Apocalypsis 7

1 Post haec vidi quattuor Angelos stantes super quattuor angulos terrae, tenentes quattuor ventos terrae ne flarent super terram, neque super mare, neque in ullam arborem.

อนนฺตรํ จตฺวาโร ทิวฺยทูตา มยา ทฺฤษฺฏา: , เต ปฺฤถิวฺยาศฺจตุรฺษุ โกเณษุ ติษฺฐนต: ปฺฤถิวฺยำ สมุเทฺร วฺฤกฺเษษุ จ วายุ รฺยถา น วเหตฺ ตถา ปฺฤถิวฺยาศฺจตุโร วายูนฺ ธารยนฺติฯ

2 Et vidi alterum Angelum ascendentem ab ortu solis, habentem signum Dei vivi: et clamavit voce magna quattuor Angelis, quibus datum est nocere terrae, et mari,

อนนฺตรํ สูรฺโยฺยทยสฺถานาทฺ อุทฺยนฺ อปร เอโก ทูโต มยา ทฺฤษฺฏ: โส'มเรศฺวรสฺย มุทฺรำ ธารยติ, เยษุ จรฺตุษุ ทูเตษุ ปฺฤถิวีสมุทฺรโย รฺหึสนสฺย ภาโร ทตฺตสฺตานฺ ส อุจฺไจริทํ อวทตฺฯ

3 dicens: Nolite nocere terrae, et mari, neque arboribus, quoadusque signemus servos Dei nostri in frontibus eorum.

อีศฺวรสฺย ทาสา ยาวทฺ อสฺมาภิ รฺภาเลษุ มุทฺรยางฺกิตา น ภวิษฺยนฺติ ตาวตฺ ปฺฤถิวี สมุโทฺร ตรวศฺจ ยุษฺมาภิ รฺน หึสฺยนฺตำฯ

4 Et audivi numerum signatorum, centum quadraginta quattuor millia signati, ex omni tribu filiorum Israel.

ตต: ปรํ มุทฺรางฺกิตโลกานำ สํขฺยา มยาศฺราวิฯ อิสฺราเยล: สรฺวฺววํศายาศฺจตุศฺจตฺวารึศตฺสหสฺราธิกลกฺษโลกา มุทฺรยางฺกิตา อภวนฺ,

5 Ex tribu Iuda duodecim millia signati: Ex tribu Ruben duodecim millia signati: Ex tribu Gad duodecim millia signati:

อรฺถโต ยิหูทาวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ รูเพณวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ คาทวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ,

6 Ex tribu Aser duodecim millia signati: Ex tribu Nephthali duodecim millia signati: Ex tribu Manasse duodecim millia signati:

อาเศรวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ นปฺตาลิวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ มินศิวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ,

7 Ex tribu Simeon duodecim millia signati: Ex tribu Levi duodecim millia signati: Ex tribu Issachar duodecim millia signati:

ศิมิโยนวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ เลวิวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ อิษาขรวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ,

8 Ex tribu Zabulon duodecim millia signati: Ex tribu Ioseph duodecim millia signati: Ex tribu Beniamin duodecim millia signati.

สิพูลูนวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ ยูษผวํเศ ทฺวาทศสหสฺราณิ พินฺยามีนวํเศ จ ทฺวาทศสหสฺราณิ โลกา มุทฺรางฺกิตา: ฯ

9 Post haec vidi turbam magnam, quam dinumerare nemo poterat ex omnibus gentibus, et tribubus, et populis, et linguis: stantes ante thronum, et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmae in manibus eorum:

ตต: ปรํ สรฺวฺวชาตียานำ สรฺวฺววํศียานำ สรฺวฺวเทศียานำ สรฺวฺวภาษาวาทินาญฺจ มหาโลการณฺยํ มยา ทฺฤษฺฏํ, ตานฺ คณยิตุํ เกนาปิ น ศกฺยํ, เต จ ศุภฺรปริจฺฉทปริหิตา: สนฺต: กไรศฺจ ตาลวฺฤนฺตานิ วหนฺต: สึหาสนสฺย เมษศาวกสฺย จานฺติเก ติษฺฐนฺติ,

10 et clamabant voce magna dicentes: Salus Deo nostro, qui sedet super thronum, et Agno.

