< Lucam 17 >

1 Et ait ad discipulos suos: Impossibile est ut non veniant scandala: vae autem illi, per quem veniunt.
ইতঃ পরং যীশুঃ শিষ্যান্ উৱাচ, ৱিঘ্নৈরৱশ্যম্ আগন্তৱ্যং কিন্তু ৱিঘ্না যেন ঘটিষ্যন্তে তস্য দুর্গতি র্ভৱিষ্যতি|
2 Utilius est illi si lapis molaris imponatur circa collum eius, et proiiciatur in mare, quam ut scandalizet unum de pusillis istis.
এতেষাং ক্ষুদ্রপ্রাণিনাম্ একস্যাপি ৱিঘ্নজননাৎ কণ্ঠবদ্ধপেষণীকস্য তস্য সাগরাগাধজলে মজ্জনং ভদ্রং|
3 Attendite vobis: Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum: et si poenitentiam egerit, dimitte illi.
যূযং স্ৱেষু সাৱধানাস্তিষ্ঠত; তৱ ভ্রাতা যদি তৱ কিঞ্চিদ্ অপরাধ্যতি তর্হি তং তর্জয, তেন যদি মনঃ পরিৱর্ত্তযতি তর্হি তং ক্ষমস্ৱ|
4 Et si septies in die peccaverit in te, et septies in die conversus fuerit ad te, dicens: Poenitet me, dimitte illi.
পুনরেকদিনমধ্যে যদি স তৱ সপ্তকৃৎৱোঽপরাধ্যতি কিন্তু সপ্তকৃৎৱ আগত্য মনঃ পরিৱর্ত্য মযাপরাদ্ধম্ ইতি ৱদতি তর্হি তং ক্ষমস্ৱ|
5 Et dixerunt Apostoli Domino: Adauge nobis fidem.
তদা প্রেরিতাঃ প্রভুম্ অৱদন্ অস্মাকং ৱিশ্ৱাসং ৱর্দ্ধয|
6 Dixit autem Dominus: Si habueritis fidem, sicut granum sinapis, dicetis huic arbori moro: Eradicare, et transplantare in mare, et obediet vobis.
প্রভুরুৱাচ, যদি যুষ্মাকং সর্ষপৈকপ্রমাণো ৱিশ্ৱাসোস্তি তর্হি ৎৱং সমূলমুৎপাটিতো ভূৎৱা সমুদ্রে রোপিতো ভৱ কথাযাম্ এতস্যাম্ এতদুডুম্বরায কথিতাযাং স যুষ্মাকমাজ্ঞাৱহো ভৱিষ্যতি|
7 Quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem boves, qui regresso de agro dicat illi: Statim transi, recumbe:
অপরং স্ৱদাসে হলং ৱাহযিৎৱা ৱা পশূন্ চারযিৎৱা ক্ষেত্রাদ্ আগতে সতি তং ৱদতি, এহি ভোক্তুমুপৱিশ, যুষ্মাকম্ এতাদৃশঃ কোস্তি?
8 et non dicat ei: Para quod coenem, et praecinge te, et ministra mihi donec manducem et bibam, et post haec tu manducabis, et bibes?
ৱরঞ্চ পূর্ৱ্ৱং মম খাদ্যমাসাদ্য যাৱদ্ ভুঞ্জে পিৱামি চ তাৱদ্ বদ্ধকটিঃ পরিচর পশ্চাৎ ৎৱমপি ভোক্ষ্যসে পাস্যসি চ কথামীদৃশীং কিং ন ৱক্ষ্যতি?
9 Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit quae ei imperaverat?
তেন দাসেন প্রভোরাজ্ঞানুরূপে কর্ম্মণি কৃতে প্রভুঃ কিং তস্মিন্ বাধিতো জাতঃ? নেত্থং বুধ্যতে মযা|
10 Non puto. Sic et vos cum feceritis omnia, quae praecepta sunt vobis, dicite: Servi inutiles sumus: quod debuimus facere, fecimus.
