Romanos 9
1 Veritatem dico in Christo Iesu, non mentior: testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu sancto:
Hita fo mana nenefutu-paꞌaꞌ to Kristus, olaꞌ tetebꞌes. Dadꞌi au nda olaꞌ peko-lelekoꞌ neu nggi sa. Au rala ngga nafadꞌe au nae, Lamatuaꞌ Dula-dalen mana nalalao rala ngga.
2 quoniam tristitia mihi magna est, et continuus dolor cordi meo.
Au ufadꞌe taꞌo ia: rala ngga susa-sona. Au medꞌa beran taꞌo naa, huu usunedꞌa atahori ngga ra. Au nau fo nusa Yahudi nggara o nenefutu-paꞌaꞌ ro Kristus, te hetar nda ramahere E sa. Onaꞌ au bisa soi dalaꞌ fee se, au sadꞌia oꞌe fo Lamatuaꞌ huku-dꞌoki au, fo nggati se. Ma au o sadꞌia oꞌe fo Lamatuaꞌ naꞌadꞌodꞌooꞌ au mia Kristus, naa fo atahori nggara bisa nenefutu-paꞌaꞌ ro E.
3 Optabam enim ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis, qui sunt cognati mei secundum carnem,
4 qui sunt Israelitae, quorum adoptio est filiorum, et gloria, et testamentum, et legislatio, et obsequium, et promissa:
Tao-tao te sira, atahori Israꞌel, naeni nusaꞌ esa mana onton seli. Lamatuaꞌ soꞌu nala se dadꞌi eni ana nara eniꞌ a lele uluꞌ a. Ana natudꞌu koasan manaseliꞌ neu se. Ana hengge-nee hehelu-fufuliꞌ mataꞌ-mataꞌ no se. Ana fee hohoro-lalanen neu se. Sira mana rahineꞌ beꞌutee neu E, ma tao ues fee neu E. Ana helu-fuli nae natudꞌu rala malolen neu se.
5 quorum patres, ex quibus est Christus secundum carnem, qui est super omnia Deus benedictus in saecula. Amen. (aiōn g165)
Sira laoꞌ mia bei-baꞌi tara, naeni: baꞌi Abraham, baꞌi Isak, ma baꞌi Yakob (atahori haꞌi naraꞌ ‘Israꞌel’ mia e). Ma Kristus, fo Lamatuaꞌ helu-fuli memaꞌ mia lele uluꞌ a fo nae haitua nemaꞌ naa, laoꞌ mia hita nusa Yahudi ra bei-baꞌi tara. Kristus naa o, naeni Lamatualain mana parenda basa-bꞌasaꞌ e. Dadꞌi nandaa mete ma soꞌu rananaru E losa doo nduꞌu-dꞌoon neu. Tebꞌe! (aiōn g165)
6 Non autem quod exciderit verbum Dei. Non enim omnes qui ex Israel sunt, ii sunt Israelitae:
Onaꞌ mae atahori Israꞌel hetar nda feꞌe simbo Kristus sa, te atahori nda bisa olaꞌ rae, Lamatuaꞌ hehelu-fufulin naa nda dadꞌi sa. Ma afiꞌ duꞌa mae, basa atahori mana laoꞌ mia bei-baꞌi Israꞌel naa, dadꞌi nusa Israꞌel fo Lamatuaꞌ tengga nala dadꞌi Eni atahorin.
7 neque qui semen sunt Abrahae, omnes filii: sed in Isaac vocabitur tibi semen:
Conto onaꞌ, atahori hetar laoꞌ mia bei-baꞌi tara, baꞌi Abraham. Te basa se nda Abraham tititi-nonosin fo Lamatuaꞌ tengga nalaꞌ ra sa. Huu Lamatuaꞌ nafadꞌe basa Abraham nae, “Tititi-nonosim fo au uhineꞌ ra, akaꞌ mana laoꞌ mia Isak ana nara.”
8 id est, non qui filii carnis, hi filii Dei: sed qui filii sunt promissionis, aestimantur in semine.
