Iohannem 11
1 Erat autem quidam languens Lazarus a Bethania, de castello Mariae, et Marthae sororum eius.
อนนฺตรํ มริยมฺ ตสฺยา ภคินี มรฺถา จ ยสฺมินฺ ไวถนียาคฺราเม วสตสฺตสฺมินฺ คฺราเม อิลิยาสรฺ นามา ปีฑิต เอก อาสีตฺฯ
2 (Maria autem erat, quae unxit Dominum unguento, et extersit pedes eius capillis suis: cuius frater Lazarus infirmabatur.)
ยา มริยมฺ ปฺรภุํ สุคนฺธิเตไลน มรฺทฺทยิตฺวา สฺวเกไศสฺตสฺย จรเณา สมมารฺชตฺ ตสฺยา ภฺราตา ส อิลิยาสรฺ โรคีฯ
3 Miserunt ergo sorores eius ad eum dicentes: Domine, ecce quem amas infirmatur.
อปรญฺจ เห ปฺรโภ ภวานฺ ยสฺมินฺ ปฺรียเต ส เอว ปีฑิโตสฺตีติ กถำ กถยิตฺวา ตสฺย ภคิเนฺยา เปฺรษิตวเตฺยาฯ
4 Audiens autem Iesus dixit eis: Infirmitas haec non est ad mortem, sed pro gloria Dei, ut glorificetur Filius Dei per eam.
ตทา ยีศุริมำ วารฺตฺตำ ศฺรุตฺวากถยต ปีเฑยํ มรณารฺถํ น กินฺตฺวีศฺวรสฺย มหิมารฺถมฺ อีศฺวรปุตฺรสฺย มหิมปฺรกาศารฺถญฺจ ชาตาฯ
5 Diligebat autem Iesus Martham, et sororem eius Mariam, et Lazarum.
ยีศุ รฺยทฺยปิมรฺถายำ ตทฺภคินฺยามฺ อิลิยาสริ จาปฺรียต,
6 Ut ergo audivit quia infirmabatur, tunc quidem mansit in eodem loco duobus diebus.
ตถาปิ อิลิยาสร: ปีฑายา: กถํ ศฺรุตฺวา ยตฺร อาสีตฺ ตไตฺรว ทินทฺวยมติษฺฐตฺฯ
7 deinde post haec dixit discipulis suis: Eamus in Iudaeam iterum.
ตต: ปรมฺ ส ศิษฺยานกถยทฺ วยํ ปุน รฺยิหูทียปฺรเทศํ ยาม: ฯ
8 Dicunt ei discipuli: Rabbi, nunc quaerebant te Iudaei lapidare, et iterum vadis illuc?
ตตเสฺต ปฺรตฺยวทนฺ, เห คุโร สฺวลฺปทินานิ คตานิ ยิหูทียาสฺตฺวำ ปาษาไณ รฺหนฺตุมฺ อุทฺยตาสฺตถาปิ กึ ปุนสฺตตฺร ยาสฺยสิ?
9 Respondit Iesus: Nonne duodecim sunt horae diei? Si quis ambulaverit in die, non offendit, quia lucem huius mundi videt:
ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ, เอกสฺมินฺ ทิเน กึ ทฺวาทศฆฏิกา น ภวนฺติ? โกปิ ทิวา คจฺฉนฺ น สฺขลติ ยต: ส เอตชฺชคโต ทีปฺตึ ปฺราปฺโนติฯ
10 si autem ambulaverit in nocte, offendit, quia lux non est in eo.
กินฺตุ ราเตฺรา คจฺฉนฺ สฺขลติ ยโต เหโตสฺตตฺร ทีปฺติ รฺนาสฺติฯ
11 Haec ait, et post haec dixit eis: Lazarus amicus noster dormit: sed vado ut a somno excitem eum.
อิมำ กถำ กถยิตฺวา ส ตานวททฺ, อสฺมากํ พนฺธุ: อิลิยาสรฺ นิทฺริโตภูทฺ อิทานีํ ตํ นิทฺราโต ชาครยิตุํ คจฺฉามิฯ
12 Dixerunt ergo discipuli eius: Domine, si dormit, salvus erit.
ยีศุ รฺมฺฤเตา กถามิมำ กถิตวานฺ กินฺตุ วิศฺรามารฺถํ นิทฺรายำ กถิตวานฺ อิติ ชฺญาตฺวา ศิษฺยา อกถยนฺ,
13 Dixerat autem Iesus de morte eius: illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret.
เห คุโร ส ยทิ นิทฺราติ ตรฺหิ ภทฺรเมวฯ
14 Tunc ergo Iesus dixit eis manifeste: Lazarus mortuus est:
ตทา ยีศุ: สฺปษฺฏํ ตานฺ วฺยาหรตฺ, อิลิยาสรฺ อมฺริยต;
15 et gaudeo propter vos, ut credatis, quoniam non eram ibi. sed eamus ad eum.