১০ইত্থং নিরূপিতেষু সর্ৱ্ৱকর্ম্মসু কৃতেষু সত্মু যূযমপীদং ৱাক্যং ৱদথ, ৱযম্ অনুপকারিণো দাসা অস্মাভির্যদ্যৎকর্ত্তৱ্যং তন্মাত্রমেৱ কৃতং|
11 Et factum est, dum iret in Ierusalem, transibat per mediam Samariam, et Galilaeam.
১১স যিরূশালমি যাত্রাং কুর্ৱ্ৱন্ শোমিরোণ্গালীল্প্রদেশমধ্যেন গচ্ছতি,
12 Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri leprosi, qui steterunt a longe:
১২এতর্হি কুত্রচিদ্ গ্রামে প্রৱেশমাত্রে দশকুষ্ঠিনস্তং সাক্ষাৎ কৃৎৱা
13 et levaverunt vocem, dicentes: Iesu praeceptor, miserere nostri.
১৩দূরে তিষ্ঠনত উচ্চৈ র্ৱক্তুমারেভিরে, হে প্রভো যীশো দযস্ৱাস্মান্|
14 Quos ut vidit, dixit: Ite, ostendite vos sacerdotibus. Et factum est, dum irent, mundati sunt.
১৪ততঃ স তান্ দৃষ্ট্ৱা জগাদ, যূযং যাজকানাং সমীপে স্ৱান্ দর্শযত, ততস্তে গচ্ছন্তো রোগাৎ পরিষ্কৃতাঃ|
15 Unus autem ex illis, ut vidit quia mundatus est, regressus est, cum magna voce magnificans Deum,
১৫তদা তেষামেকঃ স্ৱং স্ৱস্থং দৃষ্ট্ৱা প্রোচ্চৈরীশ্ৱরং ধন্যং ৱদন্ ৱ্যাঘুট্যাযাতো যীশো র্গুণাননুৱদন্ তচ্চরণাধোভূমৌ পপাত;
16 et cecidit in faciem ante pedes eius, gratias agens: et hic erat Samaritanus.
১৬স চাসীৎ শোমিরোণী|
17 Respondens autem Iesus, dixit: Nonne decem mundati sunt? et novem ubi sunt?
১৭তদা যীশুরৱদৎ, দশজনাঃ কিং ন পরিষ্কৃতাঃ? তহ্যন্যে নৱজনাঃ কুত্র?
18 Non est inventus qui rediret, et daret gloriam Deo, nisi hic alienigena.
১৮ঈশ্ৱরং ধন্যং ৱদন্তম্ এনং ৱিদেশিনং ৱিনা কোপ্যন্যো ন প্রাপ্যত|
19 Et ait illi: Surge, vade: quia fides tua te salvum fecit.
১৯তদা স তমুৱাচ, ৎৱমুত্থায যাহি ৱিশ্ৱাসস্তে ৎৱাং স্ৱস্থং কৃতৱান্|
20 Interrogatus autem a Pharisaeis: Quando venit regnum Dei? respondens eis, dixit: Non veniet regnum Dei cum observatione:
২০অথ কদেশ্ৱরস্য রাজৎৱং ভৱিষ্যতীতি ফিরূশিভিঃ পৃষ্টে স প্রত্যুৱাচ, ঈশ্ৱরস্য রাজৎৱম্ ঐশ্ৱর্য্যদর্শনেন ন ভৱিষ্যতি|
21 neque dicent: Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est.
২১অত এতস্মিন্ পশ্য তস্মিন্ ৱা পশ্য, ইতি ৱাক্যং লোকা ৱক্তুং ন শক্ষ্যন্তি, ঈশ্ৱরস্য রাজৎৱং যুষ্মাকম্ অন্তরেৱাস্তে|
22 Et ait ad discipulos suos: Venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis.
২২ততঃ স শিষ্যান্ জগাদ, যদা যুষ্মাভি র্মনুজসুতস্য দিনমেকং দ্রষ্টুম্ ৱাঞ্ছিষ্যতে কিন্তু ন দর্শিষ্যতে, ঈদৃক্কাল আযাতি|
23 Et dicent vobis: Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini:
২৩তদাত্র পশ্য ৱা তত্র পশ্যেতি ৱাক্যং লোকা ৱক্ষ্যন্তি, কিন্তু তেষাং পশ্চাৎ মা যাত, মানুগচ্ছত চ|
24 nam, sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea, quae sub caelo sunt, fulget: ita erit Filius hominis in die sua.
