Iohannem 3
1 Erat autem homo ex Pharisaeis, Nicodemus nomine, princeps Iudaeorum.
นิกทิมนามา ยิหูทียานามฺ อธิปติ: ผิรูศี กฺษณทายำ
2 Hic venit ad Iesum nocte, et dixit ei: Rabbi, scimus quia a Deo venisti magister, nemo enim potest haec signa facere, quae tu facis, nisi fuerit Deus cum eo.
ยีเศารภฺยรฺณมฺ อาวฺรชฺย วฺยาหารฺษีตฺ, เห คุโร ภวานฺ อีศฺวราทฺ อาคตฺ เอก อุปเทษฺฏา, เอตทฺ อสฺมาภิรฺชฺญายเต; ยโต ภวตา ยานฺยาศฺจรฺยฺยกรฺมฺมาณิ กฺริยนฺเต ปรเมศฺวรสฺย สาหายฺยํ วินา เกนาปิ ตตฺตตฺกรฺมฺมาณิ กรฺตฺตุํ น ศกฺยนฺเตฯ
3 Respondit Iesus, et dixit ei: Amen, amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit denuo, non potest videre regnum Dei.
ตทา ยีศุรุตฺตรํ ทตฺตวานฺ ตวาหํ ยถารฺถตรํ วฺยาหรามิ ปุนรฺชนฺมนิ น สติ โกปิ มานว อีศฺวรสฺย ราชฺยํ ทฺรษฺฏุํ น ศกฺโนติฯ
4 Dicit ad eum Nicodemus: Quomodo potest homo nasci, cum sit senex? numquid potest in ventrem matris suae iterato introire, et renasci?
ตโต นิกทีม: ปฺรตฺยโวจตฺ มนุโช วฺฤทฺโธ ภูตฺวา กถํ ชนิษฺยเต? ส กึ ปุน รฺมาตฺฤรฺชฐรํ ปฺรวิศฺย ชนิตุํ ศกฺโนติ?
5 Respondit Iesus: Amen, amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit ex aqua, et Spiritu sancto, non potest introire in regnum Dei.
ยีศุรวาทีทฺ ยถารฺถตรมฺ อหํ กถยามิ มนุเช โตยาตฺมภฺยำ ปุน รฺน ชาเต ส อีศฺวรสฺย ราชฺยํ ปฺรเวษฺฏุํ น ศกฺโนติฯ
6 Quod natum est ex carne, caro est: et quod natum est ex spiritu, spiritus est.
มำสาทฺ ยตฺ ชายเต ตนฺ มำสเมว ตถาตฺมโน โย ชายเต ส อาตฺไมวฯ
7 Non mireris quia dixi tibi: oportet vos nasci denuo.
ยุษฺมาภิ: ปุน รฺชนิตวฺยํ มไมตสฺยำ กถายามฺ อาศฺจรฺยํ มา มํสฺถา: ฯ
8 Spiritus ubi vult spirat: et vocem eius audis, sed nescis unde veniat, aut quo vadat: sic est omnis, qui natus est ex spiritu.
สทาคติรฺยำ ทิศมิจฺฉติ ตสฺยาเมว ทิศิ วาติ, ตฺวํ ตสฺย สฺวนํ ศุโณษิ กินฺตุ ส กุต อายาติ กุตฺร ยาติ วา กิมปิ น ชานาสิ ตทฺวาทฺ อาตฺมน: สกาศาตฺ สรฺเวฺวษำ มนุชานำ ชนฺม ภวติฯ
9 Respondit Nicodemus, et dixit ei: Quomodo possunt haec fieri?
ตทา นิกทีม: ปฺฤษฺฏวานฺ เอตตฺ กถํ ภวิตุํ ศกฺโนติ?
10 Respondit Iesus, et dixit ei: Tu es magister in Israel, et haec ignoras?
ยีศุ: ปฺรตฺยกฺตวานฺ ตฺวมิสฺราเยโล คุรุรฺภูตฺวาปิ กิเมตำ กถำ น เวตฺสิ?
11 Amen, amen dico tibi, quia quod scimus loquimur, et quod vidimus testamur, et testimonium nostrum non accipitis.
ตุภฺยํ ยถารฺถํ กถยามิ, วยํ ยทฺ วิทฺมสฺตทฺ วจฺม: ยํจฺจ ปศฺยามสฺตไสฺยว สากฺษฺยํ ททฺม: กินฺตุ ยุษฺมาภิรสฺมากํ สากฺษิตฺวํ น คฺฤหฺยเตฯ
12 Si terrena dixi vobis, et non creditis: quomodo, si dixero vobis caelestia, credetis?
เอตสฺย สํสารสฺย กถายำ กถิตายำ ยทิ ยูยํ น วิศฺวสิถ ตรฺหิ สฺวรฺคียายำ กถายำ กถํ วิศฺวสิษฺยถ?