กินฺตุ ยูยํ ยถา ปฺรตีถ ตทรฺถมหํ ตตฺร น สฺถิตวานฺ อิตฺยสฺมาทฺ ยุษฺมนฺนิมิตฺตมฺ อาหฺลาทิโตหํ, ตถาปิ ตสฺย สมีเป ยามฯ
16 Dixit ergo Thomas, qui dicitur Didymus, ad condiscipulos: Eamus et nos, et moriamur cum eo.
ตทา โถมา ยํ ทิทุมํ วทนฺติ ส สงฺคิน: ศิษฺยานฺ อวททฺ วยมปิ คตฺวา เตน สารฺทฺธํ มฺริยามไหฯ
17 Venit itaque Iesus: et invenit eum quattuor dies iam in monumento habentem.
ยีศุสฺตโตฺรปสฺถาย อิลิยาสร: ศฺมศาเน สฺถาปนาตฺ จตฺวาริ ทินานิ คตานีติ วารฺตฺตำ ศฺรุตวานฺฯ
18 (Erat autem Bethania iuxta Ierosolymam quasi stadiis quindecim.)
ไวถนียา ยิรูศาลม: สมีปสฺถา โกฺรไศกมาตฺรานฺตริตา;
19 Multi autem ex Iudaeis venerant ad Martham, et Mariam, ut consolarentur eas de fratre suo.
ตสฺมาทฺ พหโว ยิหูทียา มรฺถำ มริยมญฺจ ภฺยาตฺฤโศกาปนฺนำ สานฺตฺวยิตุํ ตโย: สมีปมฺ อาคจฺฉนฺฯ
20 Martha ergo ut audivit quia Iesus venit, occurrit illi: Maria autem domi sedebat.
มรฺถา ยีโศราคมนวารฺตำ ศฺรุไตฺวว ตํ สากฺษาทฺ อกโรตฺ กินฺตุ มริยมฺ เคห อุปวิศฺย สฺถิตาฯ
21 Dixit ergo Martha ad Iesum: Domine, si fuisses hic, frater meus non fuisset mortuus:
ตทา มรฺถา ยีศุมวาทตฺ, เห ปฺรโภ ยทิ ภวานฺ อตฺราสฺถาสฺยตฺ ตรฺหิ มม ภฺราตา นามริษฺยตฺฯ
22 Sed et nunc scio quia quaecumque poposceris a Deo, dabit tibi Deus.
กินฺตฺวิทานีมปิ ยทฺ อีศฺวเร ปฺรารฺถยิษฺยเต อีศฺวรสฺตทฺ ทาสฺยตีติ ชาเน'หํฯ
23 Dicit illi Iesus: Resurget frater tuus.
ยีศุรวาทีตฺ ตว ภฺราตา สมุตฺถาสฺยติฯ
24 Dicit ei Martha: Scio quia resurget in resurrectione in novissimo die.
มรฺถา วฺยาหรตฺ เศษทิวเส ส อุตฺถานสมเย โปฺรตฺถาสฺยตีติ ชาเน'หํฯ
25 Dixit ei Iesus: Ego sum resurrectio, et vita: qui credit in me, etiam si mortuus fuerit, vivet:
ตทา ยีศุ: กถิตวานฺ อหเมว อุตฺถาปยิตา ชีวยิตา จ ย: กศฺจน มยิ วิศฺวสิติ ส มฺฤตฺวาปิ ชีวิษฺยติ;
ย: กศฺจน จ ชีวนฺ มยิ วิศฺวสิติ ส กทาปิ น มริษฺยติ, อสฺยำ กถายำ กึ วิศฺวสิษิ? (aiōn g165)
