< Lucam 10 >

1 Post haec autem designavit Dominus et alios septuaginta duos. et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem, et locum, quo erat ipse venturus.
По сих же яви Господь и инех седмьдесят, и посла их по двема пред лицем Своим во всяк град и место, аможе хотяше Сам ити:
2 Et dicebat illis: Messis quidem multa, operarii autem pauci. Rogate ergo dominum messis ut mittat operarios in messem suam.
глаголаше же к ним: жатва убо многа, делателей же мало: молитеся убо Господину жатве, да изведет делатели на жатву Свою.
3 Ite: ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos.
Идите: се Аз посылаю вы яко агнцы посреде волков.
4 Nolite portare sacculum, neque peram, neque calceamenta, et neminem per viam salutaveritis.
Не носите влагалища, ни пиры, ни сапог: и ни когоже на пути целуйте.
5 In quamcumque domum intraveritis, primum dicite: Pax huic domui:
В оньже аще дом внидете, первее глаголите: мир дому сему:
6 et si ibi fuerit filius pacis, requiescet super illum pax vestra: sin autem, ad vos revertetur.
и аще убо будет ту сын мира, почиет на нем мир ваш: аще ли же ни, к вам возвратится:
7 In eadem autem domo manete edentes, et bibentes quae apud illos sunt: dignus est enim operarius mercede sua. Nolite transire de domo in domum.
в том же дому пребывайте, ядуще и пиюще, яже суть у них: достоин бо есть делатель мзды своея. Не преходите из дому в дом.
8 Et in quamcumque civitatem intraveritis, et susceperint vos, manducate quae apponuntur vobis:
И в оньже аще град входите, и приемлют вы, ядите предлагаемая вам:
9 et curate infirmos, qui in illa sunt, et dicite illis: Appropinquavit in vos regnum Dei.
и изцелите недужныя, иже суть в нем, и глаголите им: приближися на вы Царствие Божие.
10 In quamcumque autem civitatem intraveritis, et non susceperint vos, exeuntes in plateas eius, dicite:
И в оньже аще град входите, и не приемлют вас, изшедше на распутия его, рцыте:
11 Etiam pulverem, qui adhaesit nobis de civitate vestra, extergimus in vos: tamen hoc scitote, quia appropinquavit regnum Dei.
и прах, прилепший нам от града вашего, оттрясаем вам. Обаче сие ведите, яко приближися на вы Царствие Божие:
12 Dico vobis, quia Sodomis in die illa remissius erit, quam illi civitati.
глаголю вам, яко Содомляном в день той отраднее будет, неже граду тому.
13 Vae tibi Corozain, vae tibi Bethsaida: quia si in Tyro, et Sidone factae fuissent virtutes, quae factae sunt in vobis, olim in cilicio, et cinere sedentes poeniterent.
Горе тебе, Хоразине, горе тебе, Вифсаидо: яко аще в Тире и Сидоне быша силы были бывшыя в ваю, древле убо во вретищи и пепеле седяще покаялися быша:
14 Verumtamen Tyro, et Sidoni remissius erit in iudicio, quam vobis.
обаче Тиру и Сидону отраднее будет на суде, неже вама.
15 Et tu Capharnaum usque ad caelum exaltata, usque ad infernum demergeris. (Hadēs g86)
И ты, Капернауме, иже до небес вознесыйся, до ада низведешися. (Hadēs g86)
16 Qui vos audit, me audit: et qui vos spernit, me spernit. Qui autem me spernit, spernit eum, qui misit me.
Слушаяй вас, Мене слушает: и отметаяйся вас, Мене отметается: отметаяйся же Мене, отметается Пославшаго Мя.
17 Reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio, dicentes: Domine, etiam daemonia subiiciuntur nobis in nomine tuo.
Возвратишася же седмьдесят с радостию, глаголюще: Господи, и беси повинуются нам о имени Твоем.
18 Et ait illis: Videbam satanam sicut fulgor de caelo cadentem.
Рече же им: видех сатану яко молнию с небесе спадша.
19 Ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes, et scorpiones, et super omnem virtutem inimici: et nihil vobis nocebit.
Се, даю вам власть наступати на змию и на скорпию и на всю силу вражию: и ничесоже вас вредит:
20 Verumtamen in hoc nolite gaudere quia spiritus vobis subiiciuntur: gaudete autem, quod nomina vestra scripta sunt in caelis.
обаче о сем не радуйтеся, яко дуси вам повинуются: радуйтеся же, яко имена ваша написана суть на небесех.
21 In ipsa hora exultavit in Spiritu sancto, et dixit: Confiteor tibi pater, Domine caeli et terrae, quod abscondisti haec a sapientibus, et prudentibus, et revelasti ea parvulis. Etiam Pater: quoniam sic placuit ante te.
В той час возрадовася духом Иисус и рече: исповедаютися, Отче, Господи небесе и земли, яко утаил еси сия от премудрых и разумных, и открыл еси та младенцем: ей, Отче, яко тако бысть благоволение пред Тобою.