Sosoan nae, mia maꞌahulun losa oras ia, nda basa tititi-nonosiꞌ mana laoꞌ mia hita atahori Yahudi ra baꞌin Abraham, dadꞌi Lamatualain ana nara. Akaꞌ tititi-nonosin mana laoꞌ mia Lamatuaꞌ hehelu-fufulin fee neu Abraham, fo Lamatuaꞌ reken se dadꞌi eni ana matetu nara.
9 Promissionis enim verbum hoc est: Secundum hoc tempus veniam: et erit Sarae filius.
Huu Lamatuaꞌ hengge-nee hehelu-fufuliꞌ nae, “Mbei ma too mana nemaꞌ ia, Au baliꞌ uma. Leleꞌ naa, sao ma Sara bꞌonggi ana touꞌ sa ena.”
10 Non solum autem illa: sed et Rebecca ex uno concubitu habens, Isaac patris nostri.
Nda taꞌoꞌ a naa sa. Huu hita baꞌi Isak na no saon Ribka bonggi rala ana duaꞌ ra.
11 Cum enim nondum nati fuissent, aut aliquid boni egissent, aut mali, (ut secundum electionem propositum Dei maneret)
Leleꞌ Ribka nda feꞌe bꞌonggi nala se sa, ara nda feꞌe tao dala maloleꞌ do dala deꞌulakaꞌ sa. Mae taꞌo naa o, Lamatuaꞌ nafadꞌe memaꞌ soꞌal Ribka ana duaꞌ mana dea neu naꞌahulu a nae, “Dei fo aꞌa ka tao ues fee odꞌin.” Lamatuaꞌ nafadꞌe taꞌo naa, fo natudꞌu nae, mete ma Eni tengga nala atahori esa ena, Eni nahine nae pake atahori na fo tao taꞌo bee. De Lamatuaꞌ tengga nala odꞌi ka fo dꞌadi atahorin. Ana nda parlu nahati fo mete sobꞌa odꞌi ka nae tao taꞌo bee sa boe, huu Lamatua nahine memaꞌ ena.
12 non ex operibus, sed ex vocante dictum est ei: Quia maior serviet minori,
13 sicut scriptum est: Iacob dilexi, Esau autem odio habui.
Huu Lamatuaꞌ olaꞌ sia Susura Meumaren soꞌal ana duaꞌ naa ra nae, Au tengga ala Yakob, te au nda simbo Esau sa.”
14 Quid ergo dicemus? numquid iniquitas apud Deum? Absit.
Dadꞌi ata feꞌe tae saa fai? Mbei ma hambu ruma rae, “Lamatuaꞌ nda naꞌetuꞌ dedꞌeat no matetuꞌ sa, do?” Nda bisa sa!
15 Moysi enim dicit: Miserebor cuius misereor: et misericordiam praestabo cuius miserebor.
Huu mia lele uluꞌ a Lamatualain nafadꞌe neu baꞌi Musa nae, “Au utudꞌu susue ngga neu atahori fo Au tengga alaꞌ ra. Ma Au kasian neu atahori fo Au dudꞌu ao ngga.”
16 Igitur non volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei.
Dadꞌi atahori naa nda medꞌa Lamatuaꞌ susuen sa huu eni hihii-nanaun, do huu eni tatao-nonoin. Te huu Lamatuaꞌ mesaꞌ ne mana nae natudꞌu susuen neu atahori naa.
17 Dicit enim Scriptura Pharaoni: Quia in hoc ipsum excitavi te, ut ostendam in te virtutem meam: et ut annuncietur nomen meum in universa terra.
Huu sia Susura Meumareꞌ a, Lamatuaꞌ olaꞌ no mane Masir nae, “Au soꞌu nggo dadꞌi maneꞌ, huu Au ae pake koasa ngga fo labꞌan nggo fo atahori hetar rita. No taꞌo naa, basa atahori sia raefafoꞌ ia soꞌu rananaru Au nara ngga.”