อุจฺไจ: สฺวไรริทํ กถยนฺติ จ, สึหาสโนปวิษฺฏสฺย ปรเมศสฺย น: สฺตว: ฯ สฺตวศฺจ เมษวตฺสสฺย สมฺภูยาตฺ ตฺราณการณาตฺฯ

11 Et omnes Angeli stabant in circuitu throni, et seniorum, et quattuor animalium: et ceciderunt in conspectu throni in facies suas, et adoraverunt Deum,

ตต: สรฺเวฺว ทูตา: สึหาสนสฺย ปฺราจีนวรฺคสฺย ปฺราณิจตุษฺฏยสฺย จ ปริตสฺติษฺฐนฺต: สึหาสนสฺยานฺติเก นฺยูพฺชีภูเยศฺวรํ ปฺรณมฺย วทนฺติ,

12 dicentes, Amen. Benedictio, et claritas, et sapientia, et gratiarum actio, honor, et virtus, et fortitudo Deo nostro in saecula saeculorum, Amen. (aiōn g165)

ตถาสฺตุ ธนฺยวาทศฺจ เตโช ชฺญานํ ปฺรศํสนํฯ เศารฺยฺยํ ปรากฺรมศฺจาปิ ศกฺติศฺจ สรฺวฺวเมว ตตฺฯ วรฺตฺตตามีศฺวเร'สฺมากํ นิตฺยํ นิตฺยํ ตถาสฺตฺวิติฯ (aiōn g165)

13 Et respondit unus de senioribus, et dixit mihi: Hi, qui amicti sunt stolis albis, qui sunt? et unde venerunt?

ตต: ปรํ เตษำ ปฺราจีนานามฺ เอโก ชโน มำ สมฺภาษฺย ชคาท ศุภฺรปริจฺฉทปริหิตา อิเม เก? กุโต วาคตา: ?

14 Et dixi illi: Domine mi, tu scis. Et dixit mihi: Hi sunt, qui venerunt de tribulatione magna, et laverunt stolas suas, et dealbaverunt eas in sanguine Agni.

ตโต มโยกฺตํ เห มเหจฺฉ ภวาเนว ตตฺ ชานาติฯ เตน กถิตํ, อิเม มหาเกฺลศมธฺยาทฺ อาคตฺย เมษศาวกสฺย รุธิเรณ สฺวียปริจฺฉทานฺ ปฺรกฺษาลิตวนฺต: ศุกฺลีกฺฤตวนฺตศฺจฯ

15 ideo sunt ante thronum Dei, et serviunt ei die ac nocte in templo eius: et qui sedet in throno, habitabit super illos:

ตตฺการณาตฺ ต อีศฺวรสฺย สึหาสนสฺยานฺติเก ติษฺฐนฺโต ทิวาราตฺรํ ตสฺย มนฺทิเร ตํ เสวนฺเต สึหาสโนปวิษฺโฏ ชนศฺจ ตานฺ อธิสฺถาสฺยติฯ

16 non esurient, neque sitient amplius, nec cadet super illos sol, neque ullus aestus:

เตษำ กฺษุธา ปิปาสา วา ปุน รฺน ภวิษฺยติ เราทฺรํ โกปฺยุตฺตาโป วา เตษุ น นิปติษฺยติ,

17 quoniam Agnus, qui in medio throni est, reget illos, et deducet eos ad vitae fontes aquarum, et absterget Deus omnem lacrymam ab oculis eorum.

ยต: สึหาสนาธิษฺฐานการี เมษศาวกสฺตานฺ จารยิษฺยติ, อมฺฤตโตยานำ ปฺรสฺรวณานำ สนฺนิธึ ตานฺ คมยิษฺยติ จ, อีศฺวโร'ปิ เตษำ นยนภฺย: สรฺวฺวมศฺรุ ปฺรมารฺกฺษฺยติฯ