< Iacobi 1 >

1 Iacobus Dei, et Domini nostri Iesu Christi servus, duodecim tribubus, quae sunt in dispersione, salutem.
Jakob, Pathien le Pumapa Jisua Khrista tîrlâm renga: Rammuol pumpui chunga Pathien mingei chekinchâingei murdi kôm chibai a mûk ani.
2 Omne gaudium existimate fratres mei, cum in tentationes varias incideritis:
Ka lâibungngei le sarnungei nin lampuia huongnangei jât tamtak nin tong khomin nangninanâkin vânsân inbê roi,
3 scientes quod probatio fidei vestrae patientiam operatur.
ma anga huongnangei ha nin taksônnân atuong zoiin chu tuongdierna asin ngâi tih nin riet sikin.
4 Patientia autem opus perfectum habet: ut sitis perfecti et integri in nullo deficientes.
Lampui tina ite insamloiin akip le chukphara nin om theina rangin tuongdierna han ite châina boiin nangni ruoi rangin minthâr êt roi.
5 Si quis autem vestrum indiget sapientia, postulet a Deo, qui dat omnibus affluenter, et non improperat: et dabitur ei.
Aniatachu nin lâia tukhom vârna ân samin chu Pathien kôm chubaitho senla, ama han pêk atih; Pathien'n mitin kôm manarloi le mulungchuktakin a pêk ngâi sikin.
6 Postulet autem in fide nihil haesitans: qui enim haesitat, similis est fluctui maris, qui a vento movetur et circumfertur.
Aniatachu chubai nin tho tika, mulunglâiinlakna boitetin iemtakin nin tho ngêt rang ani. Tukhom mulunglâiinlakna a dônnin chu tuipui ânsôna phâivuopuiin asêm minlêngpai le atompiel angin ani.
7 non ergo aestimet homo ille quod accipiat aliquid a Domino.
Hima anga mingei hah, mulungrîlbulbâl dônloi, an sintho murdia detloi mingei han Pumapa renga ite man rangin mindon tet no rese ngei.
8 Vir duplex animo inconstans est in omnibus viis suis.
9 Glorietur autem frater humilis in exaltatione sua:
Khristien inrieng mingei han Pathien'n a domminsâng ngeiin chu an râiminsân ngêt rese ngei,
10 dives autem in humilitate sua, quoniam sicut flos foeni transibit:
male khristien mineingei khom Pathien'n a juong minnuoi ngeiin chu an râiminsân ngêt rese ngei. Minei ha rama sûl pâr achuoi angin alân mangpai rang ani.
11 exortus est enim sol cum ardore, et arefecit foenum, et flos eius decidit, et decor vultus eius deperiit: ita et dives in itineribus suis marcescet.
Nisa alumnatak ruhu leh ahong suoka, sûl akânga; apâr atâka, male a enhoina ânmangpai ngâi. Ma angdênin mineingei khom sadâi sinthona chungroia an sepui ngâi hah minmangin ala om rang ani.
12 Beatus vir, qui suffert tentationem: quoniam cum probatus fuerit, accipiet coronam vitae, quam repromisit Deus diligentibus se.
Methêmna an tong lâi khoma taksônoma om bang ngei chu an vân asa, minsinna hah an zoi tena chu Pathien'n ama lungkham ngei kôma pêk ranga ân khâmsai ringna hah râisânmanin an man rang sikin.
13 Nemo cum tentatur, dicat quoniam a Deo tentatur: Deus enim intentator malorum est: ipse autem neminem tentat.
Mîn hima anga methêmna hah an tongin chu, “Hi methêmna hih Pathien renga hong kêng ani,” ti tet no rese ngei. Pathien chu asaloiin methêm thei ngâi maka, male ama khom tute methêm ngâi mak.
14 Unusquisque vero tentatur a concupiscentia sua abstractus, et illectus.
Aniatachu ei ôina saloingei nanâkin mi tuong minmanga ei in-ôkin chu methêmna ei tong ani.
