< Lucam 23 >

1 Et surgens omnis multitudo eorum, duxerunt illum ad Pilatum.
I ustavši njih sve mnoštvo odvedoše ga k Pilatu.
2 Coeperunt autem illum accusare, dicentes: Hunc invenimus subvertentem gentem nostram, et prohibentem tributa dari Caesari, et dicentem se Christum regem esse.
I poèeše ga tužiti govoreæi: ovoga naðosmo da otpaðuje narod naš, i zabranjuje davati æesaru danak, i govori da je on Hristos car.
3 Pilatus autem interrogavit eum, dicens: Tu es rex Iudaeorum? At ille respondens ait: Tu dicis.
A Pilat ga zapita: ti li si car Judejski? A on odgovarajuæi reèe mu: ti kažeš.
4 Ait autem Pilatus ad principes sacerdotum, et turbas: Nihil invenio causae in hoc homine.
A Pilat reèe glavarima sveštenièkijem i narodu: ja ne nalazim nikakve krivice na ovom èovjeku.
5 At illi invalescebant, dicentes: Commovit populum docens per universam Iudaeam, incipiens a Galilaea usque huc.
A oni navaljivahu govoreæi: on buni ljude uèeæi po svoj Judeji poèevši od Galileje dovde.
6 Pilatus autem audiens Galilaeam, interrogavit si homo Galilaeus esset.
A Pilat èuvši za Galileju zapita: zar je on Galilejac?
7 Et ut cognovit quod de Herodis potestate esset, remisit eum ad Herodem, qui et ipse Ierosolymis erat illis diebus.
I razumjevši da je iz podruèja Irodova posla ga Irodu, koji takoðer bijaše u Jerusalimu onijeh dana.
8 Herodes autem viso Iesu, gavisus est valde. erat enim cupiens ex multo tempore videre eum, eo quod audierat multa de eo, et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri.
A Irod vidjevši Isusa bi mu vrlo milo; jer je odavno željeo da ga vidi, jer je mnogo slušao za njega, i nadaše se da æe vidjeti od njega kako èudo.
9 Interrogabat autem eum multis sermonibus. At ipse nihil illi respondebat.
I pita ga mnogo koje za što; ali mu on ništa ne odgovori.
10 Stabant autem principes sacerdotum, et Scribae constanter accusantes eum.
A glavari sveštenièki i književnici stajahu, i jednako tužahu ga.
11 Sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo: et illusit indutum veste alba, et remisit ad Pilatum.
A Irod osramotivši ga sa svojijem vojnicima, i narugavši mu se, obuèe mu bijelu haljinu, i posla ga natrag Pilatu.
12 Et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die: nam antea inimici erant ad invicem.
I u taj se dan pomiriše Pilat i Irod meðu sobom; jer prije bijahu u zavadi.
13 Pilatus autem convocatis principibus sacerdotum, et magistratibus, et plebe,
A Pilat sazvavši glavare sveštenièke i knezove i narod
14 dixit ad illos: Obtulistis mihi hunc hominem, quasi avertentem populum, et ecce ego coram vobis interrogans, nullam causam inveni in homine isto ex his, in quibus eum accusatis.
Reèe im: dovedoste mi ovoga èovjeka kao koji narod otpaðuje, i eto ja ga pred vama ispitah, i ne nalazim na ovom èovjeku nijedne krivice što vi na njega govorite;
15 Sed neque Herodes: nam remisi vos ad illum, et ecce nihil dignum morte actum est ei.
A ni Irod, jer sam ga slao k njemu; i eto se ne nalazi ništa da je uèinio što bi zasluživalo smrt.
16 Emendatum ergo illum dimittam.
Daklem da ga izbijem pa da pustim.
17 Necesse autem habebat dimittere eis per diem festum, unum.
A trebaše o svakom prazniku pashe da im pusti po jednoga sužnja.
18 Exclamavit autem simul universa turba, dicens: Tolle hunc, et dimitte nobis Barabbam,
Ali narod sav povika govoreæi: uzmi ovoga, a pusti nam Varavu;
19 qui erat propter seditionem quandam factam in civitate et homicidium, missus in carcerem.
