Marcum 5
1 Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum.
Dimmanonda iti ballasiw ti dan-aw, iti rehion dagiti Geraseno.
2 Et exeunti ei de navi, statim occurrit de monumentis homo in spiritu immundo,
Ket kabayatan a dumdumsaag ni Jesus iti bangka, dagus a sinabat isuna iti maysa a lalaki a linuganan iti narugit nga espiritu. Naggapu daytoy a lalaki iti ayan dagiti tanem.
3 qui domicilium habebat in monumentis, et neque catenis iam quisquam poterat eum ligare:
Agnanaed ti lalaki kadagiti pagitantaneman. Awan pulos ti makabael a manglapped kenkuana, uray pay babaen iti kawar.
4 quoniam saepe compedibus et catenis vinctus, dirupisset catenas, et compedes comminuisset, et nemo poterat eum domare.
Nakawaran isuna iti namin-adu ken naposasan dagiti saksakana. Pinugsatna dagiti kadena, ken nalettat dagiti posasna. Awan ti uray siasinoman a napigsa a makaparukma kenkuana.
5 et semper die ac nocte in monumentis, et in montibus erat, clamans, et concidens se lapidibus.
Tunggal rabii ken aldaw, agik-ikkis isuna ken sugsugatenna ti bagbagina babaen iti natatadem a batbato kadagiti tantanem ken kadagiti banbantay.
6 Videns autem Iesum a longe, cucurrit, et adoravit eum:
Idi nakitana ni Jesus manipud iti adayo, nagtaray isuna a napan kenkuana ket nagparintumeng iti sangoananna.
7 et clamans voce magna dixit: Quid mihi, et tibi, Iesu fili Dei altissimi? adiuro te per Deum, ne me torqueas.
Impukkawna iti nakapigpigsa, “Ania iti pakibiyangak kenka, Jesus, Anak ti Kangatoan a Dios? Agpakaasiak kenka babaen iti Dios mismo, dinak koma pagtuoken.”
8 Dicebat enim illi: Exi spiritus immunde ab homine isto.
Ta imbagan ni Jesus kenkuana, “Rummuarka iti lalaki, sika a narugit nga espiritu.”
9 Et interrogabat eum: Quod tibi nomen est? Et dicit ei: Legio mihi nomen est, quia multi sumus.
Ket sinaludsod ni Jesus kenkuana, “Ania ti naganmo?” Ket insungbatna, “Armada ti naganko, ta nagadukami.”
10 Et deprecabantur eum multum, ne se expelleret extra regionem.
Namin-adu a nagpakpakaasi isuna a saanna nga ibaon isuda a rummuar iti rehion.
11 Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus, pascens in agris.
Ita, adda dakkel nga arban dagiti baboy a mangmangan iti turod
12 Et deprecabantur eum spiritus, dicentes: Mitte nos in porcos ut in eos introeamus.
ket nagpakpakaasida kenkuana, a kunada, “Ibaonnakami kadagiti baboy; palubosannakami koma a sumrek kadakuada.”
13 Et concessit eis statim Iesus. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos: et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo millia, et suffocati sunt in mari.
Pinalubosanna ngarud ida: rimmuar dagiti narugit nga espiritu ket simrekda kadagiti baboy, ket nagdardaras dagitoy a simmalog iti turod ket nagturongda iti dan-aw. Adda iti agarup dua ribu a baboy a nalmes iti dan-aw.
14 Qui autem pascebant eos, fugerunt, et nunciaverunt in civitatem, et in agros. Et egressi sunt videre quid esset factum:
Ket dagiti lallaki a mangpakpakan kadagiti baboy, nagtatarayda ken impakaammoda idiay siudad ken idiay away ti napasamak. Iti kasta, adu a tattao ti rimmuar a mangkita iti napasamak.
15 et veniunt ad Iesum: et vident illum, qui a daemonio vexabatur, sedentem, vestitum, et sanae mentis, et timuerunt.
Ket dimtengda iti ayan ni Jesus, ken nakitada ti lalaki a tinengngel dagiti demonio – ti addaan iti Armada- nga agtugtugaw, sikakawes, ken nalimbong ti panunotna – ket nagbuteng dagiti tattao.
