Lucam 8
1 Et factum est deinceps, et ipse iter faciebat per civitates, et castella praedicans, et evangelizans regnum Dei: et duodecim cum illo,
అపరఞ్చ యీశు ర్ద్వాదశభిః శిష్యైః సార్ద్ధం నానానగరేషు నానాగ్రామేషు చ గచ్ఛన్ ఇశ్వరీయరాజత్వస్య సుసంవాదం ప్రచారయితుం ప్రారేభే|
2 et mulieres aliquae, quae erant curatae a spiritibus malignis, et infirmatibus: Maria, quae vocatur Magdalene, de qua septem daemonia exierant,
తదా యస్యాః సప్త భూతా నిరగచ్ఛన్ సా మగ్దలీనీతి విఖ్యాతా మరియమ్ హేరోద్రాజస్య గృహాధిపతేః హోషే ర్భార్య్యా యోహనా శూశానా
3 et Ioanna uxor Chusae procuratoris Herodis, et Susanna, et aliae multae, quae ministrabant ei de facultatibus suis.
ప్రభృతయో యా బహ్వ్యః స్త్రియః దుష్టభూతేభ్యో రోగేభ్యశ్చ ముక్తాః సత్యో నిజవిభూతీ ర్వ్యయిత్వా తమసేవన్త, తాః సర్వ్వాస్తేన సార్ద్ధమ్ ఆసన్|
4 Cum autem turba plurima convenirent, et de civitatibus properarent ad eum, dixit per similitudinem:
అనన్తరం నానానగరేభ్యో బహవో లోకా ఆగత్య తస్య సమీపేఽమిలన్, తదా స తేభ్య ఏకాం దృష్టాన్తకథాం కథయామాస| ఏకః కృషీబలో బీజాని వప్తుం బహిర్జగామ,
5 Exiit qui seminat, seminare semen suum: et dum seminat, aliud cecidit secus viam, et conculcatum est, et volucres caeli comederunt illud.
తతో వపనకాలే కతిపయాని బీజాని మార్గపార్శ్వే పేతుః, తతస్తాని పదతలై ర్దలితాని పక్షిభి ర్భక్షితాని చ|
6 Et aliud cecidit supra petram: et natum aruit, quia non habebat humorem.
కతిపయాని బీజాని పాషాణస్థలే పతితాని యద్యపి తాన్యఙ్కురితాని తథాపి రసాభావాత్ శుశుషుః|
7 Et aliud cecidit inter spinas, et simul exortae spinae suffocaverunt illud.
కతిపయాని బీజాని కణ్టకివనమధ్యే పతితాని తతః కణ్టకివనాని సంవృద్ధ్య తాని జగ్రసుః|
8 Et aliud cecidit in terram bonam: et ortum fecit fructum centuplum. Haec dicens clamabat: Qui habet aures audiendi, audiat.
తదన్యాని కతిపయబీజాని చ భూమ్యాముత్తమాయాం పేతుస్తతస్తాన్యఙ్కురయిత్వా శతగుణాని ఫలాని ఫేలుః| స ఇమా కథాం కథయిత్వా ప్రోచ్చైః ప్రోవాచ, యస్య శ్రోతుం శ్రోత్రే స్తః స శృణోతు|
9 Interrogabant autem eum discipuli eius, quae esset haec parabola.
తతః పరం శిష్యాస్తం పప్రచ్ఛురస్య దృష్టాన్తస్య కిం తాత్పర్య్యం?
10 Quibus ipse dixit: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei, ceteris autem in parabolis: ut videntes non videant, et audientes non intelligant.
తతః స వ్యాజహార, ఈశ్వరీయరాజ్యస్య గుహ్యాని జ్ఞాతుం యుష్మభ్యమధికారో దీయతే కిన్త్వన్యే యథా దృష్ట్వాపి న పశ్యన్తి శ్రుత్వాపి మ బుధ్యన్తే చ తదర్థం తేషాం పురస్తాత్ తాః సర్వ్వాః కథా దృష్టాన్తేన కథ్యన్తే|
11 Est autem haec parabola: Semen est verbum Dei.
దృష్టాన్తస్యాస్యాభిప్రాయః, ఈశ్వరీయకథా బీజస్వరూపా|
12 Qui autem secus viam, hi sunt qui audiunt: deinde venit diabolus, et tollit verbum de corde eorum, ne credentes salvi fiant.
