Holy Bible Aionian Edition® ~ Latin---Vulgata-Sistina ~ Luke Chapter 17

< Lucam 17 >

1 Et ait ad discipulos suos: Impossibile est ut non veniant scandala: vae autem illi, per quem veniunt.

Jisua'n a ruoisingei kôma, inpalna hih omloi thei nimak, ania inpalna min ompu chung chu ântak bah na!

2 Utilius est illi si lapis molaris imponatur circa collum eius, et proiiciatur in mare, quam ut scandalizet unum de pusillis istis.

Hi mi chînte ngei lâia inkhatlam minpal chu, a minpalpu ringa han bunôilung minlîn tuikhangliena vôrpai ni senla, ata rangin sa uol a tih.

3 Attendite vobis: Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum: et si poenitentiam egerit, dimitte illi.

Singthei roi, na lâibungin nunsie a thôn chu ngo roh, ânsîrin chu ngâidam roh.

4 Et si septies in die peccaverit in te, et septies in die conversus fuerit ad te, dicens: Poenitet me, dimitte illi.

nu chunga sûnkhatin voi sari saloi a thôn, voi sari kênsîr tiin, no kôm a hongin chu, na ngâidam ngêt rang ani.

5 Et dixerunt Apostoli Domino: Adauge nobis fidem.

Ruoisingei han a kôma, “Pumapa, kin taksônna mi min detpe uol roh,” an tia.

6 Dixit autem Dominus: Si habueritis fidem, sicut granum sinapis, dicetis huic arbori moro: Eradicare, et transplantare in mare, et obediet vobis.

Hanchu, Pumapa han, “Ancham ru dôra hih taksônna nin neia anîn chu hi thingtheimu kung hih hong inphôi inla, tuikhangliena hong inphun roh, tîng nin ta nin he rangâi kelen atih,” tiin a thuona.

7 Quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem boves, qui regresso de agro dicat illi: Statim transi, recumbe:

“Hanchu, nin lâia tumakhatin, tîrlâm pil tukin mo, belri hôlin mo, nei ungla, chuon a hong tungin, ‘Bukhalâi hong ot kelen roh’ tumo a ti rang nin nia?

8 et non dicat ei: Para quod coenem, et praecinge te, et ministra mihi donec manducem et bibam, et post haec tu manducabis, et bibes?

Manêkin, ‘Ku bukhalâi ni do bak inla, rovo tho inla, ka sâk ke nêk suo mâka ni ngâk roh, masuole nêk ni tih,’ tumo a ti loi ranga?

9 Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit quae ei imperaverat?

Suokin chong a jôm sikin tumo râisânchong a ril ngâi?

10 Non puto. Sic et vos cum feceritis omnia, quae praecepta sunt vobis, dicite: Servi inutiles sumus: quod debuimus facere, fecimus.

Ma ang tak han, nin sintum nin sin suonûk khomin, tîrlâm papai kêng ei ni, ei sintum ei sin chak kêng nin ti rang ani.”

11 Et factum est, dum iret in Ierusalem, transibat per mediam Samariam, et Galilaeam.

Hanchu, Jisua'n Jerusalem a se malamin, Samaria le Galilee kâra ramria a lôna.

12 Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri leprosi, qui steterunt a longe:

Khuo inkhat a lûtin chu miphâr sômin an intongpuia. Lâtaka an indinga,

13 et levaverunt vocem, dicentes: Iesu praeceptor, miserere nostri.

an inieka, “Jisua Minchupu, inrieng mi mu roh!” an tia.

14 Quos ut vidit, dixit: Ite, ostendite vos sacerdotibus. Et factum est, dum irent, mundati sunt.

Jisua'n a mu ngeia an kôma, “Se ungla, ochaingei kôma vân en roi” a tipe ngeia. Lampuia chu an dam zoia.

15 Unus autem ex illis, ut vidit quia mundatus est, regressus est, cum magna voce magnificans Deum,

Inkhatin chu a dam zoi iti a rietin chu, rôl inringtakin, Pathien minpâk pumin a hongkîr nôka.

16 et cecidit in faciem ante pedes eius, gratias agens: et hic erat Samaritanus.

Jisua ke bula inbokin râisânchong a rila, ha mi hah Samaria mi ani.

17 Respondens autem Iesus, dixit: Nonne decem mundati sunt? et novem ubi sunt?

Jisua'n, “A damngei hah mi sôm nin nia, adang ikuo ngei hah khonmo an om?