15 Deinde concupiscentia cum conceperit, parit peccatum: peccatum vero cum consummatum fuerit, generat mortem.
Hanchu ei ôina saloingei hah an vonga, sietna an neia; male sietna hah tuon-ahongtung tena chu thina anei ngâi ani.
16 Nolite itaque errare fratres mei dilectissimi.
Huongin om no roi, ko moroitak lâibungngei le sarnungei!
17 Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum, apud quem non est transmutatio, nec vicissitudinis obumbratio.
Neinunpêk asa murdi le neinunpêk achukngei chu invân renga juong ngâi ania; mahi Pathien invâna vârngei Sinpu inthûl ngâiloi le ijînga inhei ngâiloi renga juong chum ngâi ani.
18 Voluntarie enim genuit nos verbo veritatis, ut simus initium aliquod creaturae eius.
Masikin iring parân a sinngei murdi lâia mun masatak ei chang theina rangin ama lungdôn chongtak thurchi renga miriem ring mi minchang zoi ani.
19 Scitis fratres mei dilectissimi. Sit autem omnis homo velox ad audiendum: tardus autem ad loquendum, et tardus ad iram.
Ko moroitak lâibungngei le sarnungei, mahi riettit roi! Mitinin chong rangâi inchu ngêt rese ngei, thurchi misîr le taksi chu inchu no rese ngei.
20 Ira enim viri, iustitiam Dei non operatur.
Miriem taksinân Pathien neinunkhîn diktak hah tuon-mintung thei ngâi mak.
21 Propter quod abiicientes omnem immunditiam, et abundantiam malitiae, in mansuetudine suscipite insitum verbum, quod potest salvare animas vestras.
Masikin thobaisi inthiengloi le nunchan saloingei renga inkêm roi. Pathien kôm inpêklûtin, nin mulungrîlngeia a chong tuhngei ha pom ungla, ma hah nangni sanminring thei atih.
22 Estote autem factores verbi, et non auditores tantum: fallentes vosmetipsos.
A chong rangâi ririemin nangninanâk inhuong no ungla; manêkin, chu atakin tho roi.
23 Quia si quis auditor est verbi, et non factor: hic comparabitur viro consideranti vultum nativitatis suae in speculo:
Tukhom a chong rangâia, ataka tho loi chu lîmena inena ama mêl nanâk adiktaka mupu angin ani.
24 consideravit enim se, et abiit, et statim oblitus est qualis fuerit.
Asadimin amananâk ân ena, a se nôkin chu kho angin mo a mêl omtie hah a mingil nôk kelen ngâi angin ani.
25 Qui autem perspexerit in lege perfectae libertatis, et permanserit in ea, non auditor obliviosus factus, sed factor operis: hic beatus in facto suo erit.
Aniatachu, tukhom balam akip mingei phûkdâia mojôk ngâi tieng en tita, lunghâng thorîta, a rangâia mingil nôk kelen ngâipu niloia, ataka sintho mingei chu Pathien'n an sinthona han satvur ngei atih.
26 Si quis autem putat se religiosum esse, non refrenans linguam suam, sed seducens cor suum, huius vana est religio.
Tukhom sakhuo tienga mi ki ni tia a mindon mo nin om? Nin melei nin donsûi minsa nônchu nin sakhuo mi nina hah kâmnângloi ania, nin thethena ân huong nin nih.
27 Religio munda, et immaculata apud Deum et Patrem, haec est: Visitare pupillos, et viduas in tribulatione eorum, et immaculatum se custodire ab hoc saeculo.
Ei Pathien le Pa'n sakhuo ânthieng le diktaka a bê ngâi chu mahi ani: nupaboingei le meithâingei an dûktong zora donsûi le rammuol sietna renga inkêm hih ani.

< Iacobi 1 >