Lucam 22
1 Appropinquabat autem dies festus Azymorum, qui dicitur Pascha:
ಅಪರಞ್ಚ ಕಿಣ್ವಶೂನ್ಯಪೂಪೋತ್ಸವಸ್ಯ ಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ
2 et quaerebant principes sacerdotum, et Scribae, quomodo Iesum interficerent: timebant vero plebem.
ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಯಕಾಶ್ಚ ಯಥಾ ತಂ ಹನ್ತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ ತಥೋಪಾಯಾಮ್ ಅಚೇಷ್ಟನ್ತ ಕಿನ್ತು ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಬಿಭ್ಯುಃ|
3 Intravit autem satanas in Iudam, qui cognominabatur Iscariotes, unum de duodecim.
ಏತಸ್ತಿನ್ ಸಮಯೇ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯೇಷು ಗಣಿತ ಈಷ್ಕರಿಯೋತೀಯರೂಢಿಮಾನ್ ಯೋ ಯಿಹೂದಾಸ್ತಸ್ಯಾನ್ತಃಕರಣಂ ಶೈತಾನಾಶ್ರಿತತ್ವಾತ್
4 et abiit, et locutus est cum principibus sacerdotum, et magistratibus, quemadmodum illum traderet eis.
ಸ ಗತ್ವಾ ಯಥಾ ಯೀಶುಂ ತೇಷಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ ತಥಾ ಮನ್ತ್ರಣಾಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೈಃ ಸೇನಾಪತಿಭಿಶ್ಚ ಸಹ ಚಕಾರ|
5 Et gavisi sunt, et pacti sunt pecuniam illi dare.
ತೇನ ತೇ ತುಷ್ಟಾಸ್ತಸ್ಮೈ ಮುದ್ರಾಂ ದಾತುಂ ಪಣಂ ಚಕ್ರುಃ|
6 Et spopondit. Et quaerebat opportunitatem ut traderet illum sine turbis.
ತತಃ ಸೋಙ್ಗೀಕೃತ್ಯ ಯಥಾ ಲೋಕಾನಾಮಗೋಚರೇ ತಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ ತಥಾವಕಾಶಂ ಚೇಷ್ಟಿತುಮಾರೇಭೇ|
7 Venit autem dies Azymorum, in qua necesse erat occidi pascha.
ಅಥ ಕಿಣ್ವಶೂನ್ಯಪೂಪೋತ್ಮವದಿನೇ, ಅರ್ಥಾತ್ ಯಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸ್ಯ ಮೇಷೋ ಹನ್ತವ್ಯಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ
8 Et misit Petrum, et Ioannem, dicens: Euntes parate nobis pascha, ut manducemus.
ಯೀಶುಃ ಪಿತರಂ ಯೋಹನಞ್ಚಾಹೂಯ ಜಗಾದ, ಯುವಾಂ ಗತ್ವಾಸ್ಮಾಕಂ ಭೋಜನಾರ್ಥಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣ್ಯಾಸಾದಯತಂ|
9 At illi dixerunt: Ubi vis paremus?
ತದಾ ತೌ ಪಪ್ರಚ್ಛತುಃ ಕುಚಾಸಾದಯಾವೋ ಭವತಃ ಕೇಚ್ಛಾ?
10 Et dixit ad eos: Ecce introeuntibus vobis in civitatem, occurret vobis homo quidam amphoram aquae portans: sequimini eum in domum, in quam intrat,
ತದಾ ಸೋವಾದೀತ್, ನಗರೇ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇ ಕಶ್ಚಿಜ್ಜಲಕುಮ್ಭಮಾದಾಯ ಯುವಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರಿಷ್ಯತಿ ಸ ಯನ್ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿಶತಿ ಯುವಾಮಪಿ ತನ್ನಿವೇಶನಂ ತತ್ಪಶ್ಚಾದಿತ್ವಾ ನಿವೇಶನಪತಿಮ್ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ವದತಂ,
11 et dicetis patrifamilias domus: Dicit tibi Magister: Ubi est diversorium, ubi pascha cum discipulis meis manducem?
