Mattheum 7
1 Nolite iudicare, et non iudicabimini: nolite condemnare, et non condemnabimini.
యథా యూయం దోషీకృతా న భవథ, తత్కృతేఽన్యం దోషిణం మా కురుత|
2 In quo enim iudicio iudicaveritis, iudicabimini: et in qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis.
యతో యాదృశేన దోషేణ యూయం పరాన్ దోషిణః కురుథ, తాదృశేన దోషేణ యూయమపి దోషీకృతా భవిష్యథ, అన్యఞ్చ యేన పరిమాణేన యుష్మాభిః పరిమీయతే, తేనైవ పరిమాణేన యుష్మత్కృతే పరిమాయిష్యతే|
3 Quid autem vides festucam in oculo fratris tui: et trabem in oculo tuo non vides?
అపరఞ్చ నిజనయనే యా నాసా విద్యతే, తామ్ అనాలోచ్య తవ సహజస్య లోచనే యత్ తృణమ్ ఆస్తే, తదేవ కుతో వీక్షసే?
4 Aut quomodo dicis fratri tuo: Frater sine eiiciam festucam de oculo tuo, et ecce trabs est in oculo tuo?
తవ నిజలోచనే నాసాయాం విద్యమానాయాం, హే భ్రాతః, తవ నయనాత్ తృణం బహిష్యర్తుం అనుజానీహి, కథామేతాం నిజసహజాయ కథం కథయితుం శక్నోషి?
5 Hypocrita, eiice primum trabem de oculo tuo, et tunc videbis eiicere festucam de oculo fratris tui.
హే కపటిన్, ఆదౌ నిజనయనాత్ నాసాం బహిష్కురు తతో నిజదృష్టౌ సుప్రసన్నాయాం తవ భ్రాతృ ర్లోచనాత్ తృణం బహిష్కర్తుం శక్ష్యసి|
6 Nolite dare sanctum canibus: neque mittatis margaritas vestras ante porcos, ne forte conculcent eas pedibus suis, et conversi dirumpant vos.
అన్యఞ్చ సారమేయేభ్యః పవిత్రవస్తూని మా వితరత, వరాహాణాం సమక్షఞ్చ ముక్తా మా నిక్షిపత; నిక్షేపణాత్ తే తాః సర్వ్వాః పదై ర్దలయిష్యన్తి, పరావృత్య యుష్మానపి విదారయిష్యన్తి|
7 Petite, et dabitur vobis: quaerite, et invenietis: pulsate, et aperietur vobis.
యాచధ్వం తతో యుష్మభ్యం దాయిష్యతే; మృగయధ్వం తత ఉద్దేశం లప్స్యధ్వే; ద్వారమ్ ఆహత, తతో యుష్మత్కృతే ముక్తం భవిష్యతి|
8 Omnis enim, qui petit, accipit: et qui quaerit, invenit: et pulsanti aperietur.
యస్మాద్ యేన యాచ్యతే, తేన లభ్యతే; యేన మృగ్యతే తేనోద్దేశః ప్రాప్యతే; యేన చ ద్వారమ్ ఆహన్యతే, తత్కృతే ద్వారం మోచ్యతే|
9 Aut quis est ex vobis homo, quem si petierit filius suus panem, numquid lapidem porriget ei?
ఆత్మజేన పూపే ప్రార్థితే తస్మై పాషాణం విశ్రాణయతి,
10 Aut si piscem petierit, numquid serpentem porriget ei?
మీనే యాచితే చ తస్మై భుజగం వితరతి, ఏతాదృశః పితా యుష్మాకం మధ్యే క ఆస్తే?
11 Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona data dare filiis vestris: quanto magis pater vester, qui in caelis est, dabit bona petentibus se?
తస్మాద్ యూయమ్ అభద్రాః సన్తోఽపి యది నిజబాలకేభ్య ఉత్తమం ద్రవ్యం దాతుం జానీథ, తర్హి యుష్మాకం స్వర్గస్థః పితా స్వీయయాచకేభ్యః కిముత్తమాని వస్తూని న దాస్యతి?
12 Omnia ergo quaecumque vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Haec est enim lex, et Prophetae.
యూష్మాన్ ప్రతీతరేషాం యాదృశో వ్యవహారో యుష్మాకం ప్రియః, యూయం తాన్ ప్రతి తాదృశానేవ వ్యవహారాన్ విధత్త; యస్మాద్ వ్యవస్థాభవిష్యద్వాదినాం వచనానామ్ ఇతి సారమ్|
13 Intrate per angustam portam: quia lata porta, et spatiosa via est, quae ducit ad perditionem, et multi sunt qui intrant per eam.