18 Ergo cuius vult miseretur, et quem vult indurat.
Dadꞌi mete ma Lamatuaꞌ nae natudꞌu kasian neu atahori esa, na, Ana taoꞌ a. Ma mete ma Ana nae tao atahori sa ralan manggatee, na, Ana o tao boe.
19 Dicis itaque mihi: Quid adhuc queritur? voluntati enim eius quis resistit?
Naa! Mete ma hambu atahori nda simbo au rae, “Mete ma taꞌo naa, Lamatuaꞌ nae tao dalaꞌ esa, seka bisa labꞌan E? Nda hambu sa, to? Dadꞌi, taꞌo bee fo Eni nae mbia salaꞌ neu nggita? Naa nda matetuꞌ sa!”
20 O homo, tu quis es, qui respondeas Deo? Numquid dicit figmentum ei, qui se finxit: Quid me fecisti sic?
Mete ma hambu ruma duꞌa taꞌo naa, na au utaa, taꞌo ia: “Duꞌa mae ho ia, seka?! Ho mae olaꞌ labꞌan Lamatuaꞌ, do?” Afiꞌ taꞌo naa! Huu sia Lamatuaꞌ Susura Meumaren nenesuraꞌ nae, “Mete ma atahori tao saa esa na, taꞌo bee de saa fo ana taoꞌ naa natane baliꞌ atahori mana tao e nae, ‘Taꞌo bee de ho tao au taꞌo ia!?’”
21 An non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem, aliud vero in contumeliam?
Conto Onaꞌ mana tao huraꞌ. Mia rae huraꞌ bubꞌueꞌ esa, ana naꞌena hak fo nae tao nggusi makahahadꞌok esa fo atahori koa e. Ana o naꞌena hak pake rae bubꞌueꞌ naa fo tao neu mamana manggarauꞌ, tunggaꞌ a eni hihii-nanaun.
22 Quod si Deus volens ostendere iram, et notum facere potentiam suam, sustinuit in multa patientia vasa irae, aptata in interitum,
Onaꞌ naa boe Lamatualain. Ana naꞌena hak fo tao tungga hihii-nanaun. Nae natudꞌu neu basa atahori nae, Eni namanasa, ma nda simbo atahori tatao deꞌulaka nara sa. Ana o nau fo atahori bubꞌuluꞌ rae, Eni naꞌena koasa naen seli. Fo atahori rahine taꞌo naa, na Ana naꞌatataaꞌ Aon no atahori mana tao deꞌulakaꞌ mataꞌ-mataꞌ. Te atahori mana tao deꞌulakaꞌ ra, rahaniꞌ a fain fo rambalutu eto-etoꞌ
23 ut ostenderet divitias gloriae suae in vasa misericordiae, quae praeparavit in gloriam.
Ana tao taꞌo naa, fo nae natudꞌu neu atahori hetar oi, Eni nae natudꞌu susue lalain neu atahori ruma. Sira, fo Ana tengga nala memaꞌ, fo nae soꞌu nananaru se. Ma Ana nau atahori bubꞌuluꞌ rae, Eni mesaꞌ ne manaseliꞌ.
24 Quos et vocavit non solum ex Iudaeis, sed etiam in Gentibus,
Huu hita ia ra, fo Ana tengga memaꞌ dadꞌi atahori nara. Hita ia ra, ruma mia atahori Yahudi, boe ma ruma mia nusa feaꞌ ra.
25 sicut in Osee dicit: Vocabo non plebem meam, plebem meam: et non dilectam, dilectam: et non misericordiam consecutam, misericordiam consecutam.
Feꞌesaꞌan, Lamatuaꞌ pake mana ola-olan Hosea, fo suraꞌ soꞌal atahori nda Yahudi ra oi, Hambu atahori ruma dalahulun nda Au atahori ngga sa, te Au ae oꞌe se ae, “Hei, Au atahori nggara,’ Ma hambu nusa fo dalahulun Au nda sue sa, te Au ae oꞌe se ae, ‘Hei, nusaꞌ fo Au sueꞌ a.’”
