Lucam 8
1 Et factum est deinceps, et ipse iter faciebat per civitates, et castella praedicans, et evangelizans regnum Dei: et duodecim cum illo,
અપરઞ્ચ યીશુ ર્દ્વાદશભિઃ શિષ્યૈઃ સાર્દ્ધં નાનાનગરેષુ નાનાગ્રામેષુ ચ ગચ્છન્ ઇશ્વરીયરાજત્વસ્ય સુસંવાદં પ્રચારયિતું પ્રારેભે|
2 et mulieres aliquae, quae erant curatae a spiritibus malignis, et infirmatibus: Maria, quae vocatur Magdalene, de qua septem daemonia exierant,
તદા યસ્યાઃ સપ્ત ભૂતા નિરગચ્છન્ સા મગ્દલીનીતિ વિખ્યાતા મરિયમ્ હેરોદ્રાજસ્ય ગૃહાધિપતેઃ હોષે ર્ભાર્ય્યા યોહના શૂશાના
3 et Ioanna uxor Chusae procuratoris Herodis, et Susanna, et aliae multae, quae ministrabant ei de facultatibus suis.
પ્રભૃતયો યા બહ્વ્યઃ સ્ત્રિયઃ દુષ્ટભૂતેભ્યો રોગેભ્યશ્ચ મુક્તાઃ સત્યો નિજવિભૂતી ર્વ્યયિત્વા તમસેવન્ત, તાઃ સર્વ્વાસ્તેન સાર્દ્ધમ્ આસન્|
4 Cum autem turba plurima convenirent, et de civitatibus properarent ad eum, dixit per similitudinem:
અનન્તરં નાનાનગરેભ્યો બહવો લોકા આગત્ય તસ્ય સમીપેઽમિલન્, તદા સ તેભ્ય એકાં દૃષ્ટાન્તકથાં કથયામાસ| એકઃ કૃષીબલો બીજાનિ વપ્તું બહિર્જગામ,
5 Exiit qui seminat, seminare semen suum: et dum seminat, aliud cecidit secus viam, et conculcatum est, et volucres caeli comederunt illud.
તતો વપનકાલે કતિપયાનિ બીજાનિ માર્ગપાર્શ્વે પેતુઃ, તતસ્તાનિ પદતલૈ ર્દલિતાનિ પક્ષિભિ ર્ભક્ષિતાનિ ચ|
6 Et aliud cecidit supra petram: et natum aruit, quia non habebat humorem.
કતિપયાનિ બીજાનિ પાષાણસ્થલે પતિતાનિ યદ્યપિ તાન્યઙ્કુરિતાનિ તથાપિ રસાભાવાત્ શુશુષુઃ|
7 Et aliud cecidit inter spinas, et simul exortae spinae suffocaverunt illud.
કતિપયાનિ બીજાનિ કણ્ટકિવનમધ્યે પતિતાનિ તતઃ કણ્ટકિવનાનિ સંવૃદ્ધ્ય તાનિ જગ્રસુઃ|
8 Et aliud cecidit in terram bonam: et ortum fecit fructum centuplum. Haec dicens clamabat: Qui habet aures audiendi, audiat.
તદન્યાનિ કતિપયબીજાનિ ચ ભૂમ્યામુત્તમાયાં પેતુસ્તતસ્તાન્યઙ્કુરયિત્વા શતગુણાનિ ફલાનિ ફેલુઃ| સ ઇમા કથાં કથયિત્વા પ્રોચ્ચૈઃ પ્રોવાચ, યસ્ય શ્રોતું શ્રોત્રે સ્તઃ સ શૃણોતુ|
9 Interrogabant autem eum discipuli eius, quae esset haec parabola.
તતઃ પરં શિષ્યાસ્તં પપ્રચ્છુરસ્ય દૃષ્ટાન્તસ્ય કિં તાત્પર્ય્યં?
10 Quibus ipse dixit: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei, ceteris autem in parabolis: ut videntes non videant, et audientes non intelligant.
