< Lucam 19 >

1 Et ingressus perambulabat Iericho.
យទា យីឝុ រ្យិរីហោបុរំ ប្រវិឝ្យ តន្មធ្យេន គច្ឆំស្តទា
2 Et ecce vir nomine Zachaeus: et hic princeps erat publicanorum, et ipse dives:
សក្កេយនាមា ករសញ្ចាយិនាំ ប្រធានោ ធនវានេកោ
3 et quaerebat videre Iesum, quis esset: et non poterat prae turba, quia statura pusillus erat.
យីឝុះ កីទ្ឫគិតិ ទ្រឞ្ដុំ ចេឞ្ដិតវាន៑ កិន្តុ ខវ៌្វត្វាល្លោកសំឃមធ្យេ តទ្ទឝ៌នមប្រាប្យ
4 Et praecurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret eum: quia inde erat transiturus.
យេន បថា ស យាស្យតិ តត្បថេៜគ្រេ ធាវិត្វា តំ ទ្រឞ្ដុម៑ ឧឌុម្ពរតរុមារុរោហ។
5 Et cum venisset ad locum, suspiciens Iesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachaee festinans descende: quia hodie in domo tua oportet me manere.
បឝ្ចាទ៑ យីឝុស្តត្ស្ថានម៑ ឥត្វា ឩទ៌្ធ្វំ វិលោក្យ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វាវាទីត៑, ហេ សក្កេយ ត្វំ ឝីឃ្រមវរោហ មយាទ្យ ត្វទ្គេហេ វស្តវ្យំ។
6 Et festinans descendit, et excepit illum gaudens.
តតះ ស ឝីឃ្រមវរុហ្យ សាហ្លាទំ តំ ជគ្រាហ។
7 Et cum viderent omnes, murmurabant, dicentes quod ad hominem peccatorem divertisset.
តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា សវ៌្វេ វិវទមានា វក្តុមារេភិរេ, សោតិថិត្វេន ទុឞ្ដលោកគ្ឫហំ គច្ឆតិ។
8 Stans autem Zachaeus, dixit ad Iesum: Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus: et si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum.
កិន្តុ សក្កេយោ ទណ្ឌាយមានោ វក្តុមារេភេ, ហេ ប្រភោ បឝ្យ មម យា សម្បត្តិរស្តិ តទទ៌្ធំ ទរិទ្រេភ្យោ ទទេ, អបរម៑ អន្យាយំ ក្ឫត្វា កស្មាទបិ យទិ កទាបិ កិញ្ចិត៑ មយា គ្ឫហីតំ តហ៌ិ តច្ចតុគ៌ុណំ ទទាមិ។
9 Ait Iesus ad eum: Quia hodie salus domui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahae.
តទា យីឝុស្តមុក្តវាន៑ អយមបិ ឥព្រាហីមះ សន្តានោៜតះ ការណាទ៑ អទ្យាស្យ គ្ឫហេ ត្រាណមុបស្ថិតំ។
10 Venit enim Filius hominis quaerere, et salvum facere quod perierat.
យទ៑ ហារិតំ តត៑ ម្ឫគយិតុំ រក្ឞិតុញ្ច មនុឞ្យបុត្រ អាគតវាន៑។
11 Haec illis audientibus adiiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Ierusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
អថ ស យិរូឝាលមះ សមីប ឧបាតិឞ្ឋទ៑ ឦឝ្វររាជត្វស្យានុឞ្ឋានំ តទៃវ ភវិឞ្យតីតិ លោកៃរន្វភូយត, តស្មាត៑ ស ឝ្រោត្ឫភ្យះ បុនទ៌្ឫឞ្ដាន្តកថាម៑ ឧត្ថាប្យ កថយាមាស។