16 Et narraverunt illis, qui viderant, qualiter factum esset ei, qui daemonium habuerat, et de porcis.
Imbaga dagidiay nakakita iti napasamak iti lalaki a tinengngel dagiti demonio kadagiti immay ti napasamak kenkuana, ken imbagada pay ti maipanggep kadagiti baboy.
17 Et rogare coeperunt eum ut discederet de finibus eorum.
Ket nagpakaasi dagidiay a tattao kenni Jesus a panawanna ti rehionda.
18 Cumque ascenderet navim, coepit illum deprecari, qui a daemonio vexatus fuerat, ut esset cum illo,
Ket idi aglugluganen ni Jesus iti bangka, nagpakpakaasi ti lalaki a tinengngel idi iti demonio a sumurot koma isuna kenni Jesus.
19 et non admisit eum, sed ait illi: Vade in domum tuam ad tuos, et annuncia illis quanta tibi Dominus fecerit, et misertus sit tui.
Saan nga implabuso daytoy ni Jesus, ngem kinunana kenkuana, “Mapanka iti balaymo ken kadagiti tattaom, ket ibagam kadakuada no ania ti inaramid ti Apo para kenka, ken no kasano iti panangaasina kenka.”
20 Et abiit, et coepit praedicare in Decapoli, quanta sibi fecisset Iesus: et omnes mirabantur.
Isu a pimmanaw ti lalaki ket inrugina nga inwaragawag idiay Decapolis dagiti nakakaskasdaaw a banbanag nga inaramid ni Jesus para kenkuana, ket nasdaawda amin.
21 Et cum ascendisset Iesus in navi rursum trans fretum, convenit turba multa ad eum, et erat circa mare.
Ket idi nakaballasiw manen ni Jesus a nagsubli iti bangir, babaen iti bangka, nakaad-adu a tattao ti naummong iti aglawlawna, bayat iti kaaddana iti igid ti dan-aw.
22 Et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus: et videns eum, procidit ad pedes eius,
Maysa kadagiti mangidadaulo iti sinagoga, a managan Jairo, ti immay, ket idi nakitana ni Jesus, nagparintumeng isuna iti sakaananna.
23 et deprecabatur eum multum, dicens: Quoniam filia mea in extremis est, Veni, impone manum tuam super eam, ut salva sit, et vivat.
Inulit-ulitna ti nagpakaasi, kinuna, “Ngannganin matay ti ubingko a babai. Agpakaasiak kenka, umayka ket ipataymo dagiti imam kenkuana tapno umimbag isuna ket agbiag.”
24 Et abiit cum illo, et sequebatur eum turba multa, et comprimebant eum.
Kimmuyog ngarud ni Jesus kenkuana ket adu a tattao iti simmurot kenkuana, ket agdidinnuronda iti aglawlawna.
25 Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim,
Ita adda babai nga agpadpadara iti sangapulo ket dua a tawen.
26 et fuerat multa perpessa a compluribus medicis: et erogaverat omnia sua, nec quidquam profecerat, sed magis deterius habebat:
Adu unay ti sinagabana iti ima ti adu a mangngagas ken nabusbosna aminen a kuartana. Ngem awan iti aniaman a nakatulong kenkuana, kimmarkaro pay ketdi.
27 cum audisset de Iesu, venit in turba retro, et tetigit vestimentum eius:
Nakangkangngegen isuna iti damdamag maipanggep kenni Jesus, isu a napan isuna iti likudan ni Jesus, kabayatan a magmagna isuna iti ayan dagiti adu a tattao. Ket sinagidna ti kagay ni Jesus.
28 dicebat enim: Quia si vel vestimentum eius tetigero, salva ero.
Ta kinunana, “No masagidko laeng ti badona, umimbagak.”
29 Et confestim siccatus est fons sanguinis eius: et sensit corpore quia sanata esset a plaga.
Idi sinagidna isuna, nagsardeng ti panagpadpadarana, ket nariknana iti bagina nga immimbagen isuna manipud iti panagsagsagabana.
30 Et statim Iesus in semetipso cognoscens virtutem, quae exierat de illo, conversus ad turbam, aiebat: Quis tetigit vestimenta mea?