ಯತ್ರಾಹಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸ್ಯ ಭೋಜ್ಯಂ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಭೋಕ್ತುಂ ಶಕ್ನೋಮಿ ಸಾತಿಥಿಶಾಲಾ ಕುತ್ರ? ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಪ್ರಭುಸ್ತ್ವಾಂ ಪೃಚ್ಛತಿ|
12 Et ipse ostendet vobis coenaculum magnum stratum, et ibi parate.
ತತಃ ಸ ಜನೋ ದ್ವಿತೀಯಪ್ರಕೋಷ್ಠೀಯಮ್ ಏಕಂ ಶಸ್ತಂ ಕೋಷ್ಠಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯತಿ ತತ್ರ ಭೋಜ್ಯಮಾಸಾದಯತಂ|
13 Euntes autem invenerunt sicut dixit illis, et paraverunt pascha.
ತತಸ್ತೌ ಗತ್ವಾ ತದ್ವಾಕ್ಯಾನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವಂ ದೃಷ್ದ್ವಾ ತತ್ರ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವೀಯಂ ಭೋಜ್ಯಮಾಸಾದಯಾಮಾಸತುಃ|
14 Et cum facta esset hora, discubuit, et duodecim Apostoli cum eo.
ಅಥ ಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಯೀಶು ರ್ದ್ವಾದಶಭಿಃ ಪ್ರೇರಿತೈಃ ಸಹ ಭೋಕ್ತುಮುಪವಿಶ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್
15 et ait illis: Desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum, antequam patiar.
ಮಮ ದುಃಖಭೋಗಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯುಭಾಭಿಃ ಸಹ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸ್ಯೈತಸ್ಯ ಭೋಜ್ಯಂ ಭೋಕ್ತುಂ ಮಯಾತಿವಾಞ್ಛಾ ಕೃತಾ|
16 Dico enim vobis, quia ex hoc non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei.
ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ, ಯಾವತ್ಕಾಲಮ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯೇ ಭೋಜನಂ ನ ಕರಿಷ್ಯೇ ತಾವತ್ಕಾಲಮ್ ಇದಂ ನ ಭೋಕ್ಷ್ಯೇ|
17 Et accepto calice gratias egit, et dixit: Accipite, et dividite inter vos.
ತದಾ ಸ ಪಾನಪಾತ್ರಮಾದಾಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನ್ ಕೀರ್ತ್ತಯಿತ್ವಾ ತೇಭ್ಯೋ ದತ್ವಾವದತ್, ಇದಂ ಗೃಹ್ಲೀತ ಯೂಯಂ ವಿಭಜ್ಯ ಪಿವತ|
18 dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis, donec regnum Dei veniat.
ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ ಯಾವತ್ಕಾಲಮ್ ಈಶ್ವರರಾಜತ್ವಸ್ಯ ಸಂಸ್ಥಾಪನಂ ನ ಭವತಿ ತಾವದ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾಫಲರಸಂ ನ ಪಾಸ್ಯಾಮಿ|
19 Et accepto pane gratias egit, et fregit, et dedit eis, dicens: Hoc est corpus meum, quod pro vobis datur: hoc facite in meam commemorationem.
ತತಃ ಪೂಪಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಈಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಕೀರ್ತ್ತಯಿತ್ವಾ ಭಙ್ಕ್ತಾ ತೇಭ್ಯೋ ದತ್ವಾವದತ್, ಯುಷ್ಮದರ್ಥಂ ಸಮರ್ಪಿತಂ ಯನ್ಮಮ ವಪುಸ್ತದಿದಂ, ಏತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಮಮ ಸ್ಮರಣಾರ್ಥಂ ಕುರುಧ್ವಂ|
20 Similiter et calicem, postquam coenavit, dicens: Hic est calix novum testamentum in sanguine meo, qui pro vobis fundetur.