Koji bijaše baèen u tamnicu za nekakvu bunu uèinjenu u gradu i za krv.
20 Iterum autem Pilatus locutus est ad eos, volens dimittere Iesum.
A Pilat opet reèe da bi on htio pustiti Isusa.
21 At illi succlamabant, dicentes: Crucifige, crucifige eum.
A oni vikahu govoreæi: raspni ga, raspni.
22 Ille autem tertio dixit ad illos: Quid enim mali fecit iste? nullam causam mortis invenio in eo: corripiam ergo illum, et dimittam.
A on im treæi put reèe: kakvo je dakle on zlo uèinio? ja ništa na njemu ne naðoh što bi zasluživalo smrt; daklem da ga izbijem pa da pustim.
23 At illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur: et invalescebant voces eorum.
A oni jednako navaljivahu s velikom vikom, i iskahu da se on razapne; i nadvlada vika njihova i glavara sveštenièkijeh.
24 Et Pilatus adiudicavit fieri petitionem eorum.
I Pilat presudi da bude kao što oni ištu.
25 Dimisit autem illis eum, qui propter homicidium, et seditionem missus fuerat in carcerem, quem petebant, Iesum vero tradidit voluntati eorum.
I pusti onoga što iskahu, koji bješe baèen u tamnicu za bunu i za krv; a Isusa ostavi na njihovu volju.
26 Et cum ducerent eum, apprehenderunt Simonem quendam Cyrenensem venientem de villa: et imposuerunt illi crucem portare post Iesum.
I kad ga povedoše, uhvatiše nekoga Simona Kirinca koji iðaše iz polja, i metnuše na njega krst da nosi za Isusom.
27 Sequebatur autem illum multa turba populi, et mulierum: quae plangebant, et lamentabantur eum.
A za njim iðaše mnoštvo naroda i žena, koje plakahu i naricahu za njim.
28 Conversus autem ad illas Iesus, dixit: Filiae Ierusalem, nolite flere super me, sed super vos ipsas flete, et super filios vestros.
A Isus obazrevši se na njih reèe: kæeri Jerusalimske! ne plaèite za mnom, nego plaèite za sobom i za djecom svojom.
29 Quoniam ecce venient dies, in quibus dicent: Beatae steriles, et ventres, qui non genuerunt, et ubera, quae non lactaverunt.
Jer gle, idu dani u koje æe se reæi: blago nerotkinjama, i utrobama koje ne rodiše, i sisama koje ne dojiše.
30 Tunc incipient dicere montibus: Cadite super nos. et collibus: Operite nos.
Tada æe poèeti govoriti gorama: padnite na nas; i bregovima: pokrijte nas.
31 Quia si in viridi ligno haec faciunt, in arido quid fiet?
Jer kad se ovako radi od sirova drveta, šta æe biti od suha?
32 Ducebantur autem et alii duo nequam cum eo, ut interficerentur.
Voðahu pak i druga dva zloèinca da pogube s njim.
33 Et postquam venerunt in locum, qui vocatur Calvariae, ibi crucifixerunt eum: et latrones, unum a dextris, et alterum a sinistris.
I kad doðoše na mjesto koje se zvaše košturnica, ondje razapeše njega i zloèince, jednoga s desne strane a drugoga s lijeve.
34 Iesus autem dicebat: Pater, dimitte illis: non enim sciunt quid faciunt. Dividentes vero vestimenta eius, miserunt sortes.
A Isus govoraše: oèe! oprosti im; jer ne znadu šta èine. A dijeleæi njegove haljine bacahu kocke.
35 Et stabat populus spectans, et deridebant eum principes cum eis, dicentes: Alios salvos fecit, se salvum faciat, si hic est Christus Dei electus.
I narod stajaše te gledaše, a i knezovi s njima rugahu mu se govoreæi: drugima pomože, neka pomože i sebi, ako je on Hristos, izbranik Božij.
36 Illudebant autem ei et milites accedentes, et acetum offerentes ei,
A i vojnici mu se rugahu, i pristupahu k njemu i davahu mu ocat,
37 et dicentes: Si tu es rex Iudaeorum, salvum te fac.
I govorahu: ako si ti car Judejski pomozi sam sebi.
