< Psalmorum 38 >

1 Psalmus David, in recordationem sabbati. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
Salmo de David, para recordar. JEHOVÁ, no me reprendas en tu furor, ni me castigues en tu ira.
2 Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
Porque tus saetas descendieron á mí, y sobre mí ha caído tu mano.
3 Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
No hay sanidad en mi carne á causa de tu ira; ni hay paz en mis huesos á causa de mi pecado.
4 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
Porque mis iniquidades han pasado mi cabeza: como carga pesada se han agravado sobre mí.
5 Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.
Pudriéronse, corrompiéronse mis llagas, á causa de mi locura.
6 Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
Estoy encorvado, estoy humillado en gran manera, ando enlutado todo el día.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
Porque mis lomos están llenos de irritación, y no hay sanidad en mi carne.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
Estoy debilitado y molido en gran manera; bramo á causa de la conmoción de mi corazón.
9 Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
Señor, delante de ti están todos mis deseos; y mi suspiro no te es oculto.
10 Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Mi corazón está acongojado, hame dejado mi vigor; y aun la misma luz de mis ojos no está conmigo.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam.
Mis amigos y mis compañeros se quitaron de delante de mi plaga; y mis cercanos se pusieron lejos.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
Y los que buscaban mi alma armaron lazos; y los que procuraban mi mal hablaban iniquidades, y meditaban fraudes todo el día.
13 Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
Mas yo, como [si fuera] sordo, no oía; [y estaba] como un mudo, [que] no abre su boca.
14 Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
Fuí pues como un hombre que no oye, y que en su boca no tiene reprensiones.
15 Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
Porque á ti, oh Jehová, esperé yo: tú responderás, Jehová Dios mío.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Porque dije: Que no se alegren de mí: cuando mi pie resbalaba, sobre mí se engrandecían.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
Empero yo estoy á pique de claudicar, y mi dolor está delante de mí continuamente.
18 Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
Por tanto denunciaré mi maldad; congojaréme por mi pecado.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Porque mis enemigos están vivos [y] fuertes: y hanse aumentado los que me aborrecen sin causa:
20 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
Y pagando mal por bien me son contrarios, por seguir yo lo bueno.
21 Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
No me desampares, oh Jehová: Dios mío, no te alejes de mí.
22 Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meae.
Apresúrate á ayudarme, oh Señor, mi salud.

< Psalmorum 38 >