Iohannem 13
1 Ante diem festum Paschae, sciens Iesus quia venit hora eius ut transeat ex hoc mundo ad Patrem: cum dilexisset suos, qui erant in mundo, in finem dilexit eos.
So si Vngbokunam Pumja aluv loma dwbv loochoyanv alu bv rito. Jisu ninyigv nyiamookua kayupikula okv Abu gvlo vngdwv aaduku vla chintoku. Nw nyiamooku so nw gvbvrinv vdwa alu gv dwkia arwng rungbv paktoku okv nw bunua ataranya alu lobv pakbwngre.
2 Et coena facta, cum diabolus iam misisset in cor ut traderet eum Iudas Simonis Iscariotis:
Jisu la ninyigv lvbwlaksu vdwv dvnam dvla doonyato. Uyudvbv ngv Saimon Iskeriot gv kuunyilo Judas Iskeriot gv haapok lo Jisunyi kubdubv mvnggv nvnv nga lwkro toku.
3 sciens quia omnia dedit ei Pater in manus, et quia a Deo exivit, et ad Deum vadit:
Jisu Abu ninyia jwkrw mvnwngnga jilwk pvku vla chintoku; nw Pwknvyarnv gvlokv aanv ngv okv Pwknvyarnv gvlo vngtv rikunv vla chintoku.
4 surgit a coena, et ponit vestimenta sua: et cum accepisset linteum, praecinxit se.
Vkvlvgabv hv tvbul lokv dakrap toku, ninyigv agumlo vji a pilin toku, okv vbee vkv leit am puchingsito.
5 Deinde misit aquam in pelvim, et coepit lavare pedes discipulorum, et extergere linteo, quo erat praecinctus.
Vbvrikunamv nw gamla lo isi mego pwlwkto okv lvbwlaksu vdwgv lvpa vdwa harkak kakrap toku okv ninyigv leit lo puchingnam vbee lokv tipw toku.
6 Venit ergo ad Simonem Petrum. Et dicit ei Petrus: Domine, tu mihi lavas pedes?
Nw Saimon Pitar gvlo aatoku, Pitar ninyia mintoku, “Ahtu, no ngoogv lvpa nga harkak dubvi?”
7 Respondit Iesus, et dixit ei: Quod ego facio, tu nescis modo, scies autem postea.
Jisu ninyia mirwkto, “No vjak chimare ngo ogugo ridung dunvdw, vbvritola no kokwngnyi chireku.”
8 Dicit ei Petrus: Non lavabis mihi pedes in aeternum. Respondit ei Iesus: Si non lavero te, non habebis partem mecum. (aiōn g165)
Pitar minbwk toku, “Vdwloka ogubv rijeka no ngoogv lvpa nga harkak maji nvngv!” Jisu minrwkto “Ngo nonugv lvpa nga harkak mabolo, nonu ngoogv lvbwlaksubv rinyu mare.” (aiōn g165)
9 Dicit ei Simon Petrus: Domine, non tantum pedes meos, sed et manus, et caput.
Saimon Pitar mirwkto, “Ahtu, ngoogv lvpa mvngchik ka harkak mabv, vbvkubolo! ngoogv laak okv dumpo ngaaka harkak labv!”
10 Dicit ei Iesus: Qui lotus est, non indiget nisi ut pedes lavet, et est mundus totus. Et vos mundi estis, sed non omnes.
Jisu minto, “Yvv bunudw horsok sokro pvkunv bunu mvnwngngv darwk pvkunv okv bunu atuv harkak sise kaakuma, bunugv lvpa vdwa mwngku. Nonu mvnwngngv darwk pvku—akin gomwng.”
11 Sciebat enim quisnam esset qui traderet eum: propterea dixit: Non estis mundi omnes.
Jisu chintoku yvvdw ninyia kubjinv angv; vkvlvgabv nw minto, “Mvnwngngv darwk pvku, akin gomwng.”
12 Postquam ergo lavit pedes eorum, accepit vestimenta sua: et cum recubuisset iterum dixit eis: Scitis quid fecerim vobis?
