< Iohannem 16 >

1 Haec locutus sum vobis, ut non scandalizemini.
Les he dicho estas cosas para que no se ofendan y pierdan la fe.
2 Absque synagogis facient vos: sed venit hora, ut omnis, qui interficit vos, arbitretur obsequium se praestare Deo.
Los sacarán de las sinagogas: sí, llegará el momento en que quien te mata creería que está haciendo un favor; el placer de Dios.
3 et haec facient vobis, quia non noverunt Patrem, neque me.
Les harán estas cosas porque no conocieron al Padre ni a mí.
4 Sed haec locutus sum vobis: ut cum venerit hora reminiscamini, quia ego dixi vobis.
Les he dicho estas cosas para que cuando llegue el momento, ustedes recuerden que los había prevenido. No se los dije al principio, porque entonces todavía estaba con ustedes.
5 Haec autem vobis ab initio non dixi, quia vobiscum eram: Et nunc vado ad eum, qui misit me; et nemo ex vobis interrogat me, Quo vadis?
Pero ahora voy al que me envió; y ninguno de ustedes me dice: ¿A dónde vas?
6 Sed quia haec locutus sum vobis, tristitia implevit cor vestrum.
Pero sus corazones están llenos de tristeza porque dije estas cosas.
7 Sed ego veritatem dico vobis: expedit vobis ut ego vadam: si enim non abiero, Paraclitus non veniet ad vos: si autem abiero, mittam eum ad vos.
Pero lo que digo es verdad: si me voy es para su beneficio; porque si no me voy, el Ayudador no vendrá a ustedes; pero si me voy, lo enviaré a ustedes.
8 Et cum venerit ille, arguet mundum de peccato, et de iustitia, et de iudicio.
Y él, cuando venga, hará al mundo consciente del pecado, y de la justicia, y de ser juzgado;
9 de peccato quidem: quia non crediderunt in me.
De pecado, porque no tienen fe en mí;
10 de iustitia vero: quia ad Patrem vado: et iam non videbitis me:
De justicia, porque voy al Padre y no me verán más;
11 De iudicio autem: quia princeps huius mundi iam iudicatus est.
De juicio, porque el príncipe de este mundo ha sido juzgado.
12 Adhuc multa habeo vobis dicere: sed non potestis portare modo.
Todavía tengo mucho que decirles, pero no son lo suficientemente fuerte para eso ahora.
13 Cum autem venerit ille Spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem. non enim loquetur a semetipso: sed quaecumque audiet loquetur, et quae ventura sunt annunciabit vobis.
Sin embargo, cuando él, el Espíritu del conocimiento verdadero, haya venido, él será su guía en todo el conocimiento verdadero: porque sus palabras no vendrán de sí mismo; de su propia iniciativa sino todo lo que haya venido escuchado, él hablara: y les mostrara en claro lo que vendrá.
14 Ille me clarificabit: quia de meo accipiet, et annunciabit vobis.
Él me glorificará, porque recibirá de lo que es mío y se lo dará a conocer a ustedes.
15 Omnia quaecumque habet Pater, mea sunt. Propterea dixi: quia de meo accipiet, et annunciabit vobis.
Todo lo que el Padre tiene es mío: por eso digo: Él tomará lo que es mío y les hará saber.
16 Modicum, et iam non videbitis me: et iterum modicum, et videbitis me: quia vado ad Patrem.
Después de un poco de tiempo no me verán más; y luego de nuevo, después de un poco de tiempo, me verán.
17 Dixerunt ergo ex discipulis eius ad invicem: Quid est hoc, quod dicit nobis: Modicum, et non videbitis me: et iterum modicum, et videbitis me, et quia vado ad Patrem?
Entonces algunos de los discípulos dijeron el uno al otro: ¿Qué es esto que está diciendo? Después de un tiempo, ya no me verán; y luego de nuevo, después de un poco de tiempo, ¿me verán? y ¿voy al Padre?
18 Dicebant ergo: Quid est hoc, quod dicit, Modicum? nescimus quid loquitur.
Entonces dijeron una y otra vez: ¿Qué es esto que está diciendo, un poco de tiempo? Sus palabras no son claras para nosotros.