તતઃ સ વ્યાજહાર, ઈશ્વરીયરાજ્યસ્ય ગુહ્યાનિ જ્ઞાતું યુષ્મભ્યમધિકારો દીયતે કિન્ત્વન્યે યથા દૃષ્ટ્વાપિ ન પશ્યન્તિ શ્રુત્વાપિ મ બુધ્યન્તે ચ તદર્થં તેષાં પુરસ્તાત્ તાઃ સર્વ્વાઃ કથા દૃષ્ટાન્તેન કથ્યન્તે|
11 Est autem haec parabola: Semen est verbum Dei.
દૃષ્ટાન્તસ્યાસ્યાભિપ્રાયઃ, ઈશ્વરીયકથા બીજસ્વરૂપા|
12 Qui autem secus viam, hi sunt qui audiunt: deinde venit diabolus, et tollit verbum de corde eorum, ne credentes salvi fiant.
યે કથામાત્રં શૃણ્વન્તિ કિન્તુ પશ્ચાદ્ વિશ્વસ્ય યથા પરિત્રાણં ન પ્રાપ્નુવન્તિ તદાશયેન શૈતાનેત્ય હૃદયાતૃ તાં કથામ્ અપહરતિ ત એવ માર્ગપાર્શ્વસ્થભૂમિસ્વરૂપાઃ|
13 Nam qui supra petram: qui cum audierint, cum gaudio suscipiunt verbum: et hi radices non habent: quia ad tempus credunt, et in tempore tentationis recedunt.
યે કથં શ્રુત્વા સાનન્દં ગૃહ્લન્તિ કિન્ત્વબદ્ધમૂલત્વાત્ સ્વલ્પકાલમાત્રં પ્રતીત્ય પરીક્ષાકાલે ભ્રશ્યન્તિ તએવ પાષાણભૂમિસ્વરૂપાઃ|
14 Quod autem in spinas cecidit: hi sunt, qui audierunt, et a solicitudinibus, et divitiis, et voluptatibus vitae euntes, suffocantur, et non referunt fructum.
યે કથાં શ્રુત્વા યાન્તિ વિષયચિન્તાયાં ધનલોભેન એહિકસુખે ચ મજ્જન્ત ઉપયુક્તફલાનિ ન ફલન્તિ ત એવોપ્તબીજકણ્ટકિભૂસ્વરૂપાઃ|
15 Quod autem in bonam terram: hi sunt, qui in corde bono et optimo audientes verbum retinent, et fructum afferunt in patientia.
કિન્તુ યે શ્રુત્વા સરલૈઃ શુદ્ધૈશ્ચાન્તઃકરણૈઃ કથાં ગૃહ્લન્તિ ધૈર્ય્યમ્ અવલમ્બ્ય ફલાન્યુત્પાદયન્તિ ચ ત એવોત્તમમૃત્સ્વરૂપાઃ|
16 Nemo autem lucernam accendens, operit eam vase, aut subtus lectum ponit: sed supra candelabrum ponit, ut intrantes videant lumen.
અપરઞ્ચ પ્રદીપં પ્રજ્વાલ્ય કોપિ પાત્રેણ નાચ્છાદયતિ તથા ખટ્વાધોપિ ન સ્થાપયતિ, કિન્તુ દીપાધારોપર્ય્યેવ સ્થાપયતિ, તસ્માત્ પ્રવેશકા દીપ્તિં પશ્યન્તિ|
17 Non est enim occultum, quod non manifestetur: nec absconditum, quod non cognoscatur, et in palam veniat.
યન્ન પ્રકાશયિષ્યતે તાદૃગ્ અપ્રકાશિતં વસ્તુ કિમપિ નાસ્તિ યચ્ચ ન સુવ્યક્તં પ્રચારયિષ્યતે તાદૃગ્ ગૃપ્તં વસ્તુ કિમપિ નાસ્તિ|
18 Videte ergo quomodo audiatis? Qui enim habet, dabitur illi: et quicumque non habet, etiam quod putat se habere, auferetur ab illo.
