Lucam 19
1 Et ingressus perambulabat Iericho.
Nau Hejavaneauthusau haewaudasa nau haechaugusa Jericho.
2 Et ecce vir nomine Zachaeus: et hic princeps erat publicanorum, et ipse dives:
Nau, naune, haeanedau henane Zacchaeus haseagu, haenajawauna hauāyāhehau, nau haeveaunauau.
3 et quaerebat videre Iesum, quis esset: et non poterat prae turba, quia statura pusillus erat.
Nau haeneenavadaunauhauva Hejavaneauthusaun haedāhenethe; nau haejeneene daunauthethenadedaunenee, heee daujaahede.
4 Et praecurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret eum: quia inde erat transiturus.
Nau haesayāgau, nau haenauauhu sycomore hunauhaudee hadnauhauwaude: hanau hadnehedesanith.
5 Et cum venisset ad locum, suspiciens Iesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachaee festinans descende: quia hodie in domo tua oportet me manere.
Nau Hejavaneauthusau hāejeedadauau, haeejaāne, nau haenauhauva, nau hathauhuk, Zacchaeus, nauhauhuhu, nau jeauwusa, hanau nuu desenee hadnanedaunau haudauauwuu.
6 Et festinans descendit, et excepit illum gaudens.
Nau haenauhauhu, nau haejeauwusa, nau haeedasa nauguu neethajaude.
7 Et cum viderent omnes, murmurabant, dicentes quod ad hominem peccatorem divertisset.
Nau hāenauhauvāhede, vahee haeneānaune, Henee hadneejādavenethe henanene henee wauwauchudauhu, hathāhuk.
8 Stans autem Zachaeus, dixit ad Iesum: Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus: et si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum.
Nau Zacchaeus haetheaugu, nau haeāedauwuna Vahadāhenith; Naune, Vahadāhene, vayaugauuu naudaununaunau vanenu hadavenuhuhanau; nau hith hedanavanaugu hayewhu hehethee daun henane hanājayaudauvāedauwauthauau, hanājavaāvenauau yāyaunanee.
9 Ait Iesus ad eum: Quia hodie salus domui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahae.
Nau Hejavaneauthusaun haeāedauwunaa, Nuu desenee henayauthāhe hedadauau nuu hauauwuu, hanau nechau haneāvāde Abrahamvene.
10 Venit enim Filius hominis quaerere, et salvum facere quod perierat.
Hanau Heau henane nauusade hadnaudethāde nau hadnenayauhaude daun naunethauaunith.
11 Haec illis audientibus adiiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Ierusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
Nau hajesenedauwauduu nuu hayauhuhau, haeethedaunane nau haeauthaunauhānanadetha, hanau dauhuauchauau wauwu Dādaunedan, nau hanau daunauanaduu henee henajanedaunene Hejavaneauthu chauchaunu wauauhaadenauhauwu.
12 Dixit ergo: Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum, et reverti.
Hanaāenehede henaheee, Jasaa naja haeehau vavāaune vedauauwuu hadnesedanauau heee nehayau najanede, nau hadjaejaude.
13 Vocatis autem decem servis suis, dedit eis decem mnas, et ait ad illos: Negotiamini dum venio.
Nau haeadetha vadadauchu hewauwaunauwau, nau haejaanauwuna vadadausauna vāejethā, nau haeāedauwuna, Hadeaudaunava haunaude jaenauusanaugu.
14 Cives autem eius oderant eum: et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare super nos.
Hau hauauwunanenau haeasānavaa, nau haeyethautheavedaunene thauguu, Nāhauwuvadaunethenauva naa henane nāhauwuvadaunajawaunāva, hathāhuk.
15 Et factum est ut rediret accepto regno: et iussit vocari servos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset.
Nau hethauwuu, henee hāejaenauusade, haeesedane najanede, hanaāauchuwuhaude nuu wauwaunau hadnadethaude, hevenaunau vāejethā, henee hadnaenauau haedauchu dathājee henane haedauchujavaājasedethe heee hedaudaunaunau.
16 Venit autem primus dicens: Domine, mna tua decem mnas acquisivit.
Hanaāejenauusade nanedauvade, Vahadāhene, havāejethāwau javaājasedede vadadausauna vāejethā, hathāhuk.
