Proverbiorum 18

1 Occasiones quaerit qui vult recedere ab amico: omni tempore erit exprobrabilis.

2 Non recipit stultus verba prudentiae: nisi ea dixeris quae versantur in corde eius.

3 Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit: sed sequitur eum ignominia et opprobrium.

4 Aqua profunda verba ex ore viri: et torrens redundans fons sapientiae.

5 Accipere personam impii in iudicio non est bonum, ut declines a veritate iudicii.

6 Labia stulti miscent se rixis: et os eius iurgia provocat.

7 Os stulti contritio eius: et labia ipsius, ruina animae eius.

8 Verba bilinguis, quasi simplicia: et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris. Pigrum deiicit timor: animae autem effeminatorum esurient.

9 Qui mollis et dissolutus est in opere suo, frater est sua opera dissipantis.

10 Turris fortissima, nomen Domini: ad ipsam currit iustus, et exaltabitur.

11 Substantia divitis urbs roboris eius, et quasi murus validus circumdans eum.

12 Antequam conteratur, exaltatur cor hominis: et antequam glorificetur, humiliatur.

13 Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignum.

14 Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam: spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere?

15 Cor prudens possidebit scientiam: et auris sapientium quaerit doctrinam.

16 Donum hominis dilatat viam eius, et ante principes spatium ei facit.

17 Iustus, prior est accusator sui: venit amicus eius, et investigabit eum.

18 Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque diiudicat.

19 Frater, qui adiuvatur a fratre, quasi civitas firma: et iudicia quasi vectes urbium.

20 De fructu oris viri replebitur venter eius: et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.

21 Mors, et vita in manu linguae: qui diligunt eam, comedent fructus eius.

22 Qui invenit mulierem bonam, invenit bonum: et hauriet iucunditatem a Domino. Qui expellit mulierem bonam, expellit bonum: qui autem tenet adulteram, stultus est et insipiens.

23 Cum obsecrationibus loquitur pauper: et dives effabitur rigide.

24 Vir amicabilis ad societatem, magis amicus erit, quam frater.