12 Dixit ergo: Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum, et reverti.
កោបិ មហាល្លោកោ និជាត៌្ហំ រាជត្វបទំ គ្ឫហីត្វា បុនរាគន្តុំ ទូរទេឝំ ជគាម។
13 Vocatis autem decem servis suis, dedit eis decem mnas, et ait ad illos: Negotiamini dum venio.
យាត្រាកាលេ និជាន៑ ទឝទាសាន៑ អាហូយ ទឝស្វណ៌មុទ្រា ទត្ត្វា មមាគមនបយ៌្យន្តំ វាណិជ្យំ កុរុតេត្យាទិទេឝ។
14 Cives autem eius oderant eum: et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare super nos.
កិន្តុ តស្យ ប្រជាស្តមវជ្ញាយ មនុឞ្យមេនម៑ អស្មាកមុបរិ រាជត្វំ ន ការយិវ្យាម ឥមាំ វាត៌្តាំ តន្និកដេ ប្រេរយាមាសុះ។
15 Et factum est ut rediret accepto regno: et iussit vocari servos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset.
អថ ស រាជត្វបទំ ប្រាប្យាគតវាន៑ ឯកៃកោ ជនោ ពាណិជ្យេន កិំ លព្ធវាន៑ ឥតិ ជ្ញាតុំ យេឞុ ទាសេឞុ មុទ្រា អប៌យត៑ តាន៑ អាហូយានេតុម៑ អាទិទេឝ។
16 Venit autem primus dicens: Domine, mna tua decem mnas acquisivit.
តទា ប្រថម អាគត្យ កថិតវាន៑, ហេ ប្រភោ តវ តយៃកយា មុទ្រយា ទឝមុទ្រា លព្ធាះ។
17 Et ait illi: Euge bone serve, quia in modico fuisti fidelis, eris potestatem habens super decem civitates.
តតះ ស ឧវាច ត្វមុត្តមោ ទាសះ ស្វល្បេន វិឝ្វាស្យោ ជាត ឥតះ ការណាត៑ ត្វំ ទឝនគរាណាម៑ អធិបោ ភវ។
18 Et alter venit, dicens: Domine, mna tua fecit quinque mnas.
ទ្វិតីយ អាគត្យ កថិតវាន៑, ហេ ប្រភោ តវៃកយា មុទ្រយា បញ្ចមុទ្រា លព្ធាះ។
19 Et huic ait: Et tu esto super quinque civitates.
តតះ ស ឧវាច, ត្វំ បញ្ចានាំ នគរាណាមធិបតិ រ្ភវ។
20 Et alter venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habui repositam in sudario:
តតោន្យ អាគត្យ កថយាមាស, ហេ ប្រភោ បឝ្យ តវ យា មុទ្រា អហំ វស្ត្រេ ពទ្ធ្វាស្ថាបយំ សេយំ។
21 timui enim te, quia homo austerus es: tollis quod non posuisti, et metis quod non seminasti.
ត្វំ ក្ឫបណោ យន្នាស្ថាបយស្តទបិ គ្ឫហ្លាសិ, យន្នាវបស្តទេវ ច ឆិនត្សិ តតោហំ ត្វត្តោ ភីតះ។
22 Dicit ei: De ore tuo te iudico serve nequam. sciebas quod ego homo austerus sum, tollens quod non posui, et metens quod non seminavi:
តទា ស ជគាទ, រេ ទុឞ្ដទាស តវ វាក្យេន ត្វាំ ទោឞិណំ ករិឞ្យាមិ, យទហំ នាស្ថាបយំ តទេវ គ្ឫហ្លាមិ, យទហំ នាវបញ្ច តទេវ ឆិនទ្មិ, ឯតាទ្ឫឝះ ក្ឫបណោហមិតិ យទិ ត្វំ ជានាសិ,
23 quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, ut ego veniens cum usuris utique exegissem illam?
