Mattheum 15
1 Tunc accesserunt ad eum ab Ierosolymis Scribae, et Pharisaei, dicentes:
aparaM yirUzAlamnagarIyAH katipayA adhyApakAH phirUzinazca yIzoH samIpamAgatya kathayAmAsuH,
2 Quare discipuli tui transgrediuntur traditiones seniorum? non enim lavant manus suas cum panem manducant.
tava ziSyAH kimartham aprakSAlitakarai rbhakSitvA paramparAgataM prAcInAnAM vyavahAraM laGvante?
3 Ipse autem respondens ait illis: Quare et vos transgredimini mandatum Dei propter traditionem vestram? Nam Deus dixit:
tato yIzuH pratyuvAca, yUyaM paramparAgatAcAreNa kuta IzvarAjJAM laGvadhve|
4 Honora patrem, et matrem. et: Qui maledixerit patri, vel matri, morte moriatur.
Izvara ityAjJApayat, tvaM nijapitarau saMmanyethAH, yena ca nijapitarau nindyete, sa nizcitaM mriyeta;
5 Vos autem dicitis: Quicumque dixerit patri, vel matri, Munus, quodcumque est ex me, tibi proderit:
kintu yUyaM vadatha, yaH svajanakaM svajananIM vA vAkyamidaM vadati, yuvAM matto yallabhethe, tat nyavidyata,
6 et non honorificabit patrem suum, aut matrem suam: et irritum fecistis mandatum Dei propter traditionem vestram.
sa nijapitarau puna rna saMmaMsyate| itthaM yUyaM paramparAgatena sveSAmAcAreNezvarIyAjJAM lumpatha|
7 Hypocritae, bene prophetavit de vobis Isaias, dicens:
re kapaTinaH sarvve yizayiyo yuSmAnadhi bhaviSyadvacanAnyetAni samyag uktavAn|
8 Populus hic labiis me honorat: cor autem eorum longe est a me.
vadanai rmanujA ete samAyAnti madantikaM| tathAdharai rmadIyaJca mAnaM kurvvanti te narAH|
9 Sine causa autem colunt me, docentes doctrinas, et mandata hominum.
kintu teSAM mano matto vidUraeva tiSThati| zikSayanto vidhIn nrAjJA bhajante mAM mudhaiva te|
10 Et convocatis ad se turbis, dixit eis: Audite, et intelligite.
tato yIzu rlokAn AhUya proktavAn, yUyaM zrutvA budhyadhbaM|
11 Non quod intrat in os, coinquinat hominem: sed quod procedit ex ore, hoc coinquinat hominem.
yanmukhaM pravizati, tat manujam amedhyaM na karoti, kintu yadAsyAt nirgacchati, tadeva mAnuSamamedhyI karotI|
12 Tunc accedentes discipuli eius, dixerunt ei: Scis quia Pharisaei audito verbo hoc, scandalizati sunt?
tadAnIM ziSyA Agatya tasmai kathayAJcakruH, etAM kathAM zrutvA phirUzino vyarajyanta, tat kiM bhavatA jJAyate?
13 At ille respondens ait: Omnis plantatio, quam non plantavit Pater meus caelestis, eradicabitur.
sa pratyavadat, mama svargasthaH pitA yaM kaJcidaGkuraM nAropayat, sa utpAvdyate|
14 Sinite illos: caeci sunt, et duces caecorum. caecus autem si caeco ducatum praestet, ambo in foveam cadunt.
te tiSThantu, te andhamanujAnAm andhamArgadarzakA eva; yadyandho'ndhaM panthAnaM darzayati, tarhyubhau gartte patataH|
15 Respondens autem Petrus dixit ei: Edissere nobis parabolam istam.
tadA pitarastaM pratyavadat, dRSTAntamimamasmAn bodhayatu|
16 At ille dixit: Adhuc et vos sine intellectu estis?
yIzunA proktaM, yUyamadya yAvat kimabodhAH stha?
17 Non intelligitis quia omne, quod in os intrat, in ventrem vadit, et in secessum emittitur?
kathAmimAM kiM na budhyadhbe? yadAsyaM previzati, tad udare patan bahirniryAti,
18 Quae autem procedunt de ore, de corde exeunt, et ea coinquinant hominem:
kintvAsyAd yanniryAti, tad antaHkaraNAt niryAtatvAt manujamamedhyaM karoti|
19 de corde enim exeunt cogitationes malae, homicidia, adulteria, fornicationes, furta, falsa testimonia, blasphemiae.
yato'ntaHkaraNAt kucintA badhaH pAradArikatA vezyAgamanaM cairyyaM mithyAsAkSyam IzvaranindA caitAni sarvvANi niryyAnti|
20 haec sunt, quae coinquinant hominem. Non lotis autem manibus manducare, non coinquinat hominem.
etAni manuSyamapavitrI kurvvanti kintvaprakSAlitakareNa bhojanaM manujamamedhyaM na karoti|
21 Et egressus inde Iesus secessit in partes Tyri, et Sidonis.
anantaraM yIzustasmAt sthAnAt prasthAya sorasIdonnagarayoH sImAmupatasyau|
22 Et ecce mulier Chananaea a finibus illis egressa clamavit, dicens ei: Miserere mei Domine fili David: filia mea male a daemonio vexatur.
