Iacobi 1
1 Iacobus Dei, et Domini nostri Iesu Christi servus, duodecim tribubus, quae sunt in dispersione, salutem.
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଚ ଦାସୋ ଯାକୂବ୍ ୱିକୀର୍ଣୀଭୂତାନ୍ ଦ୍ୱାଦଶଂ ୱଂଶାନ୍ ପ୍ରତି ନମସ୍କୃତ୍ୟ ପତ୍ରଂ ଲିଖତି|
2 Omne gaudium existimate fratres mei, cum in tentationes varias incideritis:
ହେ ମମ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ଯଦା ବହୁୱିଧପରୀକ୍ଷାଷୁ ନିପତତ ତଦା ତତ୍ ପୂର୍ଣାନନ୍ଦସ୍ୟ କାରଣଂ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|
3 scientes quod probatio fidei vestrae patientiam operatur.
ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟ ପରୀକ୍ଷିତତ୍ୱେନ ଧୈର୍ୟ୍ୟଂ ସମ୍ପାଦ୍ୟତ ଇତି ଜାନୀଥ|
4 Patientia autem opus perfectum habet: ut sitis perfecti et integri in nullo deficientes.
ତଚ୍ଚ ଧୈର୍ୟ୍ୟଂ ସିଦ୍ଧଫଲଂ ଭୱତୁ ତେନ ଯୂଯଂ ସିଦ୍ଧାଃ ସମ୍ପୂର୍ଣାଶ୍ଚ ଭୱିଷ୍ୟଥ କସ୍ୟାପି ଗୁଣସ୍ୟାଭାୱଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|
5 Si quis autem vestrum indiget sapientia, postulet a Deo, qui dat omnibus affluenter, et non improperat: et dabitur ei.
ଯୁଷ୍ମାକଂ କସ୍ୟାପି ଜ୍ଞାନାଭାୱୋ ଯଦି ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଯ ଈଶ୍ୱରଃ ସରଲଭାୱେନ ତିରସ୍କାରଞ୍ଚ ୱିନା ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଦଦାତି ତତଃ ସ ଯାଚତାଂ ତତସ୍ତସ୍ମୈ ଦାଯିଷ୍ୟତେ|
6 Postulet autem in fide nihil haesitans: qui enim haesitat, similis est fluctui maris, qui a vento movetur et circumfertur.
କିନ୍ତୁ ସ ନିଃସନ୍ଦେହଃ ସନ୍ ୱିଶ୍ୱାସେନ ଯାଚତାଂ ଯତଃ ସନ୍ଦିଗ୍ଧୋ ମାନୱୋ ୱାଯୁନା ଚାଲିତସ୍ୟୋତ୍ପ୍ଲୱମାନସ୍ୟ ଚ ସମୁଦ୍ରତରଙ୍ଗସ୍ୟ ସଦୃଶୋ ଭୱତି|
7 non ergo aestimet homo ille quod accipiat aliquid a Domino.
ତାଦୃଶୋ ମାନୱଃ ପ୍ରଭୋଃ କିଞ୍ଚିତ୍ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତୀତି ନ ମନ୍ୟତାଂ|
8 Vir duplex animo inconstans est in omnibus viis suis.
ଦ୍ୱିମନା ଲୋକଃ ସର୍ୱ୍ୱଗତିଷୁ ଚଞ୍ଚଲୋ ଭୱତି|
9 Glorietur autem frater humilis in exaltatione sua:
ଯୋ ଭ୍ରାତା ନମ୍ରଃ ସ ନିଜୋନ୍ନତ୍ୟା ଶ୍ଲାଘତାଂ|
10 dives autem in humilitate sua, quoniam sicut flos foeni transibit:
ଯଶ୍ଚ ଧନୱାନ୍ ସ ନିଜନମ୍ରତଯା ଶ୍ଲାଘତାଂଯତଃ ସ ତୃଣପୁଷ୍ପୱତ୍ କ୍ଷଯଂ ଗମିଷ୍ୟତି|
11 exortus est enim sol cum ardore, et arefecit foenum, et flos eius decidit, et decor vultus eius deperiit: ita et dives in itineribus suis marcescet.
