< Marcum 13 >

1 Et cum egrederetur de templo, ait illi unus ex discipulis suis: Magister, aspice quales lapides, et quales structurae.
E, saindo elle do templo, disse-lhe um dos seus discipulos: Mestre, olha que pedras, e que edificios!
2 Et respondens Iesus, ait illi: Vides has omnes magnas aedificationes? Non relinquetur lapis super lapidem, qui non destruatur.
E, respondendo Jesus, disse-lhe: Vês estes grandes edificios? Não ficará pedra sobre pedra que não seja derribada.
3 Et cum sederet in Monte olivarum contra templum, interrogabant eum separatim Petrus, et Iacobus, et Ioannes, et Andreas:
E, assentando-se elle no monte das Oliveiras, defronte do templo, Pedro, e Thiago, e João e André lhe perguntaram em particular:
4 Dic nobis, quando ista fient? et quod signum erit, quando haec omnia incipient consummari?
Dize-nos, quando serão essas coisas, e que signal haverá quando todas essas coisas se houverem de cumprir.
5 Et respondens Iesus coepit dicere illis: Videte ne quid vos seducat:
E Jesus, respondendo-lhes, começou a dizer: Olhae que ninguem vos engane;
6 multi enim venient in nomine meo dicentes, quia ego sum: et multos seducent.
Porque muitos virão em meu nome, dizendo: Eu sou o Christo: e enganarão a muitos.
7 Cum audieritis autem bella, et opiniones bellorum, ne timueritis: oportet enim haec fieri: sed nondum finis.
E, quando ouvirdes de guerras e de rumores de guerras, não vos turbeis; porque assim importa fazer-se; mas ainda não será o fim.
8 Exurget enim gens contra gentem, et regnum super regnum, et erunt terraemotus per loca, et fames. Initium dolorum haec.
Porque se levantará nação contra nação, e reino contra reino, e haverá terremotos em diversos logares, e haverá fomes e alvoroços. Estas coisas serão o principio de dôres
9 Videte autem vosmetipsos. Tradent enim vos in consiliis, et in synagogis vapulabitis, et ante praesides, et reges stabitis propter me, in testimonium illis.
Mas olhae por vós mesmos, porque vos entregarão aos concilios e ás synagogas; sereis açoitados, e sereis apresentados ante presidentes e reis, por amor de mim, para lhes servir de testemunho.
10 Et in omnes gentes primum oportet praedicari Evangelium.
Mas importa que o evangelho se pregue primeiro entre todas as gentes.
11 Et cum duxerint vos tradentes, nolite praecogitare quid loquamini: sed quod datum vobis fuerit in illa hora, id loquimini non enim vos estis loquentes, sed Spiritus sanctus.
Quando pois vos conduzirem para vos entregarem, não estejaes solicitos d'antemão pelo que haveis de dizer; mas, o que vos fôr dado n'aquella hora, isso fallae; porque não sois vós os que fallaes, mas o Espirito Sancto.
12 Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater filium: et consurgent filii in parentes, et morte afficient eos.
E o irmão entregará á morte o irmão, e o pae o filho: e levantar-se-hão os filhos contra os paes, e os matarão.
13 Et eritis odio omnibus propter nomen meum. Qui autem sustinuerit in finem, hic salvus erit.
E sereis aborrecidos por todos por amor do meu nome; mas quem perseverar até ao fim esse será salvo.
14 Cum autem videritis abominationem desolationis stantem, ubi non debet, qui legit, intelligat: tunc qui in Iudaea sunt, fugiant in montes:
Ora, quando vós virdes a abominação do assolamento, que foi predito, estando onde não deve estar (quem lê, entenda), então os que estiverem na Judea fujam para os montes.
15 et qui super tectum, ne descendat in domum, nec introeat ut tollat quid de domo sua:
E o que estiver sobre o telhado não desça para casa, nem entre a tomar coisa alguma de sua casa;
16 et qui in agro erit, non revertatur retro tollere vestimentum suum.
E o que estiver no campo não volte atraz, para tomar o seu vestido.
17 Vae autem praegnantibus, et nutrientibus in illis diebus.
Mas ai das gravidas, e das que criarem n'aquelles dias!
