Apocalypsis 17
1 Et venit unus de septem Angelis, qui habebant septem phialas, et locutus est mecum, dicens: Veni ostendam tibi damnationem meretricis magnae, quae sedet super aquas multas,
Vbvrikunamv talu kanwgo doonv nyidogindung kanw gv lokv akin gonv ngoogv duku aala okv minto, “aatoka, okv ngo nam yunying jardubv yojokarnv anga mvrit jijinam am kaatamre, vv oogv siko vdwgv agumai lo kairungnv pamtv mvnam am mindunv.
2 cum qua fornicati sunt reges terrae, et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius.
Sichingmooku gv dvbv vdwv ninyigv lvkobv yomuryoche gwngmursingmur risarsila rito, okv vbvrinamv nyiamooku gv nyi dvdv ngv kokwng loku ninyigv gwngmursingmur gv opo tvngdung kunam lokv alvmabv tvngkium dooji karnvgobv ritoku.”
3 Et abstulit me in spiritu in desertum. Et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam, plenam nominibus blasphemiae, habentem capita septem, et cornua decem.
Dowv ngam rigvdogvto, okv nyidogindung ngv chokrimooku gulo ngam vnggv toku. Hoka ngo kaato namv lvngchingnv svnwng agv aolo Pwknvyarnvnyi miyakayanam amin am lvknamgo vkvgv aolo nyimvmvvga anga doodubv kaato; vv svnwng angv vv dumpo ngv pwkkanwto okv rungbung ngv bungringto.
4 Et mulier erat circumdata purpura, et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, habens poculum aureum in manu sua, plenum abominatione, et immunditia fornicationis eius:
Nyimvmvvga angv yabubulunv okv yalwngnv vjigo gvvtoku, okv oogv lvkobv ain tasinglaktv go gvvto, arvdonv vlwng vkvnv, okv tasing go gvvto. Hv ninyigv laklo ain koobulo alvmanv okv kasingkanyaknv akomaringnam vkvnv bvngto, kaakunamv vv ninyigv yojokarnam lokv paanam go.
5 Et in fronte eius nomen scriptum: Mysterium: Babylon magna, mater fornicationum, et abominationum terrae.
Ninyigv tuktumlo chinchipachi manam vkvnv amin go lvklwk pvto: “vv kairungnv Bebilon, mvnwng gv yojokarnv okv nyiamooku sum alvmanv lo rilum gvnv anv gobv rito.”
6 Et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum, et de sanguine martyrum Iesu. Et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna.
Okv oogv nyimvmvvga angv vv Pwknvyarnv gv nyi vdwgv oyi am okv oogv bunugv mvki kunam gv oyi am tvngkium kootola doodubv ngo kaato ogulvgavbolo bunu Jisunyi mvngjwng la rinv vdwv. Vdwlo ninyia ngo kaabvdw, ngo achialv bv lamtoku.
7 Et dixit mihi Angelus: Quare miraris? Ego dicam tibi sacramentum mulieris, et bestiae, quae portat eam, quae habet capita septem, et cornua decem.
Nyidogindung ngv nga tvvkato. “Nonuno ogubv lamdunv?” “Ngo nonuam Dumpo pwkkanwgo okv rungbung bungringgo gvnv svnwng, nyimvmvvga anga gvvnv um, okv amin chinchi manam um ngo nam minjire.
8 Bestia, quam vidisti, fuit, et non est, et ascensura est de abysso, et in interitum ibit: et mirabuntur inhabitantes terram (quorum non sunt scripta nomina in Libro vitae a constitutione mundi) videntes bestiam, quae erat, et non est. (Abyssos g12)
Oogv svnwng vv kvvlo turto, vbvrijvka turbv kuma; vv dootarkamanv ungrung lokv linnv ngv okv sijingooji kolo nyedu kubv vngreku. Sichingmooku so dunv nyi vdwv yvvdw turnam gv kitap lo pwknamyarnam dvdv nga pwkma yarma yilo lokv amin lvkmanam vdwv, svnwng nga kaatola lamngak la rire. Vv kvvlo turto, vbvrijvka vjak turbv kuma, vbvritola lvko aakur dvre. (Abyssos g12)
9 Et hic est sensus, qui habet sapientiam. Septem capita: septem montes sunt, super quos mulier sedet, et reges septem sunt.
