< Marcum 4 >

1 Et iterum coepit docere ad mare: et congregata est ad eum turba multa, ita ut navim ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare super terram erat:
Mari aje ino bezizi anome tize ta Asere ani winme, ma ribee Ujerusalem ma chukuno anabu uwara nikyerainge maniwii.
2 et docebat eos in parabolis multa, et dicebat illis in doctrina sua:
Mare aje tibe yau, maze inu buu maguwe itilem tilem maguwe ana.
3 Audite: ecce exiit seminans ad seminandum.
Kunna nii u na tibira masuri atibira?
4 Et dum seminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres caeli, et comederunt illud.
Samabira ire esana iresa una ignyin eyitingi.
5 Aliud vero cecidit super petrosa, ubi non habuit terram multam: et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem terrae:
Ire isaname yarizo adezi upanbara inka uwui wa tusa idusa iwa.
6 et quando exortus est sol, exaestuavit: et eo quod non habebat radicem, exaruit.
Sa uwi watusa idusa awa.
7 Et aliud cecidit in spinas: et ascenderunt spinae, et suffocaverunt illud, et fructum non dedit.
Ire ya rizi, ire kana ikame ahiri inpime daki yawuna uhoba.
8 Et aliud cecidit in terram bonam: et dabat fructum ascendentem, et crescentem, et afferebat unum trigesimum, unum sexagesimum, et unum centesimum.
Ire ya rizi adizi ariri inya biho akuro atataru ire akuro ta tasi ire aino aino.
9 Et dicebat: Qui habet aures audiendi, audiat.
Anu ati anatitui tu kunna me na wa kunna wa wuzi katuma neinni imumume sawa kunna.
10 Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi, qui cum eo erant duodecim, parabolam.
Uganiya sa Yesu ma ciki nana a hana kadura ka meme anu kirau in kare ukasume wa iki me nyanini imumu ibiyau bi sa mazi ni bo iru.
11 Et dicebat eis: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei: illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt:
Shime ma hiri shi iboke shi imumbesa ira Asesere i sa wa zome nan shi ba sa dai ma buka.
12 ut videntes videant, et non videant: et audientes audiant, et non intelligant: nequando convertantur, et dimittantur eis peccata.
Wa di hiri a wada ira ini? wadi kunna e wa wadi caki imumbesa wa kunna
13 Et ait illis: Nescitis parabolam hanc? et quomodo omnes parabolas cognoscetis?
Ma gwawe indaki ya kunna imumbesa mabuka shi ba ide wa aneni iri Asere.
14 Qui seminat, verbum seminat.
Unu cobo isana igenneme tize ta Asere tini barki ini mumbesa abeziwe inime.
15 Hi autem sunt, qui circa viam, ubi seminatur verbum, et cum audierint, confestim venit satanas, et aufert verbum, quod seminatum est in cordibus eorum.
Aye wazi kasi i sana ya rinzo una barki wakunna tize ta Asere dibe wazowe ina bangu iveteme niba.
16 Et hi sunt similiter, qui super petrosa seminantur: qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud:
Anabu wazi kaniya isanasa ya rizo upambara inka uwui wa tusa inki we vati.
17 et non habent radicem in se, sed temporales sunt: deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum, confestim scandalizantur.
Wazi kasi andebesa wa kaba tize ta Asere wenno iri mumu ya hira ibiyau wa zome inna bangu zetiminiba.
18 Et alii sunt, qui in spinas seminantur: hi sunt, qui verbum audiunt,
Isanasa ya rizi ikanu ineini anabu sa wakunna tize ta Asereme.
19 et aerumnae saeculi, et deceptio divitiarum, et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum, et sine fructu efficitur. (aiōn g165)
Adezusa a cere anu ine eni ya unni geme na nu una urunta wa kati anabu ukunna u tize ta Asereme. (aiōn g165)
20 Et hi sunt, qui super terram bonam seminati sunt, qui audiunt verbum, et suscipiunt, et fructificant, unum trigesimum, unum sexagesimum, et unum centesimum.
Kasi andebesa wa kabi tize ta Asere we wani kasi isana sa yarizo adizariri wa niza iburi irir ire kuro ataru ire aguro utasi ire mi ino.
