< Romanos 2 >

1 Propter quod inexcusabilis es o homo omnis, qui iudicas. In quo enim iudicas alterum, teipsum condemnas: eadem enim agis quae iudicas.
Portanto, és inexcusavel quando julgas, ó homem, quem quer que sejas, porque te condemnas a ti mesmo n'aquillo em que julgas o outro; pois tu, que julgas, fazes as mesmas coisas.
2 Scimus enim quoniam iudicium Dei est secundum veritatem in eos, qui talia agunt.
E bem sabemos que o juizo de Deus é segundo a verdade sobre os que taes coisas fazem.
3 Existimas autem hoc o homo, qui iudicas eos, qui talia agunt, et facis ea, quia tu effugies iudicium Dei?
E tu, ó homem, que julgas os que fazem taes coisas, cuidas que, fazendo-as tu, escaparás ao juizo de Deus?
4 An divitias bonitatis eius, et patientiae, et longanimitatis contemnis? ignoras quoniam benignitas Dei ad poenitentiam te adducit:
Ou desprezas tu as riquezas da sua benignidade, e paciencia e longanimidade, ignorando que a benignidade de Deus te leva ao arrependimento?
5 Secundum autem duritiam tuam, et impoenitens cor, thesaurizas tibi iram in die irae, et revelationis iusti iudicii Dei,
Mas, segundo a tua dureza e teu coração impenitente, enthesouras ira para o dia da ira e da manifestação do juizo de Deus;
6 qui reddet unicuique secundum opera eius:
O qual recompensará cada um segundo as suas obras;
7 iis quidem, qui secundum patientiam boni operis, gloriam, et honorem, et incorruptionem quaerunt, vitam aeternam: (aiōnios g166)
A saber: a vida eterna aos que, com perseverança em fazer bem, procuram gloria, e honra e incorrupção; (aiōnios g166)
8 iis autem, qui sunt ex contentione, et qui non acquiescunt veritati, credunt autem iniquitati, ira, et indignatio.
Mas a indignação e a ira aos que são contenciosos, e desobedientes á verdade e obedientes á injustiça.
9 Tribulatio, et angustia in omnem animam hominis operantis malum, Iudaei primum, et Graeci:
Tribulação e angustia sobre toda a alma do homem que obra o mal; primeiramente do judeo e tambem do grego:
10 gloria autem, et honor, et pax omni operanti bonum, Iudaeo primum, et Graeco:
Gloria, porém, e honra e paz a qualquer que obra o bem; primeiramente ao judeo e tambem ao grego;
11 non enim est acceptio personarum apud Deum.
Porque, para com Deus, não ha accepção de pessoas.
12 Quicumque enim sine lege peccaverunt, sine lege peribunt: et quicumque in lege peccaverunt, per legem iudicabuntur.
Porque todos os que sem lei peccaram sem lei tambem perecerão; e todos os que sob a lei peccaram pela lei serão julgados.
13 Non enim auditores legis iusti sunt apud Deum, sed factores legis iustificabuntur.
Porque os que ouvem a lei não são justos diante de Deus: mas os que praticam a lei hão de ser justificados.
14 Cum autem Gentes, quae legem non habent, naturaliter ea, quae legis sunt, faciunt, eiusmodi legem non habentes, ipsi sibi sunt lex:
Porque, quando os gentios, que não teem lei, fazem naturalmente as coisas que são da lei, não tendo estes lei, para si mesmos são lei
15 qui ostendunt opus legis scriptum in cordibus suis, testimonium reddente illis conscientia ipsorum, et inter se invicem cogitationibus accusantibus, aut etiam defendentibus,
Os quaes mostram a obra da lei escripta em seus corações, testificando juntamente a sua consciencia, e seus pensamentos, ora accusando-se, ora defendendo-se;
16 in die, cum iudicabit Deus occulta hominum, secundum Evangelium meum per Iesum Christum.
No dia em que Deus ha de julgar os segredos dos homens, por Jesus Christo, segundo o meu evangelho.
17 Si autem tu Iudaeus cognominaris, et requiescis in lege, et gloriaris in Deo,
Eis que tu que tens por sobrenome judeo, e repousas na lei, e te glorias em Deus;
18 et nosti voluntatem eius, et probas utiliora, instructus per legem,
E sabes a sua vontade e approvas as coisas excellentes, sendo instruido por lei;
19 confidis teipsum esse ducem caecorum, lumen eorum, qui in tenebris sunt,
E confias que és guia dos cegos, luz dos que estão em trevas,
20 eruditorem insipientium, magistrum infantium, habentem formam scientiae, et veritatis in lege.
Instruidor dos nescios, mestre de creanças, que tens a forma da sciencia e da verdade na lei;
21 Qui ergo alium doces, teipsum non doces: qui praedicas non furandum, furaris:
Tu, pois, que ensinas a outro, não te ensinas a ti mesmo? Tu, que prégas que não se deve furtar, furtas?
22 qui dicis non moechandum, moecharis: qui abominaris idola, sacrilegium facis:
Tu, que dizes que não se deve adulterar, adulteras? Tu, que abominas os idolos, commettes sacrilegio?
23 qui in lege gloriaris, per praevaricationem legis Deum inhonoras.
Tu, que te glorias na lei, deshonras a Deus pela transgressão da lei?
24 (Nomen enim Dei per vos blasphematur inter Gentes, sicut scriptum est.)
Porque, como está escripto, o nome de Deus é blasphemado entre os gentios por causa de vós.
25 Circumcisio quidem prodest, si legem observes: si autem praevaricator legis sis, circumcisio tua praeputium facta est.
Porque a circumcisão é, na verdade, proveitosa, se tu guardares a lei; porém, se tu és transgressor da lei, a tua circumcisão se torna em incircumcisão.
26 Si igitur praeputium iustitias legis custodiat: nonne praeputium illius in circumcisionem reputabitur?
Pois, se a incircumcisão guarda os preceitos da lei, porventura a sua incircumcisão não será reputada como circumcisão?
27 et iudicabit id, quod ex natura est praeputium, legem consummans, te, qui per litteram, et circumcisionem praevaricator legis es?
E, a que por natureza é incircumcisão, se cumpre a lei, não te julgará porventura a ti, que pela letra e circumcisão és transgressor da lei?
28 Non enim qui in manifesto est, Iudaeus est: neque quae in manifesto in carne est, est circumcisio:
Porque não é judeo o que o é exteriormente, nem é circumcisão a que o é exteriormente na carne
29 sed qui in abscondito est, Iudaeus est: et circumcisio cordis in spiritu, non littera: cuius laus non ex hominibus, sed ex Deo est.
Mas é judeo o que o é no interior, e circumcisão é a do coração, no espirito, não na letra: cujo louvor não provém dos homens, mas de Deus.

< Romanos 2 >