< Lucam 16 >

1 Dicebat autem et ad discipulos suos: Homo quidam erat dives, qui habebat villicum: et hic diffamatus est apud illum quasi dissipasset bona ipsius.
फिरी यीशुए अपने चेलन अक होरि मिसाल दित्ती कि, “केन्ची अमीरेरो अक मुन्शी थियो, लोकेईं तैसेरी शकैइत तैसेरे मालिके सेइं लाई कि, ए तेरो माल बरबाद केरने लोरोए।
2 Et vocavit illum, et ait illi: Quid hoc audio de te? redde rationem villicationis tuae: iam enim non poteris villicare.
मालिके तै कुजाव ते ज़ोवं, ‘एन कुने ज़ैन अवं तेरे बारे मां शुन्ने लोरोईं? सारो हिसाब-किताबे मां अज़ेरां बाद तू मेरो मुन्शी नईं रालो।’
3 Ait autem villicus intra se: Quid faciam quia dominus meus aufert a me villicationem? fodere non valeo, mendicare erubesco.
मुन्शे अपने दिले मां सोचू मेरो मालिक मेरे कम्मे करां मीं कढने लोरोए, मीं मज़दूरी भी न केरोए ते शर्मारेमारे भीख भी न मैग्गोए।
4 Scio quid faciam, ut, cum amotus fuero a villicatione, recipiant me in domos suas.
‘अवं ज़ानताईं कि, मीं कुन केरनूए इट्ठां कढनेरे बाद मीं लोक खुशी सेइं अपने घरे मां कबूल केरतन।’
5 Convocatis itaque singulis debitoribus domini sui, dicebat primo: Quantum debes domino meo?
बस्सा तैनी अपने मालिकेरो अक कर्ज़दार तोपते, पेइले एक्की पुच़्छ़ू तीं कां मेरे मालिकेरे केत्रे रुपेइयेन?
6 At ille dixit: Centum cados olei. Dixitque illi: Accipe cautionem tuam: et sede cito, scribe quinquaginta.
तैनी जुवाब दित्तो, ज़ैतूनेरे तेलेरे 100 पींपां केरि कीमते, तैनी ज़ोवं इना रां तेरां काकलां, ते बिश्तां 50 पींपे बना।
7 Deinde alio dixit: Tu vero quantum debes? Qui ait: Centum coros tritici. Ait illi: Accipe litteras tuas, et scribe octoginta.
फिरी तैनी मुन्शे होरि सेइं ज़ोवं, ‘तीं कां केत्रो कर्ज़ोए?’ तैनी ज़ोवं, ‘गेहुं केरि 100 बोरी,’ तैनी ज़ोवं, ‘यां काकलां ते बिश्तां 80 लिखी।’
8 Et laudavit dominus villicum iniquitatis, quia prudenter fecisset: quia filii huius saeculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt. (aiōn g165)
मालिके तैस बेईमान मुन्शेरी तारीफ़ की, एल्हेरेलेइ कि तैनी बेड़ि च़लैकी सेइं कम कियेरू थियूं। किजोकि इस दुनियारे लोक अपने लोकन सेइं सौदो केरनो परमेशरेरे लोकन करां बड़े हुशारी सेइं केरतन। (aiōn g165)
9 Et ego vobis dico: facite vobis amicos de mammona iniquitatis: ut, cum defeceritis, recipiant vos in aeterna tabernacula. (aiōnios g166)
अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि दौलत खर्च़ केरतां इस दुनियारे लोकन दोस्त बनाथ, तुसन मरनेरां बाद हमेशारू घर मैलनूए। (aiōnios g166)
10 Qui fidelis est in minimo, et in maiori fidelis est: et qui in modico iniquus est, et in maiori iniquus est.
ज़ै थोड़े ज़ेरे मां इमानदेरी सेइं रहते ते हछे मां भी ईमानदार रहते। ज़ै थोड़े करां थोड़े मां भी बेइमाने तै हछ्छे मां भी बेइमाने।
11 Si ergo in iniquo mammona fideles non fuistis: quod verum est, quis credet vobis?
बस्सा अगर तुस बेइमानेरे धन दौलती मां ईमानदार न भोए, त अपनि सच़्च़ी दौलत ज़ै स्वर्गे मां आए, कौन तुश्शे हवाले केरेलो?