અતો યૂયં કેન પ્રકારેણ શૃણુથ તત્ર સાવધાના ભવત, યસ્ય સમીપે બર્દ્ધતે તસ્મૈ પુનર્દાસ્યતે કિન્તુ યસ્યાશ્રયે ન બર્દ્ધતે તસ્ય યદ્યદસ્તિ તદપિ તસ્માત્ નેષ્યતે|
19 Venerunt autem ad illum mater, et fratres eius, et non poterant adire eum prae turba.
અપરઞ્ચ યીશો ર્માતા ભ્રાતરશ્ચ તસ્ય સમીપં જિગમિષવઃ
20 Et nunciatum est illi: Mater tua, et fratres tui stant foris, volentes te videre.
કિન્તુ જનતાસમ્બાધાત્ તત્સન્નિધિં પ્રાપ્તું ન શેકુઃ| તત્પશ્ચાત્ તવ માતા ભ્રાતરશ્ચ ત્વાં સાક્ષાત્ ચિકીર્ષન્તો બહિસ્તિષ્ઠનતીતિ વાર્ત્તાયાં તસ્મૈ કથિતાયાં
21 Qui respondens, dixit ad eos: Mater mea, et fratres mei hi sunt, qui verbum Dei audiunt, et faciunt.
સ પ્રત્યુવાચ; યે જના ઈશ્વરસ્ય કથાં શ્રુત્વા તદનુરૂપમાચરન્તિ તએવ મમ માતા ભ્રાતરશ્ચ|
22 Factum est autem in una dierum: et ipse ascendit in naviculam, et discipuli eius, et ait ad illos: Transfretemus trans stagnum. Et ascenderunt.
અનન્તરં એકદા યીશુઃ શિષ્યૈઃ સાર્દ્ધં નાવમારુહ્ય જગાદ, આયાત વયં હ્રદસ્ય પારં યામઃ, તતસ્તે જગ્મુઃ|
23 Et navigantibus illis, obdormivit, et descendit procella venti in stagnum, et compellebantur, et periclitabantur.
તેષુ નૌકાં વાહયત્સુ સ નિદદ્રૌ;
24 Accedentes autem suscitaverunt eum, dicentes: Praeceptor, perimus. At ille surgens, increpavit ventum, et tempestatem aquae, et cessavit: et facta est tranquillitas.
અથાકસ્માત્ પ્રબલઝઞ્ભ્શગમાદ્ હ્રદે નૌકાયાં તરઙ્ગૈરાચ્છન્નાયાં વિપત્ તાન્ જગ્રાસ| તસ્માદ્ યીશોરન્તિકં ગત્વા હે ગુરો હે ગુરો પ્રાણા નો યાન્તીતિ ગદિત્વા તં જાગરયામ્બભૂવુઃ| તદા સ ઉત્થાય વાયું તરઙ્ગાંશ્ચ તર્જયામાસ તસ્માદુભૌ નિવૃત્ય સ્થિરૌ બભૂવતુઃ|
25 Dixit autem illis: Ubi est fides vestra? Qui timentes, mirati sunt ad invicem, dicentes: Quis putas hic est, quia ventis, et mari imperat, et obediunt ei?
સ તાન્ બભાષે યુષ્માકં વિશ્વાસઃ ક? તસ્માત્તે ભીતા વિસ્મિતાશ્ચ પરસ્પરં જગદુઃ, અહો કીદૃગયં મનુજઃ પવનં પાનીયઞ્ચાદિશતિ તદુભયં તદાદેશં વહતિ|
26 Et navigaverunt ad regionem Gerasenorum, quae est contra Galilaeam.
તતઃ પરં ગાલીલ્પ્રદેશસ્ય સમ્મુખસ્થગિદેરીયપ્રદેશે નૌકાયાં લગન્ત્યાં તટેઽવરોહમાવાદ્
27 Et cum de navi egressus esset ad terram, occurrit illi vir quidam, qui habebat daemonium iam temporibus multis, et vestimento non induebatur, neque in domo manebat, sed in monumentis.
બહુતિથકાલં ભૂતગ્રસ્ત એકો માનુષઃ પુરાદાગત્ય તં સાક્ષાચ્ચકાર| સ મનુષો વાસો ન પરિદધત્ ગૃહે ચ ન વસન્ કેવલં શ્મશાનમ્ અધ્યુવાસ|
28 Is, ut vidit Iesum, procidit ante illum: et exclamans voce magna, dixit: Quid mihi, et tibi est Iesu Fili Dei Altissimi? obsecro te, ne me torqueas.
