Apocalypsis 17
1 Et venit unus de septem Angelis, qui habebant septem phialas, et locutus est mecum, dicens: Veni ostendam tibi damnationem meretricis magnae, quae sedet super aquas multas,
Xpe kꞌu jun chike ri wuqubꞌ angelibꞌ ri rukꞌaꞌm jun chike ri wuqubꞌ qumubꞌal, xinuchꞌabꞌej xubꞌij chwe: Chatampe loq, kinkꞌut chawach ri kꞌaxkꞌolal ri kuriq na ri nimalaj ajmak ixoq ri sibꞌalaj e kꞌi rachajil ri tꞌuyul puꞌwiꞌ sibꞌalaj kꞌi jaꞌ.
2 cum qua fornicati sunt reges terrae, et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius.
Konojel ri e taqanelabꞌ xuqujeꞌ ri winaq rech ri uwachulew xemakun rukꞌ, xeqꞌabꞌarik xuqujeꞌ xeꞌkiqꞌijilaꞌj e bꞌanom taq dios.
3 Et abstulit me in spiritu in desertum. Et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam, plenam nominibus blasphemiae, habentem capita septem, et cornua decem.
Ri Uxlabꞌixel rech ri Dios xinukꞌam bꞌik pa ri kꞌolibꞌal ri katzꞌinowik. Chilaꞌ xinwil jun ixoq tꞌuyul chirij jun kyaq nimalaj awaj, we awaj riꞌ nojinaq che ubꞌiꞌ awas taq tzij. Kꞌo wuqubꞌ ujolom xuqujeꞌ lajuj rukꞌaꞌ.
4 Et mulier erat circumdata purpura, et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, habens poculum aureum in manu sua, plenum abominatione, et immunditia fornicationis eius:
Ri ixoq ukojom jun kyaq rachiꞌl moraꞌt ratzꞌyaq uwiqiqem ribꞌ rukꞌ qꞌana pwaq xuqujeꞌ rukꞌ abꞌaj ri sibꞌalaj paqal rajil, rachiꞌl abꞌaj ri kachuplinik, pa ri uqꞌabꞌ rukꞌaꞌm jun qumubꞌal nojinaq che xaꞌwibꞌal taq jastaq xuqujeꞌ etzelal rachiꞌl mak kukꞌ taq achyabꞌ.
5 Et in fronte eius nomen scriptum: Mysterium: Babylon magna, mater fornicationum, et abominationum terrae.
Chupalaj tzꞌibꞌatal jun bꞌiꞌaj ri man kꞌo ta jun kachꞌobꞌowik, jewaꞌ kubꞌij: Ri nimalaj tinimit Babilonia are kinan ri kakibꞌan mak kukꞌ taq achyabꞌ xuqujeꞌ ri kakibꞌan xaꞌwibꞌal taq jastaq cho ri uwachulew.
6 Et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum, et de sanguine martyrum Iesu. Et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna.
Xinwilo chi ri ixoq xqꞌabꞌarik rumal cher xuqumuj ri kikikꞌel konojel ri e kojonelabꞌ ri xekamisaxik rumal cher xjeqiꞌ kikꞌuꞌx chirij ri Jesús, sibꞌalaj xinmayijanik are xinwil we riꞌ.
7 Et dixit mihi Angelus: Quare miraris? Ego dicam tibi sacramentum mulieris, et bestiae, quae portat eam, quae habet capita septem, et cornua decem.
Ri ángel xubꞌij chwe: ¿Jas che sibꞌalaj katmayijanik? Chanim kinbꞌij chawe jas kel kubꞌij ri ixoq ri kꞌo wuqubꞌ ujolom xuqujeꞌ lajuj rukꞌaꞌ.
8 Bestia, quam vidisti, fuit, et non est, et ascensura est de abysso, et in interitum ibit: et mirabuntur inhabitantes terram (quorum non sunt scripta nomina in Libro vitae a constitutione mundi) videntes bestiam, quae erat, et non est. (Abyssos g12)
Ri nimalaj awaj ri xawilo are waꞌ ri kꞌo kanoq nabꞌe, man kꞌo ta chi kꞌu chanim, jubꞌiqꞌ karaj kel loq pa ri nimalaj jul ri maj ukꞌisik kꞌa te riꞌ kakꞌam bꞌik rech jeriꞌ kakꞌis tzij puꞌwiꞌ, ri winaq ri man tzꞌibꞌatal ta ri kibꞌiꞌ pa ri wuj rech kꞌaslemal pa ri uwokotajik loq ri uwachulew, kemayijan na are kakil we awaj riꞌ, ri kꞌo kanoq nabꞌe, man kꞌo ta chi kꞌu kamik, katzalij kꞌu na loq. (Abyssos g12)
9 Et hic est sensus, qui habet sapientiam. Septem capita: septem montes sunt, super quos mulier sedet, et reges septem sunt.