tadA tatsImAtaH kAcit kinAnIyA yoSid Agatya tamuccairuvAca, he prabho dAyUdaH santAna, mamaikA duhitAste sA bhUtagrastA satI mahAklezaM prApnoti mama dayasva|
23 Qui non respondit ei verbum. Et accedentes discipuli eius rogabant eum dicentes: Dimitte eam: quia clamat post nos.
kintu yIzustAM kimapi noktavAn, tataH ziSyA Agatya taM nivedayAmAsuH, eSA yoSid asmAkaM pazcAd uccairAhUyAgacchati, enAM visRjatu|
24 Ipse autem respondens ait: Non sum missus nisi ad oves, quae perierunt domus Israel.
tadA sa pratyavadat, isrAyelgotrasya hAritameSAn vinA kasyApyanyasya samIpaM nAhaM preSitosmi|
25 At illa venit, et adoravit eum, dicens: Domine, adiuva me.
tataH sA nArIsamAgatya taM praNamya jagAda, he prabho mAmupakuru|
26 Qui respondens ait: Non est bonum sumere panem filiorum, et mittere canibus.
sa uktavAn, bAlakAnAM bhakSyamAdAya sArameyebhyo dAnaM nocitaM|
27 At illa dixit: Etiam Domine: nam et catelli edunt de micis, quae cadunt de mensa dominorum suorum.
tadA sA babhASe, he prabho, tat satyaM, tathApi prabho rbhaJcAd yaducchiSTaM patati, tat sArameyAH khAdanti|
28 Tunc respondens Iesus, ait illi: O mulier, magna est fides tua: fiat tibi sicut vis. Et sanata est filia eius ex illa hora.
tato yIzuH pratyavadat, he yoSit, tava vizvAso mahAn tasmAt tava manobhilaSitaM sidyyatu, tena tasyAH kanyA tasminneva daNDe nirAmayAbhavat|
29 Et cum transisset inde Iesus, venit secus Mare Galilaeae: et ascendens in montem, sedebat ibi.
anantaraM yIzastasmAt sthAnAt prasthAya gAlIlsAgarasya sannidhimAgatya dharAdharamAruhya tatropaviveza|
30 Et accesserunt ad eum turbae multae, habentes secum mutos, caecos, claudos, debiles, et alios multos: et proiecerunt eos ad pedes eius, et curavit eos:
pazcAt jananivaho bahUn khaJcAndhamUkazuSkakaramAnuSAn AdAya yIzoH samIpamAgatya taccaraNAntike sthApayAmAsuH, tataH sA tAn nirAmayAn akarot|
31 ita ut turbae mirarentur videntes mutos loquentes, claudos ambulantes, caecos videntes: et magnificabant Deum Israel.
itthaM mUkA vAkyaM vadanti, zuSkakarAH svAsthyamAyAnti, paGgavo gacchanti, andhA vIkSante, iti vilokya lokA vismayaM manyamAnA isrAyela IzvaraM dhanyaM babhASire|
32 Iesus autem, convocatis discipulis suis, dixit: Misereor turbae, quia triduo iam perseverant mecum, et non habent quod manducent: et dimittere eos ieiunos nolo, ne deficiant in via.
tadAnIM yIzuH svaziSyAn AhUya gaditavAn, etajjananivaheSu mama dayA jAyate, ete dinatrayaM mayA sAkaM santi, eSAM bhakSyavastu ca kaJcidapi nAsti, tasmAdahametAnakRtAhArAn na visrakSyAmi, tathAtve vartmamadhye klAmyeSuH|
33 Et dicunt ei discipuli: Unde ergo nobis in deserto panes tantos, ut saturemus turbam tantam?
tadA ziSyA UcuH, etasmin prAntaramadhya etAvato martyAn tarpayituM vayaM kutra pUpAn prApsyAmaH?
34 Et ait illis Iesus: Quot habetis panes? At illi dixerunt: Septem, et paucos pisciculos.
yIzurapRcchat, yuSmAkaM nikaTe kati pUpA Asate? ta UcuH, saptapUpA alpAH kSudramInAzca santi|
35 Et praecepit turbae, ut discumberent super terram.
tadAnIM sa lokanivahaM bhUmAvupaveSTum Adizya
36 Et accipiens septem panes, et pisces, et gratias agens, fregit, et dedit discipulis suis, et discipuli dederunt populo.
tAn saptapUpAn mInAMzca gRhlan IzvarIyaguNAn anUdya bhaMktvA ziSyebhyo dadau, ziSyA lokebhyo daduH|
37 Et comederunt omnes, et saturati sunt. Et quod superfuit de fragmentis, tulerunt septem sportas plenas.
tataH sarvve bhuktvA tRptavantaH; tadavaziSTabhakSyeNa saptaDalakAn paripUryya saMjagRhuH|
38 Erant autem qui manducaverunt, quattuor millia hominum, extra parvulos, et mulieres.
te bhoktAro yoSito bAlakAMzca vihAya prAyeNa catuHsahasrANi puruSA Asan|
39 Et, dimissa turba, ascendit in naviculam: et venit in fines Magedan.
tataH paraM sa jananivahaM visRjya tarimAruhya magdalApradezaM gatavAn|
