Apocalypsis 17
1 Et venit unus de septem Angelis, qui habebant septem phialas, et locutus est mecum, dicens: Veni ostendam tibi damnationem meretricis magnae, quae sedet super aquas multas,
Pea naʻe haʻu ʻae tokotaha ʻoe ʻāngelo ʻe toko fitu naʻe ʻi ai ʻae hina ʻe fitu, ʻo ne lea kiate au, ʻo pehē mai kiate au, “Haʻu ki heni; pea te u fakahā kiate koe hono fakamaau ʻoe fuʻu feʻauaki, ʻoku heka ʻi he ngaahi vai lahi:
2 cum qua fornicati sunt reges terrae, et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius.
ʻAia kuo fai feʻauaki mo e ngaahi tuʻi ʻa māmani, pea ko e kakai ʻo māmani naʻe fakakona ʻaki ʻae uaine ʻo ʻene feʻauaki.”
3 Et abstulit me in spiritu in desertum. Et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam, plenam nominibus blasphemiae, habentem capita septem, et cornua decem.
Pea naʻe ʻāvea au ʻi he laumālie ki he toafa: pea ne u mamata ʻoku heka ʻae fefine ʻi he manu fekai ʻoku kulaʻahoʻaho, kuo pito ʻi he ngaahi hingoa fakataukae ki he ʻOtua, kuo fitu hono ʻulu, pea mo e nifo ʻe hongofulu.
4 Et mulier erat circumdata purpura, et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, habens poculum aureum in manu sua, plenum abominatione, et immunditia fornicationis eius:
Pea naʻe teunga ʻaki ʻae fefine ʻae kulokula mo e kulaʻahoʻaho, pea teunga ʻaki foki ʻae koula mo e ngaahi maka koloa mo e ngaahi mataʻitofe, kuo ʻi hono nima ʻae ipu koula, kuo pito ʻi he ngaahi fakalielia mo e ʻuli ʻo ʻene feʻauaki.
5 Et in fronte eius nomen scriptum: Mysterium: Babylon magna, mater fornicationum, et abominationum terrae.
Pea naʻe tohi ʻi hono foʻi laʻē ʻae hingoa [ni], KO E MEʻA FAKALILOLILO, KO PAPILONE KO E LAHI, KO E FAʻĒ ʻAE KAU FEʻAUAKI MO E NGAAHI FAKALIELIA ʻOE MĀMANI.
6 Et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum, et de sanguine martyrum Iesu. Et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna.
Pea ne u mamata ʻoku konā ʻae fefine ʻi he toto ʻoe kakai māʻoniʻoni, mo e toto ʻoe kakai naʻe mate koeʻuhi ko Sisu: pea ne u ofo ʻi heʻeku mamata ki ai, ʻo ofo lahi ʻaupito.
7 Et dixit mihi Angelus: Quare miraris? Ego dicam tibi sacramentum mulieris, et bestiae, quae portat eam, quae habet capita septem, et cornua decem.
Pea pehē mai ʻe he ʻāngelo kiate au, “Ko e hā ʻoku ke ofo ai? Te u fakahā kiate koe ʻae meʻa fakalilolilo ʻoku kau ki he fefine, mo e manu fekai ʻoku ne fua ia, ʻaia ʻoku ʻi ai ʻae ʻulu ʻe fitu, pea mo e nifo ʻe hongofulu.
8 Bestia, quam vidisti, fuit, et non est, et ascensura est de abysso, et in interitum ibit: et mirabuntur inhabitantes terram (quorum non sunt scripta nomina in Libro vitae a constitutione mundi) videntes bestiam, quae erat, et non est. (Abyssos g12)
Ko e manu fekai ne ke mamata ai, naʻe ʻi ai, ka ʻoku ʻikai eni; pea ʻe ʻalu hake mei he luo taʻehanotakele, pea ʻe ʻalu ia ki he malaʻia: pea ko kinautolu ʻoku nofo ʻi māmani, ʻakinautolu naʻe ʻikai tohi honau hingoa ʻi he tohi ʻoe moʻui talu hono ngaohi ʻo māmani, te nau ofo ʻi heʻenau mamata ki he manu fekai, naʻe ʻi ai, pea ʻoku ʻikai eni, ka ʻoku ʻi ai ni. (Abyssos g12)
9 Et hic est sensus, qui habet sapientiam. Septem capita: septem montes sunt, super quos mulier sedet, et reges septem sunt.