సఙ్కీర్ణద్వారేణ ప్రవిశత; యతో నరకగమనాయ యద్ ద్వారం తద్ విస్తీర్ణం యచ్చ వర్త్మ తద్ బృహత్ తేన బహవః ప్రవిశన్తి|
14 Quam angusta porta, et arcta via est, quae ducit ad vitam: et pauci sunt, qui inveniunt eam!
అపరం స్వర్గగమనాయ యద్ ద్వారం తత్ కీదృక్ సంకీర్ణం| యచ్చ వర్త్మ తత్ కీదృగ్ దుర్గమమ్| తదుద్దేష్టారః కియన్తోఽల్పాః|
15 Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces:
అపరఞ్చ యే జనా మేషవేశేన యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగచ్ఛన్తి, కిన్త్వన్తర్దురన్తా వృకా ఏతాదృశేభ్యో భవిష్యద్వాదిభ్యః సావధానా భవత, యూయం ఫలేన తాన్ పరిచేతుం శక్నుథ|
16 a fructibus eorum cognoscetis eos. Numquid colligunt de spinis uvas, aut de tribulis ficus?
మనుజాః కిం కణ్టకినో వృక్షాద్ ద్రాక్షాఫలాని శృగాలకోలితశ్చ ఉడుమ్బరఫలాని శాతయన్తి?
17 Sic omnis arbor bona fructus bonos facit: mala autem arbor malos fructus facit.
తద్వద్ ఉత్తమ ఏవ పాదప ఉత్తమఫలాని జనయతి, అధమపాదపఏవాధమఫలాని జనయతి|
18 Non potest arbor bona malos fructus facere: neque arbor mala bonos fructus facere:
కిన్తూత్తమపాదపః కదాప్యధమఫలాని జనయితుం న శక్నోతి, తథాధమోపి పాదప ఉత్తమఫలాని జనయితుం న శక్నోతి|
19 Omnis arbor, quae non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.
అపరం యే యే పాదపా అధమఫలాని జనయన్తి, తే కృత్తా వహ్నౌ క్షిప్యన్తే|
20 Igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos.
అతఏవ యూయం ఫలేన తాన్ పరిచేష్యథ|
21 Non omnis, qui dicit mihi, Domine, Domine, intrabit in regnum caelorum: sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in caelis est, ipse intrabit in regnum caelorum.
యే జనా మాం ప్రభుం వదన్తి, తే సర్వ్వే స్వర్గరాజ్యం ప్రవేక్ష్యన్తి తన్న, కిన్తు యో మానవో మమ స్వర్గస్థస్య పితురిష్టం కర్మ్మ కరోతి స ఏవ ప్రవేక్ష్యతి|
22 Multi dicent mihi in illa die: Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetavimus, et in nomine tuo daemonia eiecimus, et in nomine tuo virtutes multas fecimus?
తద్ దినే బహవో మాం వదిష్యన్తి, హే ప్రభో హే ప్రభో, తవ నామ్నా కిమస్మామి ర్భవిష్యద్వాక్యం న వ్యాహృతం? తవ నామ్నా భూతాః కిం న త్యాజితాః? తవ నామ్నా కిం నానాద్భుతాని కర్మ్మాణి న కృతాని?
23 Et tunc confitebor illis: Quia numquam novi vos: discedite a me omnes, qui operamini iniquitatem.
తదాహం వదిష్యామి, హే కుకర్మ్మకారిణో యుష్మాన్ అహం న వేద్మి, యూయం మత్సమీపాద్ దూరీభవత|
24 Omnis ergo, qui audit verba mea haec, et facit ea, assimilabitur viro sapienti, qui aedificavit domum suam supra petram,
యః కశ్చిత్ మమైతాః కథాః శ్రుత్వా పాలయతి, స పాషాణోపరి గృహనిర్మ్మాత్రా జ్ఞానినా సహ మయోపమీయతే|
25 et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et non cecidit: fundata enim erat supra petram.
యతో వృష్టౌ సత్యామ్ ఆప్లావ ఆగతే వాయౌ వాతే చ తేషు తద్గేహం లగ్నేషు పాషాణోపరి తస్య భిత్తేస్తన్న పతతి
26 Et omnis, qui audit verba mea haec, et non facit ea, similis erit viro stulto, qui aedificavit domum suam super arenam:
కిన్తు యః కశ్చిత్ మమైతాః కథాః శ్రుత్వా న పాలయతి స సైకతే గేహనిర్మ్మాత్రా ఽజ్ఞానినా ఉపమీయతే|
27 et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et cecidit, et fuit ruina illius magna.
యతో జలవృష్టౌ సత్యామ్ ఆప్లావ ఆగతే పవనే వాతే చ తై ర్గృహే సమాఘాతే తత్ పతతి తత్పతనం మహద్ భవతి|
28 Et factum est: cum consummasset Iesus verba haec, admirabantur turbae super doctrina eius.
యీశునైతేషు వాక్యేషు సమాపితేషు మానవాస్తదీయోపదేశమ్ ఆశ్చర్య్యం మేనిరే|
29 Erat enim docens eos sicut potestatem habens, et non sicut Scribae, et Pharisaei.
యస్మాత్ స ఉపాధ్యాయా ఇవ తాన్ నోపదిదేశ కిన్తు సమర్థపురుషఇవ సముపదిదేశ|
