< Mattheum 7 >

1 Nolite iudicare, et non iudicabimini: nolite condemnare, et non condemnabimini.
NO juzgueis, para que no seais juzgados.
2 In quo enim iudicio iudicaveritis, iudicabimini: et in qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis.
Porque con el juicio con que juzgais seréis juzgados; y con la medida con que medís, os volverán á medir.
3 Quid autem vides festucam in oculo fratris tui: et trabem in oculo tuo non vides?
Y ¿por qué miras la mota que [está] n el ojo de tu hermano, y no echas de ver la viga que [está] en tu ojo?
4 Aut quomodo dicis fratri tuo: Frater sine eiiciam festucam de oculo tuo, et ecce trabs est in oculo tuo?
O ¿cómo dirás á tu hermano: Espera, echaré de tu ojo la mota; y hé aquí la viga en tu ojo?
5 Hypocrita, eiice primum trabem de oculo tuo, et tunc videbis eiicere festucam de oculo fratris tui.
¡Hipócrita! echa primero la viga de tu ojo: y entónces mirarás en echar la mota del ojo de tu hermano.
6 Nolite dare sanctum canibus: neque mittatis margaritas vestras ante porcos, ne forte conculcent eas pedibus suis, et conversi dirumpant vos.
No deis lo santo á los perros; ni echeis vuestras perlas delante de los puercos: porque no las rehuellen con sus piés, y vuelvan y os despedacen.
7 Petite, et dabitur vobis: quaerite, et invenietis: pulsate, et aperietur vobis.
Pedid, y se os dará; buscad, y hallarás; llamad, y se os abrirá.
8 Omnis enim, qui petit, accipit: et qui quaerit, invenit: et pulsanti aperietur.
Porque cualquiera que pide, recibe; y el que busca, halla; y al que llama se abrirá.
9 Aut quis est ex vobis homo, quem si petierit filius suus panem, numquid lapidem porriget ei?
¿Qué hombre hay de vosotros, á quien si su hijo pidiere pan, le dará una piedra?
10 Aut si piscem petierit, numquid serpentem porriget ei?
¿Y, si [le] pidiere un pez, le dará una serpiente?
11 Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona data dare filiis vestris: quanto magis pater vester, qui in caelis est, dabit bona petentibus se?
Pues si vosotros, siendo malos, sabeis dar buenas dádivas á vuestros hijos, ¿cuánto más vuestro Padre, que [está] en los cielos, dará buenas cosas á los que le piden?
12 Omnia ergo quaecumque vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Haec est enim lex, et Prophetae.
Así que, todas las cosas que quisierais que los hombres hiciesen con vosotros, así tambien haced vosotros con ellos: porque esta es la ley, y los profetas.
13 Intrate per angustam portam: quia lata porta, et spatiosa via est, quae ducit ad perditionem, et multi sunt qui intrant per eam.
Entrad por la puerta estrecha: porque ancha [es] la puerta, y espacioso el camino; ^ que lleva á perdicion; y muchos son los que entran por ella.
14 Quam angusta porta, et arcta via est, quae ducit ad vitam: et pauci sunt, qui inveniunt eam!
Porque estrecha [es] la puerta, y angosto el camino, que lleva á la vida; y pocos son los que la hallan.
15 Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces:
Y guardáos de los falsos profetas que vienen á vosotros con vestidos de ovejas, mas de dentro son lobos rapaces.
16 a fructibus eorum cognoscetis eos. Numquid colligunt de spinis uvas, aut de tribulis ficus?
Por sus frutos los conocereis. ¿Cógense uvas de los espinos, ó higos de los abrojos?
17 Sic omnis arbor bona fructus bonos facit: mala autem arbor malos fructus facit.
Así todo buen árbol lleva buenos frutos; mas el árbol maleado lleva malos frutos.
18 Non potest arbor bona malos fructus facere: neque arbor mala bonos fructus facere:
No puede el buen árbol llevar malos frutos; ni el árbol maleado llevar frutos buenos.
19 Omnis arbor, quae non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.
Todo árbol que no lleva buen fruto, córtase y échase en el fuego.
20 Igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos.
Así que por sus frutos los conocereis.
21 Non omnis, qui dicit mihi, Domine, Domine, intrabit in regnum caelorum: sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in caelis est, ipse intrabit in regnum caelorum.
No todo el que me dice: Señor, Señor, entrará en el reino de los cielos; mas el que hiciere la voluntad de mi Padre que [está] en los cielos.
22 Multi dicent mihi in illa die: Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetavimus, et in nomine tuo daemonia eiecimus, et in nomine tuo virtutes multas fecimus?
Muchos me dirán en aquel dia: Señor, Señor, ¿no profetizamos en tu nombre, y en tu nombre lanzamos demonios, y en tu nombre hicimos muchos milagros?
23 Et tunc confitebor illis: Quia numquam novi vos: discedite a me omnes, qui operamini iniquitatem.
Y entónces les protestaré: Nunca os conocí; apartáos de mí, obradores de maldad.
24 Omnis ergo, qui audit verba mea haec, et facit ea, assimilabitur viro sapienti, qui aedificavit domum suam supra petram,
Cualquiera pues que me oye estas palabras, y las hace, le compararé á un hombre prudente, que edificó su casa sobre la peña:
25 et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et non cecidit: fundata enim erat supra petram.
Y descendió lluvia, y vinieron rios, y soplaron vientos, y combatieron aquella casa: y no cayó; porque estaba fundada sobre la peña.
26 Et omnis, qui audit verba mea haec, et non facit ea, similis erit viro stulto, qui aedificavit domum suam super arenam:
Y cualquiera que me oye estas palabras, y no las hace, le compararé á un hombre insensato, que edificó su casa sobre la arena;
27 et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et cecidit, et fuit ruina illius magna.
Y descendió lluvia, y vinieron rios, y soplaron vientos, é hicieron ímpetu en aquella casa; y cayó, y fué grande su ruina.
28 Et factum est: cum consummasset Iesus verba haec, admirabantur turbae super doctrina eius.
Y fué [que] como Jesus acabó estas palabras, las gentes se admiraban de su doctrina:
29 Erat enim docens eos sicut potestatem habens, et non sicut Scribae, et Pharisaei.
Porque les enseñaba como quien tiene autoridad, y no como los escribas.

< Mattheum 7 >