Apocalypsis 14
1 Et vidi: et ecce Agnus stabat supra montem Sion, et cum eo centum quadraginta quattuor millia habentes nomen eius, et nomen Patris eius scriptum in frontibus suis.
Kꞌa te riꞌ xinkaꞌyik xinwilo ri alaj Chij takꞌal puꞌwiꞌ ri juyubꞌ Sión e rachiꞌl jun ciento rachiꞌl kawinaq kajibꞌ mil e tereneꞌl taq rech, chikipalaj tzꞌibꞌatal ri ubꞌiꞌ ri alaj Chij xuqujeꞌ ri ubꞌiꞌ ri Tataxel Dios.
2 Et audivi vocem de caelo, tamquam vocem aquarum multarum, et tamquam vocem tonitrui magni: et vocem, quam audivi, sicut citharoedorum citharizantium in citharis suis.
Kꞌa te riꞌ, xinta jun chꞌabꞌal upetik pa ri kaj ri kajunumataj rukꞌ ri uchojojik jun nimalaj nimaꞌ, xuqujeꞌ jer raj katataj ri ujininik jun nimalaj kaqulja. Je xuqujeꞌ jer raj ketataj nikꞌaj ajqꞌojomabꞌ are kakiqꞌojomaj ri arkuꞌ qꞌojom.
3 Et cantabant quasi canticum novum ante sedem, et ante quattuor animalia, et seniores: et nemo poterat dicere canticum, nisi illa centum quadraginta quattuor millia, qui empti sunt de terra.
Are waꞌ ri kichꞌabꞌal ri jun ciento rukꞌ kawinaq kajibꞌ mil winaq e takꞌal cho ri tꞌuyulibꞌal tajin kakibꞌixoj jun kꞌakꞌ bꞌix e kachiꞌl ri e kajibꞌ kꞌaslik taj winaqil xuqujeꞌ ri e kawinaq kajibꞌ kꞌamal taq bꞌe. Man kꞌo ta jun kakwinik karetaꞌmaj ri bꞌix ri tajin kakibꞌixoj xwi aꞌreꞌ etaꞌmaninaq rumal cher aꞌre waꞌ ri winaq ri xeꞌsax loq cho ri uwachulew.
4 Hi sunt, qui cum mulieribus non sunt coinquinati: Virgines enim sunt. Hi sequuntur Agnum quocumque ierit. Hi empti sunt ex hominibus primitiae Deo, et Agno,
We winaq riꞌ man xkiqꞌijilaꞌj ta wi ri e bꞌanom taq tyox, xuqujeꞌ qas xjeqiꞌ wi kikꞌuꞌx rukꞌ ri Dios, man xkibꞌan ta wi mak kukꞌ achyabꞌ xuqujeꞌ kukꞌ ixoqibꞌ, are waꞌ ri keteriꞌ na chirij ri alaj Chij japawjeꞌ ri keꞌ wi. Are waꞌ ri e nabꞌe winaq ri xekolotajik rech jeriꞌ ketzuj cho ri Dios xuqujeꞌ cho ri alaj Chij.
5 et in ore eorum non est inventum mendacium: sine macula enim sunt ante thronum Dei.
Man xriqitaj ta jun bꞌanal tzij chkixoꞌl, rumal ri man xkibꞌan ta wi bꞌanoj tzij.
6 Et vidi alterum Angelum volantem per medium caeli, habentem Evangelium aeternum, ut evangelizaret sedentibus super terram, et super omnem gentem, et tribum, et linguam, et populum: (aiōnios g166)
Kꞌa te riꞌ xinwil chi jun ángel tajin karapin cho ri kaj, rukꞌaꞌm bꞌik ri utz laj tzij ri man kasach ta uwach, rech jeriꞌ kuꞌtzijoj pa ronojel ri uwachulew chike konojel ri e kꞌo cho ri uwachulew, chike ri nim xuqujeꞌ nitzꞌ tinimit xuqujeꞌ chike ri konojel ri winaq ri kakitzijobꞌej jaljoj taq tzijobꞌal. (aiōnios g166)
7 dicens magna voce: Timete Dominum, et date illi honorem, quia venit hora iudicii eius: et adorate eum, qui fecit caelum, et terram, mare, et fontes aquarum.
We ángel riꞌ xuraqaqej uchiꞌ xubꞌij: Chixiꞌj iwibꞌ cho ri Dios, chiya uqꞌij, rumal ri xopan ri qꞌotaj rech ri uqꞌatbꞌal tzij. Chiqꞌijilaꞌj ri xbꞌanow ri kaj, ulew, ri plo xuqujeꞌ jawjeꞌ ri kakꞌiy wi ri jaꞌ.
8 Et alius Angelus secutus est dicens: Cecidit, cecidit Babylon illa magna: quae a vino irae fornicationis suae potavit omnes gentes.
Kꞌo chi jun ángel teren bꞌik chirij ri nabꞌe xubꞌij: Xtukinik, xtukinik ri nimalaj tinimit Babilonia, are waꞌ ri xetaqchiꞌn konojel ri winaq chubꞌanik ri mak xuqujeꞌ chikiqꞌijilaꞌxik ri e bꞌanom taq dios.
9 Et tertius Angelus secutus est illos, dicens voce magna: Si quis adoraverit bestiam, et imaginem eius, et acceperit characterem in fronte sua, aut in manu sua:
Kꞌa te riꞌ xteriꞌ chi bꞌik jun urox ángel chikij ri e kebꞌ, xubꞌij: We kꞌo jun kuqꞌijilaꞌj ri nimalaj awaj xuqujeꞌ ri tzꞌaq rech ri awaj, xuqujeꞌ kuya bꞌe chi kakoj ri retal ri nimalaj awaj pa ri uqꞌabꞌ xuqujeꞌ chupalaj.
