igitur puer et ablactatus est fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis eius
Dziecko rosło i zostało odstawione od piersi. I Abraham wyprawił wielką ucztę w dniu odstawienia Izaaka.
9 cumque vidisset Sarra filium Agar Aegyptiae ludentem dixit ad Abraham
Gdy Sara zobaczyła syna Egipcjanki Hagar, którego ta urodziła Abrahamowi, szydzącego;
10 eice ancillam hanc et filium eius non enim erit heres filius ancillae cum filio meo Isaac
Powiedziała do Abrahama: Wyrzuć tę niewolnicę i jej syna, bo syn tej niewolnicy nie będzie dziedziczyć z moim synem Izaakiem.
11 dure accepit hoc Abraham pro filio suo
Słowa te wydały się Abrahamowi bardzo przykre ze względu na jego syna.
12 cui dixit Deus non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua omnia quae dixerit tibi Sarra audi vocem eius quia in Isaac vocabitur tibi semen
Wtedy Bóg powiedział do Abrahama: Niech ci nie będzie przykro z powodu chłopca i twojej niewolnicy. Posłuchaj wszystkiego, co Sara mówi do ciebie, bo w Izaaku będzie nazwane twoje potomstwo.
13 sed et filium ancillae faciam in gentem magnam quia semen tuum est
Syna zaś [tej] niewolnicy również uczynię narodem, bo jest on twoim potomstwem.
14 surrexit itaque Abraham mane et tollens panem et utrem aquae inposuit scapulae eius tradiditque puerum et dimisit eam quae cum abisset errabat in solitudine Bersabee
Abraham wstał więc wcześnie rano, wziął chleb i bukłak wody i dał Hagar, wkładając jej to na ramię, oraz [wziął] dziecko i odprawił ją. Ona zaś odeszła i błąkała się po pustyni Beer-Szeby.
15 cumque consumpta esset aqua in utre abiecit puerum subter unam arborum quae ibi erant
A gdy skończyła się woda w bukłaku, porzuciła dziecko pod jednym z krzewów.
16 et abiit seditque e regione procul quantum potest arcus iacere dixit enim non videbo morientem puerum et sedens contra levavit vocem suam et flevit
Potem odeszła i usiadła naprzeciw niego w odległości strzału z łuku. Mówiła bowiem: Nie będę patrzyła na śmierć dziecka. Usiadła więc naprzeciw niego i zaczęła głośno płakać.
17 exaudivit autem Deus vocem pueri vocavitque angelus Domini Agar de caelo dicens quid agis Agar noli timere exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est
I Bóg usłyszał głos chłopca, i Anioł Boga zawołał na Hagar z nieba: Co ci jest, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca [tam], gdzie jest.
18 surge tolle puerum et tene manum illius quia in gentem magnam faciam eum
Wstań, podnieś chłopca i weź go za rękę, bo uczynię go wielkim narodem.
19 aperuitque oculos eius Deus quae videns puteum aquae abiit et implevit utrem deditque puero bibere
Wtedy Bóg otworzył jej oczy i zobaczyła studnię z wodą. Poszła więc, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić.
20 et fuit cum eo qui crevit et moratus est in solitudine et factus est iuvenis sagittarius
I Bóg był z chłopcem. Urósł i mieszkał na pustyni, i stał się łucznikiem.
21 habitavitque in deserto Pharan et accepit illi mater sua uxorem de terra Aegypti
A mieszkał na pustyni Paran. I jego matka wzięła dla niego żonę z ziemi Egiptu.
22 eodem tempore dixit Abimelech et Fichol princeps exercitus eius ad Abraham Deus tecum est in universis quae agis
W tym czasie Abimelek wraz z dowódcą swego wojska Pikolem powiedział do Abrahama: Bóg jest z tobą we wszystkim, co czynisz.
23 iura ergo per Dominum ne noceas mihi et posteris meis stirpique meae sed iuxta misericordiam quam feci tibi facies mihi et terrae in qua versatus es advena
Teraz [więc] przysięgnij mi tu na Boga, że nie postąpisz zdradliwie wobec mnie ani mego syna, ani mego wnuka. [Ale] według miłosierdzia, które ci okazałem, postąpisz ze mną i z ziemią, w której jesteś przybyszem.
24 dixitque Abraham ego iurabo
Abraham odpowiedział: Przysięgam.
25 et increpavit Abimelech propter puteum aquae quem vi abstulerant servi illius
I Abraham poskarżył się Abimelekowi z powodu studni z wodą, którą mu przemocą zabrali słudzy Abimeleka.
26 respondit Abimelech nescivi quis fecerit hanc rem sed et tu non indicasti mihi et ego non audivi praeter hodie
Abimelek powiedział: Nie wiem, kto to uczynił. Ani nie powiedziałeś mi o tym, ani nie słyszałem o tym aż dopiero dziś.
27 tulit itaque Abraham oves et boves et dedit Abimelech percusseruntque ambo foedus
Abraham wziął więc owce i woły i dał je Abimelekowi, i obaj zawarli przymierze.
28 et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum
I Abraham wydzielił z trzody siedmioro jagniąt.
29 cui dixit Abimelech quid sibi volunt septem agnae istae quas stare fecisti seorsum
Abimelek zapytał Abrahama: Po co te siedmioro jagniąt, które postawiłeś osobno?
30 at ille septem inquit agnas accipies de manu mea ut sint in testimonium mihi quoniam ego fodi puteum istum
A [on] odpowiedział: Te siedem owiec weźmiesz z moich rąk, aby były świadectwem, że wykopałem tę studnię.
31 idcirco vocatus est locus ille Bersabee quia ibi uterque iuraverunt
Dlatego nazwano to miejsce Beer-Szeba, bo tam obaj sobie przysięgli.
32 et inierunt foedus pro puteo Iuramenti
Tak zawarli przymierze w Beer-Szebie. Potem Abimelek i Pikol, dowódca jego wojska, wstali i wrócili do ziemi Filistynów.
33 surrexit autem Abimelech et Fichol princeps militiae eius reversique sunt in terram Palestinorum Abraham vero plantavit nemus in Bersabee et invocavit ibi nomen Domini Dei aeterni
[Abraham] zaś zasadził drzewa w Beer-Szebie i wzywał tam imienia PANA, Boga wiecznego.
34 et fuit colonus terrae Philisthinorum diebus multis
I Abraham gościł w ziemi Filistynów przez wiele dni.