ಅಥ ಭೋಜನಾನ್ತೇ ತಾದೃಶಂ ಪಾತ್ರಂ ಗೃಹೀತ್ವಾವದತ್, ಯುಷ್ಮತ್ಕೃತೇ ಪಾತಿತಂ ಯನ್ಮಮ ರಕ್ತಂ ತೇನ ನಿರ್ಣೀತನವನಿಯಮರೂಪಂ ಪಾನಪಾತ್ರಮಿದಂ|
21 Verumtamen ecce manus tradentis me, mecum est in mensa.
ಪಶ್ಯತ ಯೋ ಮಾಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಮಯಾ ಸಹ ಭೋಜನಾಸನ ಉಪವಿಶತಿ|
22 Et quidem Filius hominis, secundum quod definitum est, vadit: verumtamen vae homini illi, per quem tradetur.
ಯಥಾ ನಿರೂಪಿತಮಾಸ್ತೇ ತದನುಸಾರೇಣಾ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಸ್ಯ ಗತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ತಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಯ ಸನ್ತಾಪೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
23 Et ipsi coeperunt quaerere inter se, quis esset ex eis, qui hoc facturus esset.
ತದಾ ತೇಷಾಂ ಕೋ ಜನ ಏತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರಿಷ್ಯತಿ ತತ್ ತೇ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರಷ್ಟುಮಾರೇಭಿರೇ|
24 Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse maior.
ಅಪರಂ ತೇಷಾಂ ಕೋ ಜನಃ ಶ್ರೇಷ್ಠತ್ವೇನ ಗಣಯಿಷ್ಯತೇ, ಅತ್ರಾರ್ಥೇ ತೇಷಾಂ ವಿವಾದೋಭವತ್|
25 Dixit autem eis: Reges Gentium dominantur eorum: et qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.
ಅಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾತ್ ಸೋವದತ್, ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ರಾಜಾನಃ ಪ್ರಜಾನಾಮುಪರಿ ಪ್ರಭುತ್ವಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ದಾರುಣಶಾಸನಂ ಕೃತ್ವಾಪಿ ತೇ ಭೂಪತಿತ್ವೇನ ವಿಖ್ಯಾತಾ ಭವನ್ತಿ ಚ|
26 Vos autem non sic: sed qui maior est in vobis, fiat sicut minor: et qui praecessor est, sicut ministrator.
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ತಥಾ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಯೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಸ ಕನಿಷ್ಠವದ್ ಭವತು, ಯಶ್ಚ ಮುಖ್ಯೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಸ ಸೇವಕವದ್ಭವತು|
27 Nam quis maior est, qui recumbit, an qui ministrat? nonne qui recumbit? Ego autem in medio vestrum sum, sicut qui ministrat:
ಭೋಜನೋಪವಿಷ್ಟಪರಿಚಾರಕಯೋಃ ಕಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ? ಯೋ ಭೋಜನಾಯೋಪವಿಶತಿ ಸ ಕಿಂ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ನ ಭವತಿ? ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇಽಹಂ ಪರಿಚಾರಕಇವಾಸ್ಮಿ|
28 vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis:
ಅಪರಞ್ಚ ಯುಯಂ ಮಮ ಪರೀಕ್ಷಾಕಾಲೇ ಪ್ರಥಮಮಾರಭ್ಯ ಮಯಾ ಸಹ ಸ್ಥಿತಾ
29 Et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum,
ಏತತ್ಕಾರಣಾತ್ ಪಿತ್ರಾ ಯಥಾ ಮದರ್ಥಂ ರಾಜ್ಯಮೇಕಂ ನಿರೂಪಿತಂ ತಥಾಹಮಪಿ ಯುಷ್ಮದರ್ಥಂ ರಾಜ್ಯಂ ನಿರೂಪಯಾಮಿ|
30 ut edatis, et bibatis super mensam meam in regno meo: et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israel.
ತಸ್ಮಾನ್ ಮಮ ರಾಜ್ಯೇ ಭೋಜನಾಸನೇ ಚ ಭೋಜನಪಾನೇ ಕರಿಷ್ಯಧ್ವೇ ಸಿಂಹಾಸನೇಷೂಪವಿಶ್ಯ ಚೇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಾನಾಂ ದ್ವಾದಶವಂಶಾನಾಂ ವಿಚಾರಂ ಕರಿಷ್ಯಧ್ವೇ|
31 Ait autem Dominus Simoni: Simon, ecce satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum:
ಅಪರಂ ಪ್ರಭುರುವಾಚ, ಹೇ ಶಿಮೋನ್ ಪಶ್ಯ ತಿತಉನಾ ಧಾನ್ಯಾನೀವ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಶೈತಾನ್ ಚಾಲಯಿತುಮ್ ಐಚ್ಛತ್,
32 ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua: et tu aliquando conversus confirma fratres tuos.
