Marcum 2
1 Et iterum intravit Capharnaum post dies octo,
Alu lonyi loom gv kochinglo Jisu kaparnaum lo vngkur toku, okv ho nw naam lo doopvkv vla yunying ngv dusik toku.
2 et auditum est quod in domo esset, et convenerunt multi, ita ut non caperet neque ad ianuam, et loquebatur eis verbum.
Vkvlvgabv hoka nyi vdwv achialvbv aakum kunamv aronv karchung goka dooku mato, okv agi gv agum loka dooku kaamato. Jisu bunua doin japjito.
3 Et venerunt ad eum ferentes paralyticum, qui a quattuor portabatur.
Vdwlo nyi api v aalwk tokudw, digwngnv nyi go Jisu gvlo joolwk toku.
4 Et cum non possent offerre eum illi prae turba, nudaverunt tectum ubi erat: et patefacientes submiserunt grabatum, in quo paralyticus iacebat.
Nyi twngtv kunam lvgabv, ogubvrijeka, bunu nyi um ninyi gvlo aagv nyumato. Vkvlvgabv Jisu ogolo doopvdw ho tintwbv bunu namwng aolo ungko go mvko toku. Vdwlo bunu mvko tokudw bunu nyi a ninyigv joko lo karmu tvla soolu jitoku.
5 Cum autem vidisset Iesus fidem illorum, ait paralytico: Fili, dimittuntur tibi peccata tua.
Bunugv achialvbv mvngjwng kunam a kaagv rikula, Jisu digwngnv nyi anga minto, “Ngoogv kuunyilo, noogv rimur vdwa mvngnga jipvkun.”
6 Erant autem illic quidam de Scribis sedentes, et cogitantes in cordibus suis:
Pvbv tamsarnv megonv ho vdwv doodum tvla bunu mvngsu nyato,
7 Quid hic sic loquitur? blasphemat. Quis potest dimittere peccata, nisi solus Deus?
“Ogubv so nyi si svbv gaam minladunv? Si Pwknvyarnvnyi nyarjitari namgo! Pwknvyarnv akin mwng yvvdw rimur ham mvngnga ladunv!”
8 Quo statim cognito Iesus spiritu suo quia sic cogitarent intra se, dicit illis: Quid ista cogitatis in cordibus vestris?
Vjakpi gobv Jisu chintoku ho vdwgv ogugo mvngnam am, vkvlvgabv nw bunua minto, “Ogubv nonu vbv mvngdunv?
9 Quid est facilius dicere paralytico: Dimittuntur tibi peccata: an dicere: Surge, tolle grabatum tuum, et ambula?
Vbvri minpubv minla, so digwngnv nyi sum, ‘No gv rimur vdwa mvngnga pvkunv,’ vmalo mindubai, ‘Gudunglak, naaraplak noogv karpunvnv nga, okv vngkarto’?
10 Ut autem sciatis quia Filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata, (ait paralytico)
Vbvrijvka Nyia Kuunyilo ngv nyiamooku so rimur ham anyubv kayu jidubv tojupkunamv doodu hum ngo kaatam dubv rinam go.” Vkvlvgabv nw digwngnv nyi a minto.
11 tibi dico: Surge, tolle grabatum tuum, et vade in domum tuam.
“Ngo nam mindu, dakrap tvkuka, naaraplak noogv karpunvnv nga, okv naam lo vngnyikuka!”
12 Et statim surrexit ille: et, sublato grabato, abiit inde coram omnibus, ita ut mirarentur omnes, et honorificent Deum, dicentes: Quia numquam sic vidimus.
Vbvririlo ho mvnwngngv kaadumto, nyi angv dakrap laku, ninyigv karpunvnv nga naarap toku, okv baapubv vngtoku. Bunu mvnwngngv lamngaknyato okv Pwknvyarnvnyi hartvla, minto, “Ngonu vdwloka svkvnvgo ogugoka kaakw mapvnv!”
13 Et egressus est rursus ad mare: omnisque turba veniebat ad eum, et docebat eos.
Jisu Galili svparsvlv adarlo lvkodv aakur toku. Nyitwng go nw gvlo aakumto, okv nw bunua tamsar rapto.
14 Et cum praeteriret, vidit Levi Alphaei sedentem ad telonium, et ait illi: Sequere me. Et surgens secutus est eum.
Nw vbv vngrilo, nw kaapato lampu naakumyanv, Lebi Alpius gv kuunyilo, ninyigv opislo dooto. Jisu ninyia minto, “Nga vngming gvto.” Lebi gudungto okv nw a vngming gvtoku.
15 Et factum est, cum accumberet in domo illius, multi publicani, et peccatores simul discumbebant cum Iesu, et discipulis eius: erant enim multi, qui sequebantur eum.
Kochinglo Jisu Lebi gv naamlo dvnam dvla dooto. Twngtv rungnv lampu naakumyanv okv toa kunam nyi vdwvka Jisunyi vngming gvto, okv ninyi gvlo megonv aapwngto okv ninyigv lvbwlaksu vdwv tvbul adarlo dooto.