17 Et ait illi: Euge bone serve, quia in modico fuisti fidelis, eris potestatem habens super decem civitates.
Nau hanaāāedauwunaude, Hethadee, nananene hethāhene wauwau; hanau nananene nethauwaudauwu heee naugajuhuhuu hadnajawaudauwu vadadausauna hedan.
18 Et alter venit, dicens: Domine, mna tua fecit quinque mnas.
Nau naneseauwaude haejenauusa, Vahadāhene, havāejethāwau javaājasedethee yauthauyauna vāejethā, hathāhuk.
19 Et huic ait: Et tu esto super quinque civitates.
Nau vavade hanaasenehethaude, Hadnehanāhene yauthauyauna hedan jea.
20 Et alter venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habui repositam in sudario:
Nau jasaa haejenauusa, Vahadāhene, Naune, heyewnau havāejethāwau, neaunaunedenau nejenanauwau hāheāhaunaa, hathāhuk:
21 timui enim te, quia homo austerus es: tollis quod non posuisti, et metis quod non seminasti.
Heee dauhusathane, hanau nananene daugaugaunauauwunanenene: nananene hedanau henee hājejenayaunau, nau hadegauuchu henee hājejenayaunau.
22 Dicit ei: De ore tuo te iudico serve nequam. sciebas quod ego homo austerus sum, tollens quod non posui, et metens quod non seminavi:
Nau haeāedauwuna, hehethee nehayau hadenaa hadauchuwuhathane, nananene hauhauganene wauwau. Haenauwu henee daugaugaunauauwunanenenau, hedanauwau henee nājejenayaunau, nau hadgauuchauwau henee nājejenayaunau:
23 quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, ut ego veniens cum usuris utique exegissem illam?
Naudu gauhājevā navāejethāwau nedauhaenaeevāejethā, henee hāejaenauusanaune hadeesedanauwau nehayau javaānee?
24 Et astantibus, dixit: Auferte ab illo mnam, et date illi, qui decem mnas habet.
Nau haeāedauwuna henee daunauthetheaugunethe, Hedanauwunaa vāejethā, nau hadevenau henee vadadauchuvāejethāvade.
25 Et dixerunt ei: Domine, habet decem mnas.
(Nau hathāhuk, Vahadāhene, nanethenauau vadadauchuvāejethā.)
26 Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem, qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
Hanau hāedauwunathane, Henee dathājee hanesāde nanethenauau hadnevenade; nau henee janejasedede, daudause henee henetheyaunau hadnedanauwunade.
27 Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc: et interficite ante me.
Hau hena naujauthauwauau, henee najevadaunajawaunaunauau, hadjāthauva hede, nau hadnaunauauva hathaājenau.
28 Et his dictis, praecedebat ascendens Ierosolymam.
Nau hāesanāsenehede nuu, haenedauva, haenauauhuyehaunauau Dādaunedan.
29 Et factum est, cum appropinquasset ad Bethphage, et Bethaniam ad montem, qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos suos,
Nau hethauwuu, hāayānauusade Bethphage nau Bethany, haua Olives haseāgu, Haesayānautheava hanesenethe hethauguhādaunau.
30 dicens: Ite in castellum, quod contra vos est: in quod introeuntes, invenietis pullum asinae alligatum, cui nemo umquam hominum sedit: solvite illum, et adducite.
Najesaa nananena hesee hajasee hauauwudan hathaāsana, hathauhuk; nanaa waudasanagu hadveehauna dātheveehauchavesau hadduguhude, hehauwuthauune henane dachaugu: hadaugunauva, nau hadjāchaudauneva hede, hathauhuk.
31 Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam eius desiderat.
Nau hith daun henane naudedaunānagu, Naudu hauaugunauna hethānagu? hesau jenaasenehethauna, hanau Vahadāde haddaununaude.
32 Abierunt autem qui missi erant: et invenerunt, sicut dixit illis, stantem pullum.
Nau henee hautheavathee hanaāejathāauthee, nau haeveehanauau neesenehethaude.
33 Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini eius ad illos: Quid solvitis pullum?