21 Et dicebat illis: Numquid venit lucerna ut sub modo ponatur, aut sub lecto? nonne ut super candelabrum ponatur?
Yesu ma bukiwe innu guna adatawu ura upitila a inpi ine gira nani aka a inpi ini so ene a masama e.
22 Non est enim aliquid absconditum, quod non manifestetur: nec factum est occultum, quod non in palam veniat.
Indaki ire imumu irani sa izi mubunzi sa daki inki tasi ini ba anu haze ushi tire tize.
23 Si quis habet aures audiendi, audiat.
Vati anatitui tu unna na makuna da besa daki ma kunna ba ade ame.
24 Et dicebat illis: Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis, et adiicietur vobis.
Mkuri mabukawe inoguna imu dusa wa guta me une uni, uni adegutuwen harma atinkuweni.
25 Qui enim habet, dabitur illi: et qui non habet, etiam quod habet auferetur ab eo.
Desa mazini adi kinkimeni da sa ma zo mani ade kabi a cheki enime.
26 Et dicebat: Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo iaciat sementem in terram,
Yesu ma reje ini gusa tize ta Asere tize kaniya unu wuza otibira uru umeme.
27 et dormiat, et exurgat nocte et die, et semen germinet, et increscat dum nescit ille.
Amori ahiri unu ugenome mada urusame indabesa aru uru uzi ba har asani usanna ahira.
28 Ultro enim terra fructificat, primum herbam, deinde spicam, deinde plenum frumentum in spica.
Adizi ata anya bisana biriri gusi iriri ma e inyanice iriri sa adi irin nini me merun.
29 Et cum ex se produxerit fructus, statim mittit falcem, quoniam adest messis.
Uganiya sa ya hina maka ma imumu uwesi maka barki ya hina.
30 Et dicebat: Cui assimilabimus regnum Dei? aut cui parabolae comparabimus illud?
Yesu ma buki madi bezuwe anabu aneni barki watinka nani ma bezuwe uya anu rusa sa wada rusa ba.
31 Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus est omnibus seminibus, quae sunt in terra:
Wazi kasi isana icicinci sa una tibira ma ha maka bira uru uwu iriri.
32 et cum natum fuerit, ascendit in arborem, et fit maius omnibus oleribus, et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra eius aves caeli habitare.
Akabiri ini iki isuri hari iwu ure memerun ulambume.
33 Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire:
Yesu ma reje inu bo uwe tasi timumu gbardan sa ma bezuzu we tene barki kati wa perkeme ba.
34 sine parabola autem non loquebatur eis. seorsum autem discipulis suis disserebat omnia.
Madaki beziziwe inka mazi nan na hana akatuma ka meme wa daki wa cukuno wa zi vati ani gino makama ma bukuwe vati imumbesa ize.
35 Et ait illis in illa die, cum sero esset factum: Transeamus contra.
Uru uwui ma gu ahana akatuma kameme tarini ti kafani uhuru utekume.
36 Et dimittentes turbam, assumunt eum ita ut erat in navi: et aliae naves erant cum illo.
Wa dusa wa hiri wa dibe ugirgime wadusa uhana uhuru ugino nan mare ma jirgi.
37 Et facta est procella magna venti, et fluctus mittebat in navim, ita ut impleretur navis.
Ukpebu udandang wa uhiri udari ukeme u e mei u winca u jirgi me ama rari wa gwame buka tize ma dusa ma buki tize na nu kpebu me utonno.
38 Et erat ipse in puppi super cervical dormiens: et excitant eum, et dicunt illi: Magister, non ad te pertinet, quia perimus?
Yesu mararume imumu ime unu nyetike ihori u urdu uceki duru tiwui.
39 Et exurgens comminatus est vento, et dixit mari: Tace, obmutesce. Et cessavit ventus: et facta est tranquillitas magna.
Sama zuma ma barka ukpebu me magu a une tunno ukpebu udusa utonno rik.
40 Et ait illis: Quid timidi estis? necdum habetis fidem?
Ma gwewe nyanini yawuna izindiyau inda ki ya kaba tize ta Asere ba?
41 et timuerunt timore magno, et dicebant ad alterutrum: Quis, putas, est iste, quia et ventus et mare obediunt ei?
Ahana akatuma ta meme aveni ma bari uguna ma karti me ma nyanga ma gene.

< Marcum 4 >