Lucam 17
1 Et ait ad discipulos suos: Impossibile est ut non veniant scandala: vae autem illi, per quem veniunt.
Nikhat Yeshuan aseijuite jah'a aseiye, “Chonset na dia lhepna hi aumjing ding mong ahi, hinlah itobang lungkhamnan anga hitam alhem'a pang mi chu!”
2 Utilius est illi si lapis molaris imponatur circa collum eius, et proiiciatur in mare, quam ut scandalizet unum de pusillis istis.
“Na-ngongchanga sumhei song naki-o a twikhanglen'a nakilelut chu hiche aneocha ho nakipal lhuhsah sanga phachomjo ding ahi.
3 Attendite vobis: Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum: et si poenitentiam egerit, dimitte illi.
Hijeh chun chingtheiyun! Tahsan cha adang khat achonset leh, amachu sosal'in; chutia alung ahei le ngaidam in.
4 Et si septies in die peccaverit in te, et septies in die conversus fuerit ad te, dicens: Poenitet me, dimitte illi.
Hiche mipa chun ihamtia nikhat'a sagi vei nachunga thildihlou abol'a, abol phat jousea jong ngaidam athum leh ngaidam in” ati.
5 Et dixerunt Apostoli Domino: Adauge nobis fidem.
Seijuiten Pakai jah'a aseiyun, “Tahsan na kangaichat be uve, iti kanei diu ham neisei peh un” atiuve.
6 Dixit autem Dominus: Si habueritis fidem, sicut granum sinapis, dicetis huic arbori moro: Eradicare, et transplantare in mare, et obediet vobis.
Pakai in adonbut in, “Nanghon tahsanna ankammu te cha hijongleh naneiyuleh, hiche thing theimi phung koma hi, ‘Kibotdoh in lang twikhanglen'ah kilehlut in’ tijongleu chun nathu'u angai ding ahi! Sohpa Natoh Ding
7 Quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem boves, qui regresso de agro dicat illi: Statim transi, recumbe:
Soh khat chu aloukai na ham ahiloule akelngoi chinna ham'a pat'a ahung lut teng, apakai pan, ‘Hunglut in an nekhom hite’ tin tem?
8 et non dicat ei: Para quod coenem, et praecinge te, et ministra mihi donec manducem et bibam, et post haec tu manducabis, et bibes?
Tiponte! Hitijoh hin seiyinte, ‘Ka anneh ding nei gonpeh in, natai kigeh in lang, kaneh sungsen neijen in. chuteng ajoujep le nenan nate’ atiding ahi.
9 Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit quae ei imperaverat?
Chuleh apakai pan asohpa chu atoh dinga lom atoh jeh a apachat em? Apahcha deh poi.
10 Non puto. Sic et vos cum feceritis omnia, quae praecepta sunt vobis, dicite: Servi inutiles sumus: quod debuimus facere, fecimus.
Chutobang a chu nanghon kathua nanun teng uleh hitia hi nasei diu, ‘Keiho soh lhingjoulou kanatoh diuva lom bou tong kahiuve’ nati diu ahi,” ati.
11 Et factum est, dum iret in Ierusalem, transibat per mediam Samariam, et Galilaeam.
Yeshua Jerusalem lam jon'a achejom jing laiyin, Galilee le Samaria kigamgit na mun alhung tai.
12 Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri leprosi, qui steterunt a longe:
Chutia khokhat agalut laiyin, chua chun miphah som gamla thimtah in adingun,
13 et levaverunt vocem, dicentes: Iesu praeceptor, miserere nostri.
ahung eodoh un, “Yeshua, Pipu, nei khoto un!” atiuve.
14 Quos ut vidit, dixit: Ite, ostendite vos sacerdotibus. Et factum est, dum irent, mundati sunt.
Aman amaho chu aven, “Cheuvin lang thempuho gakimusah tauvin,” atipeh tai. Chutia acheuleh, aphah natnau chu suhtheng in aumtai.
15 Unus autem ex illis, ut vidit quia mundatus est, regressus est, cum magna voce magnificans Deum,
Alah uva khat chun suhdam a aumchu akimu phat in, Yeshua hengah ahung kilen, “Pathen Vahchoiyin umhen!” tin apengjah tai.
16 et cecidit in faciem ante pedes eius, gratias agens: et hic erat Samaritanus.
Ama Yeshua kengbul'ah abohkhup in, athil bolpeh na chungah kipathu aseiyin ahi. Hiche mipa chu Samaria mi ahi.
17 Respondens autem Iesus, dixit: Nonne decem mundati sunt? et novem ubi sunt?
Yeshuan adongin, “Mi som kasuhdam hilou ham? Adang mi ko ho la?
