Iohannem 20
1 Una autem sabbati, Maria Magdalene venit mane, cum adhuc tenebrae essent, ad monumentum: et vidit lapidem sublatum a monumento.
Vjwngalu gv arukamchi bv, kanv ngv doodv dubv, Meri Magdalene nyibung lo vngto okv aagiagv vlwng nga naala naa rodubv kaapa toku.
2 Cucurrit ergo, et venit ad Simonem Petrum, et ad alium discipulum, quem amabat Iesus, et dicit illis: Tulerunt Dominum de monumento, et nescimus ubi posuerunt eum.
Nw Saimon Pitar okv Jisu gv paknam kvvbi lvbwlaksu vdwgvlo riolwk toku, okv bunua minpa jitoku, “Bunu Ahtunyi nyibung loka naaropvku vla, okv ngonu chima ogolo bunu ninyia vvpvpvkudw!”
3 Exiit ergo Petrus, et ille alius discipulus, et venerunt ad monumentum.
Vbvrikunamv Pitar la okv kvvbi lvbwlaksu angv nyibung bv vngtoku.
4 Currebant autem duo simul, et ille alius discipulus praecucurrit citius Petro, et venit primus ad monumentum.
Bunyi anyiv rioba sito, vbvritola kvvbi lvbwlaksu angv Pitarnyi riogo yala nyibung lo riochi choyato.
5 Et cum se inclinasset, vidit posita linteamina, non tamen introivit.
Hv gubwngto okv kaanammv vji koopa kvlap nvnv nga kaapato, vbvritola hv arwngbv aamato.
6 Venit ergo Simon Petrus sequens eum, et introivit in monumentum, et vidit linteamina posita,
Ninyigv adar lo Saimon Pitar aatoku, okv nw arwngbv jokdajokrayato. Nw kvlap nvnv vji koopa nga ho doodubv kaatoku
7 et sudarium, quod fuerat super caput eius, non cum linteaminibus positum, sed separatim involutum in unum locum.
okv Jisu gv dumpo nga heebum nvnv vjiv kvlap nvnv vji a lvkobv doomato, vbvritola achikaik tvvla doosuto.
8 Tunc ergo introivit et ille discipulus, qui venerat primus ad monumentum: et vidit, et credidit:
Vbvrikunamv kvvbi lvbwlaksu nyibunglo aachi choyanv angvka arwngbv aatoku; hv kaatokula okv mvngjwng toku.
9 nondum enim sciebant Scripturam, quia oportebat eum a mortuis resurgere.
Bunu vjaklodvbv Darwknv kitaplo hv sinam lokv turrap rungreku vnama chima bwngto.
10 Abierunt ergo iterum discipuli ad semetipsos.
Vbvrikunamv lvbwlaksu vdwv naambv vngkur nyatoku.
11 Maria autem stabat ad monumentum foris, plorans: Dum ergo fleret, inclinavit se, et prospexit in monumentum:
Meri nyibung gv agumlo kapla daktoku. Nw vbv kapdung rilo, nw gubwngla okv nyibung arung nga kaabungto
12 et vidit duos angelos in albis, sedentes, unum ad caput, et unum ad pedes, ubi positum fuerat corpus Iesu.
okv nyido gindung anyigo vji yapung tojinv kotola Jisunyi vvpvku hoka doodubv kaatoku, akonv dumpo dooku kyambv okv akonv lvpa dooku kyambv,
13 Dicunt ei illi: Mulier, quid ploras? Dicit eis: Quia tulerunt Dominum meum: et nescio ubi posuerunt eum.
“Nyimv, ogubv kapdunv?” Vla bunu ninyia tvvkato. Nw mirwksito, “Bunu ngoogv Ahtunyi naaropvku, okv ngo chima bunu ninyia ogolo vvpvpvkudw!”
14 Haec cum dixisset, conversa est retrorsum, et vidit Iesum stantem: et non sciebat quia Iesus est.
Vbvrikunamv nw dakkurdakjur namv Jisunyi hoka dakdubv kaapa toku; vbvritola nw um Jisu kv vla chimato.
15 Dicit ei Iesus: Mulier, quid ploras? quem quaeris? Illa existimans quia hortulanus esset, dicit ei: Domine, si tu sustulisti eum, dicito mihi ubi posuisti eum: et ego eum tollam.
“Nyimv, no ogubv kapdunv?” Jisu ninyia tvvkato. “No Yvvnyila kaakar dunv?” Nw um nayam kaaya nvgo vla ninyia mvngto, vkvlvgabv nw ninyia mintoku, “No ninyia naaropvnvbolo, tamsarnv, nga minpalabv no ninyia ogolo vvpv pvnvla, ngo vngla ninyia naaku nvpvla.”
16 Dicit ei Iesus: Maria. Conversa illa, dicit ei: Rabboni (quod dicitur Magister.)
Jisu ninyia mintoku, “Meri!” Nw dakrwk toku ninyigv takbv okv Hebru gaam bv minto, “Rabboni!” (So minam si “Tamsarnv.”)
17 Dicit ei Iesus: Noli me tangere, nondum enim ascendi ad Patrem meum: vade autem ad fratres meos, et dic eis: Ascendo ad Patrem meum, et Patrem vestrum, Deum meum, et Deum vestrum.