యే కథామాత్రం శృణ్వన్తి కిన్తు పశ్చాద్ విశ్వస్య యథా పరిత్రాణం న ప్రాప్నువన్తి తదాశయేన శైతానేత్య హృదయాతృ తాం కథామ్ అపహరతి త ఏవ మార్గపార్శ్వస్థభూమిస్వరూపాః|
13 Nam qui supra petram: qui cum audierint, cum gaudio suscipiunt verbum: et hi radices non habent: quia ad tempus credunt, et in tempore tentationis recedunt.
యే కథం శ్రుత్వా సానన్దం గృహ్లన్తి కిన్త్వబద్ధమూలత్వాత్ స్వల్పకాలమాత్రం ప్రతీత్య పరీక్షాకాలే భ్రశ్యన్తి తఏవ పాషాణభూమిస్వరూపాః|
14 Quod autem in spinas cecidit: hi sunt, qui audierunt, et a solicitudinibus, et divitiis, et voluptatibus vitae euntes, suffocantur, et non referunt fructum.
యే కథాం శ్రుత్వా యాన్తి విషయచిన్తాయాం ధనలోభేన ఏహికసుఖే చ మజ్జన్త ఉపయుక్తఫలాని న ఫలన్తి త ఏవోప్తబీజకణ్టకిభూస్వరూపాః|
15 Quod autem in bonam terram: hi sunt, qui in corde bono et optimo audientes verbum retinent, et fructum afferunt in patientia.
కిన్తు యే శ్రుత్వా సరలైః శుద్ధైశ్చాన్తఃకరణైః కథాం గృహ్లన్తి ధైర్య్యమ్ అవలమ్బ్య ఫలాన్యుత్పాదయన్తి చ త ఏవోత్తమమృత్స్వరూపాః|
16 Nemo autem lucernam accendens, operit eam vase, aut subtus lectum ponit: sed supra candelabrum ponit, ut intrantes videant lumen.
అపరఞ్చ ప్రదీపం ప్రజ్వాల్య కోపి పాత్రేణ నాచ్ఛాదయతి తథా ఖట్వాధోపి న స్థాపయతి, కిన్తు దీపాధారోపర్య్యేవ స్థాపయతి, తస్మాత్ ప్రవేశకా దీప్తిం పశ్యన్తి|
17 Non est enim occultum, quod non manifestetur: nec absconditum, quod non cognoscatur, et in palam veniat.
యన్న ప్రకాశయిష్యతే తాదృగ్ అప్రకాశితం వస్తు కిమపి నాస్తి యచ్చ న సువ్యక్తం ప్రచారయిష్యతే తాదృగ్ గృప్తం వస్తు కిమపి నాస్తి|
18 Videte ergo quomodo audiatis? Qui enim habet, dabitur illi: et quicumque non habet, etiam quod putat se habere, auferetur ab illo.
అతో యూయం కేన ప్రకారేణ శృణుథ తత్ర సావధానా భవత, యస్య సమీపే బర్ద్ధతే తస్మై పునర్దాస్యతే కిన్తు యస్యాశ్రయే న బర్ద్ధతే తస్య యద్యదస్తి తదపి తస్మాత్ నేష్యతే|
19 Venerunt autem ad illum mater, et fratres eius, et non poterant adire eum prae turba.
అపరఞ్చ యీశో ర్మాతా భ్రాతరశ్చ తస్య సమీపం జిగమిషవః
20 Et nunciatum est illi: Mater tua, et fratres tui stant foris, volentes te videre.
కిన్తు జనతాసమ్బాధాత్ తత్సన్నిధిం ప్రాప్తుం న శేకుః| తత్పశ్చాత్ తవ మాతా భ్రాతరశ్చ త్వాం సాక్షాత్ చికీర్షన్తో బహిస్తిష్ఠనతీతి వార్త్తాయాం తస్మై కథితాయాం
21 Qui respondens, dixit ad eos: Mater mea, et fratres mei hi sunt, qui verbum Dei audiunt, et faciunt.
స ప్రత్యువాచ; యే జనా ఈశ్వరస్య కథాం శ్రుత్వా తదనురూపమాచరన్తి తఏవ మమ మాతా భ్రాతరశ్చ|
22 Factum est autem in una dierum: et ipse ascendit in naviculam, et discipuli eius, et ait ad illos: Transfretemus trans stagnum. Et ascenderunt.
అనన్తరం ఏకదా యీశుః శిష్యైః సార్ద్ధం నావమారుహ్య జగాద, ఆయాత వయం హ్రదస్య పారం యామః, తతస్తే జగ్ముః|
23 Et navigantibus illis, obdormivit, et descendit procella venti in stagnum, et compellebantur, et periclitabantur.
తేషు నౌకాం వాహయత్సు స నిదద్రౌ;
24 Accedentes autem suscitaverunt eum, dicentes: Praeceptor, perimus. At ille surgens, increpavit ventum, et tempestatem aquae, et cessavit: et facta est tranquillitas.