ಕಿನ್ತು ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ಯ ಲೋಪೋ ಯಥಾ ನ ಭವತಿ ಏತತ್ ತ್ವದರ್ಥಂ ಪ್ರಾರ್ಥಿತಂ ಮಯಾ, ತ್ವನ್ಮನಸಿ ಪರಿವರ್ತ್ತಿತೇ ಚ ಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಮನಾಂಸಿ ಸ್ಥಿರೀಕುರು|
33 Qui dixit ei: Domine, tecum paratus sum et in carcerem, et in mortem ire.
ತದಾ ಸೋವದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋಹಂ ತ್ವಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಾರಾಂ ಮೃತಿಞ್ಚ ಯಾತುಂ ಮಜ್ಜಿತೋಸ್ಮಿ|
34 At ille dixit: Dico tibi Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me. Et dixit eis:
ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಹೇ ಪಿತರ ತ್ವಾಂ ವದಾಮಿ, ಅದ್ಯ ಕುಕ್ಕುಟರವಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ತ್ವಂ ಮತ್ಪರಿಚಯಂ ವಾರತ್ರಯಮ್ ಅಪಹ್ವೋಷ್ಯಸೇ|
35 Quando misi vos sine sacculo, et pera, et calceamentis, numquid aliquid defuit vobis?
ಅಪರಂ ಸ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಯದಾ ಮುದ್ರಾಸಮ್ಪುಟಂ ಖಾದ್ಯಪಾತ್ರಂ ಪಾದುಕಾಞ್ಚ ವಿನಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರಾಹಿಣವಂ ತದಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ನ್ಯೂನತಾಸೀತ್? ತೇ ಪ್ರೋಚುಃ ಕಸ್ಯಾಪಿ ನ|
36 At illi dixerunt: Nihil. Dixit ergo eis: Sed nunc qui habet sacculum, tollat similiter et peram: et qui non habet, vendat tunicam suam, et emat gladium.
ತದಾ ಸೋವದತ್ ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಂ ಮುದ್ರಾಸಮ್ಪುಟಂ ಖಾದ್ಯಪಾತ್ರಂ ವಾ ಯಸ್ಯಾಸ್ತಿ ತೇನ ತದ್ಗ್ರಹೀತವ್ಯಂ, ಯಸ್ಯ ಚ ಕೃಪಾಣೋ ನಾಸ್ತಿ ತೇನ ಸ್ವವಸ್ತ್ರಂ ವಿಕ್ರೀಯ ಸ ಕ್ರೇತವ್ಯಃ|
37 Dico enim vobis, quoniam adhuc hoc, quod scriptum est, oportet impleri in me: Et cum iniquis deputatus est. Etenim ea, quae sunt de me, finem habent.
ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ಅಪರಾಧಿಜನೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಗಣಿತಃ ಸ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ಇದಂ ಯಚ್ಛಾಸ್ತ್ರೀಯಂ ವಚನಂ ಲಿಖಿತಮಸ್ತಿ ತನ್ಮಯಿ ಫಲಿಷ್ಯತಿ ಯತೋ ಮಮ ಸಮ್ಬನ್ಧೀಯಂ ಸರ್ವ್ವಂ ಸೇತ್ಸ್ಯತಿ|
38 At illi dixerunt: Domine, ecce duo gladii hic. At ille dixit eis: Satis est.
ತದಾ ತೇ ಪ್ರೋಚುಃ ಪ್ರಭೋ ಪಶ್ಯ ಇಮೌ ಕೃಪಾಣೌ| ತತಃ ಸೋವದದ್ ಏತೌ ಯಥೇಷ್ಟೌ|
39 Et egressus ibat secundum consuetudinem in Monte olivarum. Secuti sunt autem illum et discipuli.
ಅಥ ಸ ತಸ್ಮಾದ್ವಹಿ ರ್ಗತ್ವಾ ಸ್ವಾಚಾರಾನುಸಾರೇಣ ಜೈತುನನಾಮಾದ್ರಿಂ ಜಗಾಮ ಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯುಃ|
40 Et cum pervenisset ad locum, dixit illis: Orate ne intretis in tentationem.
ತತ್ರೋಪಸ್ಥಾಯ ಸ ತಾನುವಾಚ, ಯಥಾ ಪರೀಕ್ಷಾಯಾಂ ನ ಪತಥ ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಂ|
41 Et ipse avulsus est ab eis quantum iactus est lapidis: et positis genibus orabat,
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಸ್ಮಾದ್ ಏಕಶರಕ್ಷೇಪಾದ್ ಬಹಿ ರ್ಗತ್ವಾ ಜಾನುನೀ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಏತತ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ,
42 dicens: Pater si vis, transfer calicem istum a me: Verumtamen non mea voluntas, sed tua fiat.
