< Iohannem 20 >

1 Una autem sabbati, Maria Magdalene venit mane, cum adhuc tenebrae essent, ad monumentum: et vidit lapidem sublatum a monumento.
Во едину же от суббот Мариа Магдалина прииде заутра, еще сущей тме, на гроб, и виде камень взят от гроба:
2 Cucurrit ergo, et venit ad Simonem Petrum, et ad alium discipulum, quem amabat Iesus, et dicit illis: Tulerunt Dominum de monumento, et nescimus ubi posuerunt eum.
тече убо и прииде к Симону Петру и к другому ученику, егоже любляше Иисус, и глагола има: взяша Господа от гроба, и не вем, где положиша Его.
3 Exiit ergo Petrus, et ille alius discipulus, et venerunt ad monumentum.
Изыде же Петр и другий ученик и идяста ко гробу:
4 Currebant autem duo simul, et ille alius discipulus praecucurrit citius Petro, et venit primus ad monumentum.
течаста же оба вкупе: и другий ученик тече скорее Петра и прииде прежде ко гробу,
5 Et cum se inclinasset, vidit posita linteamina, non tamen introivit.
и приник виде ризы лежащя: обаче не вниде.
6 Venit ergo Simon Petrus sequens eum, et introivit in monumentum, et vidit linteamina posita,
Прииде же Симон Петр вслед его, и вниде во гроб, и виде ризы (едины) лежащя
7 et sudarium, quod fuerat super caput eius, non cum linteaminibus positum, sed separatim involutum in unum locum.
и сударь, иже бе на главе Его, не с ризами лежащь, но особь свит на единем месте.
8 Tunc ergo introivit et ille discipulus, qui venerat primus ad monumentum: et vidit, et credidit:
Тогда убо вниде и другий ученик, пришедый прежде ко гробу, и виде и верова:
9 nondum enim sciebant Scripturam, quia oportebat eum a mortuis resurgere.
не у бо ведяху Писания, яко подобает Ему из мертвых воскреснути.
10 Abierunt ergo iterum discipuli ad semetipsos.
Идоста же паки к себе ученика.
11 Maria autem stabat ad monumentum foris, plorans: Dum ergo fleret, inclinavit se, et prospexit in monumentum:
Мариа же стояше у гроба вне плачущи: якоже плакашеся, приниче во гроб,
12 et vidit duos angelos in albis, sedentes, unum ad caput, et unum ad pedes, ubi positum fuerat corpus Iesu.
и виде два Ангела в белых (ризах) седяща, единаго у главы и единаго у ногу, идеже бе лежало тело Иисусово.
13 Dicunt ei illi: Mulier, quid ploras? Dicit eis: Quia tulerunt Dominum meum: et nescio ubi posuerunt eum.
И глаголаста ей она: жено, что плачешися? Глагола има: яко взяша Господа моего, и не вем, где положиша Его.
14 Haec cum dixisset, conversa est retrorsum, et vidit Iesum stantem: et non sciebat quia Iesus est.
И сия рекши обратися вспять и виде Иисуса стояща, и не ведяше, яко Иисус есть.
15 Dicit ei Iesus: Mulier, quid ploras? quem quaeris? Illa existimans quia hortulanus esset, dicit ei: Domine, si tu sustulisti eum, dicito mihi ubi posuisti eum: et ego eum tollam.
Глагола ей Иисус: жено, что плачеши? Кого ищеши? Она (же) мнящи, яко вертоградарь есть, глагола Ему: господи, аще ты еси взял Его, повеждь ми, где еси положил Его, и аз возму Его.
16 Dicit ei Iesus: Maria. Conversa illa, dicit ei: Rabboni (quod dicitur Magister.)
Глагола ей Иисус: Марие. Она (же) обращшися глагола Ему: Раввуни, еже глаголется, Учителю.
17 Dicit ei Iesus: Noli me tangere, nondum enim ascendi ad Patrem meum: vade autem ad fratres meos, et dic eis: Ascendo ad Patrem meum, et Patrem vestrum, Deum meum, et Deum vestrum.