18 Non est inventus qui rediret, et daret gloriam Deo, nisi hic alienigena.

Ithomo hi ramdangmi vai himo Pathien minpâk ranga hongkîr nôk?” a tia.

19 Et ait illi: Surge, vade: quia fides tua te salvum fecit.

Hanchu, a kôma, “Inthoi inla se ta roh, na taksônna hin nang a mindam ani,” a tipea.

20 Interrogatus autem a Pharisaeis: Quando venit regnum Dei? respondens eis, dixit: Non veniet regnum Dei cum observatione:

Pharisee senkhat ngeiin Pathien Rêngram juongtung rang roi an rekela, Jisua'n, “Pathien Rêngram chu mu theiin juongtung no nih.

21 neque dicent: Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est.

Tutên ‘En roh,’ hin kêng a om, son kêng a om ti no nih. Pathien Rêngram chu nin lâia kêng a om,” tiin a thuona.

22 Et ait ad discipulos suos: Venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis.

Hanchu, a ruoisingei kôma, “Miriem Nâipasal ringlâi sûn hi sûnkhat te luo nin mu nuom ni, la om a tih; ania mu khâi no tunui.”

23 Et dicent vobis: Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini:

Mîn nin kôma, “‘En roh sô soh!’ ‘En roh hi hih,’ tîng an tih, ania, a en rangin vase no roi.

24 nam, sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea, quae sub caelo sunt, fulget: ita erit Filius hominis in die sua.

Invâna kôl ânleka, kôlkung renga kôlmong dêna ai vâr ngâi anghan, Miriem Nâipasal juong ni lechu, nîng a tih.

25 Primum autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac.

Ania, ma mâna han tuong ok a ta, atûnlâi mingei hengpaiin om a tih.”

26 Et sicut factum est in diebus Noe, ita erit et in diebus Filii hominis.

Noah zora lâia anghan Miriem Nâipasal zora khom nîng a tih.

27 Edebant, et bibebant: uxores ducebant, et dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noe in arcam: et venit diluvium, et perdidit omnes.

Noah, rukuonga a lûta, tuilienin a that riei mâka chu mitinin an sâkin an nêka, nupang pasal omsiet an tho ngâi.

28 Similiter sicut factum est in diebus Lot: Edebant, et bibebant: emebant, et vendebant: plantabant, et aedificabant:

Lot zora anghan mi tinin an sâkin an nêkin, an rochôka, an juora, an linga, in an sin ngâia.

29 qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem, et sulphur de caelo, et omnes perdidit:

Lot'n Sodom a mâk nin chu mei leh kât invân renga a juonga, a that riei ani.

30 secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur.

Ma anghan, Miriem Nâipasal juong inlâr nîn chu juong om a tih.

31 In illa hora qui fuerit in tecto, et vasa eius in domo, ne descendat tollere illa: et qui in agro, similiter non redeat retro.

Ha nîn chu inchunga ompûn, a neinun lâk rangin chum no rese. Ha angdênin, loia om khomin a ina hongkîr no rese.

32 Memores estote uxoris Lot.

Lot lômnu riettit ngâi roi.

33 Quicumque quaesierit animam suam salvam facere, perdet illam: et quicumque perdiderit illam, vivificabit eam.

Tutu a ringna mojôk rang bôk kaiin machân an ta, a machân kaiin jôk an tih.

34 Dico vobis: in illa nocte erunt duo in lecto uno: unus assumetur, et alter relinquetur:

Nangni ki ril, ha ni jânin chu, jâlmun khata mi inik jâl an ta, inkhat tuong nîng a ta, inkhat mâk nîng a tih.

35 duae erunt molentes in unum: una assumetur, et altera relinquetur: duo in agro: unus assumetur, et alter relinquetur.

Nupang inikin sângsuk an ta, inkhat tuong nîng a ta, inkhat mâk nîng a tih.

36 Respondentes dicunt illi: Ubi Domine?

Loia mi inik om an ta, inkhat tuong nîng a ta, inkhat mâk nîng a tih, a tia.

37 Qui dixit illis: Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur et aquilae.

Hanchu, ruoisingeiin, “Pumapa khotieng mo?” an tia. Jisua'n, “Ithi ruok omna kipa sêlkurungei intûp an tih,” a tia.

Bookmark Get and Set / Concordance / Maps / Report Issue

The world's first Holy Bible un-translation!