Jisu bunugv lvpa vdwa harkakro kochingbv nw ninyigv agum gv vji a pilwk sutoku okv ninyigv dooku tvbul lo aakur toku. Nw tvvkato, “Ngo vjak nonua ogugo ripvdw nonu chimpvre?”
13 Vos vocatis me Magister, et Domine, et bene dicitis: sum etenim.
“Nonu nga Ahtu okv Tamsarnv vla mindu, okv si rijwkkv nonu svbv rila, ogulvgavbolo ngo vbv rirungdo.
14 Si ergo ego lavi pedes vestros, Dominus, et Magister: et vos debetis alter alterius lavare pedes.
Ngo, nonugv Ahtu okv Tamsarnv, vjak nonugv lvpa vdwa harkakto. Vbvrikunamv, nonuka, akonv akonvgv lvpa nga harkak minsu laka.
15 Exemplum enim dedi vobis, ut quemadmodum ego feci vobis, ita et vos faciatis.
Ngo nonua rimurilam jipvnv, nonua ngoogv nonua rinam apiabv rimu dubv vla.
16 Amen, amen dico vobis: non est servus maior Domino suo: neque apostolus maior est eo, qui misit illum.
Ngo nonua jvjv nga minjidunv: pakbu hv ninyigv Atua kaiyama dunv, okv jokria nvngv ninyia kanamla vngmunv anga kaiyama dunv.
17 Si haec scitis, beati eritis si feceritis ea.
Vjak nonu so gv jvjv nga chindu, nonu achialvbv mvngpu reku sum nonu riying bolo!”
18 Non de omnibus vobis dico: ego scio quos elegerim: sed ut adimpleatur Scriptura: Qui manducat mecum panem, levabit contra me calcaneum suum.
“Ngo nonu mvnwngnga mima dunv; ngoogv darnam vdwa ngo chindu. Vbvritola Darwknv Kitaplo minam v jvjvbv rirungre ho mindu, ‘Nyi gunv ngoogv lvkobv dvbam dunv hv nga rinying riru duku.’
19 Amodo dico vobis, priusquam fiat: ut cum factum fuerit, credatis, quia ego sum.
So si rilinla ritvmadvbv ngo vjak nonua mincho jidunv, ho nonu mvngjwng reku ‘Ngo Yvvdw Ngo.’
20 Amen, amen dico vobis: Qui accipit si quem misero, me accipit: qui autem me accipit, accipit eum, qui me misit.
Ngo nonua jvjv nga minjidunv: yvvdw ngoogv kanamla vngmunam akonyi naarwksidunv hv ngam naarwk tadunv; okv yvvdw ngam naarwksidunv hv ngam vngmunv ninyia naarwksitadunv.”
21 Cum haec dixisset Iesus, turbatus est spiritu: et protestatus est, et dixit: Amen, amen dico vobis: Quia unus ex vobis tradet me.
Jisu sum minro kochingbv, hv achialvbv mvngdwk mvngku lakula okv minlin toku, “Ngo jvjv nga nonua minjidunv: nonugv lokv akonv ngam koa tvduku.”
22 Aspiciebant ergo ad invicem discipuli, haesitantes de quo diceret.
Lwbwlaksu vdwv akonv akonyi kaagap minsuto, achialvbv abwkalo kuma toku yvvnyi mindu nvbvre vla.
23 Erat ergo recumbens unus ex discipulis eius in sinu Iesu, quem diligebat Iesus.
Lwbwlaksu akonv, Jisu gv pakyachoknam angv, Jisunyi dochinsinvgo.
24 Innuit ergo huic Simon Petrus: et dixit ei: Quis est, de quo dicit?
Saimon Pitar ninyia lakching ngv chigap lwngchingla mvto okv minto, “Ninyia tvvkato yvvnyi mindu nvbvre.”
25 Itaque cum recubuisset ille supra pectus Iesu, dicit ei: Domine quis est?
Vkvlvgabv ho lvbwlaksu angv Jisu gvlo hvngnwkto okv tvvkato, “Ahtu, hv yvvla?”
26 Respondit Iesus: Ille est, cui ego intinctum panem porrexero. Et cum intinxisset panem, dedit Iudae Simonis Iscariotis.