Jisu ninyia minto, “Ngam mvsit mabvka, ogulvgavbolo ngo vjaklodvbv Abu gvlo chaakorla chaalin madv. Vbvritola vngnyila ngoogv boru vdwa minpa jiteka ngo ngo Abu okv bunugv Abu bv rikunv gvlo okv ngoogv Pwknvyarnv okv bunugv Pwknvyarnvbv rikunv gvlo vngkur jikunv.”
18 Venit Maria Magdalene annuncians discipulis: Quia vidi Dominum, et haec dixit mihi.
Vkvlvgabv Meri Magdalene vngtoku okv ninyigv lvbwlaksu vdwa minpa jitoku nw Ahtunyi kaapv nvkv vla okv ninyigv bunua minam vdwa hv mintam jitoku.
19 Cum ergo sero esset die illo, una sabbatorum, et fores essent clausae, ubi erant discipuli congregati propter metum Iudaeorum: venit Iesus, et stetit in medio, et dixit eis: Pax vobis.
Vjwngalu gv arium riumdwng bv, okv lvbwlaksu vdwv bunu adarai lo agi a koktum sutola lvkobv dookum nyato, ogulvgavbolo bunu Jius nyi kainv vdwa busu nyato. Vbvrikunamv Jisu aatoku okv bunu gvlo daktoku. Nw minto, “Sarsopoyo ngv nonu gvlo lvkobv doolwk laka.”
20 Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus, et latus. Gavisi sunt ergo discipuli, viso Domino.
Vbv miro kochingbv, nw ninyigv laak okv hubyam a bunua kaatam toku. Lwbwlaksu vdwv Jisunyi kaatokula achialvbv mvngpu nyatoku.
21 Dixit ergo eis iterum: Pax vobis. Sicut misit me Pater, et ego mitto vos.
Jisu bunua lvkodv mindvto, “Sarsopoyo ngv nonu gvlo lvkobv doolwk laka. Abu gv ngam vngmunam apiabv ngo nonua vngmu dunv,”
22 Haec cum dixisset, insufflavit: et dixit eis: Accipite Spiritum sanctum:
Vbvrikunamv nw bunu gvlo saklwk toku okv minto, “Darwknv Dow ha naarwk silaka.
23 quorum remiseritis peccata, remittuntur eis: et quorum retinueritis, retenta sunt.
Nonu nyi vdwgv rimur a mvngnga jibolo, bunuaka mvngnga jireku; nonu bunua mvngnga mabolo, bunuaka mvngnga mare.”
24 Thomas autem unus ex duodecim, qui dicitur Didymus, non erat cum eis quando venit Iesus.
Lwbwlaksu vring gola anyi lokv akin gonv, Tomas (Bvngpiam sinam vla minam) Jisu gv bunu gvlo aarilo hoka bunua lvkobv doomato.
25 Dixerunt ergo ei alii discipuli: Vidimus Dominum. Ille autem dixit eis: Nisi videro in manibus eius fixuram clavorum, et mittam digitum meum in locum clavorum, et mittam manum meam in latus eius, non credam.
Vkvlvgabv kvvbi lvbwlaksu vdwv, “Ngonu Ahtunyi kaapv kunv!” vla ninyia mintamto. Tomas bunua minto, “Ngo vdwlo ninyigv laak lokv kili taknam ungv nga kaala ngoogv lakching ngv chilwk maredw, ngo mvngjwng mare.”
26 Et post dies octo, iterum erant discipuli eius intus: et Thomas cum eis. Venit Iesus ianuis clausis, et stetit in medio, et dixit eis: Pax vobis.
Alu lokkanw kochingbv lvbwlaksu vdwv lvkodv agi a koktum tvvla doobam nyato, okv Tomas bunua lvkobv doobam toku. Agi a mvtum toku, vbvritola Jisu aato okv bunua lvkobv dakto okv minto, “Sarsopoyo namv nonua lvkobv doolwk laka.”
27 Deinde dixit Thomae: Infer digitum tuum huc, et vide manus meas, et affer manum tuam, et mitte in latus meum: et noli esse incredulus, sed fidelis.
Vbvrikunamv nw Tomasnyi minto, “Ngoogv laakka kaato kuka, okv noogv lakching ngv chilwk tvkuka; vbvrikunamv noogv lak v ilinla okv ngoogv hubyam so mamkato. No gv mvngjwng mabv rinam a kayu tokula hoka mvngjwng tokuka!”
28 Respondit Thomas, et dixit ei: Dominus meus, et Deus meus.
Tomas ninyi mirwk toku, “Ngoogv Ahtu okv ngoogv Pwknvyarnv!”
29 Dixit ei Iesus: Quia vidisti me Thoma, credidisti: beati qui non viderunt, et crediderunt.
Jisu ninyia minto, “No ngam kaakunam lvgabv mvngjwng duku ai? Vdwgo mvngpu vku yvvdw ngam kaamabv mvngjwng dunv!”
30 Multa quidem, et alia signa fecit Iesus in conspectu discipulorum suorum, quae non sunt scripta in libro hoc.
Ninyigv lvbwlaksu vdwgv kaagia lo Jisu kvvbi lamrwpanam vkv achialvgo kaatamto um so kitap so lvkgap pvma.
31 Haec autem scripta sunt ut credatis, quia Iesus est Christus Filius Dei: et ut credentes, vitam habeatis in nomine eius.
Vbvritola so lvkgap pvvnam vdw so gv lvkwng ngv nonua Jisunyi Kristo, Pwknvyarnv gv Kuunyilo ngv vla mvngjwng modukubv, okv nonugv vbv ninyi mvngjwng kolokv nonu turbwng nama paadu kubv.