22 Omnia mihi tradita sunt a Patre meo. Et nemo scit quis sit Filius, nisi Pater: et quis sit Pater, nisi Filius, et cui voluerit Filius revelare.
И обращься ко учеником, рече: вся Мне предана быша от Отца Моего: и никтоже весть, кто есть Сын, токмо Отец: и кто есть Отец, токмо Сын, и емуже аще хощет Сын открыти.
23 Et conversus ad discipulos suos, dixit: Beati oculi, qui vident quae vos videtis.
И обращься ко учеником, един рече: блажени очи видящии, яже видите:
24 Dico enim vobis, quod multi prophetae, et reges voluerunt videre quae vos videtis, et non viderunt: et audire quae auditis, et non audierunt.
глаголю бо вам, яко мнози пророцы и царие восхотеша видети, яже вы видите, и не видеша: и слышати, яже слышите, и не слышаша.
25 Et ecce quidam Legisperitus surrexit tentans illum, et dicens: Magister, quid faciendo vitam aeternam possidebo? (aiōnios g166)
И се, законник некий воста, искушая Его и глаголя: Учителю, что сотворив, живот вечный наследую? (aiōnios g166)
26 At ille dixit ad eum: In lege quid scriptum est? quomodo legis?
Он же рече к нему: в законе что писано есть? Како чтеши?
27 Ille respondens dixit: Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex omnibus virtutibus tuis, et ex omni mente tua: et proximum tuum sicut teipsum.
Он же отвещав рече: возлюбиши Господа Бога твоего от всего сердца твоего, и от всея души твоея, и всею крепостию твоею, и всем помышлением твоим: и ближняго своего яко сам себе.
28 Dixitque illi: Recte respondisti: hoc fac, et vives.
Рече же ему: право отвещал еси: сие сотвори, и жив будеши.
29 Ille autem volens iustificare seipsum, dixit ad Iesum: Et quis est meus proximus?
Он же хотя оправдитися сам, рече ко Иисусу: и кто есть ближний мой?
30 Suspiciens autem Iesus, dixit: Homo quidam descendebat ab Ierusalem in Iericho, et incidit in latrones, qui etiam despoliaverunt eum: et plagis impositis abierunt semivivo relicto.
Отвещав же Иисус рече: человек некий схождаше от Иерусалима во Иерихон, и в разбойники впаде, иже совлекше его, и язвы возложше отидоша, оставльше едва жива суща.
31 Accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via: et viso illo praeterivit.
По случаю же священник некий схождаше путем тем, и видев его, мимоиде.
32 Similiter et Levita, cum esset secus locum, et videret eum, pertransiit.
Такожде же и левит, быв на том месте, пришед и видев, мимоиде.
33 Samaritanus autem quidam iter faciens, venit secus eum: et videns eum, misericordia motus est.
Самарянин же некто грядый, прииде над него, и видев его, милосердова:
34 Et appropians alligavit vulnera eius, infundens oleum, et vinum: et imponens illum in iumentum suum, duxit in stabulum, et curam eius egit.
и приступль обвяза струпы его, возливая масло и вино: всадив же его на свой скот, приведе его в гостинницу и прилежа ему:
35 Et altera die protulit duos denarios, et dedit stabulario, et ait: Curam illius habe: et quodcumque supererogaveris, ego cum rediero reddam tibi.
и наутрия изшед, иземь два сребреника, даде гостиннику и рече ему: прилежи ему: и еже аще прииждивеши, аз егда возвращуся, воздам ти.
36 Quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi, qui incidit in latrones?
Кто убо от тех триех ближний мниттися быти впадшему в разбойники?
37 At ille dixit: Qui fecit misericordiam in illum. Et ait illi Iesus: Vade, et tu fac similiter.
Он же рече: сотворивый милость с ним. Рече же ему Иисус: иди, и ты твори такожде.
38 Factum est autem, dum irent, et ipse intravit in quoddam castellum: et mulier quaedam Martha nomine, excepit illum in domum suam,
Бысть же ходящым им, и Сам вниде в весь некую: жена же некая именем Марфа прият Его в дом свой:
39 et huic erat soror nomine Maria, quae etiam sedens secus pedes Domini, audiebat verbum illius.
и сестра ей бе нарицаемая Мариа, яже и седши при ногу Иисусову, слышаше слово Его.
40 Martha autem satagebat circa frequens ministerium: quae stetit, et ait: Domine, non est tibi curae quod soror mea reliquit me solam ministrare? dic ergo illi, ut me adiuvet.
Марфа же молвяше о мнозе службе, ставши же рече: Господи, не брежеши ли, яко сестра моя едину мя остави служити? Рцы убо ей, да ми поможет.
41 Et respondens dixit illi Dominus: Martha, Martha, solicita es, et turbaris erga plurima.
Отвещав же Иисус рече ей: Марфо, Марфо, печешися и молвиши о мнозе,
42 Porro unum est necessarium. Maria optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea.
едино же есть на потребу. Мариа же благую часть избра, яже не отимется от нея.

< Lucam 10 >