Mattheum 15
1 Tunc accesserunt ad eum ab Ierosolymis Scribae, et Pharisaei, dicentes:
อปรํ ยิรูศาลมฺนครียา: กติปยา อธฺยาปกา: ผิรูศินศฺจ ยีโศ: สมีปมาคตฺย กถยามาสุ: ,
2 Quare discipuli tui transgrediuntur traditiones seniorum? non enim lavant manus suas cum panem manducant.
ตว ศิษฺยา: กิมรฺถมฺ อปฺรกฺษาลิตกไร รฺภกฺษิตฺวา ปรมฺปราคตํ ปฺราจีนานำ วฺยวหารํ ลงฺวนฺเต?
3 Ipse autem respondens ait illis: Quare et vos transgredimini mandatum Dei propter traditionem vestram? Nam Deus dixit:
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ, ยูยํ ปรมฺปราคตาจาเรณ กุต อีศฺวราชฺญำ ลงฺวเธฺวฯ
4 Honora patrem, et matrem. et: Qui maledixerit patri, vel matri, morte moriatur.
อีศฺวร อิตฺยาชฺญาปยตฺ, ตฺวํ นิชปิตเรา สํมเนฺยถา: , เยน จ นิชปิตเรา นินฺเทฺยเต, ส นิศฺจิตํ มฺริเยต;
5 Vos autem dicitis: Quicumque dixerit patri, vel matri, Munus, quodcumque est ex me, tibi proderit:
กินฺตุ ยูยํ วทถ, ย: สฺวชนกํ สฺวชนนีํ วา วากฺยมิทํ วทติ, ยุวำ มตฺโต ยลฺลเภเถ, ตตฺ นฺยวิทฺยต,
6 et non honorificabit patrem suum, aut matrem suam: et irritum fecistis mandatum Dei propter traditionem vestram.
ส นิชปิตเรา ปุน รฺน สํมํสฺยเตฯ อิตฺถํ ยูยํ ปรมฺปราคเตน เสฺวษามาจาเรเณศฺวรียาชฺญำ ลุมฺปถฯ
7 Hypocritae, bene prophetavit de vobis Isaias, dicens:
เร กปฏิน: สรฺเวฺว ยิศยิโย ยุษฺมานธิ ภวิษฺยทฺวจนาเนฺยตานิ สมฺยคฺ อุกฺตวานฺฯ
8 Populus hic labiis me honorat: cor autem eorum longe est a me.
วทไน รฺมนุชา เอเต สมายานฺติ มทนฺติกํฯ ตถาธไร รฺมทียญฺจ มานํ กุรฺวฺวนฺติ เต นรา: ฯ
9 Sine causa autem colunt me, docentes doctrinas, et mandata hominum.
กินฺตุ เตษำ มโน มตฺโต วิทูเรอว ติษฺฐติฯ ศิกฺษยนฺโต วิธีนฺ นฺราชฺญา ภชนฺเต มำ มุไธว เตฯ
10 Et convocatis ad se turbis, dixit eis: Audite, et intelligite.
ตโต ยีศุ โรฺลกานฺ อาหูย โปฺรกฺตวานฺ, ยูยํ ศฺรุตฺวา พุธฺยธฺพํฯ
11 Non quod intrat in os, coinquinat hominem: sed quod procedit ex ore, hoc coinquinat hominem.
ยนฺมุขํ ปฺรวิศติ, ตตฺ มนุชมฺ อเมธฺยํ น กโรติ, กินฺตุ ยทาสฺยาตฺ นิรฺคจฺฉติ, ตเทว มานุษมเมธฺยี กโรตีฯ
12 Tunc accedentes discipuli eius, dixerunt ei: Scis quia Pharisaei audito verbo hoc, scandalizati sunt?
ตทานีํ ศิษฺยา อาคตฺย ตไสฺม กถยาญฺจกฺรุ: , เอตำ กถำ ศฺรุตฺวา ผิรูศิโน วฺยรชฺยนฺต, ตตฺ กึ ภวตา ชฺญายเต?
13 At ille respondens ait: Omnis plantatio, quam non plantavit Pater meus caelestis, eradicabitur.
ส ปฺรตฺยวทตฺ, มม สฺวรฺคสฺถ: ปิตา ยํ กญฺจิทงฺกุรํ นาโรปยตฺ, ส อุตฺปาวฺทฺยเตฯ
14 Sinite illos: caeci sunt, et duces caecorum. caecus autem si caeco ducatum praestet, ambo in foveam cadunt.
เต ติษฺฐนฺตุ, เต อนฺธมนุชานามฺ อนฺธมารฺคทรฺศกา เอว; ยทฺยนฺโธ'นฺธํ ปนฺถานํ ทรฺศยติ, ตรฺหฺยุเภา ครฺตฺเต ปตต: ฯ
15 Respondens autem Petrus dixit ei: Edissere nobis parabolam istam.
ตทา ปิตรสฺตํ ปฺรตฺยวทตฺ, ทฺฤษฺฏานฺตมิมมสฺมานฺ โพธยตุฯ
16 At ille dixit: Adhuc et vos sine intellectu estis?
ยีศุนา โปฺรกฺตํ, ยูยมทฺย ยาวตฺ กิมโพธา: สฺถ?