We jastaq riꞌ xwi kachꞌobꞌow ri kꞌo retaꞌmabꞌal: Ri wuqubꞌ jolomaj kel kubꞌij wuqubꞌ juyubꞌ jawjeꞌ ri tꞌuyul wi ri ixoq.
10 Quinque ceciderunt, unus est, et alius nondum venit: et cum venerit, oportet illum breve tempus manere.
Xuqujeꞌ e wuqubꞌ taqanelabꞌ rech ri uwachulew: E kaminaq chi jobꞌ chike, jun kꞌa tajin kataqan na, ri jun chik majaꞌ kulik, we kꞌu xulik tzi choqꞌaqꞌ wi chi man naj taq kataqanik.
11 Et bestia, quae erat, et non est: et ipsa octava est: et de septem est, et in interitum vadit.
Ri nimalaj awaj ri kꞌo kanoq, ri man kꞌo ta chi kamik, xa kꞌu katzalij na loq, are waꞌ ri wajxaq taqanel, kajunumataj kukꞌ ri wuqubꞌ taqanelabꞌ, xa kꞌu kakꞌis na tzij puꞌwiꞌ.
12 Et decem cornua, quae vidisti, decem reges sunt: qui regnum nondum acceperunt, sed potestatem tamquam reges una hora accipient post bestiam.
Ri lajuj ukꞌaꞌ ri xawilo, e lajuj taqanelabꞌ ri kꞌamajaꞌ kakichapleꞌj taqanik, kayaꞌtaj kꞌu na ri taqanik pa kiqꞌabꞌ jun hora junam rukꞌ ri nimalaj awaj.
13 Hi unum consilium habent, et virtutem, et potestatem suam bestiae tradent.
Ri lajuj taqanelabꞌ kakijunamaj na kichomanik kakijach na ri kikwinem xuqujeꞌ ri kichuqꞌabꞌ puꞌqꞌabꞌ ri nimalaj awaj.
14 Hi cum Agno pugnabunt, et Agnus vincet illos: quoniam Dominus dominorum est, et Rex regum, et qui cum illo sunt, vocati, et electi, et fideles.
Kechꞌoꞌjin na rukꞌ ri alaj Chij, ri alaj Chij kꞌut kachꞌeken na chike rumal cher Areꞌ Ajawxel pa kiwiꞌ konojel ri ajawxelabꞌ xuqujeꞌ are taqanel pa kiwiꞌ konojel taqanelabꞌ. Kekꞌojiꞌ na rukꞌ konojel ri e tereneꞌl taq rech. Ri Dios uꞌchaꞌom xuqujeꞌ uꞌsikꞌim apanoq rumal e jeqel pa ri utzij.
15 Et dixit mihi: Aquae, quas vidisti ubi meretrix sedet, populi sunt, et Gentes, et linguae.
Xubꞌij xuqujeꞌ chwe: Ri nimaꞌ ri xawilo jawjeꞌ ri tꞌuyul wi ri ixoq ri sibꞌalaj e kꞌi rachajil, are karetwachij e nitzꞌ xuqujeꞌ e nimaq taq tinimit xuqujeꞌ tzijobꞌal.
16 Et decem cornua, quae vidisti in bestia: hi odient fornicariam, et desolatam facient illam, et nudam, et carnes eius manducabunt, et ipsam igne concremabunt.
Ri lajuj ukꞌaꞌ ri xawilo, rachiꞌl ri nimalaj awaj kaketzelaj na ri ixoq ri sibꞌalaj e kꞌi rachajil, kakimaj na ronojel ri kꞌo rukꞌ, kakitij na ri utyoꞌjal kꞌa te riꞌ kakiporoj na pa qꞌaqꞌ.
17 Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod placitum est illi: ut dent regnum suum bestiae donec consummentur verba Dei.
Ri Dios xuya bꞌe chike ri lajuj taqanelabꞌ chi jewaꞌ kakibꞌano. Xubꞌan chike chi kakijunamaj kichomanik rukꞌ ri nimalaj awaj, kakinimaj kꞌu na kꞌa pa ri qꞌij are katzꞌaqat ri uchomanik loq ri Dios.
18 Et mulier, quam vidisti, est civitas magna, quae habet regnum super reges terrae.
Ri ixoq ri xawilo, are karetwachij ri nimalaj tinimit ri kabꞌan rech pa kiwiꞌ konojel ri taqanelabꞌ cho ri uwachulew.