ଯତଃ ସତାପେନ ସୂର୍ୟ୍ୟେଣୋଦିତ୍ୟ ତୃଣଂ ଶୋଷ୍ୟତେ ତତ୍ପୁଷ୍ପଞ୍ଚ ଭ୍ରଶ୍ୟତି ତେନ ତସ୍ୟ ରୂପସ୍ୟ ସୌନ୍ଦର୍ୟ୍ୟଂ ନଶ୍ୟତି ତଦ୍ୱଦ୍ ଧନିଲୋକୋଽପି ସ୍ୱୀଯମୂଢତଯା ମ୍ଲାସ୍ୟତି|
12 Beatus vir, qui suffert tentationem: quoniam cum probatus fuerit, accipiet coronam vitae, quam repromisit Deus diligentibus se.
ଯୋ ଜନଃ ପରୀକ୍ଷାଂ ସହତେ ସ ଏୱ ଧନ୍ୟଃ, ଯତଃ ପରୀକ୍ଷିତତ୍ୱଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ସ ପ୍ରଭୁନା ସ୍ୱପ୍ରେମକାରିଭ୍ୟଃ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତଂ ଜୀୱନମୁକୁଟଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ|
13 Nemo cum tentatur, dicat quoniam a Deo tentatur: Deus enim intentator malorum est: ipse autem neminem tentat.
ଈଶ୍ୱରୋ ମାଂ ପରୀକ୍ଷତ ଇତି ପରୀକ୍ଷାସମଯେ କୋଽପି ନ ୱଦତୁ ଯତଃ ପାପାଯେଶ୍ୱରସ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ନ ଭୱତି ସ ଚ କମପି ନ ପରୀକ୍ଷତେ|
14 Unusquisque vero tentatur a concupiscentia sua abstractus, et illectus.
କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ୱୀଯମନୋୱାଞ୍ଛଯାକୃଷ୍ୟତେ ଲୋଭ୍ୟତେ ଚ ତସ୍ୟୈୱ ପରୀକ୍ଷା ଭୱତି|
15 Deinde concupiscentia cum conceperit, parit peccatum: peccatum vero cum consummatum fuerit, generat mortem.
ତସ୍ମାତ୍ ସା ମନୋୱାଞ୍ଛା ସଗର୍ଭା ଭୂତ୍ୱା ଦୁଷ୍କୃତିଂ ପ୍ରସୂତେ ଦୁଷ୍କୃତିଶ୍ଚ ପରିଣାମଂ ଗତ୍ୱା ମୃତ୍ୟୁଂ ଜନଯତି|
16 Nolite itaque errare fratres mei dilectissimi.
ହେ ମମ ପ୍ରିଯଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ନ ଭ୍ରାମ୍ୟତ|
17 Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum, apud quem non est transmutatio, nec vicissitudinis obumbratio.
ଯତ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଉତ୍ତମଂ ଦାନଂ ପୂର୍ଣୋ ୱରଶ୍ଚ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱମ୍ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱାଦ୍ ଅର୍ଥତୋ ଯସ୍ମିନ୍ ଦଶାନ୍ତରଂ ପରିୱର୍ତ୍ତନଜାତଚ୍ଛାଯା ୱା ନାସ୍ତି ତସ୍ମାଦ୍ ଦୀପ୍ତ୍ୟାକରାତ୍ ପିତୁରୱରୋହତି|
18 Voluntarie enim genuit nos verbo veritatis, ut simus initium aliquod creaturae eius.
ତସ୍ୟ ସୃଷ୍ଟୱସ୍ତୂନାଂ ମଧ୍ୟେ ୱଯଂ ଯତ୍ ପ୍ରଥମଫଲସ୍ୱରୂପା ଭୱାମସ୍ତଦର୍ଥଂ ସ ସ୍ୱେଚ୍ଛାତଃ ସତ୍ୟମତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟେନାସ୍ମାନ୍ ଜନଯାମାସ|
19 Scitis fratres mei dilectissimi. Sit autem omnis homo velox ad audiendum: tardus autem ad loquendum, et tardus ad iram.