តហ៌ិ មម មុទ្រា ពណិជាំ និកដេ កុតោ នាស្ថាបយះ? តយា ក្ឫតេៜហម៑ អាគត្យ កុសីទេន សាទ៌្ធំ និជមុទ្រា អប្រាប្ស្យម៑។
24 Et astantibus, dixit: Auferte ab illo mnam, et date illi, qui decem mnas habet.
បឝ្ចាត៑ ស សមីបស្ថាន៑ ជនាន៑ អាជ្ញាបយត៑ អស្មាត៑ មុទ្រា អានីយ យស្យ ទឝមុទ្រាះ សន្តិ តស្មៃ ទត្ត។
25 Et dixerunt ei: Domine, habet decem mnas.
តេ ប្រោចុះ ប្រភោៜស្យ ទឝមុទ្រាះ សន្តិ។
26 Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem, qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
យុឞ្មានហំ វទាមិ យស្យាឝ្រយេ វទ្ធតេ ៜធិកំ តស្មៃ ទាយិឞ្យតេ, កិន្តុ យស្យាឝ្រយេ ន វទ៌្ធតេ តស្យ យទ្យទស្តិ តទបិ តស្មាន៑ នាយិឞ្យតេ។
27 Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc: et interficite ante me.
កិន្តុ មមាធិបតិត្វស្យ វឝត្វេ ស្ថាតុម៑ អសម្មន្យមានា យេ មម រិបវស្តានានីយ មម សមក្ឞំ សំហរត។
28 Et his dictis, praecedebat ascendens Ierosolymam.
ឥត្យុបទេឝកថាំ កថយិត្វា សោគ្រគះ សន៑ យិរូឝាលមបុរំ យយៅ។
29 Et factum est, cum appropinquasset ad Bethphage, et Bethaniam ad montem, qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos suos,
តតោ ពៃត្ផគីពៃថនីយាគ្រាមយោះ សមីបេ ជៃតុនាទ្រេរន្តិកម៑ ឥត្វា ឝិឞ្យទ្វយម៑ ឥត្យុក្ត្វា ប្រេឞយាមាស,
30 dicens: Ite in castellum, quod contra vos est: in quod introeuntes, invenietis pullum asinae alligatum, cui nemo umquam hominum sedit: solvite illum, et adducite.
យុវាមមុំ សម្មុខស្ថគ្រាមំ ប្រវិឝ្យៃវ យំ កោបិ មានុឞះ កទាបិ នារោហត៑ តំ គទ៌្ទភឝាវកំ ពទ្ធំ ទ្រក្ឞ្យថស្តំ មោចយិត្វានយតំ។
31 Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam eius desiderat.
តត្រ កុតោ មោចយថះ? ឥតិ ចេត៑ កោបិ វក្ឞ្យតិ តហ៌ិ វក្ឞ្យថះ ប្រភេរត្រ ប្រយោជនម៑ អាស្តេ។
32 Abierunt autem qui missi erant: et invenerunt, sicut dixit illis, stantem pullum.
តទា តៅ ប្ររិតៅ គត្វា តត្កថានុសារេណ សវ៌្វំ ប្រាប្តៅ។
33 Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini eius ad illos: Quid solvitis pullum?
គទ៌ភឝាវកមោចនកាលេ តត្វាមិន ឩចុះ, គទ៌ភឝាវកំ កុតោ មោចយថះ?
34 At illi dixerunt: Quia Dominus eum necessarium habet.
តាវូចតុះ ប្រភោរត្រ ប្រយោជនម៑ អាស្តេ។
35 Et duxerunt illum ad Iesum. Et iacentes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Iesum.
បឝ្ចាត៑ តៅ តំ គទ៌ភឝាវកំ យីឝោរន្តិកមានីយ តត្ប្ឫឞ្ឋេ និជវសនានិ បាតយិត្វា តទុបរិ យីឝុមារោហយាមាសតុះ។
36 Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via.
អថ យាត្រាកាលេ លោកាះ បថិ ស្វវស្ត្រាណិ បាតយិតុម៑ អារេភិរេ។
37 Et cum appropinquaret iam ad descensum Montis oliveti, coeperunt omnes turbae descendentium gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus,
អបរំ ជៃតុនាទ្រេរុបត្យកាម៑ ឥត្វា ឝិឞ្យសំឃះ បូវ៌្វទ្ឫឞ្ដានិ មហាកម៌្មាណិ ស្ម្ឫត្វា,
38 dicentes: Benedictus, qui venit rex in nomine Domini, pax in caelo, et gloria in excelsis.
