Psalmorum 89
1 Psalmus, Intellectus Ethan Israelitae. Misericordias Domini in aeternum cantabo. In generatione et generationem annunciabo veritatem tuam in ore meo.
Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
2 Quoniam dixisti: In aeternum misericordia aedificabitur in caelis: praeparabitur veritas tua in eis.
Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
3 Disposui testamentum electis meis, iuravi David servo meo:
Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
4 usque in aeternum praeparabo semen tuum. Et aedificabo in generatione, et generationem sedem tuam.
Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję. (Sela)
5 Confitebuntur caeli mirabilia tua Domine: etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
6 Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino: similis erit Deo in filiis Dei?
Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
7 Deus, qui glorificatur in concilio sanctorum: magnus et terribilis super omnes qui in circuitu eius sunt.
I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
8 Domine Deus virtutum quis similis tibi? potens es Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
9 Tu dominaris potestati maris: motum autem fluctuum eius tu mitigas.
Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
10 Tu humiliasti sicut vulneratum, superbum: in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos.
Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
11 Tui sunt caeli, et tua est terra, orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti:
Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
12 aquilonem, et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exultabunt:
Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
13 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua:
Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
14 iustitia et iudicium praeparatio sedis tuae. Misericordia et veritas praecedent faciem tuam:
Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
15 beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
16 et in nomine tuo exultabunt tota die: et in iustitia tua exaltabuntur.
W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
17 Quoniam gloria virtutis eorum tu es: et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
18 Quia Domini est assumptio nostra: et sancti Israel regis nostri.
Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
19 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti: Posui adiutorium in potente: et exaltavi electum de plebe mea.
W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
20 Inveni David servum meum: oleo sancto meo unxi eum.
Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
21 Manus enim mea auxiliabitur ei: et brachium meum confortabit eum.
Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
22 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
23 Et concidam a facie ipsius inimicos eius: et odientes eum in fugam convertam.
Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
24 Et veritas mea, et misericordia mea cum ipso: et in nomine meo exaltabitur cornu eius.
Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
25 Et ponam in mari manum eius: et in fluminibus dexteram eius.
I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
26 Ipse invocabit me: Pater meus es tu: Deus meus, et susceptor salutis meae:
On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
27 Et ego primogenitum ponam illum excelsum prae regibus terrae.
Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
28 In aeternum servabo illi misericordiam meam: et testamentum meum fidele ipsi.
Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
29 Et ponam in saeculum saeculi semen eius: et thronum eius sicut dies caeli.
I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
30 Si autem dereliquerint filii eius legem meam: et in iudiciis meis non ambulaverint:
Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
31 Si iustitias meas profanaverint: et mandata mea non custodierint:
Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
32 Visitabo in virga iniquitates eorum: et in verberibus peccata eorum.
Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
33 Misericordiam autem meam non dispergam ab eo: neque nocebo in veritate mea:
Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
34 Neque prophanabo testamentum meum: et quae procedunt de labiis meis non faciam irrita.
Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
35 Semel iuravi in sancto meo, si David mentiar:
Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
36 semen eius in aeternum manebit. Et thronus eius sicut Sol in conspectu meo,
A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
37 et sicut Luna perfecta in aeternum: et testis in caelo fidelis.
Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. (Sela)
38 Tu vero repulisti et despexisti: distulisti Christum tuum.
Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
39 Evertisti testamentum servi tui: prophanasti in terra Sanctuarium eius.
Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
40 Destruxisti omnes sepes eius: posuisti firmamentum eius formidinem.
Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
41 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam: factus est opprobrium vicinis suis.
Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
42 Exaltasti dexteram deprimentium eum: laetificasti omnes inimicos eius.
Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
43 Avertisti adiutorium gladii eius: et non es auxiliatus ei in bello.
I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
44 Destruxisti eum ab emundatione: et sedem eius in terram collisisti.
Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
45 Minorasti dies temporis eius: perfudisti eum confusione.
Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. (Sela)
46 Usquequo Domine avertis in finem: exardescet sicut ignis ira tua?
Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
47 Memorare quae mea substantia: numquid enim vane constituisti omnes filios hominum?
Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? (Sela) (Sheol h7585)
49 Ubi sunt misericordiae tuae antiquae Domine, sicut iurasti David in veritate tua?
Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
50 Memor esto Domine opprobrii servorum tuorum (quod continui in sinu meo) multarum gentium.
Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
51 Quod exprobraverunt inimici tui Domine, quod exprobraverunt commutationem Christi tui.
Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
52 Benedictus Dominus in aeternum: fiat, fiat.
Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