38 Erat autem et superscriptio scripta super eum litteris Graecis, et Latinis, et Hebraicis: Hic est rex Iudaeorum.
A bijaše nad njim i natpis napisan slovima Grèkijem i Latinskijem i Jevrejskijem: ovo je car Judejski.
39 Unus autem de his, qui pendebant, latronibus, blasphemabat eum, dicens: Si tu es Christus, salvum fac temetipsum, et nos.
A jedan od obješenijeh zloèinaca huljaše na njega govoreæi: ako si ti Hristos pomozi sebi i nama.
40 Respondens autem alter increpabat eum, dicens: Neque tu times Deum, qui in eadem damnatione es?
A drugi odgovarajuæi šutkaše ga i govoraše: zar se ti ne bojiš Boga, kad si i sam osuðen tako?
41 Et nos quidem iuste, nam digna factis recipimus: hic vero nihil mali gessit.
I mi smo još pravedno osuðeni; jer primamo po svojijem djelima kao što smo zaslužili; ali on nikakva zla nije uèinio.
42 Et dicebat ad Iesum: Domine, memento mei, cum veneris in regnum tuum.
I reèe Isusu: opomeni me se, Gospode! kad doðeš u carstvo svoje.
43 Et dixit illi Iesus: Amen dico tibi: Hodie mecum eris in paradiso.
I reèe mu Isus: zaista ti kažem: danas æeš biti sa mnom u raju.
44 Erat autem fere hora sexta, et tenebrae factae sunt in universam terram usque ad horam nonam.
A bijaše oko šestoga sahata, i tama bi po svoj zemlji do sahata devetoga.
45 Et obscuratus est sol: et velum templi scissum est medium.
I pomrèa sunce, i zavjes crkveni razdrije se napola.
46 Et clamans voce magna Iesus ait: Pater in manus tuas commendo spiritum meum. Et haec dicens, expiravit.
I povikavši Isus iza glasa reèe: oèe! u ruke tvoje predajem duh svoj. I rekavši ovo izdahnu.
47 Videns autem Centurio quod factum fuerat, glorificavit Deum, dicens: Vere hic homo iustus erat.
A kad vidje kapetan šta bi, stade hvaliti Boga govoreæi: zaista ovaj èovjek bješe pravednik.
48 Et omnis turba eorum, qui simul aderant ad spectaculum istud, et videbant quae fiebant, percutientes pectora sua revertebantur.
I sav narod koji se bijaše skupio da gleda ovo, kad vidje šta biva, vrati se bijuæi se u prsi svoje.
49 Stabant autem omnes noti eius a longe: et mulieres, quae secutae eum erant a Galilaea, haec videntes.
A svi njegovi znanci stajahu izdaleka, i žene koje bijahu išle za njim iz Galileje, i gledahu ovo.
50 Et ecce vir nomine Ioseph, qui erat decurio, vir bonus, et iustus:
I gle, èovjek, po imenu Josif, savjetnik, èovjek dobar i pravedan,
51 hic non consenserat consilio, et actibus eorum, ab Arimathia civitate Iudaeae, qui expectabat et ipse regnum Dei.
On ne bijaše pristao na njihov savjet i na posao) iz Arimateje grada Judejskoga, koji i sam èekaše carstva Božijega,
52 hic accessit ad Pilatum, et petiit corpus Iesu:
On pristupivši k Pilatu zaiska tijelo Isusovo.
53 et depositum involvit sindone, et posuit eum in monumento exciso, in quo nondum quisquam positus fuerat.
I skide ga, i obavi platnom, i metnu ga u grob isjeèen, u kome niko ne bijaše nikad metnut.
54 Et dies erat parasceves, et sabbatum illucescebat.
I dan bijaše petak, i subota osvitaše.
55 Subsecutae autem mulieres, quae cum eo venerant de Galilaea, viderunt monumentum, et quemadmodum positum erat corpus eius.
A žene koje bijahu došle s Isusom iz Galileje, idoše za Josifom, i vidješe grob i kako se tijelo metnu.
56 Et revertentes paraverunt aromata, et unguenta: et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum.
Vrativši se pak pripraviše mirise i miro; i u subotu dakle ostaše na miru po zakonu.

< Lucam 23 >