అథాకస్మాత్ ప్రబలఝఞ్భ్శగమాద్ హ్రదే నౌకాయాం తరఙ్గైరాచ్ఛన్నాయాం విపత్ తాన్ జగ్రాస| తస్మాద్ యీశోరన్తికం గత్వా హే గురో హే గురో ప్రాణా నో యాన్తీతి గదిత్వా తం జాగరయామ్బభూవుః| తదా స ఉత్థాయ వాయుం తరఙ్గాంశ్చ తర్జయామాస తస్మాదుభౌ నివృత్య స్థిరౌ బభూవతుః|
25 Dixit autem illis: Ubi est fides vestra? Qui timentes, mirati sunt ad invicem, dicentes: Quis putas hic est, quia ventis, et mari imperat, et obediunt ei?
స తాన్ బభాషే యుష్మాకం విశ్వాసః క? తస్మాత్తే భీతా విస్మితాశ్చ పరస్పరం జగదుః, అహో కీదృగయం మనుజః పవనం పానీయఞ్చాదిశతి తదుభయం తదాదేశం వహతి|
26 Et navigaverunt ad regionem Gerasenorum, quae est contra Galilaeam.
తతః పరం గాలీల్ప్రదేశస్య సమ్ముఖస్థగిదేరీయప్రదేశే నౌకాయాం లగన్త్యాం తటేఽవరోహమావాద్
27 Et cum de navi egressus esset ad terram, occurrit illi vir quidam, qui habebat daemonium iam temporibus multis, et vestimento non induebatur, neque in domo manebat, sed in monumentis.
బహుతిథకాలం భూతగ్రస్త ఏకో మానుషః పురాదాగత్య తం సాక్షాచ్చకార| స మనుషో వాసో న పరిదధత్ గృహే చ న వసన్ కేవలం శ్మశానమ్ అధ్యువాస|
28 Is, ut vidit Iesum, procidit ante illum: et exclamans voce magna, dixit: Quid mihi, et tibi est Iesu Fili Dei Altissimi? obsecro te, ne me torqueas.
స యీశుం దృష్ట్వైవ చీచ్ఛబ్దం చకార తస్య సమ్ముఖే పతిత్వా ప్రోచ్చైర్జగాద చ, హే సర్వ్వప్రధానేశ్వరస్య పుత్ర, మయా సహ తవ కః సమ్బన్ధః? త్వయి వినయం కరోమి మాం మా యాతయ|
29 Praecipiebat enim spiritui immundo ut exiret ab homine. Multis enim temporibus arripiebat illum, et vinciebatur catenis, et compedibus custoditus. et ruptis vinculis agebatur a daemonio in deserta.
యతః స తం మానుషం త్యక్త్వా యాతుమ్ అమేధ్యభూతమ్ ఆదిదేశ; స భూతస్తం మానుషమ్ అసకృద్ దధార తస్మాల్లోకాః శృఙ్ఖలేన నిగడేన చ బబన్ధుః; స తద్ భంక్త్వా భూతవశత్వాత్ మధ్యేప్రాన్తరం యయౌ|
30 Interrogavit autem illum Iesus, dicens: Quod tibi nomen est? At ille dixit: Legio: quia intraverant daemonia multa in eum.
అనన్తరం యీశుస్తం పప్రచ్ఛ తవ కిన్నామ? స ఉవాచ, మమ నామ బాహినో యతో బహవో భూతాస్తమాశిశ్రియుః|
అథ భూతా వినయేన జగదుః, గభీరం గర్త్తం గన్తుం మాజ్ఞాపయాస్మాన్| (Abyssos g12)
32 Erat autem ibi grex porcorum multorum pascentium in monte: et rogabant eum, ut permitteret eis in illos ingredi. Et permisit illis.
తదా పర్వ్వతోపరి వరాహవ్రజశ్చరతి తస్మాద్ భూతా వినయేన ప్రోచుః, అముం వరాహవ్రజమ్ ఆశ్రయితుమ్ అస్మాన్ అనుజానీహి; తతః సోనుజజ్ఞౌ|
33 Exierunt ergo daemonia ab homine, et intraverunt in porcos: et impetu abiit grex per praeceps in stagnum, et suffocatus est.