10 et hic bibet de vino irae Dei, quod mistum est mero in calice irae ipsius, et cruciabitur igne, et sulphure in conspectu Angelorum sanctorum, et ante conspectum Agni:
Kayojtaj na ri Dios rukꞌ we winaq riꞌ xuqujeꞌ kabꞌan na kꞌax che rumal Areꞌ. Qas kunaꞌ na ri kꞌax ri man unaꞌom taj pa ri qꞌaqꞌ ri yaꞌtal azufre chupam. Ri alaj Chij xuqujeꞌ ri rangelibꞌ kakil na we kꞌulmatajik riꞌ.
11 et fumus tormentorum eorum ascendet in saecula saeculorum: nec habent requiem die ac nocte, qui adoraverunt bestiam, et imaginem eius, et si quis acceperit characterem nominis eius. (aiōn g165)
Ri usibꞌal ri qꞌaqꞌ man kataniꞌ taj xane kajeqiꞌ chibꞌe qꞌij saq. Xuqujeꞌ man kꞌo ta kuxlanem ri keqꞌijilaꞌn che ri nimalaj awaj xuqujeꞌ che ri tzaq rech ri awaj man kuꞌxlantaj xuqujeꞌ ri xukꞌamawaꞌj ri retal ri awaj. (aiōn g165)
12 Hic patientia Sanctorum est, qui custodiunt mandata Dei, et fidem Iesu.
Chi riꞌ kaqꞌalajin wi na we qas e jeqel ri e kojonelabꞌ xuqujeꞌ we kakiyak ri utaqanik ri Dios rachiꞌl ri kikojobꞌal che ri Jesús.
13 Et audivi vocem de caelo, dicentem mihi: Scribe: Beati mortui, qui in Domino moriuntur. Amodo iam dicit Spiritus, ut requiescant a laboribus suis: opera enim illorum sequuntur illos.
Kꞌa te riꞌ xinta jun chꞌabꞌal upetik pa ri kaj xubꞌij chwe: Sibꞌalaj utz ke ri winaq ri e kꞌo pa ri Ajawxel are kekam bꞌik. Jeꞌ. Jeriꞌ rumal cher ketaniꞌ na che ri kichak, xuqujeꞌ kaꞌchiꞌlax na bꞌik rumal ri utz taq chak ri xkibꞌano.
14 Et vidi et ecce nubem candidam: et super nubem sedentem similem Filio hominis, habentem in capite suo coronam auream, et in manu sua falcem acutam.
Are xinkaꞌyik xinwil jun saqlaj sutzꞌ, puꞌwiꞌ ri sutzꞌ kejeninaq jun ri kajunumataj rukꞌ ri uKꞌojol ri Achi, pa ujolom kꞌo jun korona bꞌantal che qꞌana pwaq, pa ri uqꞌabꞌ rukꞌaꞌm jun jos ri kꞌo upuꞌchiꞌ.
15 Et alius Angelus exivit de templo, clamans voce magna ad sedentem super nubem: Mitte falcem tuam, et mete quia venit hora ut metatur, quoniam aruit messis terrae.
Kꞌa te riꞌ xel chi loq jun ángel pa ri Templo, we ángel riꞌ xureq apanoq uchiꞌ che ri tꞌuyul puꞌwiꞌ ri sutzꞌ xubꞌij che: Xuriq ri qꞌij kabꞌan ri yakoj. Chaqꞌata ri tikoꞌn rukꞌ le ajos.
16 Et misit qui sedebat super nubem, falcem suam in terram, et demessuit eam.
Ri tꞌuyul puꞌwiꞌ ri sutzꞌ xrikꞌowisaj ri jos puꞌwiꞌ ri uwachulew jeriꞌ xubꞌan ri qꞌatoj.
17 Et alius Angelus exivit de templo, quod est in caelo, habens et ipse falcem acutam.
Xel chi loq jun ángel ri kꞌo pa ri Templo pa ri kaj, rukꞌaꞌm xuqujeꞌ jun jos ri kꞌo upuꞌchiꞌ.
18 Et alius Angelus exivit de altari, qui habebat potestatem supra ignem: et clamavit voce magna ad eum, qui habebat falcem acutam, dicens: Mitte falcem tuam acutam, et vindemia botros vineae terrae: quoniam maturae sunt uvae eius.
Xel chi loq jun ángel ri kꞌo cho ri tzujbꞌal sipanik cho ri Dios, we ángel riꞌ kꞌo ukwinem puꞌwiꞌ ri qꞌaqꞌ, ko xuchꞌabꞌej apanoq ri rukꞌaꞌm ri jos xubꞌij che: Chachapleꞌj ri qꞌatoj rukꞌ ri ajos. Chatzukuj ri uwach ri uvas e chaqꞌ chik.
19 Et misit Angelus falcem suam acutam in terram, et vindemiavit vineam terrae, et misit in lacum irae Dei magnum:
Ri ángel xrikꞌowisaj ri ujos cho ri uwachulew xuqꞌat bꞌik ri uvas, kꞌa te riꞌ xuya pa ri kꞌolibꞌal rech kaqꞌutik, are waꞌ ri karetwachij ri royawal ri Dios.
20 et calcatus est lacus extra civitatem, et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum per stadia mille sexcenta.
Xepichꞌ ri uvas chirij ri tinimit. Xel kꞌu loq ri kikꞌ pa ri kꞌolibꞌal ri xpichꞌ wi ri uvas xpaqiꞌ jun metro rukꞌ nikꞌaj upetik cho ri uwachulew, ri ulemik are oxibꞌ ciento kilómetros.