16 Et Scribae, et Pharisaei videntes quia manducaret cum publicanis, et peccatoribus, dixerunt discipulis eius: Quare cum publicanis, et peccatoribus manducat et bibit Magister vester?
Pvbv tamsarnv nyi mego, Parisis nyi vdwv, Jisunyi lampu naakumyanv vdwa okv toa kunam nyi vdwa lvkobv dvdubv kaapato, vkvlvgabv bunu ninyigv lvbwlaksu vdwa tvuto, “Ogubv nw vkvnv nyi vdwa lvkobv dvdunv?”
17 Hoc audito Iesus ait illis: Non necesse habent sani medico, sed qui malehabent: non enim veni vocare iustos, sed peccatores.
Jisu bunuam tvvpato okv mirwkto, “Nyi ngv yvvbunudw chvrv nvngv Daktor a dinchima, vbvritola yvvbunudw lvvmanvngv mwng. Ngo mvngdvnv nyi vdwa gokbv aamato, vbvritola rimurnv vdwa.”
18 Et erant discipuli Ioannis, et Pharisaei ieiunantes: et veniunt, et dicunt illi: Quare discipuli Ioannis, et Pharisaeorum ieiunant, tui autem discipuli non ieiunant?
Doopam gulo Jon gv rigvnam vdwv la okv Parisis vdwv bunu yikla doonyato. Nyi megonv Jisu gvlo aato okv ninyia tvuto, “Si ogu vdw Jon gv lvbwlaksu vdwv la okv Pharisis gv lvbwlaksu vdwv yikla doogvre, vbvritola no gvngv dooma dunv?”
19 Et ait illis Iesus: Numquid possunt filii nuptiarum, quamdiu sponsus cum illis est, ieiunare? Quanto tempore habent secum sponsum, non possunt ieiunare.
Jisu mirwkto, “Nonuno nyidalo doonv vdwa dvmatvngma bv vngmu dukubv dvmin dunvre? Hvbv rirung mare! Makbu v doodv dvbv bunuam, bunu hvbv rimare.
20 Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus: et tunc ieiunabunt in illis diebus.
Vbvritola alu go aariku makbu a bunugv loka vnggv roriku, okv vbvrikubolo bunu ho yigrap reku.
21 Nemo assumentum panni rudis assuit vestimento veteri: alioquin aufert supplementum novum a veteri, et maior scissura fit.
“Yvvka vji jenw ariap ham vji jikulo hamtak lwknv kaama; Vbvrikubolo ninyigv jenw hamlwk namv takche rikunyi takgv riku okv ungko ngv kootv yayare.
22 Et nemo mittit vinum novum in utres veteres: alioquin dirumpet vinum utres, et vinum effundetur, et utres peribunt: sed vinum novum in utres novos mitti debet.
Yvvka anggor ala anw ham pumchup akulo pwlwknv kaamare; vbvribolo anggor ala anw ngv pumchup aku lo hupokre, okv anggor ala ngvla pumchup v alv mariku. Vmabvya anggor ala anw a pumchup anw lo pwlwk yadunv.”
23 Et factum est iterum Dominus sabbatis ambularet per sata, discipuli eius coeperunt progredi, et vellere spicas.
Jius Doonualu golo Jisu radv rongo apum gulo vngpitla vngto. Nw gv lvbwlaksu vdwa lvkobv vngming gvto, bunu radv damw dooku ham gakbwngla pikrap nyatoku.
24 Pharisaei autem dicebant ei: Ecce, quid faciunt discipuli tui sabbatis quod non licet?
Vkvlvgabv Parisi vdwv Jisunyi minto, “Kaato laka, noogv lvbwlaksu vdwv jius Doonualu lo vbvrinam si ngonugv Pvbv nga rinyingdu!”
25 Et ait illis: Numquam legistis quid fecerit David, quando necessitatem habuit, et esuriit ipse, et qui cum eo erant?
Jisu mirwkto, “Nonu Dabid vdwlo dvnam go dvnwng rilo ogugo ribvdw um nonuno lvkoka puri rikw mai? Nw la okv ninyigv nyi vdwv kano toku,
26 quomodo introivit in domum Dei sub Abiathar principe sacerdotum, et panes propositionis manducavit, quos non licebat manducare, nisi solis sacerdotibus, et dedit eis, qui cum eo erant?
hoka nw vngtoku Pwknvyarnv gv naamlo okv dvtoku Pwknvyarnv gvlo kumlwknam vtwng nga. Svbvrito vdwlo Abiatar nyibu butvyachok bv ririlo. Ngonugv Pvbv ara lokv nyibu vmwng vtwng nga dvnyu nvngv—vbvritola Dabid um dvtoku okv ninyigv nyi vdwaka jita toku.”
27 Et dicebat eis: Sabbatum propter hominem factum est, et non homo propter sabbatum.
Okv Jisu minya toku, “Nyi si Doonualu lvgabv mvvma; Doonualuv nyi gv alvnam lvgabv mvpvnv;
28 Itaque Dominus est filius hominis, etiam sabbati.
Vkvlvgabv Nyia Kuunyilo ngv Doonualu gvka Ahtu hv.”