Глагола ей Иисус: не прикасайся Мне, не у бо взыдох ко Отцу Моему: иди же ко братии Моей и рцы им: восхожду ко Отцу Моему и Отцу вашему, и Богу Моему и Богу вашему.
18 Venit Maria Magdalene annuncians discipulis: Quia vidi Dominum, et haec dixit mihi.
Прииде (же) Мариа Магдалина поведающи учеником, яко виде Господа, и сия рече ей.
19 Cum ergo sero esset die illo, una sabbatorum, et fores essent clausae, ubi erant discipuli congregati propter metum Iudaeorum: venit Iesus, et stetit in medio, et dixit eis: Pax vobis.
Сущу же позде в день той во едину от суббот, и дверем затворенным, идеже бяху ученицы (Его) собрани, страха ради Иудейска, прииде Иисус и ста посреде и глагола им: мир вам.
20 Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus, et latus. Gavisi sunt ergo discipuli, viso Domino.
И сие рек, показа им руце (и нозе) и ребра Своя. Возрадовашася убо ученицы, видевше Господа.
21 Dixit ergo eis iterum: Pax vobis. Sicut misit me Pater, et ego mitto vos.
Рече же им Иисус паки: мир вам: якоже посла Мя Отец, и Аз посылаю вы.
22 Haec cum dixisset, insufflavit: et dixit eis: Accipite Spiritum sanctum:
И сие рек, дуну и глагола им: приимите Дух Свят:
23 quorum remiseritis peccata, remittuntur eis: et quorum retinueritis, retenta sunt.
имже отпустите грехи, отпустятся им: и имже держите, держатся.
24 Thomas autem unus ex duodecim, qui dicitur Didymus, non erat cum eis quando venit Iesus.
Фома же, един от обоюнадесяте, глаголемыи Близнец, не бе (ту) с ними, егда прииде Иисус.
25 Dixerunt ergo ei alii discipuli: Vidimus Dominum. Ille autem dixit eis: Nisi videro in manibus eius fixuram clavorum, et mittam digitum meum in locum clavorum, et mittam manum meam in latus eius, non credam.
Глаголаху же ему друзии ученицы: видехом Господа. Он же рече им: аще не вижу на руку Его язвы гвоздинныя, и вложу перста моего в язвы гвоздинныя, и вложу руку мою в ребра Его, не иму веры.
26 Et post dies octo, iterum erant discipuli eius intus: et Thomas cum eis. Venit Iesus ianuis clausis, et stetit in medio, et dixit eis: Pax vobis.
И по днех осмих паки бяху внутрь ученицы Его, и Фома с ними. Прииде Иисус дверем затворенным, и ста посреде (их) и рече: мир вам.
27 Deinde dixit Thomae: Infer digitum tuum huc, et vide manus meas, et affer manum tuam, et mitte in latus meum: et noli esse incredulus, sed fidelis.
Потом глагола Фоме: принеси перст твой семо и виждь руце Мои: и принеси руку твою и вложи в ребра Моя: и не буди неверен, но верен.
28 Respondit Thomas, et dixit ei: Dominus meus, et Deus meus.
И отвеща Фома и рече Ему: Господь мой и Бог мой.
29 Dixit ei Iesus: Quia vidisti me Thoma, credidisti: beati qui non viderunt, et crediderunt.
Глагола ему Иисус: яко видев Мя, веровал еси: блажени не видевшии и веровавше.
30 Multa quidem, et alia signa fecit Iesus in conspectu discipulorum suorum, quae non sunt scripta in libro hoc.
Многа же и ина знамения сотвори Иисус пред ученики Своими, яже не суть писана в книгах сих:
31 Haec autem scripta sunt ut credatis, quia Iesus est Christus Filius Dei: et ut credentes, vitam habeatis in nomine eius.
сия же писана быша, да веруете, яко Иисус есть Христос Сын Божий, и да верующе живот имате во имя Его.

< Iohannem 20 >