ಹೇ ಪಿತ ರ್ಯದಿ ಭವಾನ್ ಸಮ್ಮನ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಕಂಸಮೇನಂ ಮಮಾನ್ತಿಕಾದ್ ದೂರಯ ಕಿನ್ತು ಮದಿಚ್ಛಾನುರೂಪಂ ನ ತ್ವದಿಚ್ಛಾನುರೂಪಂ ಭವತು|
43 Apparuit autem illi Angelus de caelo, confortans eum. Et factus in agonia, prolixius orabat.
ತದಾ ತಸ್ಮೈ ಶಕ್ತಿಂ ದಾತುಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತೋ ದರ್ಶನಂ ದದೌ|
44 Et factus est sudor eius, sicut guttae sanguinis decurrentis in terram.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸೋತ್ಯನ್ತಂ ಯಾತನಯಾ ವ್ಯಾಕುಲೋ ಭೂತ್ವಾ ಪುನರ್ದೃಢಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ, ತಸ್ಮಾದ್ ಬೃಹಚ್ಛೋಣಿತಬಿನ್ದವ ಇವ ತಸ್ಯ ಸ್ವೇದಬಿನ್ದವಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಪತಿತುಮಾರೇಭಿರೇ|
45 Et cum surrexisset ab oratione, et venisset ad discipulos suos, invenit eos dormientes prae tristitia.
ಅಥ ಪ್ರಾರ್ಥನಾತ ಉತ್ಥಾಯ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಂ ಸಮೀಪಮೇತ್ಯ ತಾನ್ ಮನೋದುಃಖಿನೋ ನಿದ್ರಿತಾನ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾವದತ್
46 Et ait illis: Quid dormitis? surgite, orate, ne intretis in tentationem.
ಕುತೋ ನಿದ್ರಾಥ? ಪರೀಕ್ಷಾಯಾಮ್ ಅಪತನಾರ್ಥಂ ಪ್ರರ್ಥಯಧ್ವಂ|
47 Adhuc eo loquente ecce turba: et qui vocabatur Iudas, unus de duodecim, antecedebat eos: et appropinquavit Iesu ut oscularetur eum.
ಏತತ್ಕಥಾಯಾಃ ಕಥನಕಾಲೇ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಗಣಿತೋ ಯಿಹೂದಾನಾಮಾ ಜನತಾಸಹಿತಸ್ತೇಷಾಮ್ ಅಗ್ರೇ ಚಲಿತ್ವಾ ಯೀಶೋಶ್ಚುಮ್ಬನಾರ್ಥಂ ತದನ್ತಿಕಮ್ ಆಯಯೌ|
48 Iesus autem dixit illi: Iuda, osculo Filium hominis tradis?
ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ಹೇ ಯಿಹೂದಾ ಕಿಂ ಚುಮ್ಬನೇನ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಸಿ?
49 Videntes autem hi, qui circa ipsum erant, quod futurum erat, dixerunt ei: Domine, si percutimus in gladio?
ತದಾ ಯದ್ಯದ್ ಘಟಿಷ್ಯತೇ ತದನುಮಾಯ ಸಙ್ಗಿಭಿರುಕ್ತಂ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ವಯಂ ಕಿ ಖಙ್ಗೇನ ಘಾತಯಿಷ್ಯಾಮಃ?
50 Et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum, et amputavit auriculam eius dexteram.
ತತ ಏಕಃ ಕರವಾಲೇನಾಹತ್ಯ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಸ್ಯ ದಾಸಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಂ ಕರ್ಣಂ ಚಿಚ್ಛೇದ|
51 Respondens autem Iesus, ait: Sinite usque huc. Et cum tetigisset auriculam eius, sanavit eum.
ಅಧೂನಾ ನಿವರ್ತ್ತಸ್ವ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯ ಶ್ರುತಿಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ಸ್ವಸ್ಯಂ ಚಕಾರ|
52 Dixit autem Iesus ad eos, qui venerant ad se, principes sacerdotum, et magistratus templi, et seniores: Quasi ad latronem existis cum gladiis, et fustibus?
ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಃ ಸಮೀಪಸ್ಥಾನ್ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾನ್ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಸೇನಾಪತೀನ್ ಪ್ರಾಚೀನಾಂಶ್ಚ ಜಗಾದ, ಯೂಯಂ ಕೃಪಾಣಾನ್ ಯಷ್ಟೀಂಶ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಮಾಂ ಕಿಂ ಚೋರಂ ಧರ್ತ್ತುಮಾಯಾತಾಃ?
53 Cum quotidie vobiscum fuerim in templo, non extendistis manus in me: sed haec est hora vestra, et potestas tenebrarum.
ಯದಾಹಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ಪ್ರತಿದಿನಂ ಮನ್ದಿರೇಽತಿಷ್ಠಂ ತದಾ ಮಾಂ ಧರ್ತ್ತಂ ನ ಪ್ರವೃತ್ತಾಃ, ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮಯೋನ್ಧಕಾರಸ್ಯ ಚಾಧಿಪತ್ಯಮಸ್ತಿ|
54 Comprehendentes autem eum, duxerunt ad domum principis sacerdotum: Petrus vero sequebatur eum a longe.
ಅಥ ತೇ ತಂ ಧೃತ್ವಾ ಮಹಾಯಾಜಕಸ್ಯ ನಿವೇಶನಂ ನಿನ್ಯುಃ| ತತಃ ಪಿತರೋ ದೂರೇ ದೂರೇ ಪಶ್ಚಾದಿತ್ವಾ
55 Accenso autem igne in medio atrii, et circumsedentibus illis, erat Petrus in medio eorum.
ಬೃಹತ್ಕೋಷ್ಠಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಯತ್ರಾಗ್ನಿಂ ಜ್ವಾಲಯಿತ್ವಾ ಲೋಕಾಃ ಸಮೇತ್ಯೋಪವಿಷ್ಟಾಸ್ತತ್ರ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಉಪವಿವೇಶ|
56 Quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen, et eum fuisset intuita, dixit: Et hic cum illo erat.
ಅಥ ವಹ್ನಿಸನ್ನಿಧೌ ಸಮುಪವೇಶಕಾಲೇ ಕಾಚಿದ್ದಾಸೀ ಮನೋ ನಿವಿಶ್ಯ ತಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯಾವದತ್ ಪುಮಾನಯಂ ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗೇಽಸ್ಥಾತ್|
57 At ille negavit eum, dicens: Mulier, non novi illum.
ಕಿನ್ತು ಸ ತದ್ ಅಪಹ್ನುತ್ಯಾವಾದೀತ್ ಹೇ ನಾರಿ ತಮಹಂ ನ ಪರಿಚಿನೋಮಿ|
58 Et post pusillum alius videns eum, dixit: Et tu de illis es. Petrus vero ait: O homo, non sum.
ಕ್ಷಣಾನ್ತರೇಽನ್ಯಜನಸ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾಬ್ರವೀತ್ ತ್ವಮಪಿ ತೇಷಾಂ ನಿಕರಸ್ಯೈಕಜನೋಸಿ| ಪಿತರಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಹೇ ನರ ನಾಹಮಸ್ಮಿ|
59 Et intervallo facto quasi horae unius, alius quidam affirmabat, dicens: Vere et hic cum illo erat: nam et Galilaeus est.
ತತಃ ಸಾರ್ದ್ಧದಣ್ಡದ್ವಯಾತ್ ಪರಂ ಪುನರನ್ಯೋ ಜನೋ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ಏಷ ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗೀತಿ ಸತ್ಯಂ ಯತೋಯಂ ಗಾಲೀಲೀಯೋ ಲೋಕಃ|
60 Et ait Petrus: Homo, nescio quid dicis. Et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus.
ತದಾ ಪಿತರ ಉವಾಚ ಹೇ ನರ ತ್ವಂ ಯದ್ ವದಮಿ ತದಹಂ ಬೋದ್ಧುಂ ನ ಶಕ್ನೋಮಿ, ಇತಿ ವಾಕ್ಯೇ ಕಥಿತಮಾತ್ರೇ ಕುಕ್ಕುಟೋ ರುರಾವ|
61 Et conversus Dominus respexit Petrum. Et recordatus est Petrus verbi Domini, sicut dixerat: Quia prius quam gallus cantet, ter me negabis.