২৪যতস্তডিদ্ যথাকাশৈকদিশ্যুদিয তদন্যামপি দিশং ৱ্যাপ্য প্রকাশতে তদ্ৱৎ নিজদিনে মনুজসূনুঃ প্রকাশিষ্যতে|
25 Primum autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac.
২৫কিন্তু তৎপূর্ৱ্ৱং তেনানেকানি দুঃখানি ভোক্তৱ্যান্যেতদ্ৱর্ত্তমানলোকৈশ্চ সোঽৱজ্ঞাতৱ্যঃ|
26 Et sicut factum est in diebus Noe, ita erit et in diebus Filii hominis.
২৬নোহস্য ৱিদ্যমানকালে যথাভৱৎ মনুষ্যসূনোঃ কালেপি তথা ভৱিষ্যতি|
27 Edebant, et bibebant: uxores ducebant, et dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noe in arcam: et venit diluvium, et perdidit omnes.
২৭যাৱৎকালং নোহো মহাপোতং নারোহদ্ আপ্লাৱিৱার্য্যেত্য সর্ৱ্ৱং নানাশযচ্চ তাৱৎকালং যথা লোকা অভুঞ্জতাপিৱন্ ৱ্যৱহন্ ৱ্যৱাহযংশ্চ;
28 Similiter sicut factum est in diebus Lot: Edebant, et bibebant: emebant, et vendebant: plantabant, et aedificabant:
২৮ইত্থং লোটো ৱর্ত্তমানকালেপি যথা লোকা ভোজনপানক্রযৱিক্রযরোপণগৃহনির্ম্মাণকর্ম্মসু প্রাৱর্ত্তন্ত,
29 qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem, et sulphur de caelo, et omnes perdidit:
২৯কিন্তু যদা লোট্ সিদোমো নির্জগাম তদা নভসঃ সগন্ধকাগ্নিৱৃষ্টি র্ভূৎৱা সর্ৱ্ৱং ৱ্যনাশযৎ
30 secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur.
৩০তদ্ৱন্ মানৱপুত্রপ্রকাশদিনেপি ভৱিষ্যতি|
31 In illa hora qui fuerit in tecto, et vasa eius in domo, ne descendat tollere illa: et qui in agro, similiter non redeat retro.
৩১তদা যদি কশ্চিদ্ গৃহোপরি তিষ্ঠতি তর্হি স গৃহমধ্যাৎ কিমপি দ্রৱ্যমানেতুম্ অৱরুহ্য নৈতু; যশ্চ ক্ষেত্রে তিষ্ঠতি সোপি ৱ্যাঘুট্য নাযাতু|
32 Memores estote uxoris Lot.
৩২লোটঃ পত্নীং স্মরত|
33 Quicumque quaesierit animam suam salvam facere, perdet illam: et quicumque perdiderit illam, vivificabit eam.
৩৩যঃ প্রাণান্ রক্ষিতুং চেষ্টিষ্যতে স প্রাণান্ হারযিষ্যতি যস্তু প্রাণান্ হারযিষ্যতি সএৱ প্রাণান্ রক্ষিষ্যতি|
34 Dico vobis: in illa nocte erunt duo in lecto uno: unus assumetur, et alter relinquetur:
৩৪যুষ্মানহং ৱচ্মি তস্যাং রাত্রৌ শয্যৈকগতযো র্লোকযোরেকো ধারিষ্যতে পরস্ত্যক্ষ্যতে|
35 duae erunt molentes in unum: una assumetur, et altera relinquetur: duo in agro: unus assumetur, et alter relinquetur.
৩৫স্ত্রিযৌ যুগপৎ পেষণীং ৱ্যাৱর্ত্তযিষ্যতস্তযোরেকা ধারিষ্যতে পরাত্যক্ষ্যতে|
36 Respondentes dicunt illi: Ubi Domine?
৩৬পুরুষৌ ক্ষেত্রে স্থাস্যতস্তযোরেকো ধারিষ্যতে পরস্ত্যক্ষ্যতে|
37 Qui dixit illis: Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur et aquilae.
৩৭তদা তে পপ্রচ্ছুঃ, হে প্রভো কুত্রেত্থং ভৱিষ্যতি? ততঃ স উৱাচ, যত্র শৱস্তিষ্ঠতি তত্র গৃধ্রা মিলন্তি|

< Lucam 17 >