17 Non intelligitis quia omne, quod in os intrat, in ventrem vadit, et in secessum emittitur?
กถามิมำ กึ น พุธฺยทฺเหฺพ? ยทาสฺยํ เปฺรวิศติ, ตทฺ อุทเร ปตนฺ พหิรฺนิรฺยาติ,
18 Quae autem procedunt de ore, de corde exeunt, et ea coinquinant hominem:
กินฺตฺวาสฺยาทฺ ยนฺนิรฺยาติ, ตทฺ อนฺต: กรณาตฺ นิรฺยาตตฺวาตฺ มนุชมเมธฺยํ กโรติฯ
19 de corde enim exeunt cogitationes malae, homicidia, adulteria, fornicationes, furta, falsa testimonia, blasphemiae.
ยโต'นฺต: กรณาตฺ กุจินฺตา พธ: ปารทาริกตา เวศฺยาคมนํ ไจรฺยฺยํ มิถฺยาสากฺษฺยมฺ อีศฺวรนินฺทา ไจตานิ สรฺวฺวาณิ นิรฺยฺยานฺติฯ
20 haec sunt, quae coinquinant hominem. Non lotis autem manibus manducare, non coinquinat hominem.
เอตานิ มนุษฺยมปวิตฺรี กุรฺวฺวนฺติ กินฺตฺวปฺรกฺษาลิตกเรณ โภชนํ มนุชมเมธฺยํ น กโรติฯ
21 Et egressus inde Iesus secessit in partes Tyri, et Sidonis.
อนนฺตรํ ยีศุสฺตสฺมาตฺ สฺถานาตฺ ปฺรสฺถาย โสรสีโทนฺนครโย: สีมามุปตเสฺยาฯ
22 Et ecce mulier Chananaea a finibus illis egressa clamavit, dicens ei: Miserere mei Domine fili David: filia mea male a daemonio vexatur.
ตทา ตตฺสีมาต: กาจิตฺ กินานียา โยษิทฺ อาคตฺย ตมุจฺไจรุวาจ, เห ปฺรโภ ทายูท: สนฺตาน, มไมกา ทุหิตาเสฺต สา ภูตคฺรสฺตา สตี มหาเกฺลศํ ปฺราปฺโนติ มม ทยสฺวฯ
23 Qui non respondit ei verbum. Et accedentes discipuli eius rogabant eum dicentes: Dimitte eam: quia clamat post nos.
กินฺตุ ยีศุสฺตำ กิมปิ โนกฺตวานฺ, ตต: ศิษฺยา อาคตฺย ตํ นิเวทยามาสุ: , เอษา โยษิทฺ อสฺมากํ ปศฺจาทฺ อุจฺไจราหูยาคจฺฉติ, เอนำ วิสฺฤชตุฯ
24 Ipse autem respondens ait: Non sum missus nisi ad oves, quae perierunt domus Israel.
ตทา ส ปฺรตฺยวทตฺ, อิสฺราเยลฺโคตฺรสฺย หาริตเมษานฺ วินา กสฺยาปฺยนฺยสฺย สมีปํ นาหํ เปฺรษิโตสฺมิฯ
25 At illa venit, et adoravit eum, dicens: Domine, adiuva me.
ตต: สา นารีสมาคตฺย ตํ ปฺรณมฺย ชคาท, เห ปฺรโภ มามุปกุรุฯ
26 Qui respondens ait: Non est bonum sumere panem filiorum, et mittere canibus.
ส อุกฺตวานฺ, พาลกานำ ภกฺษฺยมาทาย สารเมเยโภฺย ทานํ โนจิตํฯ
27 At illa dixit: Etiam Domine: nam et catelli edunt de micis, quae cadunt de mensa dominorum suorum.
ตทา สา พภาเษ, เห ปฺรโภ, ตตฺ สตฺยํ, ตถาปิ ปฺรโภ รฺภญฺจาทฺ ยทุจฺฉิษฺฏํ ปตติ, ตตฺ สารเมยา: ขาทนฺติฯ
28 Tunc respondens Iesus, ait illi: O mulier, magna est fides tua: fiat tibi sicut vis. Et sanata est filia eius ex illa hora.