ತದಾ ಪ್ರಭುಣಾ ವ್ಯಾಧುಟ್ಯ ಪಿತರೇ ನಿರೀಕ್ಷಿತೇ ಕೃಕವಾಕುರವಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಾಂ ತ್ರಿರಪಹ್ನೋಷ್ಯಸೇ ಇತಿ ಪೂರ್ವ್ವೋಕ್ತಂ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಪಿತರಃ ಸ್ಮೃತ್ವಾ
62 Et egressus foras Petrus flevit amare.
ಬಹಿರ್ಗತ್ವಾ ಮಹಾಖೇದೇನ ಚಕ್ರನ್ದ|
63 Et viri, qui tenebant illum, illudebant ei, caedentes.
ತದಾ ಯೈ ರ್ಯೀಶುರ್ಧೃತಸ್ತೇ ತಮುಪಹಸ್ಯ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ|
64 Et velaverunt eum, et percutiebant faciem eius: et interrogabant eum, dicentes: Prophetiza, quis est, qui te percussit?
ವಸ್ತ್ರೇಣ ತಸ್ಯ ದೃಶೌ ಬದ್ಧ್ವಾ ಕಪೋಲೇ ಚಪೇಟಾಘಾತಂ ಕೃತ್ವಾ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ಕಸ್ತೇ ಕಪೋಲೇ ಚಪೇಟಾಘಾತಂ ಕೃತವಾನ? ಗಣಯಿತ್ವಾ ತದ್ ವದ|
65 Et alia multa blasphemantes dicebant in eum.
ತದನ್ಯತ್ ತದ್ವಿರುದ್ಧಂ ಬಹುನಿನ್ದಾವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ|
66 Et ut factus est dies, convenerunt seniores plebis, et principes sacerdotum, et Scribae, et duxerunt illum in concilium suum, dicentes: Si tu es Christus, dic nobis.
ಅಥ ಪ್ರಭಾತೇ ಸತಿ ಲೋಕಪ್ರಾಞ್ಚಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ಸಭಾಂ ಕೃತ್ವಾ ಮಧ್ಯೇಸಭಂ ಯೀಶುಮಾನೀಯ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ತ್ವಮ್ ಅಭಿಷಿಕತೋಸಿ ನ ವಾಸ್ಮಾನ್ ವದ|
67 Et ait illis: Si vobis dixero, non credetis mihi:
ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಮಯಾ ತಸ್ಮಿನ್ನುಕ್ತೇಽಪಿ ಯೂಯಂ ನ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯಥ|
68 si autem et interrogavero, non respondebitis mihi, neque dimittetis.
ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿದ್ವಾಕ್ಯೇ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪೃಷ್ಟೇಽಪಿ ಮಾಂ ನ ತದುತ್ತರಂ ವಕ್ಷ್ಯಥ ನ ಮಾಂ ತ್ಯಕ್ಷ್ಯಥ ಚ|
69 Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei.
ಕಿನ್ತ್ವಿತಃ ಪರಂ ಮನುಜಸುತಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣೇ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ಸಮುಪವೇಕ್ಷ್ಯತಿ|
70 Dixerunt autem omnes: Tu ergo es Filius Dei? Qui ait: Vos dicitis, quia ego sum.
ತತಸ್ತೇ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ರ್ತಿಹ ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಃ? ಸ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಯೂಯಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಥ ಸ ಏವಾಹಂ|
71 At illi dixerunt: Quid adhuc desideramus testimonium? ipsi enim audivimus de ore eius.
ತದಾ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ರ್ತಿಹ ಸಾಕ್ಷ್ಯೇಽನ್ಸಸ್ಮಿನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಕಿಂ ಪ್ರಯೋಜನಂ? ಅಸ್ಯ ಸ್ವಮುಖಾದೇವ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್|