Ket dagus met a narikna ni Jesus nga adda rimmuar a pannakabalin manipud kenkuana. Ket simmango isuna kadagiti adu a tattao ket dinamagna, “Siasino ti nangsagid iti kawesko?”
31 Et dicebant ei discipuli sui: Vides turbam comprimentem te, et dicis: Quis me tetigit?
Kinuna dagiti adalanna kenkuana, “Makitam dagitoy adu a tattao nga aglilinnetlet iti aglawlawmo, ket ibagam, 'Siasino ti nangsagid kaniak?'”
32 Et circumspiciebat videre eam, quae hoc fecerat.
Ngem inwaras ni Jesus ti panagkitana tapno kitaenna no siasino ti nangaramid iti dayta.
33 Mulier vero timens et tremens, sciens quod factum esset in se, venit et procidit ante eum, et dixit ei omnem veritatem.
Ammo iti babai no ania ti napasamak kenkuana, isu a nagbuteng ket agpigpigerger. Immasideg ken nagparintumeng isuna iti sangoanan ni Jesus ken imbagana kenkuana ti pudno a napasamak.
34 Ille autem dixit ei: Filia, fides tua te salvam fecit: vade in pace, et esto sana a plaga tua.
Kinuna ni Jesus kenkuana, “Anak a babai, pinaimbagnaka ti pammatim. Mapanka nga addaan talna ken umimbagkan manipud iti sakitmo.”
35 Adhuc eo loquente, veniunt nuncii ad archisynagogum, dicentes: Quia filia tua mortua est: quid ultra vexas Magistrum?
Kabayatan nga agsasao isuna kenkuana, adda dagiti tattaonga immay manipud iti balay ti mangidadaulo iti sinagoga, kunada, “Natayen ti anakmo a babai. Apay pay laeng a singaem ti manursuro?”
36 Iesus autem audito verbo, quod dicebatur, ait archisynagogo: Noli timere: tantummodo crede.
Ngem idi nangngeg ni Jesus ti kinunada, kinuna iti mangidadaulo iti sinagoga, “Saanka nga agbuteng. Mamatika laeng.”
37 Et non admisit quemquam se sequi nisi Petrum, et Iacobum, et Ioannem fratrem Iacobi.
Awan ti dadduma a pinalubosanna a kumuyog kenkuana, malaksid kada Pedro, Santiago ken Juan, a kabsat a lalaki ni Santiago.
38 Et veniunt in domum archisynagogi, et videt tumultum, et flentes, et eiulantes multum.
Dimtengda iti balay ti mangidadaulo iti sinagoga ket nakitana nga kumaribuso dagiti tattao, agsasangit ken agdungdung-awda.
39 Et ingressus, ait illis: Quid turbamini, et ploratis? puella non est mortua, sed dormit.
Idi simrek isuna iti balay, kinunana kadakuada, “Apay a maladingitankayo ken apay nga agsasangitkayo? Saan a natay ti ubing, no di ket matmaturog laeng.”
40 Et irridebant eum. Ipse vero eiectis omnibus assumit patrem, et matrem puellae, et qui secum erant, et ingreditur ubi puella erat iacens.
Kinatawaanda isuna. Ngem pinaruarna amin ida ket inkuyogna ti ama ken ina ti ubing ken dagiti kakaduana a napan iti siled nga ayan ti ubing.
41 Et tenens manum puellae, ait illi: Talitha cumi, quod est interpretatum: Puella (tibi dico) surge.
Innalana ti ima ti ubing ket kinunana kenkuana, “Talita kum,” ti kayatna a sawen ket, “Ubing a babai, ibagak kenka, bumangonka.”
42 et confestim surrexit puella, et ambulabat: erat autem annorum duodecim: et obstupuerunt stupore magno.
Dagus a bimmangon ti ubing ket nagna (ta sangapulo ket dua ti tawenna). Kasta unay ti siddaaw dagiti tattao.
43 Et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret: et iussit dari illi manducare.
Siiinget nga imbilinna kadakuada nga awan koma ti uray siasinoman a makaammo iti maipanggep iti daytoy. Ket imbagana kadakuada nga ikkanda isuna iti makan.
