Job 24
1 Ab Omnipotente non sunt abscondita tempora: qui autem noverunt eum, ignorant dies illius.
Czemu, [skoro] od Wszechmocnego nie są zakryte czasy, ci, którzy go znają, nie widzą jego dni?
2 Alii terminos transtulerunt, diripuerunt greges, et paverunt eos.
[Niektórzy] przesuwają granice, zabierają trzody i pasą je.
3 Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduae.
Osła sierot pędzą i wołu wdowy biorą w zastaw.
4 Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terrae.
Spychają z drogi ubogich, biedni ziemi [muszą] się kryć razem.
5 Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum: vigilantes ad praedam, praeparant panem liberis.
Oto jak dzikie osły na pustyni wychodzą oni do swojej pracy, wstając rano na łup. Pustynia [wydaje] chleb dla nich oraz ich dzieci.
6 Agrum non suum demetunt: et vineam eius, quem vi oppresserint, vindemiant.
Na polu żną zboże i zbierają [grona] w winnicy niegodziwych.
7 Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore:
Nagich zmuszają nocować bez ubrania, tak że nie mają czym się nakryć w czasie chłodów;
8 Quos imbres montium rigant: et non habentes velamen, amplexantur lapides.
Przemoczeni ulewą górską, bez schronienia przytulają się do skały.
9 Vim fecerunt depraedantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt.
Odrywają od piersi sieroty, od ubogiego biorą zastaw.
10 Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas.
Nagiego zmuszają do chodzenia bez ubrania, a głodnym zabierają snopy.
11 Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt.
[A ci, którzy] pośród ich murów wyciskają oliwę i tłoczą w prasach, są spragnieni.
12 De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit, et Deus inultum abire non patitur.
Ludzie w mieście wzdychają, dusze śmiertelnie rannych wołają, a Bóg im w tym nie przeszkadza.
13 Ipsi fuerunt rebelles lumini, nescierunt vias eius, nec reversi sunt per semitas eius.
To są ci, którzy się sprzeciwiają światłości, nie znają jej dróg ani nie trwają na jej ścieżkach.
14 Mane primo consurgit homicida, interficit egenum et pauperem: per noctem vero erit quasi fur.
Morderca wstaje przed świtem i zabija ubogiego i potrzebującego, a w nocy jest jak złodziej.
15 Oculus adulteri observat caliginem, dicens: Non me videbit oculus: et operiet vultum suum.
Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, mówiąc: Nikt mnie nie zobaczy, i zakrywa on [swoje] oblicze.
16 Perfodit in tenebris domos, sicut in die condixerant sibi, et ignoraverunt lucem.
W ciemności podkopują domy, które sobie za dnia oznaczyli, nie znają światła.
17 Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis: et sic in tenebris quasi in luce ambulant.
Dla nich bowiem poranek jest jak cień śmierci. Jeśli ktoś ich rozpozna, ogarnia ich strach cienia śmierci.
18 Levis est super faciem aquae: maledicta sit pars eius in terra, nec ambulet per viam vinearum.
Lekko unoszą się na wodach, przeklęty jest ich dział na ziemi, nie patrzą na drogę [do] winnic.
[Jak] susza i upał trawią wody śniegu, [tak] grób [trawi] grzeszników. (Sheol h7585)
20 Obliviscatur eius misericordia: dulcedo illius vermes: non sit in recordatione, sed conteratur quasi lignum infructuosum.
Zapomni o nim łono [jego] matki, a robak będzie się nim karmić jak słodycz; nikt go więcej nie wspomni, a nieprawość zostanie połamana jak drzewo.
21 Pavit enim sterilem, et quae non parit, et viduae bene non fecit.
Dręczy niepłodną, która nie rodziła, a wdowie nie czyni dobra.
22 Detraxit fortes in fortitudine sua: et cum steterit, non credet vitae suae.
Pociąga też mocarzy swoją siłą; [gdy] powstaje, nikt nie jest pewien swego życia.
23 Dedit ei Deus locum poenitentiae, et ille abutitur eo in superbiam: oculi autem eius sunt in viis illius.
Dano mu, że może oprzeć się bezpiecznie; jego oczy jednak [patrzą] na ich drogi.
24 Elevati sunt ad modicum, et non subsistent, et humiliabuntur sicut omnia, et auferentur, et sicut summitates spicarum conterentur.
Na chwilę zostali wywyższeni, ale już [ich] nie ma; zostali poniżeni [i] ściśnieni jak wszyscy inni, a jak wierzch kłosa zostaną wycięci.
25 Quod si non est ita, quis me potest arguere esse mentitum, et ponere ante Deum verba mea?
A jeśli tak nie jest, kto mi udowodni kłamstwo i obróci wniwecz moje słowa?