18 Non est inventus qui rediret, et daret gloriam Deo, nisi hic alienigena.
Koiman Pathen loupina peh ding ageldoh lou hitam hiche gamdang mipa tailou?” atin ahi.
19 Et ait illi: Surge, vade: quia fides tua te salvum fecit.
Chule Yeshuan hichepa koma chun aseiyin, “Dingdoh in lang che tan, natahsan in nasuhdam ahitai,” ati. Pathen Lenggam
20 Interrogatus autem a Pharisaeis: Quando venit regnum Dei? respondens eis, dixit: Non veniet regnum Dei cum observatione:
Nikhat Pharisee hon Yeshua adongun, “Pathen Lenggam itih le hung lhung ding ham?” atiuve. Yeshuan adonbut in, “Pathen Lenggam chu muthei melchihna ah akihedoh thei poi.
21 neque dicent: Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est.
Nanghon, ‘Hikom'ah aum'e’ ahiloule ‘hichea khun aume’ tin seithei pouvin nate, ajeh chu Pathen Lenggam chu nalah'uva aumtai” ati.
22 Et ait ad discipulos suos: Venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis.
Chuin aseijuite hengah hitin aseiye, “Phat ahung lhunge Mihem Chapa ahung kile na ding nikho mu nom'a naum diu, ahivanga namu lou diu ahi.”
23 Et dicent vobis: Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini:
Mihon ahinsei diu, “Veuvin Mihem Chapa khukom'ah aume” ahilouleh hivah aume, atidiu ahi, ahivangin potdoh hih un, chule jui hih'un.
24 nam, sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea, quae sub caelo sunt, fulget: ita erit Filius hominis in die sua.
Ijeh inem itile kolphe ahung phet'a van mong langkhat'a pat mong langkhat gei asalvah soh banga Mihem Chapa hung ni jong chutobang hiding ahi.
25 Primum autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac.
Ahin amasa'a Mihem Chapa hin thoh hahsa tampi athoh a hiche khang miten apampai diu ahi.
26 Et sicut factum est in diebus Noe, ita erit et in diebus Filii hominis.
Mihem Chapa ahung kile teng leh, Noah nikholai toh bang ding ahi.
27 Edebant, et bibebant: uxores ducebant, et dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noe in arcam: et venit diluvium, et perdidit omnes.
Chuche nikholai chun mihon golvah neh le don chule kichen abol'un, Noah kongsunga alut'a chule tuisang ahunglet'a abonchauva asuhmang nikho geiyin nomsatah in hinkho amangun ahi.
28 Similiter sicut factum est in diebus Lot: Edebant, et bibebant: emebant, et vendebant: plantabant, et aedificabant:
Chule vannoi leiset jong Lot nikho lai toh bang ding ahi. Miho nitin akimanchah nauvah akisaboi un–neh le don, choh le joh, loulho le insah,
29 qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem, et sulphur de caelo, et omnes perdidit:
Lot in Sodom khopi adalhah ni jingkah chan in abol'un ahi. Chuin van'a konin mei le kath ahung julhan abonchauvin asumang soh tan ahi.
30 secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur.
Henge, angaima banga kiseimona Mihem Chapa ahung kile kit ni geiya umding ahi.
31 In illa hora qui fuerit in tecto, et vasa eius in domo, ne descendat tollere illa: et qui in agro, similiter non redeat retro.
Chuche nikho chuleh indan chunga um chun insunga athil kisemtup din lutkit da hen. Mi louva kondoh jong inlam a kile da hen.
32 Memores estote uxoris Lot.
Lot inneipi chunga ipi anasoh em geldoh un!
33 Quicumque quaesierit animam suam salvam facere, perdet illam: et quicumque perdiderit illam, vivificabit eam.
Nahinkho tuhchah jing nagot le namansah ding, chule nahinkho nachesah le, nahuhhing joh ding ahi.
34 Dico vobis: in illa nocte erunt duo in lecto uno: unus assumetur, et alter relinquetur:
Chuche jan leh mini jalkhun khat'a lumkhom ding; khat kila ding, khatpa kidalha ding.
35 duae erunt molentes in unum: una assumetur, et altera relinquetur: duo in agro: unus assumetur, et alter relinquetur.
Nupi nin sumhei khat'a chang agoikhom lhon ding, khat kila ding khat kidalha ding,
36 Respondentes dicunt illi: Ubi Domine?
lou mun'a um teni jong khat kida lha'a khat kila ding ahi, ati.
37 Qui dixit illis: Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur et aquilae.
“Pakai, hitiho hi itih leh soh ding ham?” tin aseijuiten adongun ahi. Yeshuan adonbut in, “Muthong ho kititna achun mithi long naivel ah aume ti aphotchet banga hiche melchihna ho jong chun akichaina anaitai ti avetsah ahi,” ati.