Jisu mirwkto, “Ngo vtwng mego naala bati lo nwkbok tvvla ninyia jire; hv nyi angv.” Vkvlvgabv nw vtwng patung achukgo naato, um nwkbok toku, okv Saimon Iskeriot gv kuunyilo Judasnyi jitoku.
27 Et post buccellam, introivit in eum satanas. Et dixit ei Iesus: Quod facis, fac citius.
Judas vtwng nga dvdanam gula Uyudvbv ngv baapubv nw gvlo aatoku. Jisu ninyi minto, “No ogugo ridung dudw baapubv ritoka!”
28 Hoc autem nemo scivit discumbentium ad quid dixerit ei.
Tvbul lo doonv kvvbi nyi vdwv chimato Jisu ninyia sum ogugbv minpv nvdw.
29 Quidam enim putabant, quia loculos habebat Iudas, quod dixisset ei Iesus: Eme ea, quae opus sunt nobis ad diem festum: aut egenis ut aliquid daret.
Judas morko bvngya nvgobv rikunam lvgabv, lvbwlaksu megonv Jisu ninyia Pumja gv lvgabv ogugo rvvmu tvbv vmalo heemanv vdwa ogugo jimu tvbv vngmupvnv go vla mvngto.
30 Cum ergo accepisset ille buccellam, exivit continuo. Erat autem nox.
Judas vtwng nga naarwksuto okv vjakgobv agumbv lintoku. Ho kanv toku.
31 Cum ergo exisset, dixit Iesus: Nunc clarificatus est filius hominis: et Deus clarificatus est in eo.
Judas gv vngro kochingbv, Jisu minto, “Vjak Nyia Kuunyilo gv kai nama kaapa duku; vjak nw gvlokv Pwknvyarnv gv kai nama kaapa duku.
32 Si Deus clarificatus est in eo, et Deus clarificabit eum in semetipso: et continuo clarificabit eum.
Pwknvyarnv gv kai nammv nw gvlokv kaapa duku nvbolo, vbvrikunamv Pwknvyarnvnyi Nyia Kuunyilo gv kai nama ninyigv lokv kaatamre okv hv vbv vjakgobv rireku.
33 Filioli, adhuc modicum vobiscum sum. Quaeretis me: et sicut dixi Iudaeis: Quo ego vado, vos non potestis venire: et vobis dico modo.
Ngo gv kuu vdwa, ngo nonua kaigo lvkobv ribam kumare. Nonu nga kaakar reku; vbvritola ngo vjak nonua mindunv ngo oguaingbv Jius nyi kainv vdwa mindudw, ‘Ngo ogolo vngdudw nonu vngnyu mare.’
34 Mandatum novum do vobis: Ut diligatis invicem, sicut dilexi vos, ut et vos diligatis invicem.
Okv ngo vjak nonua anwnv gamki gaamgo jidunv: ajin anyingnga pakmi sulaka. Ngoogv nonua paknam apiabv, vkvlvgabv nonuno pakmi sulaka,
35 In hoc cognoscent omnes quia discipuli mei estis, si dilectionem habueritis ad invicem.
Nonu akonv akonvnga pakmi sibolo, vbvrikunamv nyi mvnwngngv chinreku nonu ngoogv lvbwlaksu v vla.”
36 Dicit ei Simon Petrus: Domine, quo vadis? Respondit Iesus: Quo ego vado, non potes me modo sequi: sequeris autem postea.
Saimon Pitar ninyia tvvkato, “Ahtu, no ogolo vngtv dunv?” Jisu mirwkto, “No vjak vngming gvnyu mare ngoogv vngkulo; vbvritola kokwnglo no nga vngming gvreku!”
37 Dicit ei Petrus: Quare non possum te sequi modo? animam meam pro te ponam.
Pitar tvvkato, “Ahtu, ogulvgabv ngo vjak nam vngming gvnyu madubv?” “Ngo noogv lvgabv siso mvngdunv!”
38 Respondit ei Iesus: Animam tuam pro me pones? Amen, amen dico tibi: non cantabit gallus, donec ter me neges.
Jisu mirwkto, “No jvjvbv ngoogv lvgabv sidubv mvngpv pvnvre?” Ngo nam jvjv nga minjidunv: rokpuv koktv madvbv no ngam chima vla lvom go minre.