27 Ait illi: Utique Domine, ego credidi, quia tu es Christus filius Dei vivi, qui in hunc mundum venisti.
สาวทตฺ ปฺรโภ ยสฺยาวตรณาเปกฺษาสฺติ ภวานฺ เสอวาภิษิกฺตฺต อีศฺวรปุตฺร อิติ วิศฺวสิมิฯ
28 Et cum haec dixisset, abiit, et vocavit Mariam sororem suam silentio, dicens: Magister adest, et vocat te.
อิติ กถำ กถยิตฺวา สา คตฺวา สฺวำ ภคินีํ มริยมํ คุปฺตมาหูย วฺยาหรตฺ คุรุรุปติษฺฐติ ตฺวามาหูยติ จฯ
29 Illa ut audivit, surrexit cito, et venit ad eum:
กถามิมำ ศฺรุตฺวา สา ตูรฺณมฺ อุตฺถาย ตสฺย สมีปมฺ อคจฺฉตฺฯ
30 nondum enim venerat Iesus in castellum: sed erat adhuc in illo loco, ubi occurrerat ei Martha.
ยีศุ รฺคฺรามมธฺยํ น ปฺรวิศฺย ยตฺร มรฺถา ตํ สากฺษาทฺ อกโรตฺ ตตฺร สฺถิตวานฺฯ
31 Iudaei ergo, qui erant cum ea in domo, et consolabantur eam, cum vidissent Mariam quia cito surrexit, et exiit, secuti sunt eam dicentes: Quia vadit ad monumentum, ut ploret ibi.
เย ยิหูทียา มริยมา สากํ คฺฤเห ติษฺฐนฺตสฺตามฺ อสานฺตฺวยน เต ตำ กฺษิปฺรมฺ อุตฺถาย คจฺฉนฺตึ วิโลกฺย วฺยาหรนฺ, ส ศฺมศาเน โรทิตุํ ยาติ, อิตฺยุกฺตฺวา เต ตสฺยา: ปศฺจาทฺ อคจฺฉนฺฯ
32 Maria ergo, cum venisset ubi erat Iesus, videns eum, cecidit ad pedes eius, et dicit ei: Domine, si fuisses hic, non esset mortuus frater meus.
ยตฺร ยีศุรติษฺฐตฺ ตตฺร มริยมฺ อุปสฺถาย ตํ ทฺฤษฺฏฺวา ตสฺย จรณโย: ปติตฺวา วฺยาหรตฺ เห ปฺรโภ ยทิ ภวานฺ อตฺราสฺถาสฺยตฺ ตรฺหิ มม ภฺราตา นามริษฺยตฺฯ
33 Iesus ergo, ut vidit eam plorantem, et Iudaeos, qui venerant cum ea, plorantes, infremuit spiritu, et turbavit seipsum,
ยีศุสฺตำ ตสฺยา: สงฺคิโน ยิหูทียำศฺจ รุทโต วิโลกฺย โศการฺตฺต: สนฺ ทีรฺฆํ นิศฺวสฺย กถิตวานฺ ตํ กุตฺราสฺถาปยต?
34 et dixit: Ubi posuistis eum? Dicunt ei: Domine, veni, et vide.
เต วฺยาหรนฺ, เห ปฺรโภ ภวานฺ อาคตฺย ปศฺยตุฯ
35 Et lacrymatus est Iesus.
ยีศุนา กฺรนฺทิตํฯ
36 Dixerunt ergo Iudaei: Ecce quomodo amabat eum.
อเตอว ยิหูทียา อวทนฺ, ปศฺยตายํ ตสฺมินฺ กิทฺฤคฺ อปฺริยตฯ
37 Quidam autem ex ipsis dixerunt: Non poterat hic, qui aperuit oculos caeci nati, facere ut hic non moreretur?
เตษำ เกจิทฺ อวทนฺ โยนฺธาย จกฺษุษี ทตฺตวานฺ ส กิมฺ อสฺย มฺฤตฺยุํ นิวารยิตุํ นาศกฺโนตฺ?
38 Iesus ergo rursum fremens in semetipso, venit ad monumentum. erat autem spelunca: et lapis superpositus erat ei.
ตโต ยีศุ: ปุนรนฺตรฺทีรฺฆํ นิศฺวสฺย ศฺมศานานฺติกมฺ อคจฺฉตฺฯ ตตฺ ศฺมศานมฺ เอกํ คหฺวรํ ตนฺมุเข ปาษาณ เอก อาสีตฺฯ
39 Ait Iesus: Tollite lapidem. Dicit ei Martha soror eius, qui mortuus fuerat: Domine, iam foetet, quatriduanus est enim.
