Job 20

1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:

Pea naʻe toki pehēange ʻe Sofaa mei Neama, ʻo ne pehē,

2 Idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.

“Ko e moʻoni ʻoku langaʻi au ʻe heʻeku ngaahi mahalo ke u tali, ko ia ʻoku ou fakatoʻotoʻo ai.

3 Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiae meae respondebit mihi.

Kuo u fanongo ki he tautea ʻo ʻeku manuki, pea ko e laumālie ʻo ʻeku ʻilo ʻoku langaʻi au ke u tali.

4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,

‌ʻIkai te ke ʻilo eni mei muʻa, talu hono tuku ʻoe tangata ʻi māmani,

5 Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritae ad instar puncti.

Koeʻuhi ʻoku fuonounou ʻae nekeneka ʻoe angahala, pea ko e fiefia ʻae mālualoi ʻoku ʻi he kemo pe taha?

6 Si ascenderit usque ad caelum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:

Neongo ʻae aʻu hake ki he langi ʻa hono ongolelei, pea ʻasi hake hono ʻulu ki he ngaahi ʻao;

7 Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?

Ka ʻe ʻauha ia ʻo taʻengata ʻo hangē pe ko ʻene meʻa kovi ʻaʻana: ko kinautolu naʻe mamata ki ai te nau pehē, ‘Kofaʻā ia?’

8 Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.

‌ʻE puna atu ia ʻo hangē ha misi, pea ʻe ʻikai ʻilo ia: ʻio, ʻe tuli atu ia ʻo hangē ko ha meʻa ʻoku hā mai ʻi he pō.

9 Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.

Ko e mata foki naʻe mamata ki ai ʻe ʻikai toe mamata ai; pea ʻe ʻikai toe ʻilo ia ʻe hono potu.

10 Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.

‌ʻE kumi ʻe heʻene fānau ke fakafiemālieʻi ʻae masiva, pea ʻe toe ʻatu ʻe hono nima ʻenau ngaahi meʻa.

11 Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiae eius, et cum eo in pulvere dormient.

‌ʻOku fonu hono ngaahi hui [ʻi he angahala ]ʻo ʻene kei siʻi, pea ʻe takoto mo ia ʻi he efu.

12 Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.

“Neongo ʻoku melie ʻi hono ngutu ʻae fai kovi, pea ne fufū ia ʻi hono lalo ʻelelo:

13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.

Neongo ʻene mamae ki ai, ʻo ʻikai liʻaki; kae maʻu pe ʻi hono loto ngutu:

14 Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.

‌ʻE liliu ʻene meʻakai ʻi hono kete, ʻe hoko ia ko e ʻahu ʻoe fanga ngata fekai ʻi loto ʻiate ia.

15 Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.

Kuo ne folo hifo ʻae koloa, ka te ne toe lua ʻaki hake ia: ʻe lī ia ʻe he ʻOtua mei hono kete.

16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperae.

‌ʻE mimisi ʻe ia ʻae kona ʻoe fanga ngata fekai: ʻe teʻia ia ʻe he ʻelelo ʻoe ngata fekai.

17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)

‌ʻE ʻikai mamata ia ki he ngaahi vai, ko e ngaahi vai lahi, mo e ngaahi vaitafe ʻoe meʻa huʻamelie mo e pota.

18 Luet quae fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.

‌ʻE toe ʻatu ʻe ia ʻae fua ʻo ʻene ngāue, pea ʻe ʻikai folo hifo: pea ʻe ʻikai fiefia ia ʻi he lahi fau ʻo ʻene koloa.

19 Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non aedificavit eam.

Koeʻuhi kuo ne taʻomia mo liʻaki ʻae masiva; kuo ne toʻo fakamālohi ʻae fale naʻe ʻikai ke ne langa;

20 Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quae concupierat, possidere non poterit.

“Ko e moʻoni ʻe ʻikai te ne ongoʻi ʻae fiemālie ʻi hono loto, ʻe ʻikai te ne faʻa maʻu ʻaia kuo ne holi ki ai.

21 Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.

‌ʻE ʻikai toe ʻene meʻa kai; ko ia ʻe ʻikai ʻamanaki ʻe ha taha ki haʻane meʻa.

22 Cum satiatus fuerit, arctabitur, aestuabit, et omnis dolor irruet super eum.

‌ʻI he lahi ʻo ʻene maʻumeʻa ʻe masiva ai ia; ʻe hoko kiate ia ʻae nima ʻoe angakovi kotoa pē.

23 Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.

‌ʻI heʻene teu ke fakapito hono kete, ʻe lī kiate ia ʻe he ʻOtua ʻae mālohi ʻo hono houhau, pea fakaʻauha ia kiate ia lolotonga ʻene kai.

24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum aereum.

‌ʻE puna ia mei he meʻa tau ukamea, ka ʻe fanaʻi ia ke ʻasi ʻe he kaufana ukamea.

25 Gladius eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.

‌ʻE unuhi ia, pea ʻasi ʻi hono sino; ʻio, ʻoku haʻu mei hono ʻahu ʻae heletā ngingila, ʻoku ʻiate ia ʻae ngaahi ilifia.

26 Omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.

Ko e ngaahi fakapoʻuli kotoa pē kuo fufū ʻi hono ngaahi potu fakalilolilo: ʻe fakaʻauha ia ʻe he afi taʻetapili; ʻe hoko ʻae kovi kiate ia ʻoku toe ʻi hono ʻapi.

27 Revelabunt caeli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.

‌ʻE fakahā ʻe he langi ʻa ʻene fai kovi, pea ʻe tuʻu hake ki ai ʻae fonua.

28 Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.

Ko e koloa ʻo hono fale ʻe mole, pea tafe atu ʻi he ʻaho ʻo hono houhau.

29 Haec est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.

Ko e ʻinasi eni ʻoe tangata angahala mei he ʻOtua, mo e tufakanga kuo tuʻutuʻuni maʻana ʻe he ʻOtua.”