“Si mvngkimvnglak okv chinsv pasvgobv rirungdu. Nyimvmvvga gv dooginnam dumpo pwkkanw vv, moodw dwk kanw ngv. Bunu dvbv kanw gobvchin ridu:
10 Quinque ceciderunt, unus est, et alius nondum venit: et cum venerit, oportet illum breve tempus manere.
Bunugv angu gonv olu toku, akonv vjv gobv rigv dvdu, okv kvvbi akin gonv vjaklodvbv aamadv; vdwlo hv aari kudw, hv achok go rigv mvngrung yinvpv.
11 Et bestia, quae erat, et non est: et ipsa octava est: et de septem est, et in interitum vadit.
Okv svnwng ngv kvvlo lvkingo turto, vbvritola vjak turbv kuma, vv dvbv piinw nvbv ridu oogv kanw lokv akin gonv okv vv atubongv sidukubv vngdung duku.
12 Et decem cornua, quae vidisti, decem reges sunt: qui regnum nondum acceperunt, sed potestatem tamquam reges una hora accipient post bestiam.
“Nonugv kaanam rungbung bongring ngv dvbv vring ngv oogv vjvlodvbv rirap gvma dvnv ngv, vbvritola svnwng nga lvkobv gunta akin gv lvgabv dvbv aingbv rigvdubv bunu vdwa tujupkunam jireku.
13 Hi unum consilium habent, et virtutem, et potestatem suam bestiae tradent.
So vring soogv mvngdung sakdung ngv lvyin akinbv ridu, okv bunu vdwv bunugv jwkrw nga okv tujupkunama svnwng nga jireku.
14 Hi cum Agno pugnabunt, et Agnus vincet illos: quoniam Dominus dominorum est, et Rex regum, et qui cum illo sunt, vocati, et electi, et fideles.
Bunu svlarkuu am yalung dami sire; vbvritola Svlarkuu ngv ninyigv, goknam vdwa, darnam vdwa okv jwkjwkvrwk bv riming gvnv vdwgv lvkobv bunua damya yare, ogulvgavbolo Hv Ahtu vdwgv lokv Ahtu ngv okv dvbv vdwgv lokv Dvbv ngv.”
15 Et dixit mihi: Aquae, quas vidisti ubi meretrix sedet, populi sunt, et Gentes, et linguae.
Nyidogindung ngvka ngam vbv mindvto, “nonu isi kaanam vkv aolo yojokarnv ngv dooto, diringmooku ngv, nyi dvdv ngv, opi dvdv ngv okv gaam minv dvdv ngv.
16 Et decem cornua, quae vidisti in bestia: hi odient fornicariam, et desolatam facient illam, et nudam, et carnes eius manducabunt, et ipsam igne concremabunt.
Rungbung bungringgo nonugv kaanamv okv svnwng vv yojokarnv um kaanwng mare; Vkvgvlo oguogu doonv dvdv nga bunu dvrik riku okv abinbilin bv ninyia kayu reku; Bunu ninyigv adwn am dvre okv vmv lokv ninyia baayuk reku.
17 Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod placitum est illi: ut dent regnum suum bestiae donec consummentur verba Dei.
Holvgabv Pwknvyarnv ninyigv ridubv mvngdam nama lvkingobv rinam lvgabv bunugv haapok lo rinwng mooto okv Pwknvyarnv gv gaamv jvjvbv ripwngrinya ma lobv svnwng lo bunugv jwkrw am jitola rigvdogv more.
18 Et mulier, quam vidisti, est civitas magna, quae habet regnum super reges terrae.
“Nyimvmvga go nonugv kaanamv kairungnv pamtv ngv, vv sichingmooku gv dvbv vdwa rigv duku.”