સ યીશું દૃષ્ટ્વૈવ ચીચ્છબ્દં ચકાર તસ્ય સમ્મુખે પતિત્વા પ્રોચ્ચૈર્જગાદ ચ, હે સર્વ્વપ્રધાનેશ્વરસ્ય પુત્ર, મયા સહ તવ કઃ સમ્બન્ધઃ? ત્વયિ વિનયં કરોમિ માં મા યાતય|
29 Praecipiebat enim spiritui immundo ut exiret ab homine. Multis enim temporibus arripiebat illum, et vinciebatur catenis, et compedibus custoditus. et ruptis vinculis agebatur a daemonio in deserta.
યતઃ સ તં માનુષં ત્યક્ત્વા યાતુમ્ અમેધ્યભૂતમ્ આદિદેશ; સ ભૂતસ્તં માનુષમ્ અસકૃદ્ દધાર તસ્માલ્લોકાઃ શૃઙ્ખલેન નિગડેન ચ બબન્ધુઃ; સ તદ્ ભંક્ત્વા ભૂતવશત્વાત્ મધ્યેપ્રાન્તરં યયૌ|
30 Interrogavit autem illum Iesus, dicens: Quod tibi nomen est? At ille dixit: Legio: quia intraverant daemonia multa in eum.
અનન્તરં યીશુસ્તં પપ્રચ્છ તવ કિન્નામ? સ ઉવાચ, મમ નામ બાહિનો યતો બહવો ભૂતાસ્તમાશિશ્રિયુઃ|
અથ ભૂતા વિનયેન જગદુઃ, ગભીરં ગર્ત્તં ગન્તું માજ્ઞાપયાસ્માન્| (Abyssos g12)
32 Erat autem ibi grex porcorum multorum pascentium in monte: et rogabant eum, ut permitteret eis in illos ingredi. Et permisit illis.
તદા પર્વ્વતોપરિ વરાહવ્રજશ્ચરતિ તસ્માદ્ ભૂતા વિનયેન પ્રોચુઃ, અમું વરાહવ્રજમ્ આશ્રયિતુમ્ અસ્માન્ અનુજાનીહિ; તતઃ સોનુજજ્ઞૌ|
33 Exierunt ergo daemonia ab homine, et intraverunt in porcos: et impetu abiit grex per praeceps in stagnum, et suffocatus est.
તતઃ પરં ભૂતાસ્તં માનુષં વિહાય વરાહવ્રજમ્ આશિશ્રિયુઃ વરાહવ્રજાશ્ચ તત્ક્ષણાત્ કટકેન ધાવન્તો હ્રદે પ્રાણાન્ વિજૃહુઃ|
34 Quod ut viderunt factum qui pascebant, fugerunt, et nunciaverunt in civitatem, et in villas.
તદ્ દૃષ્ટ્વા શૂકરરક્ષકાઃ પલાયમાના નગરં ગ્રામઞ્ચ ગત્વા તત્સર્વ્વવૃત્તાન્તં કથયામાસુઃ|
35 Exierunt autem videre quod factum est, et venerunt ad Iesum: et invenerunt hominem sedentem, a quo daemonia exierant, vestitum ac sana mente ad pedes eius, et timuerunt.
તતઃ કિં વૃત્તમ્ એતદ્દર્શનાર્થં લોકા નિર્ગત્ય યીશોઃ સમીપં યયુઃ, તં માનુષં ત્યક્તભૂતં પરિહિતવસ્ત્રં સ્વસ્થમાનુષવદ્ યીશોશ્ચરણસન્નિધૌ સૂપવિશન્તં વિલોક્ય બિભ્યુઃ|
36 Nunciaverunt autem illis et qui viderant, quomodo sanus factus esset a legione:
યે લોકાસ્તસ્ય ભૂતગ્રસ્તસ્ય સ્વાસ્થ્યકરણં દદૃશુસ્તે તેભ્યઃ સર્વ્વવૃત્તાન્તં કથયામાસુઃ|
37 et rogaverunt illum omnis multitudo regionis Gerasenorum ut discederet ab ipsis: quia magno timore tenebantur. Ipse autem ascendens navim, reversus est.