13 Et nemo ascendit in caelum, nisi qui descendit de caelo, Filius hominis, qui est in caelo.
ย: สฺวรฺเค'สฺติ ยํ จ สฺวรฺคาทฺ อวาโรหตฺ ตํ มานวตนยํ วินา โกปิ สฺวรฺคํ นาโรหตฺฯ
14 Et sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto; ita exaltari oportet Filium hominis:
อปรญฺจ มูสา ยถา ปฺรานฺตเร สรฺปํ โปฺรตฺถาปิตวานฺ มนุษฺยปุโตฺร'ปิ ตไถโวตฺถาปิตวฺย: ;
ตสฺมาทฺ ย: กศฺจิตฺ ตสฺมินฺ วิศฺวสิษฺยติ โส'วินาศฺย: สนฺ อนนฺตายุ: ปฺราปฺสฺยติฯ (aiōnios g166)
16 Sic enim Deus dilexit mundum, ut Filium suum unigenitum daret: ut omnis, qui credit in eum, non pereat, sed habeat vitam aeternam. (aiōnios g166)
อีศฺวร อิตฺถํ ชคททยต ยตฺ สฺวมทฺวิตียํ ตนยํ ปฺราททาตฺ ตโต ย: กศฺจิตฺ ตสฺมินฺ วิศฺวสิษฺยติ โส'วินาศฺย: สนฺ อนนฺตายุ: ปฺราปฺสฺยติฯ (aiōnios g166)
17 Non enim misit Deus Filium suum in mundum, ut iudicet mundum, sed ut salvetur mundus per ipsum.
อีศฺวโร ชคโต โลกานฺ ทณฺฑยิตุํ สฺวปุตฺรํ น เปฺรษฺย ตานฺ ปริตฺราตุํ เปฺรษิตวานฺฯ
18 Qui credit in eum, non iudicatur: qui autem non credit, iam iudicatus est: quia non credit in nomine unigeniti Filii Dei.
อเตอว ย: กศฺจิตฺ ตสฺมินฺ วิศฺวสิติ ส ทณฺฑาโรฺห น ภวติ กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ ตสฺมินฺ น วิศฺวสิติ ส อิทานีเมว ทณฺฑาโรฺห ภวติ, ยต: ส อีศฺวรสฺยาทฺวิตียปุตฺรสฺย นามนิ ปฺรตฺยยํ น กโรติฯ
19 Hoc est autem iudicium: quia lux venit in mundum, et dilexerunt homines magis tenebras, quam lucem: erant enim eorum mala opera.
ชคโต มเธฺย โชฺยติ: ปฺรากาศต กินฺตุ มนุษฺยาณำ กรฺมฺมณำ ทฺฤษฺฏตฺวาตฺ เต โชฺยติโษปิ ติมิเร ปฺรียนฺเต เอตเทว ทณฺฑสฺย การณำ ภวติฯ
20 Omnis enim, qui male agit, odit lucem, et non venit ad lucem, ut non arguantur opera eius:
ย: กุกรฺมฺม กโรติ ตสฺยาจารสฺย ทฺฤษฺฏตฺวาตฺ ส โชฺยติรฺฤาตียิตฺวา ตนฺนิกฏํ นายาติ;
21 qui autem facit veritatem, venit ad lucem, ut manifestentur opera eius, quia in Deo sunt facta.
กินฺตุ ย: สตฺกรฺมฺม กโรติ ตสฺย สรฺวฺวาณิ กรฺมฺมาณีศฺวเรณ กฺฤตานีติ สถา ปฺรกาศเต ตทภิปฺราเยณ ส โชฺยติษ: สนฺนิธิมฺ อายาติฯ
22 Post haec venit Iesus, et discipuli eius in terram Iudaeam: et illic demorabatur cum eis, et baptizabat.
ตต: ปรมฺ ยีศุ: ศิไษฺย: สารฺทฺธํ ยิหูทียเทศํ คตฺวา ตตฺร สฺถิตฺวา มชฺชยิตุมฺ อารภตฯ
23 Erat autem et Ioannes baptizans in Aennon, iuxta Salim: quia aquae multae erant illic, et veniebant, et baptizabantur.