Nau daunausunaugunauthee dātheveehauchavesaune, hedauneenith, Naudu haaugunauna dātheveehauchavesau? hathāhaugaunee,
34 At illi dixerunt: Quia Dominus eum necessarium habet.
Nau hanaāāedauwunauthee, Vahadāde haddaununaude.
35 Et duxerunt illum ad Iesum. Et iacentes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Iesum.
Nau haenauuchaudaunanauau Hejavaneauthusaun: nau haedadasanauwunanauau hedāchaunenau dasee dātheveehauchavesaun, nau haeaugaugunaunanauau Hejavaneauthusaun dasee.
36 Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via.
Nau daunausuyehaude, haesasaanauwu hedāchaunenau vaunaa.
37 Et cum appropinquaret iam ad descensum Montis oliveti, coeperunt omnes turbae descendentium gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus,
Nau hāayānauusade, wauwu haeauwusa hauanee Olives, haunauude hadauchude hethauguhādaunau hanaāaunauwuthajauthee nau haevaveenethedaunanauau Hejavaneauthu nauguu haevasānadedaune heee vahee hathāenauthaunee henesethaunene henee henauhauthaunenau;
38 dicentes: Benedictus, qui venit rex in nomine Domini, pax in caelo, et gloria in excelsis.
Haunauwuthajauau Naja henee jaunaude haneneseede Vahadāhenith: danādauyauau hejavaa, nau vaveenethedauwuu javaājauudaa, hāheagu.
39 Et quidam Pharisaeorum de turbis, dixerunt ad illum: Magister, increpa discipulos tuos.
Nau hauthauau Nesethajauhuhau hehethee henanedaa, Hechauhauthethāhe, neuwune hāthauguhādaunauau, hathāhuk.
40 Quibus ipse ait: Dico vobis, quia si hi tacuerint, lapides clamabunt.
Nau haeauchuhanāedauwuna nau hasenehethauhuk, Nananenau nāedauwunathana henee, hith nuu dādaunaugagaunee, hauunauganauau chauchaunu hadneduhuthee.
41 Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam, dicens:
Hau hāayānauusade, hāenauhaudauau hedan, nau haevewau,
42 Quia si cognovisses et tu, et quidem in hac die tua, quae ad pacem tibi, nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
Hanaāenehede, hith heaenauwunagu, ha nananene, ha nuu hadeseve, hayauhuhau naathuu hadādaunahedaunaa, hau hewaunehaa yaunaudaunane hasesāe.
43 Quia venient dies in te: et circumdabunt te inimici tui vallo, et circumdabunt te: et coangustabunt te undique:
Hanau hese hadnedasāna henee haujauthauwauau hadnesedethee havathegauuha heee nananene, nau hadnechauchuaunāna nauanee, nau hadnaunaunehāna daudauna hehethee,
44 et ad terram prosternent te, et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem: eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae.
Nau hadnanaunauvaenāna, nau hadāeyaunewauau hanedauchaunawaunauau; nau hadnehauwunaudanauwunā hanesāhenith hauunaugane hanathaugunethe; hanau nananene daujaenauwu hāenauujādaunathana.
45 Et ingressus in templum, coepit eiicere vendentes in illo, et ementes,
Nau hanaāeyehaude vadanedaunauauwuu, nau hanaāenudanaude henee neaudaunanethe jedauwuu, nau henee naudaunanethe;
46 dicens illis: Scriptum est: Quia domus mea domus orationis est. Vos autem fecistis illam speluncam latronum.
Hanaāāedauwunaude, Wauthaunauhuu, Naudauauwuu haneauauwunee hadnevevethahedaunee: hau nananena haesedena nedaunaudee heyāenau havedehehauau.
47 Et erat docens quotidie in templo. Principes autem sacerdotum, et Scribae, et Princeps plebis quaerebant illum perdere:
Nau haeautheda hayauwusenenee vadanedaunauauwuu. Hau najanauau vevethahevahehauau nau wauthaunauhāhehauau nau najavahehauau henanedanede haeneenanaudehaa hadnaāde,
48 et non inveniebant quid facerent illi. Omnis enim populus suspensus erat, audiens illum.
Nau haeeyauhuune nesenehāde hanau vahee henanedanede haenāedevenenau dauhujaathehāde.
