< Romanos 13 >

1 Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit: Non est enim potestas nisi a Deo: quae autem sunt a Deo, ordinata sunt.
Ⱨǝmmǝ adǝm ɵzlirini idarǝ ⱪilƣuqi ⱨoⱪuⱪ igilirigǝ boysunsun. Qünki Huda tiklimigǝn ⱨɵkümǝt yoⱪ; ⱪaysi ⱨoⱪuⱪ-ⱨɵkümǝt mǝwjut bolsila Huda tǝripidin tiklǝngǝndur.
2 Itaque qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit. Qui autem resistunt, ipsi sibi damnationem acquirunt:
Xuning üqün, ⱨoⱪuⱪ-ⱨɵkümǝtkǝ ⱪarxiliⱪ ⱪilƣuqi kixi Hudaning orunlaxturuxiƣa ⱪarxiliⱪ ⱪilƣan bolidu. Ⱪarxiliⱪ ⱪilƣuqilar soraⱪⱪa tartilidu
3 nam principes non sunt timori boni operis, sed mali. Vis autem non timere potestatem? Bonum fac: et habebis laudem ex illa:
(qünki ⱨɵkümranlar yahxiliⱪ ⱪilƣuqilarƣa ǝmǝs, bǝlki yamanliⱪ ⱪilƣuqilarƣa ⱪorⱪunq kǝltüridu). Ⱨɵkümranlardin ⱪorⱪuxni halimaymǝn desǝng, undaⱪta yahxi ǝmǝl ⱪil. U qaƣda ⱨɵkümǝt tǝripididin tǝriplinisǝn.
4 Dei enim minister est tibi in bonum. Si autem malum feceris, time: non enim sine causa gladium portat. Dei enim minister est: vindex in iram ei, qui malum agit.
Qünki ⱨɵkümranlar sening mǝnpǝiting üqün Hudaning hizmǝtqisidur. Lekin yamanliⱪ ⱪilsang, uningdin ⱪorⱪuxung kerǝk! [Ⱨɵkümran] ⱪiliqni bikarƣa esiwalmaydu, u yamanliⱪ ⱪilƣuqiƣa Hudaning ƣǝzipini kɵrsitidiƣan jaza bǝrgüqi süpitidǝ Hudaning hizmǝtqisidur.
5 Ideo necessitate subditi estote non solum propter iram, sed etiam propter conscientiam.
Xuning üqün, ⱨɵkümranlarƣa boysunux kerǝk. Bu, pǝⱪǝt jazalinixtin saⱪlinix üqünla ǝmǝs, bǝlki pak wijdanliⱪ bolux üqündur.
6 Ideo enim et tributa praestatis: ministri enim Dei sunt, in hoc ipsum servientes.
Muxu sǝwǝbtinmu baj tapxurunglar; ⱨɵkümranlar bolsa, Hudaning mǝhsus bu ixlarni baxⱪuruxⱪa bekitkǝn hizmǝtkarliridur.
7 Reddite ergo omnibus debita: cui tribulatum, tributum: cui vectigal, vectigal: cui timorem, timorem: cui honorem, honorem.
Ⱨǝrkimgǝ ɵz tegixlik ⱨǝⱪⱪini tɵlǝnglar; ƣǝllǝ-paraⱪ tapxuruwalƣuqiƣa ƣǝllǝ-paraⱪni, baj yiƣⱪuqilarƣa bajni tapxurunglar; eⱨtiramƣa tegixlik bolƣanlarƣa eⱨtiram ⱪilinglar, ⱨɵrmǝt ⱪilixⱪa tegixlik bolƣanni ⱨɵrmǝt ⱪilinglar.
8 Nemini quidquam debeatis: nisi ut invicem diligatis: qui enim diligit proximum, legem implevit.
Bir-biringlarni sɵyüxtin baxⱪa, ⱨeqkimgǝ ⱨeqnǝrsidin ⱪǝrzdar bolmanglar. Qünki baxⱪilarni sɵygǝn kixi Tǝwrat ⱪanunining tǝlipini ǝmǝlgǝ axurƣan bolidu.
9 Nam: Non adulterabis: Non occides: Non furaberis: Non falsum testimonium dices: Non concupisces: et si quod est aliud mandatum, in hoc verbo instauratur: Diliges proximum tuum sicut teipsum.
Qünki «zina ⱪilma, ⱪatilliⱪ ⱪilma, oƣriliⱪ ⱪilma, nǝpsaniyǝtqilik ⱪilma» degǝn pǝrⱨizlǝr wǝ bulardin baxⱪa ⱨǝrⱪandaⱪ pǝrzlǝrmu, «ⱪoxnangni ɵzüngni sɵygǝndǝk sɵygin» degǝn bu ǝmrgǝ yiƣinqaⱪlanƣan.
10 Dilectio proximi malum non operatur. Plenitudo ergo legis est dilectio.
Meⱨir-muⱨǝbbǝtkǝ berilgǝn [kixi] ɵz yeⱪiniƣa ⱨeqⱪandaⱪ yamanliⱪ yürgüzmǝydu; xuning üqün, meⱨir-muⱨǝbbǝt Tǝwrat ⱪanunining tǝlipini ǝmǝlgǝ axurƣuqidur.
11 Et hoc scientes tempus: quia hora est iam nos de somno surgere. Nunc enim propior est nostra salus, quam cum credidimus.
Ⱨazirⱪi waⱪitning jiddiyliⱪini bilip, xularni ⱪilinglar. Qünki biz üqün alliⱪaqan uyⱪudin oyƣinix waⱪit-saiti yetip kǝldi. Qünki dǝslǝpki etiⱪad ⱪilƣan waⱪtimizƣa nisbǝtǝn nijatimiz tehimu yeⱪinlap ⱪaldi.
12 Nox praecessit, dies autem appropinquavit. Abiiciamus ergo opera tenebrarum, et induamur arma lucis.
Keqǝ ɵtüxkǝ az ⱪaldi, kündüz yeⱪinlaxti. Xunga, ⱪarangƣuluⱪning ixlirini taxlap, yoruⱪluⱪning ⱪoral-yaraⱪlirini kiyǝyli.
13 Sicut in die honeste ambulemus: non in comessationibus, et ebrietatibus, non in cubilibus, et impudicitiis, non in contentione, et aemulatione:
Kündüzgǝ muwapiⱪ diyanǝtlik ⱨayat kǝqürǝyli, ǝyx-ixrǝt wǝ xarabhorluⱪⱪa, zina wǝ kǝyp-sapaƣa, jedǝl-majira wǝ ⱨǝsǝthorluⱪⱪa berilmǝyli;
14 sed induimini Dominum Iesum Christum, et carnis curam ne feceritis in desideriis.
ǝksiqǝ ɵzünglarƣa Rǝb Əysa Mǝsiⱨni kiyiwelinglar wǝ gunaⱨkar ǝttiki arzu-ⱨǝwǝslǝrni ⱪandaⱪ ⱪanduruxni ⱨeq oylimanglar.

< Romanos 13 >