26 Et erit: in loco, ubi dictum est eis: Non plebs mea vos: ibi vocabuntur filii Dei vivi.
Ana o suraꞌ oi, “Sia naa, Sia mamanaꞌ fo Lamatuaꞌ nafadꞌe neu se oi, Hei, nda dadꞌi Au atahori ngga sa!’ Dei fo Lamatuaꞌ mana masodꞌaꞌ a nae nafadꞌe nggi nae, ‘Ia naa, hei dadꞌi Au ana nggara ena!’” Ana olaꞌ taꞌo naa, huu Ana kasian atahori nda Yahudi ra sa.
27 Isaias autem clamat pro Israel: Si fuerit numerus filiorum Israel tamquam arena maris, reliquiae salvae fient.
Lamatuaꞌ mana ola-olan laen, naeni Yesaya, olaꞌ nita soꞌal nusa Israꞌel ra leleo-lalao nara nae, “Onaꞌ mae atahori Israꞌel ra dadꞌi naen seli, onaꞌ saraꞌaeꞌ sia tasi suun, te dei fo Lamatuaꞌ fee masodꞌaꞌ neuꞌ a sira hidꞌaꞌ a, mia sala-kilu nara.
28 Verbum enim consummans, et abbrevians in aequitate: quia verbum breviatum faciet Dominus super terram:
Te dei fo losa fai neneman, fo Lamatuaꞌ naꞌetuꞌ dedꞌeat fee basa atahori sia ndule raefafoꞌ ia, onaꞌ Ana nafadꞌe memaꞌ ena. Te Ana nda nahati sa, Huu Ana tao nabasaꞌ no lai-lai!”
29 et sicut praedixit Isaias: Nisi Dominus sabaoth reliquisset nobis semen, sicut Sodoma facti essemus, et sicut Gomorrha similes fuissemus.
Dalahulun, Yesaya nafadꞌe soꞌal atahori Yahudi nae, “Hita onton, huu Lamatuaꞌ mana naꞌena koasa manaseliꞌ, hela hita tititi-nonosi tara ruma hambu masodꞌaꞌ. Huu mete ma nda taꞌo naa saa, na, basa hendi hita ena, onaꞌ atahori kota Sodꞌom no kota Gomora ra.”
30 Quid ergo dicemus? Quod gentes, quae non sectabantur iustitiam, apprehenderunt iustitiam: iustitiam autem, quae ex fide est.
Dadꞌi ata feꞌe tae saa fai? Olaꞌ tae, atahori nda Yahudi ra mia bee-bꞌee, fo dꞌalahulun nda sangga fo rae maloleꞌ ro Lamatuaꞌ sa, ia naa maloleꞌ ro E ena, huu ramahere neu Yesus Kristus.
31 Israel vero sectando legem iustitiae, in legem iustitiae non pervenit.
Tao-tao te atahori Israꞌel ra, sobꞌa tao tungga Musa hohoro-lalanen fo ara bisa malolole ro Lamatuaꞌ, te nda dadꞌi maloleꞌ ro E sa.
32 Quare? Quia non ex fide, sed quasi ex operibus: offenderunt enim in lapidem offensionis,
Saa de ara nda bisa maloleꞌ ro Lamatuaꞌ sa? Huu ara nau tao tungga akaꞌ a hohoro-lalaneꞌ naa, fo Ana simbo sira ona atahori rala ndoos, te ara nda ramahere neu Yesus Kristus sa. Dadꞌi onaꞌ ara raꞌatunu dai “fatu neꞌetunus”. Ia fo Lamatuaꞌ Susura Meumaren sosoan nae, “Mete ia dei! Te Au tao Atahori esa sia lete Sion, sia kota Yerusalem. Atahori naa onaꞌ fatu esa, mana tao atahori raꞌatunu. Te seka namahere neu E, na, afiꞌ mae.” Fatu naa, naeni Yesus. Te atahori Israꞌel ra nda simbo E sa. Naa onaꞌ ara raꞌatunu, boe ma raꞌaloli huu fatu naa.
33 sicut scriptum est: Ecce pono in Sion lapidem offensionis, et petram scandali: et omnis, qui credit in eum, non confundetur.