18 Orate vero ut hieme non fiant.
Orae pois, para que a vossa fugida não succeda no inverno;
19 Erunt enim dies illi tribulationes tales, quales non fuerunt ab initio creaturae, quam condidit Deus usque nunc, neque fient.
Porque n'aquelles dias haverá uma afflicção tal, qual nunca houve desde o principio da creação, que Deus creou, até agora, nem tão pouco haverá
20 Et nisi breviasset Dominus dies, non fuisset salva omnis caro: sed propter electos, quos elegit, breviavit dies.
E, se o Senhor não abreviasse aquelles dias, nenhuma carne se salvaria; mas, por causa dos escolhidos que escolheu, abreviou aquelles dias.
21 Et tunc si quis vobis dixerit: Ecce hic est Christus, ecce illic, ne credideritis.
E então, se alguem vos disser: Eis aqui está o Christo: ou, Eil-o ali está: não o acrediteis.
22 Exurgent enim pseudochristi, et pseudoprophetae, et dabunt signa, et portenta ad seducendos, si fieri potest, etiam electos.
Porque se levantarão falsos christos, e falsos prophetas, e farão signaes e prodigios, para enganarem, se fôr possivel, até os escolhidos.
23 Vos ergo videte: ecce praedixi vobis omnia.
Mas vós vede; eis que d'antemão vos tenho dito tudo.
24 Sed in illis diebus post tribulationem illam sol contenebrabitur, et luna non dabit splendorem suum:
Ora, n'aquelles dias, depois d'aquella afflicção, o sol se escurecerá, e a lua não dará o seu resplendor,
25 et stellae caeli erunt decidentes, et virtutes, quae in caelis sunt, movebuntur.
E as estrellas cairão do céu, e as forças que estão nos céus serão abaladas.
26 Et tunc videbunt filium hominis venientem in nubibus cum virtute multa, et gloria.
E então verão vir o Filho do homem nas nuvens, com grande poder e gloria.
27 Et tunc mittet angelos suos, et congregabit electos suos a quattuor ventis, a summo terrae usque ad summum caeli.
E então enviará os seus anjos, e ajuntará os seus escolhidos, desde os quatro ventos, da extremidade da terra até á extremidade do céu.
28 A ficu autem discite parabolam. Cum iam ramus eius tener fuerit, et nata fuerint folia, cognoscitis quia in proximo sit aestas:
Aprendei pois a parabola da figueira: Quando já o seu ramo se torna tenro, e brota folhas, bem sabeis que já está proximo o verão.
29 sic et vos cum videritis haec fieri, scitote quod in proximo sit in ostiis.
Assim tambem vós, quando virdes succederem estas coisas, sabei que já está junto ás portas.
30 Amen dico vobis, quoniam non transibit generatio haec, donec omnia ista fiant.
Na verdade vos digo que não passará esta geração, até que todas estas coisas aconteçam.
31 Caelum, et terra transibunt, verba autem mea non transibunt.
Passará o céu e a terra, mas as minhas palavras não passarão.
32 De die autem illo, vel hora nemo scit, neque angeli in caelo, neque Filius, nisi Pater.
Porém d'aquelle dia e hora ninguem sabe, nem os anjos que estão no céu, nem o Filho, senão o Pae
33 Videte, vigilate, et orate: nescitis enim quando tempus sit.
Olhae, vigiae e orae; porque não sabeis quando chegará o tempo.
34 Sicut homo, qui peregre profectus reliquit domum suam, et dedit servis suis potestatem cuiusque operis, et ianitori praecepit ut vigilet.
Como o homem, que, partindo para fóra da terra, deixou a sua casa, e deu auctoridade aos seus servos, e a cada um a sua obra, e mandou ao porteiro que vigiasse;
35 Vigilate ergo, (nescitis enim quando dominus domus veniat: sero an media nocte, an galli cantu, an mane)
Vigiae pois, porque não sabeis quando virá o senhor da casa; se á tarde, se á meia noite, se ao cantar do gallo, se pela manhã,
36 ne cum venerit repente, inveniat vos dormientes.
Para que não venha de improviso, e vos ache dormindo.
37 Quod autem vobis dico, omnibus dico: Vigilate.
E as coisas que vos digo digo-as a todos: Vigiae.

< Marcum 13 >