យោ រាជា ប្រភោ រ្នាម្នាយាតិ ស ធន្យះ ស្វគ៌េ កុឝលំ សវ៌្វោច្ចេ ជយធ្វនិ រ្ភវតុ, កថាមេតាំ កថយិត្វា សានន្ទម៑ ឧចៃរីឝ្វរំ ធន្យំ វក្តុមារេភេ។
39 Et quidam Pharisaeorum de turbis, dixerunt ad illum: Magister, increpa discipulos tuos.
តទា លោការណ្យមធ្យស្ថាះ កិយន្តះ ផិរូឝិនស្តត៑ ឝ្រុត្វា យីឝុំ ប្រោចុះ, ហេ ឧបទេឝក ស្វឝិឞ្យាន៑ តជ៌យ។
40 Quibus ipse ait: Dico vobis, quia si hi tacuerint, lapides clamabunt.
ស ឧវាច, យុឞ្មានហំ វទាមិ យទ្យមី នីរវាស្តិឞ្ឋន្តិ តហ៌ិ បាឞាណា ឧចៃះ កថាះ កថយិឞ្យន្តិ។
41 Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam, dicens:
បឝ្ចាត៑ តត្បុរាន្តិកមេត្យ តទវលោក្យ សាឝ្រុបាតំ ជគាទ,
42 Quia si cognovisses et tu, et quidem in hac die tua, quae ad pacem tibi, nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
ហា ហា ចេត៑ ត្វមគ្រេៜជ្ញាស្យថាះ, តវាស្មិន្នេវ ទិនេ វា យទិ ស្វមង្គលម៑ ឧបាលប្ស្យថាះ, តហ៌្យុត្តមម៑ អភវិឞ្យត៑, កិន្តុ ក្ឞណេស្មិន៑ តត្តវ ទ្ឫឞ្ដេរគោចរម៑ ភវតិ។
43 Quia venient dies in te: et circumdabunt te inimici tui vallo, et circumdabunt te: et coangustabunt te undique:
ត្វំ ស្វត្រាណកាលេ ន មនោ ន្យធត្ថា ឥតិ ហេតោ រ្យត្កាលេ តវ រិបវស្ត្វាំ ចតុទ៌ិក្ឞុ ប្រាចីរេណ វេឞ្ដយិត្វា រោត្ស្យន្តិ
44 et ad terram prosternent te, et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem: eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae.
ពាលកៃះ សាទ៌្ធំ ភូមិសាត៑ ករិឞ្យន្តិ ច ត្វន្មធ្យេ បាឞាណៃកោបិ បាឞាណោបរិ ន ស្ថាស្យតិ ច, កាល ឦទ្ឫឝ ឧបស្ថាស្យតិ។
45 Et ingressus in templum, coepit eiicere vendentes in illo, et ementes,
អថ មធ្យេមន្ទិរំ ប្រវិឝ្យ តត្រត្យាន៑ ក្រយិវិក្រយិណោ ពហិឞ្កុវ៌្វន្
46 dicens illis: Scriptum est: Quia domus mea domus orationis est. Vos autem fecistis illam speluncam latronum.
អវទត៑ មទ្គ្ឫហំ ប្រាត៌្ហនាគ្ឫហមិតិ លិបិរាស្តេ កិន្តុ យូយំ តទេវ ចៃរាណាំ គហ្វរំ កុរុថ។
47 Et erat docens quotidie in templo. Principes autem sacerdotum, et Scribae, et Princeps plebis quaerebant illum perdere:
បឝ្ចាត៑ ស ប្រត្យហំ មធ្យេមន្ទិរម៑ ឧបទិទេឝ; តតះ ប្រធានយាជកា អធ្យាបកាះ ប្រាចីនាឝ្ច តំ នាឝយិតុំ ចិចេឞ្ដិរេ;
48 et non inveniebant quid facerent illi. Omnis enim populus suspensus erat, audiens illum.
កិន្តុ តទុបទេឝេ សវ៌្វេ លោកា និវិឞ្ដចិត្តាះ ស្ថិតាស្តស្មាត៑ តេ តត្កត៌្តុំ នាវកាឝំ ប្រាបុះ។

< Lucam 19 >