ตทา ยีศุรวททฺ เอนํ ปาษาณมฺ อปสารยต, ตต: ปฺรมีตสฺย ภคินี มรฺถาวทตฺ ปฺรโภ, อธุนา ตตฺร ทุรฺคนฺโธ ชาต: , ยโตทฺย จตฺวาริ ทินานิ ศฺมศาเน ส ติษฺฐติฯ
40 Dicit ei Iesus: Nonne dixi tibi quoniam si credideris, videbis gloriam Dei?
ตทา ยีศุรวาทีตฺ, ยทิ วิศฺวสิษิ ตรฺหีศฺวรสฺย มหิมปฺรกาศํ ทฺรกฺษฺยสิ กถามิมำ กึ ตุภฺยํ นากถยํ?
41 Tulerunt ergo lapidem: Iesus autem elevatis sursum oculis, dixit: Pater gratias ago tibi quoniam audisti me.
ตทา มฺฤตสฺย ศฺมศานาตฺ ปาษาโณ'ปสาริเต ยีศุรูรฺทฺวฺวํ ปศฺยนฺ อกถยตฺ, เห ปิต รฺมม เนเวสนมฺ อศฺฤโณ: การณาทสฺมาตฺ ตฺวำ ธนฺยํ วทามิฯ
42 ego autem sciebam quia semper me audis, sed propter populum, qui circumstat, dixi: ut credant quia tu me misisti.
ตฺวํ สตตํ ศฺฤโณษิ ตทปฺยหํ ชานามิ, กินฺตุ ตฺวํ มำ ยตฺ ไปฺรรยสฺตทฺ ยถาสฺมินฺ สฺถาเน สฺถิตา โลกา วิศฺวสนฺติ ตทรฺถมฺ อิทํ วากฺยํ วทามิฯ
43 Haec cum dixisset, voce magna clamavit: Lazare veni foras.
อิมำ กถำ กถยิตฺวา ส โปฺรจฺไจราหฺวยตฺ, เห อิลิยาสรฺ พหิราคจฺฉฯ
44 Et statim prodiit qui fuerat mortuus, ligatus pedes, et manus institis, et facies illius sudario erat ligata. Dixit eis Iesus: Solvite eum, et sinite abire.
ตต: ส ปฺรมีต: ศฺมศานวสฺไตฺร รฺพทฺธหสฺตปาโท คาตฺรมารฺชนวาสสา พทฺธมุขศฺจ พหิราคจฺฉตฺฯ ยีศุรุทิตวานฺ พนฺธนานิ โมจยิตฺวา ตฺยชไตนํฯ
45 Multi ergo ex Iudaeis, qui venerant ad Mariam, et Martham, et viderant quae fecit Iesus, crediderunt in eum.
มริยม: สมีปมฺ อาคตา เย ยิหูทียโลกาสฺตทา ยีโศเรตตฺ กรฺมฺมาปศฺยนฺ เตษำ พหโว วฺยศฺวสนฺ,
46 Quidam autem ex ipsis abierunt ad Pharisaeos, et dixerunt eis quae fecit Iesus.
กินฺตุ เกจิทเนฺย ผิรูศินำ สมีปํ คตฺวา ยีโศเรตสฺย กรฺมฺมโณ วารฺตฺตามฺ อวทนฺฯ
47 Collegerunt ergo Pontifices et Pharisaei concilium, et dicebant: Quid faciamus, quia hic homo multa signa facit?
ตต: ปรํ ปฺรธานยาชกา: ผิรูศินาศฺจ สภำ กฺฤตฺวา วฺยาหรนฺ วยํ กึ กุรฺมฺม: ? เอษ มานโว พหูนฺยาศฺจรฺยฺยกรฺมฺมาณิ กโรติฯ