12 Et si in alieno fideles non fuistis: quod vestrum est, quis dabit vobis?
अगर तुसेईं होरि केरे माले मां ईमानदार न भोए, त ज़ै तुश्शो अपनो माले कौन तुसन देलो?
13 Nemo servus potest duobus dominis servire: aut enim unum odiet, et alterum diliget: aut uni adhaerebit, et alterum contemnet: non potestis Deo servire, et mammonae.
कोई नौकर दूई मालिकां केरि सेवा एक्की वक्ते मां न केरि सके। न त एक्की सेइं दुश्मनी केरेलो ते होरि सेइं प्यार केरेलो, या एक्केरो बेनतां रालो त होरि न सुखालो। तुस परमेशरेरी ते दौलतरी, दुइयां केरि सेवा न केरि सकतथ।”
14 Audiebant autem omnia haec Pharisaei, qui erant avari: et deridebant illum.
तैखन फरीसी लोक ज़ैना दौलतरे लालच़ी थिये, एन गल्लां शुन्तां यीशुएरी हासी बनाने लगे।
15 Et ait illis: Vos estis, qui iustificatis vos coram hominibus: Deus autem novit corda vestra: quia quod hominibus altum est, abominatio est ante Deum.
यीशु तैन जो ज़ोवं, “तुस तैना आथ ज़ैना लोकन मां अपनो आप बड़ो धर्मी हिरातन। पन परमेशर तुश्शे दिलेरी हालत ज़ानते किजोकि ज़ै चीज़ लोकां केरे लेइ बड़ी बड्डीए ते तै परमेशरेरी नज़री मां भिट्टी आए।”
16 Lex, et prophetae usque ad Ioannem: ex eo regnum Dei evangelizatur, et omnis in illud vim facit.
“मूसेरे कानून ते नेबी केरि गल्लां यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले तगर रेइ, ते फिरी परमेशरेरे राज़्ज़ेरी खुशखबरी शुनाने लगे ते हर कोई तैस मां दाखल भोनेरी बड़ी कोशिश केरने लगोरेन।
17 Facilius est autem caelum, et terram praeterire, quam de Lege unum apicem cadere.
पन धरती अम्बर टेली गालू पन परमेशरेरे कानूने मरां अक बिंदी भी न मिटेली।
18 Omnis, qui dimittit uxorem suam, et alteram ducit, moechatur: et qui dimissam a viro ducit, moechatur.
ज़ै कोई अपनि कुआन्श शैरतां होरि सेइं ड्ला बनाते तै तैस सेइं बदमाशी केरते ते ज़ै शैरोरी कुआन्शी सेइं ड्ला बनाते तै भी बदमाशी केरते।”
19 Homo quidam erat dives, qui induebatur purpura, et bysso: et epulabatur quotidie splendide.
“अक मैन्हु बड़ो अमीर थियो, ते तै बैंगनी लिगड़ां लातो थियो, ते बड़ां माघो लिगड़ां लातो थियो। ते रोज़ एश अशरती मां मसत रातो थियो।
20 Et erat quidam mendicus, nomine Lazarus, qui iacebat ad ianuam eius, vulceribus plenus,
अक बड़ो गरीब मैन्हु ज़ेसेरू नवं लाज़र थियूं, तैसेरे दारे कां एन्तां रखोरो थियो, तैसेरी सारी जान खेराड़ेइं सेइं भेरतां थी।
21 cupiens saturari de micis, quae cadebant de mensa divitis, et nemo illi dabat: sed et canes veniebant, et lingebant ulcera eius.