“Ko eni ʻae loto ʻoku poto. Ko e ʻulu ʻe fitu, ko e moʻunga ia ʻe fitu, ʻaia ʻoku heka ai ʻae fefine.
10 Quinque ceciderunt, unus est, et alius nondum venit: et cum venerit, oportet illum breve tempus manere.
Pea ʻoku fitu ʻae ngaahi tuʻi: kuo hinga ʻae toko nima, pea ʻoku ai ni ʻae tokotaha, pea ʻoku teʻeki hoko hono toe; pea ka haʻu ia, kuo pau ke nofo pe ia ʻi he kuonga siʻi.
11 Et bestia, quae erat, et non est: et ipsa octava est: et de septem est, et in interitum vadit.
Pea ko e manu fekai, naʻe ʻi ai, ka ʻoku ʻikai eni, ko hono valu ia, pea ʻoku ʻoe toko fitu, pea ʻoku ʻalu ia ki he malaʻia.
12 Et decem cornua, quae vidisti, decem reges sunt: qui regnum nondum acceperunt, sed potestatem tamquam reges una hora accipient post bestiam.
“Pea ko e nifoʻi ʻulu ʻe hongofulu naʻa ke mamata ki ai, ko e tuʻi ʻe hongofulu ia, ʻoku teʻeki kenau maʻu ha puleʻanga; ka ʻoku nau maʻu ʻae mālohi ʻo hangē ha ngaahi tuʻi ʻi he feituʻulaʻā ʻe taha fakataha mo e manu fekai.
13 Hi unum consilium habent, et virtutem, et potestatem suam bestiae tradent.
ʻOku loto taha ʻakinautolu ni, pea te nau foaki ʻenau pule mo e mālohi ki he manu fekai.
14 Hi cum Agno pugnabunt, et Agnus vincet illos: quoniam Dominus dominorum est, et Rex regum, et qui cum illo sunt, vocati, et electi, et fideles.
ʻE tauʻi ʻekinautolu ni ʻae Lami, pea ʻe ikuna ʻakinautolu ʻe he Lami: he ko e ʻeiki ia ʻoe ngaahi ʻeiki, ko e tuʻi ʻoe ngaahi tuʻi: pea ko kinautolu ʻoku ʻiate ia kuo ui, mo fili, mo angatonu.”
15 Et dixit mihi: Aquae, quas vidisti ubi meretrix sedet, populi sunt, et Gentes, et linguae.
Pea naʻa ne pehē mai kiate au, “Ko e ngaahi vai ne ke mamata ai, ʻoku heka ai ʻae fefine feʻauaki, ko e ngaahi kakai mo e fuʻu tokolahi, mo e ngaahi puleʻanga, mo e ngaahi lea.
16 Et decem cornua, quae vidisti in bestia: hi odient fornicariam, et desolatam facient illam, et nudam, et carnes eius manducabunt, et ipsam igne concremabunt.
Pea ko e nifoʻi ʻulu ʻe hongofulu ne ke mamata ai ʻi he manu fekai, ʻe fehiʻa ʻakinautolu ni ki he fefine feʻauaki, pea te nau fakamasivaʻi mo fakatelefuaʻi ia, pea te nau kai ʻa hono kakano, pea tutu ia ʻi he afi.
17 Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod placitum est illi: ut dent regnum suum bestiae donec consummentur verba Dei.
He kuo fakalotoʻi ʻakinautolu ʻe he ʻOtua ke nau fai ki hono finangalo, pea ke nau loto taha, ʻo foaki honau puleʻanga ki he ngaahi folofola ʻae ʻOtua.
18 Et mulier, quam vidisti, est civitas magna, quae habet regnum super reges terrae.
Pea ko e fefine naʻa ke mamata ki ai, ko e kolo lahi ko ia ia, ʻaia ʻoku ne puleʻi ʻae ngaahi tuʻi ʻo māmani.”