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ, เห โยษิตฺ, ตว วิศฺวาโส มหานฺ ตสฺมาตฺ ตว มโนภิลษิตํ สิทฺยฺยตุ, เตน ตสฺยา: กนฺยา ตสฺมินฺเนว ทณฺเฑ นิรามยาภวตฺฯ
29 Et cum transisset inde Iesus, venit secus Mare Galilaeae: et ascendens in montem, sedebat ibi.
อนนฺตรํ ยีศสฺตสฺมาตฺ สฺถานาตฺ ปฺรสฺถาย คาลีลฺสาครสฺย สนฺนิธิมาคตฺย ธราธรมารุหฺย ตโตฺรปวิเวศฯ
30 Et accesserunt ad eum turbae multae, habentes secum mutos, caecos, claudos, debiles, et alios multos: et proiecerunt eos ad pedes eius, et curavit eos:
ปศฺจาตฺ ชนนิวโห พหูนฺ ขญฺจานฺธมูกศุษฺกกรมานุษานฺ อาทาย ยีโศ: สมีปมาคตฺย ตจฺจรณานฺติเก สฺถาปยามาสุ: , ตต: สา ตานฺ นิรามยานฺ อกโรตฺฯ
31 ita ut turbae mirarentur videntes mutos loquentes, claudos ambulantes, caecos videntes: et magnificabant Deum Israel.
อิตฺถํ มูกา วากฺยํ วทนฺติ, ศุษฺกกรา: สฺวาสฺถฺยมายานฺติ, ปงฺคโว คจฺฉนฺติ, อนฺธา วีกฺษนฺเต, อิติ วิโลกฺย โลกา วิสฺมยํ มนฺยมานา อิสฺราเยล อีศฺวรํ ธนฺยํ พภาษิเรฯ
32 Iesus autem, convocatis discipulis suis, dixit: Misereor turbae, quia triduo iam perseverant mecum, et non habent quod manducent: et dimittere eos ieiunos nolo, ne deficiant in via.
ตทานีํ ยีศุ: สฺวศิษฺยานฺ อาหูย คทิตวานฺ, เอตชฺชนนิวเหษุ มม ทยา ชายเต, เอเต ทินตฺรยํ มยา สากํ สนฺติ, เอษำ ภกฺษฺยวสฺตุ จ กญฺจิทปิ นาสฺติ, ตสฺมาทหเมตานกฺฤตาหารานฺ น วิสฺรกฺษฺยามิ, ตถาเตฺว วรฺตฺมมเธฺย กฺลาเมฺยษุ: ฯ
33 Et dicunt ei discipuli: Unde ergo nobis in deserto panes tantos, ut saturemus turbam tantam?
ตทา ศิษฺยา อูจุ: , เอตสฺมินฺ ปฺรานฺตรมธฺย เอตาวโต มรฺตฺยานฺ ตรฺปยิตุํ วยํ กุตฺร ปูปานฺ ปฺราปฺสฺยาม: ?
34 Et ait illis Iesus: Quot habetis panes? At illi dixerunt: Septem, et paucos pisciculos.
ยีศุรปฺฤจฺฉตฺ, ยุษฺมากํ นิกเฏ กติ ปูปา อาสเต? ต อูจุ: , สปฺตปูปา อลฺปา: กฺษุทฺรมีนาศฺจ สนฺติฯ
35 Et praecepit turbae, ut discumberent super terram.
ตทานีํ ส โลกนิวหํ ภูมาวุปเวษฺฏุมฺ อาทิศฺย
36 Et accipiens septem panes, et pisces, et gratias agens, fregit, et dedit discipulis suis, et discipuli dederunt populo.
ตานฺ สปฺตปูปานฺ มีนำศฺจ คฺฤหฺลนฺ อีศฺวรียคุณานฺ อนูทฺย ภํกฺตฺวา ศิเษฺยโภฺย ทเทา, ศิษฺยา โลเกโภฺย ททุ: ฯ
37 Et comederunt omnes, et saturati sunt. Et quod superfuit de fragmentis, tulerunt septem sportas plenas.
ตต: สรฺเวฺว ภุกฺตฺวา ตฺฤปฺตวนฺต: ; ตทวศิษฺฏภกฺเษฺยณ สปฺตฑลกานฺ ปริปูรฺยฺย สํชคฺฤหุ: ฯ
38 Erant autem qui manducaverunt, quattuor millia hominum, extra parvulos, et mulieres.
เต โภกฺตาโร โยษิโต พาลกำศฺจ วิหาย ปฺราเยณ จตุ: สหสฺราณิ ปุรุษา อาสนฺฯ
39 Et, dimissa turba, ascendit in naviculam: et venit in fines Magedan.
ตต: ปรํ ส ชนนิวหํ วิสฺฤชฺย ตริมารุหฺย มคฺทลาปฺรเทศํ คตวานฺฯ