तै चातो थियो, कि अमीर मैनेरे टुकेइं सेइं अपनू पेट भेरि, पन तैड़ी कुतरां एइतां थियां ते तैना तैसरां खेरड़ां भी च़टतां थियां।
22 Factum est autem ut moreretur mendicus, et portaretur ab Angelis in sinum Abrahae. Mortuus est autem et dives,
फिरी एरू भोवं कि तै गरीब लाज़र मेरि जेव स्वर्गदूतेईं तै छ़ुइतां अब्राहमे कां पुज़व, ते अमीर मैन्हु भी मेरि जेव ते तै दैब्बी छ़ड्डो।
23 et sepultus est in inferno. Elevans autem oculos suos, cum esset in tormentis, vidit Abraham a longe, et Lazarum in sinu eius: (Hadēs g86)
ज़ैखन तैनी पातालेरे दुखे मां अपनि एछ़्छ़ी घैड़ी? त दूरेरां तैनी अब्राहम ते तैस कां नेड़े लाज़र लाव। (Hadēs g86)
24 et ipse clamans dixit: Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum ut intingat extremum digiti sui in aquam ut refrigeret linguam meam, quia crucior in hac flamma.
तै चिन्डां मैरतां ज़ोने लगो, ‘ए बाजी अब्राहम मीं पुड़ दया केर, एस लाज़रे भेज़ ते ए अपनि अंग्लोई पैनी सेइं सेलतां मेरे ज़िभी पुड़ लाए, किजोकि अवं अग्गी मां तड़फने लोरोईं।’
25 Et dixit illi Abraham: Fili, recordare quia recepisti bona in vita tua, et Lazarus similiter mala: nunc autem hic consolatur, tu vero cruciaris.
पन अब्राहमे ज़ोवं, ‘मट्ठां याद केर तीं त अपनि जवेंनी मां सब रोड़ी चीज़ां मैल्ली ते इस लाज़रे सिर्फ बुरी चीज़ां मैल्ली, पन ए हुन्ना इड़ी आरामे मांए ते तू तकलीफी मां आस।
26 et in his omnibus inter nos, et vos chaos magnum firmatum est: ut hi, qui volunt hinc transire ad vos, non possint, neque inde huc transmeare.
ते एन गल्लां केरे अलावा इश्शे ते तुश्शे मझ़ाटे अक बड्डी खाईए, ताके ज़ै कोई पार गानू चाए न गेइ सखे ते ज़ै वार एजनू चाए न एज्जी सखे।’
27 Et ait: Rogo ergo te pater ut mittas eum in domum patris mei.
तैनी मैने ज़ोवं, ए बाजी अब्राहम, अवं ज़ोवले हथ केरतां ज़ोताईं कि, तू लाज़रे दुनियाई मां मेरे बाजी केरे घरे भेज़।
28 habeo enim quinque fratres, ut testetur illis, ne et ipsi veniant in hunc locum tormentorum.
तैड़ी मेरे पंच़ ढ्ला आन ते तै तैन हदायत दे कि, एरू न भोए ते तैना भी इस अग्गी मां एजन।
29 Et ait illi Abraham: Habent Moysen, et prophetas: audiant illos.
पन अब्राहमे तैस ज़ोवं, ‘तैन केरि हदायतरे लेइ तैन कां मूसेरो कानूने ते नेबी केरि किताबां त आन तैना तैन शुनन् ते मनन्।’
30 At ille dixit: Non, pater Abraham: sed si quis ex mortuis ierit ad eos, poenitentiam agent.
तैनी मैने ज़ोवं, ‘नईं ए बाजी अब्राहम अगर कोई मुड़दन मरां ज़ींतो भोइतां गाए त तैना ज़रूर पापन करां मन फिराले।’
31 Ait autem illi: Si Moysen, et prophetas non audiunt, neque si quis ex mortuis resurrexerit, credent.
पन अब्राहम तैस सेइं ज़ोवं, ‘अगर तैना मूसेरी ते नेबी केरि न शुनी ते अगर कोई मुड़दन मरां ज़ींतो भोइतां गाए त तैना तैसेरू भी याकीन न केरेले।’”

< Lucam 16 >