< Job 22 >

1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectae fuerit scientiae?
Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.
3 Quid prodest Deo si iustus fueris? aut quid ei confers si immaculata fuerit via tua?
Czy Wszechmocny ma upodobanie [w tym], że jesteś sprawiedliwy? Czy ma zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?
4 Numquid timens arguet te, et veniet tecum in iudicium,
Czy będzie cię karać z powodu strachu przed tobą? Czy stawia cię przed sądem?
5 Et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?
Czy twoja niegodziwość nie jest wielka i twoje nieprawości nie mają końca?
6 Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.
Brałeś bowiem zastaw od swoich braci bez powodu i nagich z szat obdzierałeś.
7 Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.
Nie podałeś wody zmęczonemu, a głodnemu odmówiłeś chleba.
8 In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
Ale możnemu [dałeś] ziemię, a poważany mieszkał w niej.
9 Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.
Wdowy odprawiłeś z niczym, a sierotom połamałeś ramiona.
10 Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.
Dlatego ogarnęły cię sidła, a trwoży cię nagły strach;
11 Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?
Lub [ogarnęła] cię ciemność, [bo] nie widzisz, a wezbrane wody okryły cię.
12 An non cogitas quod Deus excelsior caelo sit, et super stellarum verticem sublimetur?
Czy Bóg nie jest na wysokości niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, jakże są wysoko!
13 Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem iudicat.
A ty mówisz: Cóż Bóg wie? Czy przez chmury będzie sądził?
14 Nubes latibulum eius, nec nostra considerat, et circa cardines caeli perambulat.
Obłoki [są] jego zasłoną, więc nie widzi, po okręgu niebios się przechadza.
15 Numquid semitam saeculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?
Czy zwróciłeś uwagę na stare ścieżki, którymi kroczyli niegodziwcy?
16 Qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum:
Oni zostali wykorzenieni przed czasem, powódź zalała ich fundamenty.
17 Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, aestimabant eum:
Mówili Bogu: Odejdź od nas. Cóż może im uczynić Wszechmogący?
18 Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul sit a me.
Przecież napełnił ich domy dobrem. Ale rada niegodziwych jest daleka ode mnie.
19 Videbunt iusti, et laetabuntur, et innocens subsannabit eos.
Widzą [to] sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny naśmiewa się z nich.
20 Nonne succisa est erectio eorum, et reliquias eorum devoravit ignis?
Nasz dobytek bowiem nie zostaje zniszczony, lecz ich resztkę pochłonął ogień.
21 Acquiesce igitur ei, et habeto pacem: et per haec habebis fructus optimos.
Zapoznaj się z nim i zawrzyj z nim pokój, bo będzie ci się szczęściło.
22 Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones eius in corde tuo.
Przyjmij, proszę, prawo z jego ust i złóż jego słowa w swoim sercu.
23 Si reversus fueris ad Omnipotentem, aedificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
Jeśli się nawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany i oddalisz nieprawość od swego namiotu.
24 Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.
Wtedy zgromadzisz złota jak prochu, a [złota] z Ofiru jak kamienia z potoku.
25 Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.
Wszechmocny będzie twoim złotem, srebrem i twoją siłą.
26 Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.
Wtedy będziesz się rozkoszować we Wszechmocnym i podniesiesz do Boga swoje oblicze.
27 Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
Będziesz się modlił do niego, a on cię wysłucha, a ty wypełnisz swoje śluby.
28 Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
Cokolwiek postanowisz, to ci się spełni, a na twoich drogach rozbłyśnie światłość.
29 Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria: et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.
Gdy [inni] będą upokorzeni, ty powiesz: Będzie wywyższenie, bo Bóg zbawia pokornego.
30 Salvabitur innocens, salvabitur autem in munditia manuum suarum.
Wybawi także tego, który nie jest bez winy, a zostanie wybawiony dzięki czystości twoich rąk.

< Job 22 >