તદનન્તરં તસ્ય ગિદેરીયપ્રદેશસ્ય ચતુર્દિક્સ્થા બહવો જના અતિત્રસ્તા વિનયેન તં જગદુઃ, ભવાન્ અસ્માકં નિકટાદ્ વ્રજતુ તસ્માત્ સ નાવમારુહ્ય તતો વ્યાઘુટ્ય જગામ|
38 Et rogabat illum vir, a quo daemonia exierant, ut cum eo esset. Dimisit autem eum Iesus, dicens:
તદાનીં ત્યક્તભૂતમનુજસ્તેન સહ સ્થાતું પ્રાર્થયાઞ્ચક્રે
39 Redi in domum tuam, et narra quanta tibi fecit Deus. Et abiit per universam civitatem, praedicans quanta illi fecisset Iesus.
કિન્તુ તદર્થમ્ ઈશ્વરઃ કીદૃઙ્મહાકર્મ્મ કૃતવાન્ ઇતિ નિવેશનં ગત્વા વિજ્ઞાપય, યીશુઃ કથામેતાં કથયિત્વા તં વિસસર્જ| તતઃ સ વ્રજિત્વા યીશુસ્તદર્થં યન્મહાકર્મ્મ ચકાર તત્ પુરસ્ય સર્વ્વત્ર પ્રકાશયિતું પ્રારેભે|
40 Factum est autem cum rediisset Iesus, excepit illum turba. erunt enim omnes expectantes eum.
અથ યીશૌ પરાવૃત્યાગતે લોકાસ્તં આદરેણ જગૃહુ ર્યસ્માત્તે સર્વ્વે તમપેક્ષાઞ્ચક્રિરે|
41 Et ecce venit vir, cui nomen Iairus, et ipse princeps synagogae erat: et cecidit ad pedes Iesu, rogans eum ut intraret in domum eius,
તદનન્તરં યાયીર્નામ્નો ભજનગેહસ્યૈકોધિપ આગત્ય યીશોશ્ચરણયોઃ પતિત્વા સ્વનિવેશનાગમનાર્થં તસ્મિન્ વિનયં ચકાર,
42 quia unica filia erat ei fere annorum duodecim, et haec moriebatur. Et contigit, dum iret, a turba comprimebatur.
યતસ્તસ્ય દ્વાદશવર્ષવયસ્કા કન્યૈકાસીત્ સા મૃતકલ્પાભવત્| તતસ્તસ્ય ગમનકાલે માર્ગે લોકાનાં મહાન્ સમાગમો બભૂવ|
43 Et mulier quaedam erat in fluxu sanguinis ab annis duodecim, quae in medicos erogaverat omnem substantiam suam, nec ab ullo potuit curari:
દ્વાદશવર્ષાણિ પ્રદરરોગગ્રસ્તા નાના વૈદ્યૈશ્ચિકિત્સિતા સર્વ્વસ્વં વ્યયિત્વાપિ સ્વાસ્થ્યં ન પ્રાપ્તા યા યોષિત્ સા યીશોઃ પશ્ચાદાગત્ય તસ્ય વસ્ત્રગ્રન્થિં પસ્પર્શ|
44 accessit retro, et tetigit fimbriam vestimenti eius: et confestim stetit fluxus sanguinis eius.
તસ્માત્ તત્ક્ષણાત્ તસ્યા રક્તસ્રાવો રુદ્ધઃ|
45 Et ait Iesus: Quis est, qui me tetigit? Negantibus autem omnibus, dixit Petrus, et qui cum illo erant: Praeceptor, turbae te comprimunt, et affligunt, et dicis: Quis me tetigit?
તદાનીં યીશુરવદત્ કેનાહં સ્પૃષ્ટઃ? તતોઽનેકૈરનઙ્ગીકૃતે પિતરસ્તસ્ય સઙ્ગિનશ્ચાવદન્, હે ગુરો લોકા નિકટસ્થાઃ સન્તસ્તવ દેહે ઘર્ષયન્તિ, તથાપિ કેનાહં સ્પૃષ્ટઇતિ ભવાન્ કુતઃ પૃચ્છતિ?