48 Si dimittimus eum sic, omnes credent in eum: et venient Romani, et tollent nostrum locum, et gentem.
ยทีทฺฤศํ กรฺมฺม กรฺตฺตุํ น วารยามสฺตรฺหิ สรฺเวฺว โลกาสฺตสฺมินฺ วิศฺวสิษฺยนฺติ โรมิโลกาศฺจาคตฺยาสฺมากมฺ อนยา ราชธานฺยา สารฺทฺธํ ราชฺยมฺ อาเฉตฺสฺยนฺติฯ
49 Unus autem ex ipsis Caiphas nomine, cum esset Pontifex anni illius, dixit eis: Vos nescitis quidquam,
ตทา เตษำ กิยผานามา ยสฺตสฺมินฺ วตฺสเร มหายาชกปเท นฺยยุชฺยต ส ปฺรตฺยวททฺ ยูยํ กิมปิ น ชานีถ;
50 nec cogitatis quia expedit vobis ut unus moriatur homo pro populo, et non tota gens pereat.
สมคฺรเทศสฺย วินาศโตปิ สรฺวฺวโลการฺถมฺ เอกสฺย ชนสฺย มรณมฺ อสฺมากํ มงฺคลเหตุกมฺ เอตสฺย วิเวจนามปิ น กุรุถฯ
51 Hoc autem a semetipso non dixit: sed cum esset Pontifex anni illius, prophetavit, quod Iesus moriturus erat pro gente,
เอตำ กถำ ส นิชพุทฺธฺยา วฺยาหรทฺ อิติ น,
52 et non tantum pro gente, sed ut filios Dei, qui erant dispersi, congregaret in unum.
กินฺตุ ยีศูสฺตทฺเทศียานำ การณาตฺ ปฺราณานฺ ตฺยกฺษฺยติ, ทิศิ ทิศิ วิกีรฺณานฺ อีศฺวรสฺย สนฺตานานฺ สํคฺฤไหฺยกชาตึ กริษฺยติ จ, ตสฺมินฺ วตฺสเร กิยผา มหายาชกตฺวปเท นิยุกฺต: สนฺ อิทํ ภวิษฺยทฺวากฺยํ กถิตวานฺฯ
53 Ab illo ergo die cogitaverunt ut interficerent eum.
ตทฺทินมารภฺย เต กถํ ตํ หนฺตุํ ศกฺนุวนฺตีติ มนฺตฺรณำ กรฺตฺตุํ ปฺราเรภิเรฯ
54 Iesus ergo iam non in palam ambulabat apud Iudaeos, sed abiit in regionem iuxta desertum, in civitatem, quae dicitur Ephrem, et ibi morabatur cum discipulis suis.
อเตอว ยิหูทียานำ มเธฺย ยีศุ: สปฺรกาศํ คมนาคมเน อกฺฤตฺวา ตสฺมาทฺ คตฺวา ปฺรานฺตรสฺย สมีปสฺถายิปฺรเทศเสฺยผฺรายิมฺ นามฺนิ นคเร ศิไษฺย: สากํ กาลํ ยาปยิตุํ ปฺราเรเภฯ
55 Proximum autem erat Pascha Iudaeorum: et ascenderunt multi Ierosolymam de regione ante Pascha, ut sanctificarent seipsos.
อนนฺตรํ ยิหูทียานำ นิสฺตาโรตฺสเว นิกฏวรฺตฺตินิ สติ ตทุตฺสวาตฺ ปูรฺวฺวํ สฺวานฺ ศุจีนฺ กรฺตฺตุํ พหโว ชนา คฺราเมโภฺย ยิรูศาลมฺ นครมฺ อาคจฺฉนฺ,
56 Quaerebant ergo Iesum: et colloquebantur ad invicem, in templo stantes: Quid putatis, quia non venit ad diem festum?
ยีโศรเนฺวษณํ กฺฤตฺวา มนฺทิเร ทณฺฑายมานา: สนฺต: ปรสฺปรํ วฺยาหรนฺ, ยุษฺมากํ กีทฺฤโศ โพโธ ชายเต? ส กิมฺ อุตฺสเว'สฺมินฺ อตฺราคมิษฺยติ?
57 Dederant autem Pontifices, et Pharisaei mandatum, ut si quis cognoverit ubi sit, indicet, ut apprehendat eum.
ส จ กุตฺราสฺติ ยเทฺยตตฺ กศฺจิทฺ เวตฺติ ตรฺหิ ทรฺศยตุ ปฺรธานยาชกา: ผิรูศินศฺจ ตํ ธรฺตฺตุํ ปูรฺวฺวมฺ อิมามฺ อาชฺญำ ปฺราจารยนฺฯ