తతః పరం భూతాస్తం మానుషం విహాయ వరాహవ్రజమ్ ఆశిశ్రియుః వరాహవ్రజాశ్చ తత్క్షణాత్ కటకేన ధావన్తో హ్రదే ప్రాణాన్ విజృహుః|
34 Quod ut viderunt factum qui pascebant, fugerunt, et nunciaverunt in civitatem, et in villas.
తద్ దృష్ట్వా శూకరరక్షకాః పలాయమానా నగరం గ్రామఞ్చ గత్వా తత్సర్వ్వవృత్తాన్తం కథయామాసుః|
35 Exierunt autem videre quod factum est, et venerunt ad Iesum: et invenerunt hominem sedentem, a quo daemonia exierant, vestitum ac sana mente ad pedes eius, et timuerunt.
తతః కిం వృత్తమ్ ఏతద్దర్శనార్థం లోకా నిర్గత్య యీశోః సమీపం యయుః, తం మానుషం త్యక్తభూతం పరిహితవస్త్రం స్వస్థమానుషవద్ యీశోశ్చరణసన్నిధౌ సూపవిశన్తం విలోక్య బిభ్యుః|
36 Nunciaverunt autem illis et qui viderant, quomodo sanus factus esset a legione:
యే లోకాస్తస్య భూతగ్రస్తస్య స్వాస్థ్యకరణం దదృశుస్తే తేభ్యః సర్వ్వవృత్తాన్తం కథయామాసుః|
37 et rogaverunt illum omnis multitudo regionis Gerasenorum ut discederet ab ipsis: quia magno timore tenebantur. Ipse autem ascendens navim, reversus est.
తదనన్తరం తస్య గిదేరీయప్రదేశస్య చతుర్దిక్స్థా బహవో జనా అతిత్రస్తా వినయేన తం జగదుః, భవాన్ అస్మాకం నికటాద్ వ్రజతు తస్మాత్ స నావమారుహ్య తతో వ్యాఘుట్య జగామ|
38 Et rogabat illum vir, a quo daemonia exierant, ut cum eo esset. Dimisit autem eum Iesus, dicens:
తదానీం త్యక్తభూతమనుజస్తేన సహ స్థాతుం ప్రార్థయాఞ్చక్రే
39 Redi in domum tuam, et narra quanta tibi fecit Deus. Et abiit per universam civitatem, praedicans quanta illi fecisset Iesus.
కిన్తు తదర్థమ్ ఈశ్వరః కీదృఙ్మహాకర్మ్మ కృతవాన్ ఇతి నివేశనం గత్వా విజ్ఞాపయ, యీశుః కథామేతాం కథయిత్వా తం విససర్జ| తతః స వ్రజిత్వా యీశుస్తదర్థం యన్మహాకర్మ్మ చకార తత్ పురస్య సర్వ్వత్ర ప్రకాశయితుం ప్రారేభే|
40 Factum est autem cum rediisset Iesus, excepit illum turba. erunt enim omnes expectantes eum.
అథ యీశౌ పరావృత్యాగతే లోకాస్తం ఆదరేణ జగృహు ర్యస్మాత్తే సర్వ్వే తమపేక్షాఞ్చక్రిరే|
41 Et ecce venit vir, cui nomen Iairus, et ipse princeps synagogae erat: et cecidit ad pedes Iesu, rogans eum ut intraret in domum eius,
తదనన్తరం యాయీర్నామ్నో భజనగేహస్యైకోధిప ఆగత్య యీశోశ్చరణయోః పతిత్వా స్వనివేశనాగమనార్థం తస్మిన్ వినయం చకార,
42 quia unica filia erat ei fere annorum duodecim, et haec moriebatur. Et contigit, dum iret, a turba comprimebatur.
యతస్తస్య ద్వాదశవర్షవయస్కా కన్యైకాసీత్ సా మృతకల్పాభవత్| తతస్తస్య గమనకాలే మార్గే లోకానాం మహాన్ సమాగమో బభూవ|
43 Et mulier quaedam erat in fluxu sanguinis ab annis duodecim, quae in medicos erogaverat omnem substantiam suam, nec ab ullo potuit curari:
ద్వాదశవర్షాణి ప్రదరరోగగ్రస్తా నానా వైద్యైశ్చికిత్సితా సర్వ్వస్వం వ్యయిత్వాపి స్వాస్థ్యం న ప్రాప్తా యా యోషిత్ సా యీశోః పశ్చాదాగత్య తస్య వస్త్రగ్రన్థిం పస్పర్శ|
44 accessit retro, et tetigit fimbriam vestimenti eius: et confestim stetit fluxus sanguinis eius.