ଅତଏୱ ହେ ମମ ପ୍ରିଯଭ୍ରାତରଃ, ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକୋ ଜନଃ ଶ୍ରୱଣେ ତ୍ୱରିତଃ କଥନେ ଧୀରଃ କ୍ରୋଧେଽପି ଧୀରୋ ଭୱତୁ|
20 Ira enim viri, iustitiam Dei non operatur.
ଯତୋ ମାନୱସ୍ୟ କ୍ରୋଧ ଈଶ୍ୱରୀଯଧର୍ମ୍ମଂ ନ ସାଧଯତି|
21 Propter quod abiicientes omnem immunditiam, et abundantiam malitiae, in mansuetudine suscipite insitum verbum, quod potest salvare animas vestras.
ଅତୋ ହେତୋ ର୍ୟୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱାମ୍ ଅଶୁଚିକ୍ରିଯାଂ ଦୁଷ୍ଟତାବାହୁଲ୍ୟଞ୍ଚ ନିକ୍ଷିପ୍ୟ ଯୁଷ୍ମନ୍ମନସାଂ ପରିତ୍ରାଣେ ସମର୍ଥଂ ରୋପିତଂ ୱାକ୍ୟଂ ନମ୍ରଭାୱେନ ଗୃହ୍ଲୀତ|
22 Estote autem factores verbi, et non auditores tantum: fallentes vosmetipsos.
ଅପରଞ୍ଚ ଯୂଯଂ କେୱଲମ୍ ଆତ୍ମୱଞ୍ଚଯିତାରୋ ୱାକ୍ୟସ୍ୟ ଶ୍ରୋତାରୋ ନ ଭୱତ କିନ୍ତୁ ୱାକ୍ୟସ୍ୟ କର୍ମ୍ମକାରିଣୋ ଭୱତ|
23 Quia si quis auditor est verbi, et non factor: hic comparabitur viro consideranti vultum nativitatis suae in speculo:
ଯତୋ ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ୱାକ୍ୟସ୍ୟ କର୍ମ୍ମକାରୀ ନ ଭୂତ୍ୱା କେୱଲଂ ତସ୍ୟ ଶ୍ରୋତା ଭୱତି ସ ଦର୍ପଣେ ସ୍ୱୀଯଶାରୀରିକୱଦନଂ ନିରୀକ୍ଷମାଣସ୍ୟ ମନୁଜସ୍ୟ ସଦୃଶଃ|
24 consideravit enim se, et abiit, et statim oblitus est qualis fuerit.
ଆତ୍ମାକାରେ ଦୃଷ୍ଟେ ସ ପ୍ରସ୍ଥାଯ କୀଦୃଶ ଆସୀତ୍ ତତ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାଦ୍ ୱିସ୍ମରତି|
25 Qui autem perspexerit in lege perfectae libertatis, et permanserit in ea, non auditor obliviosus factus, sed factor operis: hic beatus in facto suo erit.
କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ନତ୍ୱା ମୁକ୍ତେଃ ସିଦ୍ଧାଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାମ୍ ଆଲୋକ୍ୟ ତିଷ୍ଠତି ସ ୱିସ୍ମୃତିଯୁକ୍ତଃ ଶ୍ରୋତା ନ ଭୂତ୍ୱା କର୍ମ୍ମକର୍ତ୍ତୈୱ ସନ୍ ସ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟେ ଧନ୍ୟୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
26 Si quis autem putat se religiosum esse, non refrenans linguam suam, sed seducens cor suum, huius vana est religio.
ଅନାଯତ୍ତରସନଃ ସନ୍ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ୱମନୋ ୱଞ୍ଚଯିତ୍ୱା ସ୍ୱଂ ଭକ୍ତଂ ମନ୍ୟତେ ତସ୍ୟ ଭକ୍ତି ର୍ମୁଧା ଭୱତି|
27 Religio munda, et immaculata apud Deum et Patrem, haec est: Visitare pupillos, et viduas in tribulatione eorum, et immaculatum se custodire ab hoc saeculo.
କ୍ଲେଶକାଲେ ପିତୃହୀନାନାଂ ୱିଧୱାନାଞ୍ଚ ଯଦ୍ ଅୱେକ୍ଷଣଂ ସଂସାରାଚ୍ଚ ନିଷ୍କଲଙ୍କେନ ଯଦ୍ ଆତ୍ମରକ୍ଷଣଂ ତଦେୱ ପିତୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ଶୁଚି ର୍ନିର୍ମ୍ମଲା ଚ ଭକ୍ତିଃ|
