Thessalonicenses I 3

1 propter quod non sustinentes amplius placuit nobis remanere Athenis solis

Xuning bilǝn biz [silǝrdin hǝwǝrsiz] taⱪitimiz taⱪ bolup, ɵzimiz Afina xǝⱨiridǝ yalƣuz ⱪelip,

2 et misimus Timotheum fratrem nostrum et ministrum Dei in evangelio Christi ad confirmandos vos et exhortandos pro fide vestra

aldinglarƣa ⱪerindiximiz ⱨǝm Huda yolida Mǝsiⱨning hux hǝwiridǝ boluwatⱪan hizmǝtdiximiz Timotiyni silǝrni etiⱪadta mustǝⱨkǝmlǝx-küqǝytix wǝ riƣbǝtlǝndürüx üqün ǝwǝtixni ⱪarar ⱪilduⱪ;

3 ut nemo moveatur in tribulationibus istis ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus

[bizning uni ǝwǝtixtiki] mǝⱪsitimiz, ⱨeqkimning bexinglarƣa qüxkǝn muxu zǝhmǝt-ⱪiyinqiliⱪlar sǝwǝbidin [etiⱪadta] tǝwrinip ⱪalmasliⱪi üqündur. Qünki ɵzünglar bundaⱪ ixlarƣa uqraxⱪa aldin’ala bekitilgǝn, dǝp bilisilǝr.

4 nam et cum apud vos essemus praedicebamus vobis passuros nos tribulationes sicut et factum est et scitis

Qünki biz silǝr bilǝn billǝ bolƣan waⱪtimizda, silǝrgǝ ⱨǝmmimiz azab-ⱪiyinqiliⱪⱪa uqrimay ⱪalmaymiz dǝp aldin’ala eytⱪaniduⱪ. Əmǝliyǝttǝ ⱨazir deginimizdǝk boldi, dǝp bilisilǝr.

5 propterea et ego amplius non sustinens misi ad cognoscendam fidem vestram ne forte temptaverit vos is qui temptat et inanis fiat labor noster

Xu sǝwǝbtin taⱪitim taⱪ bolup, etiⱪadinglarning zadi ⱪandaⱪ ikǝnlikini bilix üqün, azdurƣuqi silǝrni azdurup bizning silǝrgǝ singdürgǝn ǝjrimiz bikarƣa kǝttimikin dǝp ǝnsirǝp, Timotiyni yeninglarƣa ǝwǝtkǝnidim.

6 nunc autem veniente Timotheo ad nos a vobis et adnuntiante nobis fidem et caritatem vestram et quia memoriam nostri habetis bonam semper desiderantes nos videre sicut nos quoque vos

Lekin Timotiy baya yeninglardin ⱪaytip kǝlgǝndǝ, etiⱪadinglar wǝ meⱨir-muⱨǝbbitinglar toƣrisida bizgǝ yahxi hǝwǝr elip kelip, silǝrning bizni ⱨǝrdaim seƣinip turƣanliⱪinglarni wǝ huddi biz silǝr bilǝn didarlixixⱪa tǝlpünginimizdǝk, silǝrningmu bizni kɵrgünglar kǝlgǝnlikini eytti.

7 ideo consolati sumus fratres in vobis in omni necessitate et tribulatione nostra per vestram fidem

Xuningdǝk, ǝy ⱪerindaxlar, beximizƣa qüxkǝn muxundaⱪ barliⱪ azab-oⱪubǝt wǝ eƣirqiliⱪ iqidǝ turiwatⱪinimizda silǝrdin, yǝni qing etiⱪadinglardin riƣbǝt-tǝsǝlli taptuⱪ;

8 quoniam nunc vivimus si vos statis in Domino

Qünki Rǝbdǝ qing turƣan bolsanglar, biz [ɵlmǝy], ⱨayat ⱪalimiz!

9 quam enim gratiarum actionem possumus Deo retribuere pro vobis in omni gaudio quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum

Əmdi silǝr üqün, Hudayimiz aldida silǝrning wǝjinglardin tolimu xadlanduⱪ, bu zor xadliⱪimizdin silǝr üqün Hudaƣa ⱪanqilik dǝrijidǝ tǝxǝkkür eytsaⱪ bolar?!

10 nocte et die abundantius orantes ut videamus faciem vestram et conpleamus ea quae desunt fidei vestrae

Silǝr bilǝn didar kɵrüxüx wǝ etiⱪadinglardiki yetǝrsizliklǝrni mukǝmmǝl ⱪilixⱪa muyǝssǝr bolux imkaniyiti üqün, keqǝ-kündüz Hudaƣa zor tǝlmürüp yelinmaⱪtimiz.

11 ipse autem Deus et Pater noster et Dominus Iesus dirigat viam nostram ad vos

Əmdi bizning Huda’Atimizning Ɵzi ⱨǝm Rǝbbimiz Əysa bizning yolimizni yeninglarƣa baxliƣay;

12 vos autem Dominus multiplicet et abundare faciat caritatem in invicem et in omnes quemadmodum et nos in vobis

ǝmdi meⱨir-muⱨǝbbǝtimiz silǝrgǝ tolƣandǝk, Rǝb silǝrning bir-biringlarƣa wǝ ⱨǝmmǝ adǝmlǝrgǝ bolƣan meⱨir-muⱨǝbbitinglarni axurup, tolup taxturƣay;

13 ad confirmanda corda vestra sine querella in sanctitate ante Deum et Patrem nostrum in adventu Domini nostri Iesu cum omnibus sanctis eius amen

ⱨǝm xundaⱪ bolƣanda, Rǝbbimiz Əysa Ɵzining barliⱪ muⱪǝddǝs bǝndiliri bilǝn billǝ ⱪaytip kǝlgǝndǝ ⱪǝlbinglar bizning Huda’Atimiz aldida pak-muⱪǝddǝsliktǝ nuⱪsansiz boluxⱪa mustǝⱨkǝmlinidu!