46 Et dicit Iesus: Tetigit me aliquis. nam et ego novi virtutem de me exiisse.
યીશુઃ કથયામાસ, કેનાપ્યહં સ્પૃષ્ટો, યતો મત્તઃ શક્તિ ર્નિર્ગતેતિ મયા નિશ્ચિતમજ્ઞાયિ|
47 Videns autem mulier, quia non latuit, tremens venit, et procidit ante pedes eius: et ob quam causam tetigerit eum, indicavit coram omni populo: et quemadmodum confestim sanata sit.
તદા સા નારી સ્વયં ન ગુપ્તેતિ વિદિત્વા કમ્પમાના સતી તસ્ય સમ્મુખે પપાત; યેન નિમિત્તેન તં પસ્પર્શ સ્પર્શમાત્રાચ્ચ યેન પ્રકારેણ સ્વસ્થાભવત્ તત્ સર્વ્વં તસ્ય સાક્ષાદાચખ્યૌ|
48 At ipse dixit ei: Filia, fides tua salvam te fecit: vade in pace.
તતઃ સ તાં જગાદ હે કન્યે સુસ્થિરા ભવ, તવ વિશ્વાસસ્ત્વાં સ્વસ્થામ્ અકાર્ષીત્ ત્વં ક્ષેમેણ યાહિ|
49 Adhuc illo loquente, venit quidam ad principem synagogae, dicens ei: Quia mortua est filia tua, noli vexare illum.
યીશોરેતદ્વાક્યવદનકાલે તસ્યાધિપતે ર્નિવેશનાત્ કશ્ચિલ્લોક આગત્ય તં બભાષે, તવ કન્યા મૃતા ગુરું મા ક્લિશાન|
50 Iesus autem, audito hoc verbo, respondit patri puellae: Noli timere, crede tantum, et salva erit.
કિન્તુ યીશુસ્તદાકર્ણ્યાધિપતિં વ્યાજહાર, મા ભૈષીઃ કેવલં વિશ્વસિહિ તસ્માત્ સા જીવિષ્યતિ|
51 Et cum venisset domum, non permisit intrare secum quemquam, nisi Petrum, et Iacobum, et Ioannem, et patrem, et matrem puellae.
અથ તસ્ય નિવેશને પ્રાપ્તે સ પિતરં યોહનં યાકૂબઞ્ચ કન્યાયા માતરં પિતરઞ્ચ વિના, અન્યં કઞ્ચન પ્રવેષ્ટું વારયામાસ|
52 Flebant autem omnes, et plangebant illam. At ille dixit: Nolite flere, non est mortua puella, sed dormit.
અપરઞ્ચ યે રુદન્તિ વિલપન્તિ ચ તાન્ સર્વ્વાન્ જનાન્ ઉવાચ, યૂયં મા રોદિષ્ટ કન્યા ન મૃતા નિદ્રાતિ|
53 Et deridebant eum, scientes quod mortua esset.
કિન્તુ સા નિશ્ચિતં મૃતેતિ જ્ઞાત્વા તે તમુપજહસુઃ|
54 Ipse autem tenens manum eius clamavit, dicens: Puella, surge.
પશ્ચાત્ સ સર્વ્વાન્ બહિઃ કૃત્વા કન્યાયાઃ કરૌ ધૃત્વાજુહુવે, હે કન્યે ત્વમુત્તિષ્ઠ,
55 Et reversus est spiritus eius, et surrexit continuo. Et iussit illi dari manducare.
તસ્માત્ તસ્યાઃ પ્રાણેષુ પુનરાગતેષુ સા તત્ક્ષણાદ્ ઉત્તસ્યૌ| તદાનીં તસ્યૈ કિઞ્ચિદ્ ભક્ષ્યં દાતુમ્ આદિદેશ|
56 Et stupuerunt parentes eius, quibus praecepit ne alicui dicerent quod factum erat.
તતસ્તસ્યાઃ પિતરૌ વિસ્મયં ગતૌ કિન્તુ સ તાવાદિદેશ ઘટનાયા એતસ્યાઃ કથાં કસ્મૈચિદપિ મા કથયતં|
