Apocalypsis 6
1 Et vidi quod aperuisset Agnus unum de septem sigillis, et audivi unum de quattuor animalibus, dicens, tamquam vocem tonitrui: Veni, et vide.
Tuucaa mah paongh ih catui kangdaeng ca tangoengh maeto ka hnuk; to naah kahing sak ih hmuen palito thung ih maeto mah, khopazih tuen baktiah Angzo ah loe khenah, tiah thuih ih lok to ka thaih.
2 Et vidi: et ecce equus albus, et qui sedebat super illum habebat arcum, et data est ei corona, et exivit vincens ut vinceret.
Ka khet naah, hrang kanglung maeto ka hnuk: to hrang nuiah angthueng Anih loe kalii maeto sin; anih hanah angraeng lumuek to paek o, anih loe misatuk pazawk moe, taa thai hanah a caeh.
3 Et cum aperuisset sigillum secundum, audivi secundum animal, dicens: Veni, et vide.
Anih mah catui kangdaeng hnetto haih to paongh naah, hnetto haih kahing sak ih hmuen mah, Angzo ah loe khenah, tiah thuih ih lok to ka thaih.
4 Et exivit alius equus rufus: et qui sedebat super illum, datum est ei ut sumeret pacem de terra, et ut invicem se interficiant, et datus est ei gladius magnus.
To naah kalah hrang kathim maeto tacawt: to hrang angthueng kami khaeah, long ah kaom angdaehhaih to lak ving moe, long kaminawk maeto hoi maeto anghumsak hanah sakthaihaih akaa to paek: kalen pui sumsen doeh anih hanah paek.
5 Et cum aperuisset sigillum tertium, audivi tertium animal, dicens: Veni, et vide. Et ecce equus niger: et qui sedebat super illum, habebat stateram in manu sua.
Anih mah catui kangdaeng thumto haih to paongh naah, thumto haih kahing sak ih hmuen mah, Angzo ah loe khenah, tiah thuih ih lok to ka thaih. To pongah ka khet, to naah hrang kamnum to ka hnuk; to hrang nuiah angthueng kami loe banah hmuen tahhaih to sinh.
6 Et audivi tamquam vocem in medio quattuor animalium dicentium: Bilibris tritici denario uno, et tres bilibres hordei denario uno, et vinum, et oleum ne laeseris.
Kahing sak ih hmuen palito ih a um hoiah, Cang boengloeng maeto loe phoisa sen maeto hoiah ating, barli cang boengloeng thumto loe phoisa sen maeto hoiah ating, toe Olive situi hoi misurtui loe amrosak hmah, tiah thuih ih lok to ka thaih.
7 Et cum aperuisset sigillum quartum, audivi vocem quarti animalis dicentis: Veni, et vide.
Anih mah catui kangdaeng palito haih to paongh naah, palito haih kahing sak ih hmuen mah, Angzo ah loe khenah, tiah thuih ih lok to ka thaih.
8 Et ecce equus pallidus: et qui sedebat super eum, nomen illi Mors, et infernus sequebatur eum, et data est illi potestas super quattuor partes terrae, interficere gladio, fame, et morte, et bestiis terrae. (Hadēs g86)
To pongah ka khet, to naah kanglung bok hrang to ka hnuk: to hrang nuiah angthueng kami ih ahmin loe, Duekhaih, tiah oh, Hell loe anih hnukah bang. Long ahmuen palito thungah ahmuen maeto ukhaih to nihcae hanah paek, sumsen hoiah kaminawk humhaih, caaknaek tawn ai ah dueksakhaih, nathaih hoiah dueksakhaih, moi kasannawk han kaeksakhaih akaa to paek. (Hadēs g86)
9 Et cum aperuisset sigillum quintum: vidi subtus altare animas interfectorum propter verbum Dei, et propter testimonium, quod habebant,
Anih mah catui kangdaeng pangato haih to paongh naah, bokhaih hmuenciim tlim ah kaom Sithaw lok taphong moe, angmacae tanghaih kawng a thuih o pongah hum ah kaom kaminawk ih pakhra to ka hnuk.
10 et clamabant voce magna, dicentes: Usquequo Domine, (sanctus, et verus) non iudicas, et non vindicas sanguinem nostrum de iis, qui habitant in terra?
Nihcae mah, Aw Angraeng, nang loe na ciimcai moe, loktang ah na oh, long ah kaicae hum kaminawk lu la ai ah atue nasetto maw na oh han vop? tiah tha hoi a hang o.
11 Et datae sunt illis singulae stolae albae: et dictum est illis ut requiescerent adhuc tempus modicum donec compleantur conservi eorum, et fratres eorum, qui interficiendi sunt sicut et illi.
Nihcae boih hanah kahni kanglung to a paek moe, nangcae baktih toengah hum han suek ih nangcae ih ampui tamnanawk hoi nawkamyanawk hum o ai karoek to, atue setta thung zing o raeh, tiah a naa.
12 Et vidi cum aperuisset sigillum sextum: et ecce terraemotus magnus factus est, et sol factus est niger tamquam saccus cilicinus: et luna tota facta est sicut sanguis:
Anih mah catui kangdaeng tarukto haih paongh naah, khenah, kalen parai talihnawhaih to oh; ni loe buri qui hoi sak ih kahni baktiah amnum moe, khrah doeh athii baktiah oh.
13 et stellae de caelo ceciderunt super terram, sicut ficus emittit grossos suos cum a vento magno movetur.
Van ih cakaehnawk loe takhi ham song naah atue pha ai ah kangmuen thaiduet thaih baktiah long ah krak o.
14 et caelum recessit sicut liber involutus: et omnis mons, et insulae de locis suis motae sunt:
Van loe caqam tangoengh baktiah anghaeh phaeng, maenawk hoi tui mah takui ih longnawk loe angmacae ohhaih ahmuen hoiah anghmaat o king.
15 et reges terrae, et principes, et tribuni, et divites, et fortes, et omnis servus, et liber absconderunt se in speluncis, et in petris montium:
To naah long siangpahrangnawk, lensawk kaminawk, angraengnawk, misatuh angraengnawk, thacak kaminawk, tamnanawk hoi tamna ah kaom ai kaminawk loe lungpuk hoi mae ih thlung khaw thungah anghawk o;
16 et dicunt montibus, et petris: Cadite super nos, et abscondite nos a facie sedentis super thronum, et ab ira Agni:
mae hoi thlungnawk khaeah, Kaicae nuiah krah ah, angraeng tangkhang nuiah anghnu kami ih mikhmai hoi Tuucaa palungphuihaih thung hoiah kaicae hae hawk ving ah, tiah a naa o:
17 quoniam venit dies magnus irae ipsorum: et quis poterit stare?
Anih palungphuihaih ni kalen loe phak boeh, mi mah maw khaang thai tih?