తస్మాత్ తత్క్షణాత్ తస్యా రక్తస్రావో రుద్ధః|
45 Et ait Iesus: Quis est, qui me tetigit? Negantibus autem omnibus, dixit Petrus, et qui cum illo erant: Praeceptor, turbae te comprimunt, et affligunt, et dicis: Quis me tetigit?
తదానీం యీశురవదత్ కేనాహం స్పృష్టః? తతోఽనేకైరనఙ్గీకృతే పితరస్తస్య సఙ్గినశ్చావదన్, హే గురో లోకా నికటస్థాః సన్తస్తవ దేహే ఘర్షయన్తి, తథాపి కేనాహం స్పృష్టఇతి భవాన్ కుతః పృచ్ఛతి?
46 Et dicit Iesus: Tetigit me aliquis. nam et ego novi virtutem de me exiisse.
యీశుః కథయామాస, కేనాప్యహం స్పృష్టో, యతో మత్తః శక్తి ర్నిర్గతేతి మయా నిశ్చితమజ్ఞాయి|
47 Videns autem mulier, quia non latuit, tremens venit, et procidit ante pedes eius: et ob quam causam tetigerit eum, indicavit coram omni populo: et quemadmodum confestim sanata sit.
తదా సా నారీ స్వయం న గుప్తేతి విదిత్వా కమ్పమానా సతీ తస్య సమ్ముఖే పపాత; యేన నిమిత్తేన తం పస్పర్శ స్పర్శమాత్రాచ్చ యేన ప్రకారేణ స్వస్థాభవత్ తత్ సర్వ్వం తస్య సాక్షాదాచఖ్యౌ|
48 At ipse dixit ei: Filia, fides tua salvam te fecit: vade in pace.
తతః స తాం జగాద హే కన్యే సుస్థిరా భవ, తవ విశ్వాసస్త్వాం స్వస్థామ్ అకార్షీత్ త్వం క్షేమేణ యాహి|
49 Adhuc illo loquente, venit quidam ad principem synagogae, dicens ei: Quia mortua est filia tua, noli vexare illum.
యీశోరేతద్వాక్యవదనకాలే తస్యాధిపతే ర్నివేశనాత్ కశ్చిల్లోక ఆగత్య తం బభాషే, తవ కన్యా మృతా గురుం మా క్లిశాన|
50 Iesus autem, audito hoc verbo, respondit patri puellae: Noli timere, crede tantum, et salva erit.
కిన్తు యీశుస్తదాకర్ణ్యాధిపతిం వ్యాజహార, మా భైషీః కేవలం విశ్వసిహి తస్మాత్ సా జీవిష్యతి|
51 Et cum venisset domum, non permisit intrare secum quemquam, nisi Petrum, et Iacobum, et Ioannem, et patrem, et matrem puellae.
అథ తస్య నివేశనే ప్రాప్తే స పితరం యోహనం యాకూబఞ్చ కన్యాయా మాతరం పితరఞ్చ వినా, అన్యం కఞ్చన ప్రవేష్టుం వారయామాస|
52 Flebant autem omnes, et plangebant illam. At ille dixit: Nolite flere, non est mortua puella, sed dormit.
అపరఞ్చ యే రుదన్తి విలపన్తి చ తాన్ సర్వ్వాన్ జనాన్ ఉవాచ, యూయం మా రోదిష్ట కన్యా న మృతా నిద్రాతి|
53 Et deridebant eum, scientes quod mortua esset.
కిన్తు సా నిశ్చితం మృతేతి జ్ఞాత్వా తే తముపజహసుః|
54 Ipse autem tenens manum eius clamavit, dicens: Puella, surge.
పశ్చాత్ స సర్వ్వాన్ బహిః కృత్వా కన్యాయాః కరౌ ధృత్వాజుహువే, హే కన్యే త్వముత్తిష్ఠ,
55 Et reversus est spiritus eius, et surrexit continuo. Et iussit illi dari manducare.
తస్మాత్ తస్యాః ప్రాణేషు పునరాగతేషు సా తత్క్షణాద్ ఉత్తస్యౌ| తదానీం తస్యై కిఞ్చిద్ భక్ష్యం దాతుమ్ ఆదిదేశ|
56 Et stupuerunt parentes eius, quibus praecepit ne alicui dicerent quod factum erat.
తతస్తస్యాః పితరౌ విస్మయం గతౌ కిన్తు స తావాదిదేశ ఘటనాయా ఏతస్యాః కథాం కస్మైచిదపి మా కథయతం|