19 Cognovit autem Iesus, quia volebant eum interrogare, et dixit eis: De hoc quaeritis inter vos quia dixi, Modicum, et non videbitis me: et iterum modicum, et videbitis me.
Jesús vio que tenían el deseo de hacerle la pregunta, entonces él les dijo: ¿Es esto lo que están cuestionando uno con el otro, por qué dije: Después de un tiempo, ya no me verán más; y luego de nuevo, después de un poco de tiempo, ¿me verán?
20 Amen, amen dico vobis: quia plorabitis, et flebitis vos, mundus autem gaudebit: vos autem contristabimini, sed tristitia vestra vertetur in gaudium.
En verdad les digo que llorarán y llorarán, pero el mundo se alegrará; estarán tristes, pero su tristeza se convertirá en gozo.
21 Mulier cum parit, tristitiam habet, quia venit hora eius: cum autem pepererit puerum, iam non meminit pressurae propter gaudium: quia natus est homo in mundum.
Cuando una mujer está a punto de dar a luz, tiene dolor, porque ha llegado su hora; pero cuando ella ha dado a luz al niño, el dolor se aparta de su mente por la alegría de que un hombre haya venido al mundo.
22 Et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis, iterum autem videbo vos, et gaudebit cor vestrum: et gaudium vestrum nemo tollet a vobis.
Así ahora tienen aflicción; pero volveré a verlos, y su corazón se alegrará, y nadie les quitará su alegría.
23 Et in illo die me non rogabitis quidquam. Amen, amen dico vobis: siquid petieritis Patrem in nomine meo, dabit vobis.
Y en ese día no me haran preguntas. En verdad les digo: cualquier cosa que pidan al Padre, él se las dará en mi nombre.
24 Usque modo non petistis quidquam in nomine meo: Petite, et accipietis, ut gaudium vestrum sit plenum.
Hasta ahora no han pedido nada en mi nombre: háganlo, y recibirán, para que sus corazones estén llenos de alegría.
25 Haec in proverbiis locutus sum vobis. Venit hora cum iam non in proverbiis loquar vobis, sed palam de Patre annunciabo vobis.
Todo esto les he dicho en proverbio; pero viene el tiempo en que ya no diré las cosas en proverbios, sino que te daré el conocimiento del Padre con claridad.
26 in illo die in nomine meo petetis: et non dico vobis quia ego rogabo Patrem de vobis:
En ese día harán peticiones en mi nombre; y no les digo que voy a orar al Padre por ustedes,
27 Ipse enim Pater amat vos, quia vos me amastis, et credidistis, quia ego a Deo exivi.
Porque el Padre mismo les da su amor, porque me ha dado su amor y han tenido fe de que vengo de Dios.
28 Exivi a Patre, et veni in mundum: iterum relinquo mundum, et vado ad Patrem.
Salí de la presencia del Padre y vine al mundo; otra vez, me voy del mundo y voy al Padre.
29 Dicunt ei discipuli eius: Ecce nunc palam loqueris, et proverbium nullum dicis.
Sus discípulos dijeron: Ahora estás hablando claramente sin hacer comparaciones.
30 nunc scimus quia scis omnia, et non opus est tibi ut quis te interroget: in hoc credimus quia a Deo existi.
Ahora estamos seguros de que tienes conocimiento de todas las cosas y no tienes necesidad de que nadie te haga preguntas: a través de esto tenemos fe en que has venido de Dios.
31 Respondit eis Iesus: Modo creditis?
Jesús respondió: ¿Tienen fe ahora?
32 Ecce venit hora, et iam venit, ut dispergamini unusquisque in propria, et me solum relinquatis: et non sum solus, quia Pater mecum est.
Mira, un tiempo viene, sí, la hora está aquí, cuando todos van a salir en todas las direcciones, cada uno a su casa, y yo estaré solo; pero no estoy solo, porque el Padre está conmigo.
33 Haec locutus sum vobis, ut in me pacem habeatis. In mundo pressuram habebitis: sed confidite, ego vici mundum.
Les he dicho todas estas cosas para que en mí puedan tener paz. En el mundo tendrán problemas: ¡pero anímense tengan confianza! He vencido al mundo.

< Iohannem 16 >