ตทา ศาลมฺ นครสฺย สมีปสฺถายินิ ไอนนฺ คฺราเม พหุตรโตยสฺถิเตสฺตตฺร โยหนฺ อมชฺชยตฺ ตถา จ โลกา อาคตฺย เตน มชฺชิตา อภวนฺฯ
24 Nondum enim missus fuerat Ioannes in carcerem.
ตทา โยหนฺ การายำ น พทฺธ: ฯ
25 Facta est autem quaestio ex discipulis Ioannis cum Iudaeis de Purificatione.
อปรญฺจ ศาจกรฺมฺมณิ โยหาน: ศิไษฺย: สห ยิหูทียโลกานำ วิวาเท ชาเต, เต โยหน: สํนฺนิธึ คตฺวากถยนฺ,
26 Et venerunt ad Ioannem, et dixerunt ei: Rabbi, qui erat tecum trans Iordanem, cui tu testimonium perhibuisti, ecce hic baptizat, et omnes veniunt ad eum.
เห คุโร ยรฺทฺทนนทฺยา: ปาเร ภวตา สารฺทฺธํ ย อาสีตฺ ยสฺมึศฺจ ภวานฺ สากฺษฺยํ ปฺรททาตฺ ปศฺยตุ โสปิ มชฺชยติ สรฺเวฺว ตสฺย สมีปํ ยานฺติ จฯ
27 Respondit Ioannes, et dixit: Non potest homo accipere quidquam, nisi fuerit ei datum de caelo.
ตทา โยหนฺ ปฺรตฺยโวจทฺ อีศฺวเรณ น ทตฺเต โกปิ มนุช: กิมปิ ปฺราปฺตุํ น ศกฺโนติฯ
28 Ipsi vos mihi testimonium perhibetis, quod dixerim: Non sum ego Christus: sed quia missus sum ante illum.
อหํ อภิษิกฺโต น ภวามิ กินฺตุ ตทเคฺร เปฺรษิโตสฺมิ ยามิมำ กถำ กถิตวานาหํ ตตฺร ยูยํ สรฺเวฺว สากฺษิณ: สฺถฯ
29 Qui habet sponsam, sponsus est: amicus autem sponsi, qui stat, et audit eum, gaudio gaudet propter vocem sponsi. Hoc ergo gaudium meum impletum est.
โย ชน: กนฺยำ ลภเต ส เอว วร: กินฺตุ วรสฺย สนฺนิเธา ทณฺฑายมานํ ตสฺย ยนฺมิตฺรํ เตน วรสฺย ศพฺเท ศฺรุเต'ตีวาหฺลาทฺยเต มมาปิ ตทฺวทฺ อานนฺทสิทฺธิรฺชาตาฯ
30 Illum oportet crescere, me autem minui.
เตน กฺรมโศ วรฺทฺธิตวฺยํ กินฺตุ มยา หฺสิตวฺยํฯ
31 Qui desursum venit, super omnes est. Qui est de terra, de terra est, et de terra loquitur. Qui de caelo venit, super omnes est.
ย อูรฺธฺวาทาคจฺฉตฺ ส สรฺเวฺวษำ มุโขฺย ยศฺจ สํสาราทฺ อุทปทฺยต ส สำสาริก: สํสารียำ กถาญฺจ กถยติ ยสฺตุ สฺวรฺคาทาคจฺฉตฺ ส สรฺเวฺวษำ มุขฺย: ฯ
32 Et quod vidit, et audivit, hoc testatur: et testimonium eius nemo accipit.
ส ยทปศฺยทศฺฤโณจฺจ ตสฺมินฺเนว สากฺษฺยํ ททาติ ตถาปิ ปฺรายศ: กศฺจิตฺ ตสฺย สากฺษฺยํ น คฺฤหฺลาติ;
33 Qui autem accepit eius testimonium, signavit quia Deus verax est.
กินฺตุ โย คฺฤหฺลาติ ส อีศฺวรสฺย สตฺยวาทิตฺวํ มุทฺรางฺคิตํ กโรติฯ
34 Quem enim misit Deus, verba Dei loquitur: non enim ad mensuram dat Deus spiritum.
อีศฺวเรณ ย: เปฺรริต: เสอว อีศฺวรียกถำ กถยติ ยต อีศฺวร อาตฺมานํ ตไสฺม อปริมิตมฺ อททาตฺฯ
35 Pater diligit Filium: et omnia dedit in manu eius.
ปิตา ปุเตฺร เสฺนหํ กฺฤตฺวา ตสฺย หเสฺต สรฺวฺวาณิ สมรฺปิตวานฺฯ
36 Qui credit in Filium, habet vitam aeternam: qui autem incredulus est Filio, non videbit vitam, sed ira Dei manet super eum. (aiōnios g166)
ย: กศฺจิตฺ ปุเตฺร วิศฺวสิติ ส เอวานนฺตมฺ ปรมายุ: ปฺราปฺโนติ กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ ปุเตฺร น วิศฺวสิติ ส ปรมายุโษ ทรฺศนํ น ปฺราปฺโนติ กินฺตฺวีศฺวรสฺย โกปภาชนํ ภูตฺวา ติษฺฐติฯ (aiōnios g166)
